Heeft iemand van jullie er wel eens aan gedacht om met een psycholoog te praten over de impact die het op je heeft als het zo lang duurt om zwanger te worden? Heb je er wat aan gehad ? Zou je het anderen aanraden of juist niet ? Ik voel me soms erg ongelukkig met de hele situatie. Huilbuien, boosheid, etc , jullie zullen dit vast herkennen. Hoe gaan jullie hiermee om ? Ik zelf vind het namelijk erg moeilijk
Ik heb er aan gedacht en het ook gedaan. Het heeft mij rust gegeven en een andere kijk op de situatie. Het beheersde mijn leven, maar door de sessies bij de psycholoog kon ik er echt anders naar kijken. De boosheid verdween, ik kon er meer realistisch naar kijken eigenlijk. Daarna was ik er nog superveel mee bezig, maar wel op een andere manier. Ik was dingen aan het uitpluizen om het zo goed mogelijk te laten verlopen, dus meer de praktische kant. Een mislukte poging bracht verdriet, maar dat ging ook weer sneller weg. Mij heeft het dus zeker geholpen.
ja ik heb dat gedaan, en t ''fijne'' was dat mijn psych zelf ook in de mmm gezeten had en ivf had gedaan.. dus die wist ook precies hoe of wat.
Ik heb het toendertijd ook gedaan, ironisch genoeg werd ik toen ineens vrij snel zwanger (na 6 jaar gedoe ). Later ben ik terug gegaan om mijn zwangerschap te verwerken, ik had hg en moest een paar keer worden opgenomen. Heb het traject bij de psycholoog als erg prettig ervaren. Nu ben ik ook bezig met een opleiding tot coach/counselor mede voor dit soort dingen.
rosao: ik ga ook een afspraak maken bij de ha, om me te laten doorverwijzen naar de psych om mijn zwangerschap te verwerken.. zie mijn topic erover.. hoop dat ik dezelfde krijg als toen met de mmm
Je kunt naar een medisch-psycholoog gaan. Dit is een psycholoog die gespecialiseerd is in psychische klachten die het gevolg zijn van problemen met je gezondheid of alles wat daaruit voort vloeit. Bijvoorbeeld het omgaan met angst & onzekerheid als je een ernstige ziekte hebt, boosheid en frustratie wat betreft het zwanger worden, het leren accepteren van een handicap. Alles wat je maar kunt bedenken wat te maken heeft met je gezondheid of de gevolgen daarvan. Een medisch-psycholoog is vaak verbonden aan een ziekenhuis. Je kunt via de gyn een doorverwijzing vragen. Via de huisarts zou ook kunnen.
Ik ga deze donderdag naar een psycholoog. Leek me wijs. Ik ben vanuit de bedrijfsarts op de mogelijkheid gewezen. Ik zit ziek thuis ivm ontslag, maar het ging al tijden niet goed ivm met mmm. De combi van die twee heeft me nu wel even genekt. Ik ben erg benieuwd en hoop op een luisterend oor en iemand die me kan helpen om sterker in mijn schoenen te staan en beter tegenslagen te kunnen verwerken.
Ik ben nog aan het twijfelen om wel of niet te gaan. Het lijkt me zo raar om daar met een vreemde over te praten. Ik lees hierboven wel goede verhalen.
Het is juist wel fijn om er met iemand over te praten die niet te dicht bij je staat, maar die wel begrijpt hoe je je voelt. Dat praat soms gemakkelijker dan met je man, moeder of vriendin.
Ik ben zelf ook bij een psycholoog geweest. Ik was echt helemaal opgebrand. Na een een poging met onderstimulatie en later overstimulatie, en een mislukte cryo-poging, zat ik er helemaal doorheen. Ik had ook last van huilbuien, boosheid en ook was ik oververmoeid. De therapie (en een tijd halve dagen werken ) heeft mij zeker goed geholpen. Je krijgt een andere kijk op dingen en je leert ook met je gevoel omgaan. Na de therapie heb ik nog genoeg te verduren gehad. Maar dat is voor mij nu gemakkelijker te verwerken.
Ik ben toevallig net vorige week begonnen met wat gesprekken bij het ggz. Hoop dat het mij ook wat helpt, als ik het zo lees klinkt het allemaal positief.
Ik ben ook geweest, maar had niet zo'n goede klik met in psych, ze gebruikte stomme voorbeelden om duidelijk te maken dat het leven niet zondaar zoals je wilt. Zij wilde bijv. Eerst eenheid kopen en afstuderen, maar was tiener ongeluk zwanger! Ik voelde me toen niet zo begrepen. Maar ik sta nog steeds achter het praten met een psycholoog. Ik denk dat een psycholoog die cognitieve gedragstherapie, maar ook mindfullness toepast goed is! Vooral dat laatste is denk ik nuttig, omdat je eigenlijk moet leren omgaan met openheid nu is. Succes!
Wij konden in Gent kiezen om begeleidt te worden door een psygologe. Hebben we idd een paar gesprekken mee gehad. Heeft ons niet echt geholpen eerlijk gezegd, maar kan me voorstellen dat het anderen wel kan steunen.
Nou, hier even een ontboezeming: ik ben lotgenoot EN psycholoog........en ik ben zelf onder behandeling dus hoe "komisch" is dat......ik weet dus hoe het is om aan beide kanten van de stoel te zitten en kan het iedereen aanbevelen.....ook preventief een tip Je kunt kiezen voor een eerstelijnspsycholoog (voordeel: dichtbij huis, nadeel: niet altijd gespecialiseerd) of een medisch psycholoog ( voordeel: misschien meer kennis maar wel weer verder weg). Ik heb gekozen voor een psychotherapeut die ver weg woont zodat ik niet een vervelende overlap krijg met mijn werk.... Kies voor jezelf, zorg dat je een goede klik met psych hebt ( anders gewoon eerlijk zeggen en stoppen). Tot slot een boekentip: sinds kort is bij uitgeverij Boom een zelfhulpboek te koop over omgaan met ongewenste kinderloosheid. Is ook een aanrader, gebaseerd op Cogn gedragsthapie......zie website van uitgeverij
Ik ben, samen met m'n man, naar de maatschappelijk werker geweest in t ziekenhuis. Dit heeft ons samen veel gebracht. Ik beleefde het allemaal alleen want mijn lijf deed t niet. Door die gesprekken in gaan zien dat we het samen moeten doen. En dat t voor hem ook niet makkelijk was. Als je er over nadenkt zou ik het zeker doen!
Ik heb dik een half jaar bij de psycholoog gelopen. Dat is bij mij gekomen nadat ik na 3,5 jaar proberen na een cryo tp een missed abortion kreeg en daar kon ik echt niet mee om gaan. Mij heeft het heel veel geholpen, maar ik zeg wel daarbij dat je echt moet doen waar je je zelf goed bij voelt! Suc6!