Ik zou graag wat tips willen, want ik ben het momenteel echt helemaal spuugzat met het gedrag van onze dochter. Ze is zó vervelend als we ze moeten aan- en uitkleden. Het lijkt wel of het steeds erger wordt. Ze luistert echt niet. Of we nu weglopen of blijven ze vertikt het om te luisteren. We doen het altijd als volgt: We geven beneden altijd op tijd aan dat ze bijna naar bed moet. Vervolgens gaat ze prima mee naar boven. Als we op haar kamer zijn, duikt ze meteen op haar bed om er vervolgens maar met heel veel moeite weer af te komen. We moeten dan al zeggen dat ze geen verhaaltje krijgt als ze niet komt. We tellen dan tot drie, komt ze niet dan geen verhaaltje en plukken we haar uit bed om haar een luier aan te doen (ze is 's nachts nog niet zindelijk). Vervolgens blijft ze niet liggen en gaat ze rondjes rennen. Wat we dan proberen is dat we zeggen dat ik naar beneden ga als ze niet snel gaat liggen. Dat wil ze meestal niet, dus dat gaat nog goed. Maar dan, heeft ze de luier aan en moet haar pyjama nog aan en dat is weer het zelfde liedje, dus nog een keer tot drie tellen. Soms loop ik inderdaad weg en kom ik pas terug als ze haar tanden gepoetst heeft en in bed ligt, want ik wil ze natuurlijk niet zonder kus laten slapen. Maar het vervelende is dat mijn vriend het dan moet oplossen, dus zijn we ook wel eens met zijn tweetjes weg gegaan. Alleen dan komt die pyjama niet aan, worden er geen tandjes gepoetst en ligt ze ook niet in bed, dus dat is ook niet echt een optie. Ze roept dan trouwens ook meteen al nee, nee als we de deur uit zijn. Het napoetsen bij het tandenpoetsen gaat ook al niet goed meer, dus ik zit er aan te denken om dan maar even een paar dagen niet na te poetsen, dat ze wel de lol in het tandenpoetsen houdt. Als ze eenmaal klaar is om in bed te gaan liggen dan gaat het wel, maar het is de hele rit er naar toe. Het kan soms wel 30 minuten duren voordat ze in bed ligt. 's ochtends met aankleden precies hetzelfde, ook dat duurt een eeuwigheid. Meestal draait het uit op een huilend kind en dat is niet erg leuk om de dag mee te beginnen. Voor haar niet en voor ons niet. Waar ik met echt verschrikkelijk om irriteer is dat het lijkt alsof ze er vreselijk veel lol in heeft om ons boos te krijgen. Ik kan het heel lang inhouden, maar soms barst echt de bom. Ik ben nu 36 wk zwanger, dus straks als de kleine er is hebben we vast het geduld niet meer om dit iedere ochtend, middag en avond te doen. Kortom we hebben heel hard tips nodig om het eens op een andere manier aan te pakken, want zelf heb ik even geen idee meer.
Wat je zou kunnen proberen is om plaatjes te maken van wat er gaat gebeuren. Dus eerst naar boven, dan verschonen, dan een pyama aan, tandenpoetsen, verhaaltje en slapen. Dat kun je dan met haar doornemen, zo van kijk dit gaan we vanavond doen. Eerst dit en dan dat. En als je netjes je best doet mag je voor je gaat slapen een mooie sticker plakken. Misschien kan dat helpen?
Als ik dit zo lees dan bepaalt je dochter nu eigenlijk het slaapritueel i.p.v. jij en je man. Als jij wilt dat er bepaalde dingen moeten gebeuren voor ze naar bed gaat, dan gebeurt dat ook. Misschien helpt het om eerst zelf haar tanden te poetsen en dat zij dan zelf mag na poetsen? Zo doe ik dat namelijk. De luier zou je eventueel beneden al om kunnen doen, of meteen bij het uitkleden, of gebruik een luierbroekje die ze dan zelf aan kan doen. En als ze niet luistert tot 3 tellen, luistert ze dan nog niet dan ook echt naar beneden gaan bijvoorbeeld. Wanneer je aangeeft tot 3 tellen want anders... dan moet datgene ook gebeuren, leuk of niet.
Hi Bonnie Zo te horen heeft je dochter door dat als ze maar op bepaalde knoppen drukt dat ze een reactie krijgt (hoe negatief die ook is). Negatieve aandacht is tenslotte ook aandacht. Laat het eens los... en negeer al dat negatieve gedrag. En 36 weken zwanger? Joh, in je dagkleding kan je ook prima naar bed als het moet Belonen werkt misschien ook wel goed? Maak een 'netjes uit- en aankleden poster' en laat stickers plakken als het goed gaat. EN laat veel zelf doen! Empowerment!!
Hier was het omkleden 's ochtends een probleem. T was aan het krijsen/drammen/huilen. Ik werd er helemaal tureluurs van. Vorige week was ik het zo zat dat ikzelf tijdens het aankleden zijn gedrag ging kopieren. T lag helemaal dubbel en ging mij troosten en gaf mij mijn broek aan. Met hem erover gepraat dat het toch raar is als mama zo doet terwijl ze zich moet omkleden. Dat vond hij ook. Hij begreep het en sindsdien gaat het goed. Misschien zelf ook even een drama maken?
weet je.. ze is nog maar 2.5 en probeert al je grenzen uit. natuurlijk moet jij die stellen, maar houd wel in je achterhoofd dat ze het doet om te rekken/aandacht/reactie. Verder dan die korte termijn komt ze niet. Mijn dochter is 4 en die probeert hetzelfde. Gelukkig werkt tot 3 tellen bij haar wel.. ipv mama leest niet voor kun je er ook een spelletje van maken (werkte bij de mijne op die leeftijd) Wie het eerst in de badkamer is heeft gewonnen.. Wie het eerst de pyama bij jou aan kan doen wie het eerst op bed ligt.. enz... Mijn dochter lol en ik blij
Ik zal vanavond als ze op bed ligt eens plaatjes gaan maken van wat we gaan doen, misschien geeft haar dat inderdaad wat rust. En veel zelf laten doen hebben we al een aantal keer geprobeerd, de ene keer lukt het wel de andere keer niet. Ik zal vanavond in ieder geval eens een beloningssysteempje maken. Ben benieuwd, hoop dat het helpt.
ik vind dat je erg veel verlangt en onderhandeld met een 2 en half jarige. mijn zoon is net zo oud en ik ga echt niet eindeloos beginnen met als je dit niet doet dan doe ik dat niet ( verhaaltje lezen ofzo) ik vind dat chantage praktijken en daar kan ik niet zoveel mee. aan de toon van je bericht dacht ik dat ze een jaar of 4 was ofzo. dan snappen ze veel beter dat je dingen verwacht van ze. nu zitten ze vaak nog in de uitprobeer en provoceer modus, maar toch met een andere bewustwording en instelling dan een 4 jarige. wat wij doen is het bad en verkleedtafereel en tandenpoets tafereel totaal loskoppelen van het bed. hij gaat eerst in bad, direct na de avondmaaltijd, (daar wordt ruim de tijd voor genomen en lekker gespeeld samen en liedjes zingen terwijl de andere partner beneden de eetboel opruimt). dan aankleden (wat met periodes op dezelfde manier gaat als bij jullie), maar wij pakken gewoon door, al is het heel frusterend en vermoeiend.(het is mijn derde dus ik wist ook dat dit kwam en wat er hier na allemaal nog komt dat scheelt ookal een boel moet ik zeggen) wij proberen ipv te chanteren af te leiden met allerlei dingen. speelgoed bijv een nieuw liedje zingen samen, noem maar wat. dan gaan we naar beneden en gaat de slaapzak aan en tandjes poetsen , wat sinds 3 weken ook een complete ramp is. maar toch moet het gedaan worden. ik wil geen gaatjes op 3 jarige leeftijd dus moet het maar op de minder leuke manier. ik hoop dat hij zo snel gaat inzien dat het geen nut heeft om zo moeilijk te doen, was ook het advies van mijn tandarts. dan gaan we lekker op schoot nog even tv kijken. dan voel je hem tot rust komen. daarna welterusten zeggen tegen het hele gezin en naar bedje en dan slaapt hij binnen de 5 minuutjes. bij ons zijn het dus 2 totaal verschillende dingen.misschien een idee? ook met het oog op de baby straks. als je dochter telkens zo'n drama maakt boven zeg dat dat anderhalf uur duurt ik noem maar wat en dat gebeurd met de nodige herrie. dan krijg je op een bepaald moment de dat baby ook wakker wordt en gaat huilen.als je dus de drama's naar beneden verschuifd en enkel het slapen naar boven, dan is het relatief rustig boven.
Ik zou geloof ik in eerste instantie gewoon een paar dingen helemaal anders gaan doen en dan daarna 'terug' naar hoe je het eigenlijk wil. Ik heb ook geen idee of ze misschien zo moe kan zijn dat ze liefst direct haar bed in wil als ze het ziet? Maar dus bv. eerst beneden de luier voor de nacht aan doen, beneden haar tanden poetsen en beneden haar pyjama aan doen. Dit zodat ze als ze boven kan ook echt direct naar bed kan (wat ze kennelijk graag wil). En dan kun je het 'als je niet luistert, dan gaan we naar beneden' ook toepassen zonder dat je eerst nog iets anders moet doen. En weggaan voordat de bom barst! Dan ligt ze desnoods maar half aangekleed in bed, dat overleeft ze echt wel. Hier ook een kind wat er een spelletje van maakte om overeind te gaan zitten, te wachten tot papa en mama weg gaan en dan gaan huilen en roepen. Eerst ging ze als één van ons terug kwam dan meteen liggen, maar de laatste tijd zei ze dan alsnog 'nee' en dat dan een paar keer. Inderdaad flink aan het uitproberen dus (heel normaal voor een kind van deze leeftijd). Toen heb ik ingevoerd dat als ik wegging, ik niet meer terug kwam. Dit vindt ze niet leuk, maar ze begrijpt het heel goed. Inmiddels vindt ze dat ook niet zo'n probleem meer. Ze blijft gewoon nog even zitten, speelt nog even en gaat dan slapen. Soms in haar pyjama, soms half in pyjama, soms in een shirtje... En tanden poetsen vindt ze meestal niet leuk, maar het moet gewoon, dus als afleiden ed niet werkt, dan maar in de houdgreep, heb geen zin in gaatjes als ze 3 is. Daarna spelen we nog even of we dansen of lezen een boekje, zodat ze op een goede manier haar bed in gaat.
Hier poets ik haar tanden, daarna mag ze in bad zelf nog wat na ´klungelen´met haar tandenborstel. Ze mag zelf haar pyjama aandoen, maar wanneer ze hier na 2 min en een waarschuwing nog mee zit te rommelen (omdat ze tijd wil rekken) doe ik de pyjama aan, ook al word ze dan gek. Ik ga niet lopen dreigen met ik loop weg of andere geintjes. En ja we hebben hier regelmatig met houdgrepen te maken, maar zo is het maar even.
Zelf haar pyjama aan doen werkt hier ook erg goed trouwens, ze doet dat dan ook meestal zelf. Ik heb juist geen zin in worstelpartijen, de kans dat ik dan een trap in mijn buik krijg vind ik iets te groot (is me met 22 weken zwanger zijn een iets te groot risico) en mijn rug en bekken vinden het ook niet echt fijn. Maar hier is 'dreigen' daarbij eigenlijk ook niet echt nodig, ik zeg alleen dat ik weg ga als ze niet gaat liggen. Daarbij heeft een houdgreep ook weinig zin, dan komt ze gewoon weer terug overeind.
Bedankt voor al jullie reacties. De houdgreep heeft hier inderdaad ook niet echt zin. 1 omdat ze al erg sterk is en 2. ik ben 36 wk zwanger en kan niet meer zo goed 'worstelen' met haar. Gisteravond hebben we ze geprobeerd álles zelf te laten doen. Zelf poeder op de billen, zelf pyjama aan, tanden poetsen enz. En wonder boven wonder lag ze 10 min. later zonder mopperen in bed. Vanmiddag wilde ze nog wel even wegrennen, maar dat was zo voorbij. (terwijl we eigenlijk niets anders deden dan anders). Ben dus erg benieuwd hoe het vanavond gaat. 'k heb zelf niet het idee dat ze te moe is en daarom gaat vervelen, eerder niet moe genoeg. Misschien is het grote probleem wel dat ze in een rottige overgang zit van wel middagslaapje nodig hebben, maar 's avonds nog niet moe genoeg zijn voor de nacht.
Ik tel hier bij Stijn (4 jaar) en Lisa tot 3 als ze niet luisteren en als ze dan nog niet luisteren leg ik ze meteen in bed geef ze een kus en ga naar beneden. Zodra ik merk dat hij/zij weer rustig is boven dan ga ik er heen en vraag of hij/zij nu wel wil luisteren en normaal pyama aan wil doen en voorlezen enz en meestal werken ze dan mee Gelukkig werken ze 9 van de 10 keer mee. Lisa begint nu wat moeilijker te worden af en toe maar Stijn weet dat ik naar beneden ga en dat wil hij echt niet!
Ik merk dat het bij Lisa ook minder goed begint te werken maar dat komt mede doordat ze nu in de fase zit van "zelufff doen" Smorgens vind ik dat niet erg maar savonds heb ik daar zelf het geduld niet meer voor en Stijn al helemaal niet want die is dan moe en wil voorgelezen worden en naar bed..
Misschien een leuk idee om met sinterklaas het spel van Haba slaap kindje slaap te geven? Spelenderwijs ga je alle aspecten af van het naar bed gaan (tanden poetsen, pyjama aan etc.). zo maak je het naar bed gaan vast weer gezellig! En voorlezen vind ik wel erg belangrijk. Niet alleen voor de taalontwikkeling maar ook voor de omschakeling van spelen en rustig worden om te kunnen slapen. daarnaast geeft zo'n knus moment de ruimte voor je kind om te vertellen of te praten over spannende dingen. Dit zou ik er dus wel inhouden.
@nanette: hier werkt dat heel aardig.. tot ze daar dan weer in doorslaat Dus hier is het meestal een variatie.. eerst op de leuke manier met een spelletje.. Maar wel alleen als ze dan ook daadwerkelijk doet wat ik vraag. Anders.. "helpt mama" en meestal word ze daar niet heel blij van want met een wedstrijdje/spelletje is natuurlijk veel leuker En ik doe dan niet heel vriendelijk.. gewoon kleren uit, kleren aan en meteen in bed. Maarja.. 4 jaar is net even ander verhaal dan 2,5 wat dat betreft. Tenzij ze heel moe is wil ze het namelijk liever zelf doen. En met 2,5 kun je moeilijk verwachten dat ze het zelf allemaal al doen. Overigens hebben wij wellicht de enige kleuter die "geen tandenpoetsen" echt als straf ziet.. Hier trouwens een leuk tandenpoetsversje geleerd van dochterlief. ongeveer.. probleem is natuurlijlk dat je niet kunt zingen tijdens het poetsen.. en ik die laatste regel niet helemaal goed in mijn hoofd heb. Heb het dr al honderd keer laten zingen.. maar die laatste regel weet ze zelf ook niet helemaal en ik kan het op internet NERGENS vinden. Als iemand een idee heeft...