Geniet van je zwangerschap want dat gaat zo snel voorbij. In nederland heb je een handtekening van beide ouders nodig voor het aanvragen van een paspoort. Is dit bij de turkse nationaliteit(ambassade) ook nodig of kan de vader dit ook alleen aanvragen zonder toestemming en medeweten van de moeder?? Want ook al zou je dan dat turkse paspoort in bezit hebben kan hij makkelijk aangeven dat het vermist of gestolen is en een nieuwe aanvragen. Dat zou ik toch nog even uitzoeken en meenemen in je besluit om je kind te laten erkennen. btw ik ben het absoluut met je eens dat een kind zijn vader moet kennen, maar erkennen kan altijd nog. Laat hem eerst maar zien dat hij betrokken is bij zijn kind. Want jouw kind gaat voor alles dat moet ook hij kunnen begrijpen. Zoniet, dan weet je eigenlijk ook genoeg.
Wat goed dat je nu een keuze hebt gemaakt! Geniet van je zwangerschap en straks als je kindje geboren is hoop ik dat je nog meer gaat genieten!
Na een email vol met beschuldiging aan mijn adres van hem sta ik meer dan ooit achter mijn besluit om het "papa" hoofdstuk volledig af te sluiten. Hij schrijft over ons kind alsof het een stuk inboedel is! Ik wil hem 50% van de tijd. Als jij jou achternaam verkiest boven de mijne dan mag ik de voornaam kiezen. En ga zo maar door! En de mooiste van alles: Kijk eens diep in je hart, je gaat spijt krijgen van al je beslissingen! Hahahaha! diep in mijn hart weet ik dat ik hem al veel te veel ruimte heb gegeven. En juist omdat ik geen spijt wil krijgen beslis ik lekker over niets definitiefs. Geen omgangsregeling op papier. Geen erkenning. Geen gezag. Mijn achternaam. Ik teken niets! kan ik ook geen spijt krijgen van onomkeerbare beslissingen. Ik vind het heel triest dat het zo moet, maar ben zo blij met alle moed die jullie me hebben ingesproken/schreven. Dit kleine mannetje staat op 1! Hij is nu al de liefde van mijn leven, en ik zal hem het warme thuis geven wat hij verdiend. Daar is geen vader voor nodig!
goedzo meid. Heb net je topic doorgelezen, maar je maakt de juiste beslissing. Als je eenmaal je kleine mannetje in je armen hebt dan weet je dat helemaal! Hij is je nu gewoon aan het bedreigen, moet niet gekker worden. Succes met alles en respect voor jou.
En zo is het maar net! Meid ik bewonder je. Je bent echt sterk en je hebt hem alle ruimte gegeven. Jammer en kinderachtig dat hij dan zo reageert. Dikke knuffel voor je!
Goed dat je deze beslissing hebt genomen en je voor 100% voor je kindje kiest!! Ik heb respect voor je en vind dat je een sterke vrouw bent! Je wordt een fantastische mama voor je kleintje, dat weet ik zeker! Geniet van je laatste weken en sterkte met alles!!
goedzo meid, neem het heft maar in eigen handen. Als het hem echt puur om die kleine zou gaan wil hij die ook wel komen bezoeken zonder erkenning en achternaam etc. Zo niet weet je helemaal genoeg. En de moeder gaan bedreigen??? Dan sla je plank helemaal mis.
ik denk ook dat je de juiste beslissing hebt genomen... je hoort zulke nare verhalen soms over ontvoering naar buitenland en een ellenlange strijd om je kindje weer terug te zien! Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd en geniet van je zwangerschap. Heb je ook een beetje toezicht? Iemand die een beetje op je let?
oed zo burnst en even voor de goede orde (vergissen mensen zich nog wel eens in) *een vader zonder erkenning of gezag kan zelf erkenning aanvragen bij een rechter (dna test en lange weg maar kan wel) en dus ook omgang vragen hiermee. / Je kan zoals eerder al is genoemd dan ook alimentatie vragen / eisen. * bij vader die kind erkend heeft is er recht om omgang, informatieplicht vanuit moeder, plicht tot betalen alimentatie door vader (waar kan / mogelijk). Ook mag het kind dan de achternaam van vader dragen en staat vader in de geboorteakte etc. erkennen kan in de zwangerschap maar ook nog later * gezag doe je na de geboorte. Je tekent beiden een formulier hiervoor. Grote verschil met erkennen is dat naast plicht tot alimentatie en recht op omgang / informatie vader ook recht heeft op meebeslissen. Je kan als moeder dan keuzes maken, maar vader kan deze tegenwerken als hij het er niet mee eens is. Ook heb je bij verkrijgen van id kaart / paspoort voor kind bijvoorbeeld handtekening van vader nodig. Ook dit kan hij tegenwerken (je kan dan wel evt via rechter vervangend akkoord aanvragen voor krijgen van paspoort voor de kleine). Helaas helaas heeft mijn ex kind erkend en gezag (had ik NOOIT moeten doen). echter mijn ex laat al maanden niets meer van zich horen gelukkig, maar tja je weet nooit het ongedaan maken van deze acties kan bijna niet, is erg moeizaam en kost natuurlijk ook geld. Dus beter niets toezeggen en als alles later goed gaat kun je alsnog dingen ondernemen dan op voorhand of bij twijfel toezeggen en achteraf spijt !!
Je bent totaal niet te hard naar hem toe! Maar wat een klootsituatie zeg! Maar ik vind wel dat hij weinig moeite naar jou toe doet en jij je wel naar hem probeerd te schikken. Ik snap dat je het belangrijk vindt dat jou zoon een band met zn vader krijgt. Mar ik vind wel dat hij wat meer medewerking kan en mag tonen.
Burnst, ik wild ereageren maar zie dat je je beslissing inmiddels genomen hebt! Je klinkt erg dapper en overdenkt alles erg goed. Ik denk dat je van deze keuze geen spijt gaat krijgen! Erkennen kan later altijd nog dat heeft geen haast. Denk aan jezelf en de kleine man in jouw buik en geniet nog even van de laatste weken van je zwangerschap. Zijn reaktie nu zegt denk ik al genoeg!
Vandaag even langs de VK geweest na een weekend vol spanningen, en wonder boven wonder lijkt mijn ventje niets mee te krijgen van mijn spanningen. Hartslag is goed, groei is goed, hij is al aan het indalen en heeft een mooie ligging. Met deze informatie op zak kan ik ook weer wat meer ontspannen. En bezig zijn en niet te veel nadenken, concentreren op de positieve dingen heb ik vandaag van advies omgezet in actie ben begonnen aan een foto album gevuld met leuke/interessant/gekke artikelen over zwanger zijn, de kraamperiode etc anno 2011. Als mijn zoon later ooit ook papa mag worden zal ik hem deze cadeau. Alle artikelen heb ik voorzien van commentaar en wil er mee door gaan tot hij 1 is. Lijkt me voor hem later enorm leuk om te lezen hoe het er in onze tijd aan toe ging Lieve (bijna)mama's op dit forum, ik kan het niet vaak genoeg zeggen: enorm bedankt. Voor het advies, de steun en het creeren van de gelegenheid om mijn hart te luchten!
Ik zou zeker niet voor erkenning gaan. Wat heb je nog aan die man, dan dat hij alleen de vader is van de kinderen. Volgens mij bepaald de moeder op het moment dat je naar de gemeente gaat of je de vadersachternaam wilt hebben of die van de moeder. Bij mij was dat iig wel zo. Mijn vriend was er wel bij. Maargoed. Erkenning zegt eigenlijk ook niet veel. This alleen maar dat hij zegt. Ik ben de vader. Het ouderlijk gezag zegt wel veel. Dan heeft hij net zoveel te zeggen over de kleine als dat jij heb. Mijn vriend heeft ook nog geen ouderlijk gezag over onze kleine. Die moeten we eigenlijk als we dat willen nog steeds aanvragen bij de rechter. Alimentatieplicht blijft altijd staan. Ongeacht ouderlijk gezag of niet of erkenning of niet.
ik ben dus ook met een turkse man en hem even gevraagd hoe of wat en hij zelf zegt oppassen, helemaal omdat het om een zoon gaat deze zijn nog steeds erg belangrijk in de familielijn zij zijn degene die uiteindelijk alles doorgeven, een kindje naar turkije meenemen is helemaal niet moeilijk en bij de grens doen ze daar niet eens moeilijk over als het kind de naam van de vader draagt en helemaal als je wat flappen (lees geld) laat zien ziet 90 % het "gewoon" door de vingers, Turkije heeft wel een verdrag met Nederland maar ook hier geld weer stel dat agenten "jou" kleine opsporen dan kan je ook die makkelijk omkopen en vaak hoef je niets eens veel geld te geven persoonlijk vind ik dat elke vader recht heeft zijn kind te mogen zien opgroeien en zo ook elk kind het recht heeft zijn/haar vader te leren kennen, maaaaaaaaar in jou situatie ringelen er teveel belletjes en mijn partner zegt dus ook dit klopt niet pas op ik hoop dat je uiteindelijk de juist keuze voor jou kindje als jezelf kunt maken, ik vind namelijk dat je door erkenning niet vader bent maar door je daden en doen en daaraan gedraagd hij zich niet als een vader dus m.i heeft hij het "recht" niet verdient dat JOU kindje zijn naam draagt en dat kan altijd nog bewijs eerst een goede vader te zijn heb je zaken op orde en daarna kan je nog altijd erkennen
@mamaatjevan5 ik schrik hier toch nog best van, al is het maar omdat Turkse mannen erg loyaal naar elkaar zijn. Dat jou man zegt dat dit een riskante situatie is doet wel wat met me. Dankje wel! Ondanks dat het even heftig is om te lezen, is het wel een bevestiging van mijn angst. En juist daardoor voel ik me nu niet een achterdochtig kreng dat ik maatregelingen heb genomen. Vandaag geboortekaartje laten ontwerpen, papier en envelopjes uitgezocht... Nu het lastige, wel zijn (voornaam) er op of niet? Zal uit goed fatsoen als het ontwerp definitief is hem een digitaal exemplaar sturen met de vraag of hij zijn naam er op wil hebben. Als hij dat dan niet wil in dat zijn keus. Als mijn zoon dan later vraagt waarom zijn vader niet op het kaartje staat hoef ik me niet schuldig te voelen. Dan is dat omdat zijn vader dat zou wou. Toch lastig om jezelf nu al in te dekken voor gesprekken die misschien pas over 10jaar gaan plaats vinden :-s Nog 4x4 uurtjes werken en dan : VERLOF!!!! HELP!!!! Met een beetje pech 8 weken wachten....
Ik ben het helemaal met mamavan5 eens, mijn Turkse man verteld dit dus net zo. Inderdaad een paar flappen laten zien en je kunt alles voor elkaar krijgen in Turkije.. Nogmaals veel succes en ik denk echt dat je de juiste keuze hebt gemaakt om hem niet te laten erkennen.
Ik heb niet alles gelezen maar wil je toch veel sterkte wensen!!! Over erkennen: Zou ik NIET doen! Kan altijd nog, mocht je dat later alsnog nodig vinden!!! @Allimentatie; is hij verplicht om te betalen zodra hij je kindje erkend, aangezien hij NU al niks bijdraagt, moet je je toch serieus afvragen of hij dit straks wél van plan is!!! @achternaam; inderdaad gewoon jouw achternaam!! Verder; nogmaals veeeeeeel sterkte en succes met alles!
Dit kleine mannetje staat op 1! Hij is nu al de liefde van mijn leven, en ik zal hem het warme thuis geven wat hij verdiend. Daar is geen vader voor nodig! Dat is het Burnst!!!!! En als ik het zo allemaal snel gelezen heb heb je hem veeeeeeeel te veel ruimte gegeven, en zelfs als Turkse mannen gaan zeggen NIET DOEN........ denk ik dat je dat advies beter heeeeeeeel goed op kan volgen. Elke dag 3 uur lang met je Ex opgescheept zitten in je kraamperiode lijkt me ook niet echt rustgevend en die rust heb je juist zo hard nodig. Je hebt geprobeerd een overeenstemming met hem te berieken maar als hij zo raar gaat doen zoals je zegt inderdaad NIETS vastleggen op papier. Hij wilde je toch niet vanaf de 20 weken, en daarmee zet hij dus een VROUW en KIND op straat. En hij wil nu dan de voornaam beslissen nou meid ga lekker je eigen weg zou ik zeggen. JOUW keuze qua voornaam JOUW achternaam Geen omgangsregeling en zeker niet op papier. Geen erkenning. Geen gezag. JIJ bepaalt wanneer hij zijn zoon mag zien en ik zou ze ook geen seconde alleen laten, sorry maar indd die ontvoeringen van de afgelopen tijd, en als hij nu problemen heeft met zijn verblijfsvergunning en werk, de afgelopen periode hebben uitgeprocedeerde asielzoekers ook hele rare dingen gedaan, iets waar je jouw zoon ook voor wilt beschermen lijkt me zo. En de naam van de vader op het geboortekaartje? Nee sorry maar als mijn ex me dit geflikt had, dan had zijn naam echt niet op het geboortekaartje gestaan. En natuurlijk kan je zoon over 10 jaar ofzo vragen gaan stellen, maar dan kan je hem ook gewoon de waarheid vertellen dat zijn vader jou en hem op straat heeft gezet en alleen na de bevalling er voor je zoon weer was. Als hij er voor je zoon is tenminste, kan ook zijn dat ie jullie alsnog laat vallen als een baksteen als hij zijn zin niet krijgt! Het kan ook pijnlijk zijn voor een kind als de naam er WEL op staat. Mijn ouders hebben 6 jaar in de MMM gelopen voor ik geboren werd. Mijn "vader" is vertrokken toen ik 4 was en nooit naar ons omgekeken, heeft toen ook complete inboedel, echt alles meegenomen. Dat is mijn "vader" niet, dat is mijn zaaddonor, de man waar mijn moeder nu mee getrouwd is DAT is mijn vader. Hij heeft er voor gezorgd dat ik groot ben geworden, dat ik ben wie ik ben. En die naam van mijn zaaddonor op mijn geboortekaartje is 1 grote ergernis voor mij. Maar dat is dan weer persoonlijk.
Lieve Burnst, Tijdens het lezen van dit topic dacht ik alleen maar: 'Onee.. Onee.. Doe het niet.. Kijk uit.. Pas op..' etc. Ik ben heel blij te lezen dat je nu een keuze hebt gemaakt, die goed bij jou past! Jij moet nu genieten, jij draagt je kleintje.. Verder nog even over je exvriend; wat een misselijke kwal. Ik zou hem wel ff flink onder handen willen nemen. :x Over de naam op het geboorte kaartje; Nee, sorry.. Die zou er bij mij niet op komen! Na alle ellende, verwijten etc die hij je gedaan heeft nee.. En daarbij komt ook nog; het maakt hem niet uit hoe vaak hij zijn kind ziet, als de kleine maar zijn naam draagt.. In mijn ogen geeft hij zelf al aan dat hij niet op het geboorte kaartje vermeld hoeft te worden.. Ik wil je veel succes wensen met alle keuzes die je zal maken. Maar vooral wil je ontzettend veel plezier wensen met je kleine knul !! Zet 'm op meid!