Hallo Allemaal, Ik zit een beetje in een dilemma. Ben 35+ en kom daardmee in aanmerking voor extra tests tijdens zwangerschap. Bijvoorbeeld vruchtwaterpunctie. Heeft iemand ervaring met de risico's van de punctie zelf (0,5% kans = 1 op 200 voor verlate miskraam) en met het maken van de keuze? Ik weet niet of ik het wil weten als er een chromosoomafwijking bij het kindje is. Bovendien moet je nog steeds een moeilijke keuze maken als er iets fout blijkt te zijn: wel of geen beeindiging zwangerschap. De punctie moet voor de 18e week gebeuren. Zit nu op 12 weken. Graag reactie van mamma's die er ervaring mee hebben. Trouwens, ik heb al twee mooie gezonde dochters gekregen toen ik 31 en 33 was. Ben nu net 35 geworden in januari. Groetjes, Bella
Ik heb er geen ervaring mee maar is het verplicht zo'n vruchtwaterpunctie? Als t niet verplicht is dan zou ik gewoon doen wat volgens je gevoel t beste is. Je zegt zelf dat je twee gezonde kids hebt gekregen en das pas ff geleden dus waarom zou t nu als je net 35 bent opeens mis moeten gaan of allerlei tests gedaan moeten worden? Ik zelf ben pas 26 maar heb ook bewust gekozen om geen nekplooimeting enz te laten doen. Ik hoef niet te weten hoe en wat. Ik werk in de gehandicaptenzorg en als je ziet hoeveel duizenden andere handicaps er zijn buiten syndroom van down, open ruggetje enz,,,,,, Vind het dus geen meerwaarde hebben om te weten dat de kans 1 op 20000 is ofzo. Stel alles is op en top in orde en je kind krijgt zuurstofgebrek bij de bevalling en raakt ernstig gehandicapt. Ik ken zoveel gevallen,,,,,, Als je zelf achter je beslissing staat en weet dat het goed en fout kan gaan. Of je nu 20 , 30 of 40 bent het kan altijd goed of fout gaan. Veel succes met je keuze en je zwangerschap!
Een vruchtwaterpunctie wordt geadviseerd als b.v. uit de combinatietest zou blijken dat je een verhoogd risico hebt op een kindje met Down. Ik zou zelf nooit zomaar zo'n test doen, ook omdat er toch iets risico is op een miskraam. Het is niet verplicht. Geen enkele prenatale test of onderzoek is verplicht. De combinatietest wordt gedaan tussen de 10e en de 12e week. Het bestaat uit een echo en een bloedafname. Hieruit komt een kansberekening: hoeveel kans je hebt op een kindje met Down. Bij mij was dat bijvoorbeeld 1 op 1300. Dat is geen verhoogd risico. Maar zou je nou wel een verhoogd riscio hebben, dan kán je kiezen voor een vruchwaterpunctie. Zo'n punctie is het enige prenatale onderzoek dat een absolute uitslag geeft op een kindje met Down. Áls je al een onderzoek wil laten doen, dan kan je beter kiezen voor een screeningsecho rond de 20 weken. Daarbij komen alle organen e.d. aan bod. Daaruit kan ook blijken of je kind b.v. een afwijking hebt waarbij zo snel mogelijk met behandeling gestart moet worden. Dus niet eens zozeer als eliminatie (om het maar grof te zeggen) maar puur als voorsprong. Maar ook dat is niet verplicht... je staat helemaal vrij in je keuze of je al dan geen onderzoek wil laten doen.
ik zou alleen een vruchtwaterpunctie doen als je ook weet wat je gaat doen als de uitslag niet goed is. Ik dacht dat een vruchtwaterpunctie alleen tot de mogelijkheden (vergoed) bestond als je al 36 bent op het moment dat je zwanger bent of 36 wordt tijdens de zwangerschap. Ik ben ook 35 net geworden toen ik zwanger werd, maar met mij hebben ze alleen een nekplooimeting besproken. Succes met je beslissing!
Dank voor jullie reacties. Aanstaande donderdag heb ik al een afspraak voor de combinatietest waar Jennifer over schrijft. De uitslag daarvan duurt een kleine week heb ik gehoord. Mijn gevoel zegt me dat ik dat eerst maar zal afwachten en op basis van die uitslag een eventuele vruchtwaterpunctie zal overwegen in overleg met m'n man. Zelf denk ik ook: waarom zou het nu 2 jaar na de geboorte van de jongste "opeens" fout gaan omdat ik nu 35 jaar ben en dan qua leeftijd over een bepaalde grens ben gegaan? Trouwens, ik wil nog wel even reageren op de reactie van missgroovy. Natuurlijk kan het op elke leeftijd fout gaan, maar als je boven de 35 of 36 jaar meer risico loopt op bijvoorbeeld een downsyndroom dan zou ik wel graag (stapsgewijs, door eerst combitest en daarna evt vr.waterpunctie) willen weten of het kindje een afwijking heeft. Ik zou dan wel, als de combitest een hoog risico aangeeft, een afgewogen keus willen kunnen maken op basis van de gedane onderzoeken. Voor mij is het niet zo vanzelfsprekend om ongeacht de afwijkingen het kindje geboren te laten worden. Verder zou ik er eigenlijk niet teveel mee bezig willen zijn, maar als je de mogelijkheden opgesomd krijgt wordt je min of meer gedwongen om er toch eens over na te denken. Dat had ik bij m'n vorige 2 zwangerschappen helemaal niet. Het was nooit bij me opgekomen om extra tests te doen. Nogmaals bedankt voor jullie reacties. Groetjes,
hoihoi ik ben zelf geen mama (nog) maar heb wel ervaring qua buitenstaander van een vriendin. zei was ook in de 30 toen ze zwanger werd. ze heeft een vruchtwaterpunctie laten doen, helaas hebben ze verkeerd gestoken en is het kindje aan een infectie met 4 maanden dood geboren. ik wil je niet bang maken want dit komt natuurlijk niet heel vaak voor (gelukkig) maar wilde t toch even kwijt.. sterkte met wat je ook besluit... liefs marieke
Ik heb de punctie wel laten doen, juist omdat ik al twee gezonde kinderen heb. Uiteraard is het belangrijk om er samen met je echtgenoot erover te praten, wat doe je als de uitslag niet goed is? Als en uitslag niet goed is dan neem je niet zomaar een beslissing, dan volgen er meer onderzoeken, gesprekken met kinderarts en vrouwenarts om zodoende goed in kaart te brengen wat die afwijkingen dan zijn, wat de inpact is, zodoende een weloverwogen keuze te kunnen maken. Bij mij was alles gelukkig goed, dat geeft een hoop rust. Als er forse afwijkingen waren die kwaliteit van leven in gevaar brachten dan hadden wij de zwangerschap afgebroken, hoe moeilijk ook. Misschien een tip om een afspraak te maken voor een intake bij prenataal onderzoek , daar informeren ze je goed.Dan kun je altijd nog een beslissing nemen.
hoi, ik heb zelf bij mijn eerste zwangerschap ook een vruchtwaterpunctie laten doen. dit was voor mij verplicht. mijn kleine mannetje heeft er niks van vernomen en er is ook niks fout gegaan. alleen zou ik als ik de keus had,het niet weer laten doen,maar dat is mijn mening. groetjes
dat is natuurlijk ieders eigen ding, bedoelde het ook meer in algemene zin, dat er zoveel kan gebeuren. Er kan bv uitkomen dat t kindje geen syndroom van down heeft. Als t kindje word geboren heeft t syndroom van schinzel gideon, iets wat niet te zien is met echo of punctie. Je hebt nooit zekerheid. Wat ik daarmee zeggen dat ik het een moeilijke keuze zou vinden. Ik weet niet of ik het zou kunnen. In mijn omgeving zijn zat mensen die ook een test laten doen en ook dezelfde mening hebben als jij. Ook daar sta ik uiteraard achter. ik hoop voor je dat alles goed is (bedoel waarom nu opeens niet goed na twee gezonde kids) en dat je die moeilijke keuze niet hoeft te maken. xx
hey meid! nou ik kan je alleen vertellen wat ik heb gedaan. wij hebben de combinatietest gedaan omdat mijn vriend het graag wou. we hebben geen geboren afwijkingen of down in beide families en we zijn jong en gezond. we kregen echter wel een kans van 1:50 op een kind met down. meteen werden er gesprekken gepland voor de punctie en het eventueel afbreken van de zwangerschap. ik heb toen een second opinion gedaan in het ziekenuis met 14 weken. het kindje was te groot maar ze hebben hem/haar wel nagekeken op afwijkingen die ze met het oog konden zien. alles zat er toen op en aan en maag en blaas waren toen al in orde. ik heb toen besloten GEEN punctie te laten doen omdat de gyn mij adviseerde en de ha om het niet te doen vanwege mijn leeftijd en onze medische geschiedenis en de echo die we hebben gehad. het sluit geen down uit maar met een punctie heb je ook geen garantie dat je kindje gezond is. daarbij zitten er risico's aan zo'n punctie! nu heb ik weer een echo gehad met 16 weken en ze kunnen tot op heden niks vinden. mijn gevoel zei ook dat het goed zat en dat wij gewoon domme pech hadden met de uitslag. het blijkt ook dat vrouwen onder de 25 (ik ben 22) wel vaker een misdiagnose krijgen bij deze testen. het is en blijft je eigen keuze maar dit was mijn verhaal. sterkte!