Mijn zoon maakt me soms letterlijk horendol! Vanmorgen bijvoorbeeld: Hij heeft doorgekregen hoe hij vanaf de bank de box in kan klimmen. Op zich niet erg, want hij laat zich normaal gesproken rustig de box in glijden. Behalve vanmorgen dus! Hij ging op de rand zitten met één been aan elke kant. Op zich niet erg. Aan de ene kant zit de box, aan de andere kant de bank dus echt hard vallen kan hij niet. Maar in plaats van dat hij zijn andere been over de rand tilt (zoals hij dus normaal doet), duikt hij gewoon de box in . Plat op zijn rug kwam hij terecht en dan nog lachen als ik kom kijken. Dat heeft hij dus ook met het klimmen op de salontafel. Dan gaat hij ineens staan en loopt hij glimlachend naar de rand van de tafel toe. Ik krijg natuurlijk dan een zenuweninzinking en ren naar de tafel toe, waarop hij op de rand blijft staan, zijn armen uit elkaar doet en zichzelf in mijn armen laat vallen. En een spelletje is geboren, want mama geeft de reactie die hij wilt hebben. Af en toe
Uhh op de box klimmen? Op de salontafel lopen? Nee dat soort dingen wil ik niet hebben en gebeuren hier dus niet.
Op de box klimt hij niet hoor. Hij klimt via de bank de box IN. Salontafel is makkelijk, nogal laag. Daarvoor hoef ik me maar twee seconden om te draaien en hij zit er al op.
ook hier mogen ze niet op dingen staan die er niet voor bedoeld zijn! maar natuurlijk ontkom ik er niet aan dat ze het niet doen,ze weten het best, zo ook over de bank heen lopen /springen hier is hendrik dus als klein ventje die net kon klauteren/klimmen vanafgevallen met zijn mond op de salon tafel resultaat 2 tanden eruit (dezen hebben er op 1 maand na een jaar gezeten) een jaar later moest er nog 1 getrokken worden omdat hier een etterbult ontstond. dus meid wat ik wil zeggen is dat als je iets niet wil hebben wees er vroeg bij en zeg nee, van het zelfde ligt er een hard speelgoed ding in de box waar hij lelijk op valt! ik weet wat boefen streekjes zijn
Hier probeert ze het wel, maar is ze nog wat te klein voor. Ze staat altijd bij het tv meubel met een beentje omhoog, proberen om er op te klimmen. En inderdaad, je hoeft je maar even om te draaien en het gebeurt. Ook de trap, pff, als we naar beneden komen vergeet ik soms het hekje dicht te doen. Dan hoor ik haar, terwijl ze een soort van juicht, er heel hard heen kruipen en als ik niet snel genoeg ben zit ze zo al halverwege . Ach, ze stoppen er vast ooit mee toch?
Je moest eens weten hoe vaak ik nee zeg . éen onbewaakt moment en hij zit er op of naast. Negatieve aandacht is ook aandacht en hij maakt er gretig gebruik van als hij de kans krijgt . Eigenwijs is hij niet hoor. Gelukkig is de box alleen maar gevuld met knuffels . Dan maar de schade beperken voor als hij valt.
Haha, erg is dat heh? Hier staat de tussendeur altijd dicht, maar als hij maar op een kiertje staat zit hij al op de gang.
Lol met vallen en opstaan worden ze groot toch blijven nee zeggen met dingen die je niet wilt dat ze doen als ze groter zijn en eigenlijk zijn die boevenstreken stiekem toch wel erg leuk
Let wel dat ongelukken in een klein hoekje zitten.Via de bank in de box klimmen??. Ik zou mijn box dan toch echt ergens anders neerzetten.Als die een keer ongelukkig terecht komt zit je vol zelfverwijt want je had het kunnen voorkomen. Is mijn idee en geen verwijt maar als je ellende kan voorkomen zou ik het zeker doen.
Ja lastig hè! Maar waarom heb je de box nog staan? Kindje is bijna 1.5.. Anyway, hier ook streken! Hij weet wanneer hij fout zit, gooit met iets en zegt dan "nee" en schudt met zijn vinger op en neer. Hebben wij 1x gedaan Ze zijn ons aan het uittesten nu!
Als ik dit lees ben ik stiekem blij dat mijn dochter nog niet loopt... wat zul je het druk hebben en altijd maar ogen in je achterhoofd! Zeker met zo'n ondernemend mannetje.
Ik vind de box eigenlijk nog wel prettig nu. Als er bijvoorbeeld aangebeld wordt ofzo. Hij zit s`ochtends ook nog vaak zat even zoet te spelen in de box met zijn flesje in zijn hand. Niks mis mee haha. Maar uittesten, ja dat zeker.
Ja en zelfs met 10 ogen in je achterhoofd ben je het soms nog niet voor dat hij een smakker van de bank afmaakt . Of zelfs struikelt over zijn eigen voeten haha.
Oh nee, niks mis mee! Die van mij was er klaar mee rond zijn 1e verjaardag! Wel jammer, kan niet ff snel douchen of naar zolder rennen
Je hebt een klimmerderbim. Zo noemde ik mijn dochter. Ze kreeg het voor elkaar om bovenop de kast te klimmen. En dan was je maar heel eventjes omgedraait. Gelukkig is dit een fase en gaat het straks vanzelf over. Helaas blijf je er nu wel achteraan rennen en steeds moeten waarschuwen. Voordeel: Mijn dochter is nu 9jaar en ontzettend goed in sport en heel erg handig met klimmen enzo. Duidelijk beter dan mijn andere kids die gooiers en bambammers waren.
zou toch echt blijven corrigeren.... hier wordt er niet op dingen geklommen die daar niet voor zijn. een ongeluk zit in een klein hoekje. heb alleen een traphekje boven, beneden niet, en ze haalt t niet in dr hoofd de trap op te klimmen. nu bijna 2 jaar, ze wacht netjes tot papa of mama met dr meeloopt naar boven. en t is ook een erg ondeugend ondernemend dametje.