Hi! Ik heb een vraagje / tips omtrent gelijkaardige situaties. Om het kort en bondig te schetsen heeft mijn ex partner me verlaten omdat ik destijds geen abortus koos. Ook ontslagen daarom. Respect verder gehad voor zijn keuze maar je bent er allebei bij. Heb hem toen nooit meer gehoord. Net voor de geboorte kwam hij met een zakelijke melding voor een ouderschapsplan en erkenning, geen interesse in hoe het kindje het stelde. Ben daar destijds niet op ingegaan vanwege de situatie. Erkenning is aangevochten in de rechtbank en zal hij krijgen. Vervolgstap is omgangsregeling/ co ouderschap (dit wilt hij). Zoontje is nog maar 7 maanden en behalve eens een paar wandelingen heeft hij hem niet gezien en doe ik alles alleen. Ik vertrouw mijn zoontje niet toe aan hem, het is naar mijn gevoel meer voor de buitenwereld om hem eens te laten zien (gezien hij ook geen interesse toont in zijn gezondheid die niet al te goed is op momenten). Ik heb dus ook het gevoel dat het maar een tijdelijk iets is, tot hij beseft hoeveel het van je vraagt. Wat is redelijk of zijn er tips?
Hij wil een omgangsregeling met zijn kind. Dan ga je die regelen. Samen, als volwassen mensen. Waarbij je het belang van jullie kind niet uit het oog verliest. Het draait om hem, niet om jullie. Vraag mediation om dit te begeleiden. Je kunt bijvoorbeeld beginnen met regelmatige bezoekjes. Daarna samen een uurtje wandelen. Daarna een ochtend. Vervolgens een hele dag. Etc. Je kunt het langzaam opbouwen, totdat zij aan elkaar gewend zijn. Je moet hem ook de kans geven, zodat je hem kan leren vertrouwen. Je doet nu een hoop aannames, waarvan je geen idee hebt of ze ook waarheid worden in de toekomst. Ik begrijp wel dat er veel speelt, en dat je dat niet allemaal hier hebt geschreven. Je zit in een hele moeilijke, verdrietige situatie. De belangen zijn groot, en dus de emoties ook. Vraag om hulp van een neutrale partij. Je wil dit voor je kind zo goed mogelijk regelen...