Dane82 herken precies wat je hier allemaal schrijft. Hier is dan ook een sociaal onderzoek en die vrouw kwam precies erbij uit wat ik al de hele tijd vertelde. Hij heeft wel het minimale straks om de kleine te zien. Maar hij is hem al weken niet meer komen halen op de woensdag terwijl die helemaal naar zijn werktijd is aangepast. Kan er zoooooo kwaad om worden!
Een kind heeft zeker recht op n vader.het moet idd een vader zijn di de volle verantwoordelijkheid draagt! Mijn ex heeft twee jaar lang veel laten afweten. Hij was weinig thuis vooral in de avond en nacht en sliep dan overdag. We moesten altijd zachtjes doen voor papa in een klein huisje. Zijn werk is totaal niet stabiel (wij woonden in Griekenland) en hij paste op zijn zoon als ik aan het werk was een paar uurtjes en ook niet elke keer want vaak konden mijn ouders die ook daar woonden op getrommeld worden. Of hij kwam te laat...Hij deed van alles en nog wat maar weinig ook betaald. Hij mishandelde niet, was niet agressief maar kon wel onbedaarlijk schreeuwen en sleepte mij daarin mee.het werd erger en erger enhij liet ons steeds vaker alleen. In het begin probeerde hij z'n zoon zijn eigen ritme aan te leren: tot lang slapen en laat op, rond twaalf uur. Kwam de hele boel in het gedrang, eten en slapen, kon ik het weerbtot normaal patroon brengen.Soms legde ik de kleine weer voor middag slaapterug in bed bij papa! Wanneer hij op onze kleine paste was hij vaak aan de telefoon.negen vd tien keer dat ikthuiskwam betrapte ik hem aan de telefoon of mobiel aan z'n oor en de kleine die maar wAt doelloos door kamer liep...en zelfs n vieze luier had.altijd weer t smoesje dat hijnet van plan was te verschonen of net toevallig aan de telefoon was.hetzelfde in het park of elders. Mijn ex heeft nauwelijks zicht ini Een oog en zo ongeveer 80% met hetandere.datzorgde weleens voor on gelukjes met tranen. Ik ben overal verantwoordelijk voorgesteld.verder deed ik alles in huis. Hij weet niet hoe te koken, te zorgen voor z'n kind. Alle keren dat ons ventje ziek was, was ik alleen. Of ex was opreis en kon thuiskomen maar wilde liever langer blijven.ik was weleens radeloos in denacht met n baby en belde hemop.hij was dan niet aan t werk want hij is muzikant. Dan zei hij dat hij direct kwam maar liet nog opzich wachten twee uur...ik werd geestelijk en lichamelijk verwaarloosd maart direct ook zijn Zoon. Wel de lusten niet de lasten! Ik kon er vroeg uit. Hij sliep en werd uitgerust wakker ommet zoontje leuk te doen... Ik kon zorgen voor eten, badje, slapen.huishouden was mijn taak. Tot ik er genoeg van had. Nu nadathij de deur uitgelopen is, vond hij dat zijn relatie met z'n zoon zo essentieel is!zijn band was zo hecht...laat me niet lachen...zoontje vraagt nooit naar hem maar wel naar opa en oma.ik heb nog zoveel voorbeelden...eten wordt niet optijd gegeven, want hij wachtte net zolang tot ik terugkwam en hij wist niet hoe snel hij de deur uit moest!zat ik na werk met n doodmoe kind en ik nog niet gegeten... Nee mijn ex woont overal en nergens, reist van hot naar her als n zwerver, had mijn huis dat IK betaalde als opslagplaats voor zijn spullen en instrumenten en heeft ons in vier maanden tijd 460 euro gegeven voornamelijk om zijn rekeningen te betalen!ik heb zoveel moeten incasseren en de rel die hij schopte op de verjaardag van ons kind was ook mijn schuld...ik ben er zo klaar mee!een omgangstegling wilde hij niet aan. Hij wilde komen wanneer het hem uitkwam, de sleutel gaf hijniet aan mij, en ik verbood volgens hem t contact met z'n zoon, terwijl ik altijd klaar stond! Ik heb vanaf dag een gezegd, dat het plan om gezamenlijk naar Nederland te gaan omdat we t financieel niet redden, ik door wil zetten. Hij heeft n officieel document ondertekend met stempels van de burgerlijke dienst waarin hij verklaart dathij mij toestemming geeft met onze zoon naar nl te vertrekken en daar voor onbepaalde tijd t verblijven. Nu k in nl ben, heeft hij waarschijnlijk spijt en stuurt hij allerlei dreigementen dat ik zijn kind bij hem heb weggehaald en ontvoerd heb!ik heb gelukkig n heel goede advocaat die mij verzekert dat die toestemming rechtsgeldig is en hij geen poot om op te staan heeft... Op die manier, met allerlei mooie praatjes en alles omdraaien en nog veel meer bewijzen van mij uit dat hij onverantwoordelijk is en instabiel voor n kind, wil ik hem niet alleen laten met z'n kind...dus ja vader is belangrijk maar er zijn grenzen...
Wat een toestand zeg Mukki. Jullie zijn als ik het zo hoor veel beter af zonder die man. Veel sterkte!
We zijn zeker stukken beter af!ik zie m'n kind en weet dat het de juiste beslissing is om naar nl te gaan ook al hebben we een rel nu...oorlog die ik volgens hem heb veroorzaakt...hij vergeet even al die tijd dat hij liever in de nacht god weet wat uitspookte...en z'n kind en vrouw?die konden wachten!nu zegt hij dat na onze breuk hij zo hard met zichzelf aan de slag is gegaan dat hij duidelijk en helder genoeg is in zijn band met z'n zoon...ik mocht nit weg omdat HIJ nog n band met z'n kind moest opbouwen...daar had hij twee jaar voor en hij liet het afweten...!bah! Maar hij is en blijft de papa van m'n zoontje, een zo geweldig kind!zo lief, energiek, gezellig en spontaan mannetje!ja nu is het leuk een kind met twee jaar...maar waar was hij daarvoor??? Ik heb het zo gehad!ik zal het contact met z'n zoon niet tegen gaan. Als hij naar nl komt om z'n kind te zien ben ik de beroerdste niet maar ik stel wel grenzen.en pas na de scheiding als ik definitief op papier het gezag heb (dat krijg je in griekenland per definitie en zeker in mijn geval) kan ik op vakantie naar nog steeds t mooiste land van de wereld!maar ik wil nu echt n leven voor ons.het is nu onze beurt!vooral ook die van m'n kind!