Hallo allemaal, We zitten er even doorheen want IUI#2 is ook mislukt :x Hoe kan dat nou want alles was goed? Manlief zaad van 40 mill. en toch niet gelukt... Het ligt dus aan mij. Zit momenteel in een diep gat en heb geen hoop meer want ik wordt gewoon niet zwanger. Mijn geduld raakt op. Na IUI#3 volgt een gesprek met de arts. Wat komt na IUI#3? IVF of stoppen? Ik ben de opmerkingen "Wil je dan geen kind? Je wordt niet jonger" van andere mensen zat... Moest het even kwijt
Wat een verdrietig berichtje... Gets, wat zul jij je ontzettend k*t voelen, ik ken het gevoel van nog niet zo lang terug. Met wel als verschil dat bij mij dus wel een oorzaak te vinden was. Wil jou wel even zeggen dat dat jouw man 40 miljoen heeft, dat dat niet perse hoeft te zeggen dat het aan jou ligt. Na 3 keer IUI gebeurt het vaak dat de arts dan adviseert om toch IUI met medicijnen te gaan doen. Hierna komt idd IVF. Ik snap je verdriet en je onmacht en ik wéét hoe eng het is als je steeds dichter bij ingewikkelder behandelingen (en dus ook het eindpunt) komt... Maar het zegt dan absoluut nog niet dat het niet gaan lukken. Zélfs ik ban zwanger geworden, en dat zegt wat Niet dat dat een garantie heeft voor een ander (was dat maar waar!! ) maar het zegt wel dat men tegenwoordig heel veel kan. Hier op het forum zijn genoeg vrouwen te vinden waarvan ze beiden onverklaarbaar waren en toch met IUI of IVF zwanger zijn geworden. Een enkeling zelfs nog spontaan. Ik hoop voor je dat je jezelf weer een beetje bij elkaar kunt rapen en weer op naar de volgende poging kunt gaan. Heel veel sterkte!!
Herkenbaar Lavania... ik heb er 6 IUI's op zitten, bij alle pogingen was het zaad meer dan voldoende en zag het er bij mij ook goed uit (voldoende dik baarmoederslijmvlies, twee follikels). Ik geloofde er dan ook na de 4e poging niet meer in dat het met IUI zou gaan lukken. Mijn arts was het daar niet mee eens, maar liet de keuze (na de 6e poging) aan mij en ik heb er dus voor gekozen om voor IVF te gaan. Hoewel ik ook daar wel zo m'n twijfels over heb. Maar we moeten niet bij de pakken neer zitten hè: er zijn inderdaad talloze succesverhalen en juist omdat er bij ons geen oorzaak is (of is gevonden), is de kans dat het spontaan lukt toch nog aanwezig! Zijn er mensen die ook onbegrepen verminderd vruchtbaar waren en toch zwanger zijn geraakt via IUI, IVF of spontaan? Ik roep iedereen op om haar succesverhaal hier neer te zetten
Hallo dames, manlief en ik zijn dus ook onbegrepen onvruchtbaar. Na talloze onderzoeken conlusie: het zou gewoon moeten lukken. Ben vorig jaar augustus op de valreep spontaan zwanger geworden na 2 jaar zelf proberen. Helaas werd dit een mk met bijna 7 weken. Heb inmiddels 3 IUI's gehad met hormoonstimulatie en alle drie de keren zal manlief rond de 90milj! Een keer presteerde meneer zelfs 154 milj. Helaas zonder resultaat! Nu zijn we net weer begonnen met IUI nr 4!!! Het is zwaar, heeeeel zwaar maar kop op geef de moed niet op!!!! Onze tijd komt!!!! Veel liefssssss
Hoi Lavania, Heel begrijpelijk zeg, dat je er even doorheen zit. Maar wat Maartje al zei: leg de schuld niet bij jezelf. Een bevruchting is zoiets complex, zo'n wonder wat van zoveel factoren afhangt... Het kan goed zijn dat bij jullie een volgende IUI wel een mooi resultaat oplevert! Druufke, ook wij zijn in juni 2008 onbegrepen vermind vruchtbaar verklaard. Alle onderzoeken waren goed. We mochten in februari 2009 terugkomen en precies die maand raakte ik na 26 (!!) maanden spontaan zwanger van onze dochter. Een succesverhaal dus! Nu zijn we helaas al weer ruim een jaar verder sinds we voor een brusje gaan en het wil tot nu toe niet lukken . Welke onderzoeken zijn er bij jullie allemaal gedaan, meiden? Ik ben er namelijk steeds meer van overtuigd dat ze bij mij, en ook bij heel veel andere meiden, lang niet alles hebben gedaan om de onderste steen boven te krijgen. Bij mij is alleen een inwendig onderzoek gedaan en ik heb eenmalig bloedgeprikt om te zien of ik een eisprong had (die had ik allang ontdekt met ovalutietesten). Ze hebben nooit de eileiders gecontroleerd in hoeverre die open zijn ('Nee, je hebt geen chalmydia gehad wijst de bloedtest uit dus die ZIJN open' ) en er is ook nooit iets gedaan met mijn darmklachten rondom de mesntruatie die mogelijk zouden kunnen wijzen op endometriose. Er komen schildklierproblemen in mijn familie voor maar daar hebben ze geen onderzoek naar gedaan. Hoe vaak lees je in dit gedeelte van het forum niet dat er bij meiden na één of meerder IVF pogingen toch een oorzaak gevonden wordt? Ik/wij ben/zijn er nog niet uit en gaan mogelijk opnieuw de MMM in bij een ander ziekenhuis.
@ Jiska: Wij ook hetzelfde hier, onbegrepen zwangerloos. Na 4 x IUI krijg ik nu een HSG. Eerder alleen bloedonderzoek gehad, zaadonderzoek en echo's. Maar goed, omdat ik eerder dit jaar helaas curettage moest, ga ik er toch wel een klein beetje vanuit dat bm helemaal schoon is. Naar HSG en uitslag daarvan ben ik nog wel kei benieuwd! Liefs, Elvi
@Jiska... ik heb dat gevoel ook heel lang (gehad), dat er niet genoeg onderzoeken zijn gedaan en dat er wel een oorzaak is dat het niet lukt. Zelf heb ik ook last van m'n darmen tijdens m'n menstruatie en is het één a twee dagen ook behoorlijk heftig (qua pijn en hoeveelheid bloedverlies). Ik heb zelf meerdere malen bloedgeprikt, een HSG gehad en een SIS-echo (waterecho). En natuurlijk vele inwendige echo's tijdens de IUI's ... maar ik heb wel begrepen dat bij voornoemde onderzoeken niet te zien is of je endmetriose hebt.
@ Nikaatje: Heb ik ook: Last van darmen en gigantische pijnen gedurende 2 dagen. Zonder pijnstillers val ik letterlijk flauw, maar met soms ook. Ook misselijk (overgeven) en duizelig en zo. Nu steeds eerder voel ik ongi al opkomen en buikkrampen beginnen ook eerder. Ik voelde het nu zo'n 4 a 5 dgn. vooraf al aan m'n buik. Met welk onderzoek kunnen ze endometriose wel zien, dan? Liefs, Elvi
Hoi dames, Dankje voor jullie reacties Ik herken me helemaal terug... Heb ieder maand heel erge menstruatiepijn met darmklachten, zonder pijnstillers val ik om voor pijn of moet overgeven! Al een week voor de menstruatie voel ik de baarmoederkrampjes. We hebben al veel onderzoeken gedaan: Zaadonderzoek bij IUI, bloedprikken om te kijken of de eisprong er was, kijkop (waaruit bleek dat ik endometriose grad I heb maar volgens de arts zou de endo geen invloed op de vruchtbaarheid moeten hebben?). In mijn familie zijn schildklierklachten maar nog niet getest zoals diverse andere hormonen. Hebben na IUI#3 weer een afspraak dus ik moet weer vragen om verdere onderzoeken Meiden, jullie geven me weer kracht om positief te denken en de domme opmerkingen van bijzonders vruchtbare vrouwen te laten gaan en niet in een gat te vallen. Thanks
Hier een positief berichtje, na 3 mislukt iui behandelingen hebben we er nog 3 gehad maar met medicatie. Dus 6 in totaal. Hieruit werden we niet zwanger, terwijl het zaad wel voldoende was.we zijn toen naar Almere gegaan voor ivf. We konden (omdat mijn cyclus toevallig goed liep) meteen starten. We zijn in januari 2007 gestart en in November is onze dochter geboren. 2 jaar later zijn we wederom via ivf zwanger geraakt. Ik ben nu dus moeder van 2 kids. Als jullie vragen hebben, stel ze maar zou ik zeggen Liefs Lydia
Ahhhh wat een triest berichtje! Geef de moed niet op hoor. Ik had precies hetzelfde als jou dus ik begrijp je heel goed nu. Na de 3e IUI was ik er ook helemaal klaar mee. Toen gingen we voor IUI 4 met clomid en toen was het gelukt! Ik had het die maand ook helemaal naast me neergelegd omdat ik het zat was en dat was schijnbaar genoeg. Sterkte meid! Liefs
Daar kunnen ze achterkomen bij een kijkoperatie. Dit klinkt erger dan het is. Is, voor zover ik weet, een poliklinische behandeling waarbij ze via je navel een klein sneetje maken en m.b.v. soort camera echt binnen kunnen kijken. Als je endometriose hebt, kunnen ze de 'haarden' zien liggen in je baarmoeder en/of eileiders. Wat herkenbaar meiden! Hier ook vreselijk last van m'n darmen rondom m'n menstruatie. Sowieso heel de cyclus door wel maar het wordt steeds erger richting m'n menstruatie. Google maar eens op endometriose en je komt steeds weer tegen dat veel artsen en gynaecologen endometriose niet herkennen.
Hallo Lavania, Begrijp heel goed dat je het even niet meer ziet zitten. Ik heb ook afgelopen jaar 2 maal IUI gehad en het is elke keer zo'n teleurstelling. Je wil zo graag en iedereen in je omgeving zegt dat het wel gaat gebeuren, maar als je de stempel onbegrepen onvruchtbaar hebt vraag je je soms af of er niet iets aan de hand is waardoor je niet zwanger wordt. Wil niet zeggen dat het makkelijker maakt als er wel een oorzaak wordt gevonden. Het is gewoon zo onbegrijpelijk! Begrijp je gevoel dat de tijd begint te dringen. Iedereen om je heen heeft het zwanger zijn inmiddels mogen meemaken (bij mij in ieder geval wel), sommigen zelfs meerdere keren. Nooit gedacht dat ik in het 'hokje' onbegrepen onvruchtbaar zou komen (ben er nog steeds niet uit of het nou naiviteit is of dat ik een eeuwige positieveling ben). Heb jij het gevoel dat de tijd dringt gezien je leeftijd of om andere redenen? Ben zelf 32 jaar en heb het plaatje wat ik voor ogen had ('op mijn 30e wil ik mijn eerste kind') van mij afgezet. Heb besloten om even uit de medische molen te stappen en andere perspectieven aan mijn leven te geven. Op een gegeven moment was ik alleen nog maar bezig met zwanger worden, dit vreet energie. Merk ook dat als andere dingen in het leven niet goed gaan, ik dat er niet bij kan hebben, het wordt al snel te veel. Ben ook bezig geweest met een 'oplossing' te zoeken in het alternatieve circuit (o.a. mesoloog, surinaamse geneesheer). Ben momenteel bezig met japanse acupuntuur (is o.a. minder pijnlijk dan chinese) waar ik heel tevreden over ben. Las dat je last hebt van endometriose en toevallig heb ik vorige keer aan mijn acupuncturist voor een kennis gevraagd of hij hier iets aan kan doen, en dat kan. Buiten mijn fertiliteitsprobleem behandelt hij mij ook voor andere klachten (o.a. vermoeidheid, menstruatiepijn) en heb daar nu al baat bij. Ben nog steeds positief (met soms een dipje tussendoor ), maar ik geef de hoop niet op. Hoop voor jou (en iedereen hier op het forum) dat je snel het groeien van een wondertje in je mag ervaren! Met of zonder IUI, wel of niet onbegrepen onvruchtbaar, het gebeurt vaak genoeg ook nog op de natuurlijke manier uiteindelijk.
Hey dames, Weer een kort update: Inmiddels hebben we IUI#3 achter de rug en a.s woensdag DE test. Weer was de IUI pijnlijk en duurde 35 minuten! Bah, had het toen wel gehad met al dat gefriemel in mijn baarmoeder. De arts kreeg al zweetdruppels en belde iemand anders, 4 ogen keken in mijn k*t, boeh Inmiddels weten we dat schoonzus zwanger is met tweelingen en alles ja zo vlot ging met zwanger worden, maar dat alles spullen toch zo duur zijn. Daarna nog verhaal gedaan hoe makkelijk het was en dat hun kinderen toch bijzonder zijn, mede omdat ze niet via IVF zijn ontstaan. Ik heb echt met mijn tranen moeten vechten en de hele nacht niet kunnen slapen. Ik vindt het zo ongerecht, we hebben toch alles voor ein kleintje, ook materieel gezien en zij ueberhaupt niet. Dus het wordt weer beddelen bij schoonouders :x Ik ga me met kerst dus verstoppen om niet weer de verhalen te moeten horen. Ben wel konstruktief bezig met het opstellen van een lijst wat ik allemaal nog getest wil hebben! En ook bij de homeopath geweest. Heel informatief, moet nog wachten op medicatie dus bericht volgt. Liefs aan jullie allemaal Ik wens jullie veel geluk bij deze zware weg...
Hoi dames, Ik gun het jullie zo om zwanger te worden en te blijven. Ik wil jullie even attenderen op het volgende wellicht is er al een naar gekeken. Je kan ook onvruchtbaar zijn door een b12 tekort. En laat je niet afschepen met de ondergrens van 150. Ik had 208 en kreeg keer op een keer in miskraam in het beginstadia. Ik kreeg toen een onderzoek op b12 (wat later erg achterhaald bleek) Hiervoor kreeg ik een b12 injectie en hop de maand erop kon ik zwanger blijven. Mijn zoontje is inmiddels 2 jaar. Ik ben er van overtuigd dat de b12 injectie ervoor gezorgd heeft dat mijn zoon bij mij mocht blijven. Ik had klachten zoals heel moe, gewoon in slaap vallen uit het niets, hoofdpijn, tinteling in mijn handen. En mij niet kunnen concentreren. heel af en toe vlekken voor mijn gezicht. Toen kreeg ik geen erkenning, mijn b12 was te hoog, ondergrens was 150 inmiddels krijg ik elke maand een injectie en kan ik weer leven. Ik wens jullie enorm veel sterkte. het is jullie gegund
Even een positief verhaal tussendoor. Hier nooit een oorzaak gevonden, 7x IUI gehad met 217 miljoen zaadjes op "onze" top, maar sowieso altijd heel veel en goed. 2x HSG, kijkoperatie en uiteindelijk IVF. 1e poging raak! voor het eerst in mn leven zwanger! Een prachtige zoon van nu 1,5 jaar en afgelopen juli ineens spontaan zwanger Helaas is het hartje gestopt met kloppen, maar het is dus wel mogelijk. Tot op de dag van vandaag weet ik niet waarom het daarvoor nooit gelukt is, maar waarschijnlijk komen we daar ook nooit achter.... Heel veel sterkte en succes voor iedereen!!!