Hallo allemaal, midden oktober heb ik een mk gehad (4-5w). Ik heb er zowel fysiek als emotioneel wel fel van afgezien. Toch hebben we beslist om er direct terug voor te gaan. Ik voelde mij daar ook gewoon het beste bij. Het idee nog te wachten deed me slechter voelen dan het idee om binnen (hopelijk) niet al te lange tijd terug zwanger te zijn. Ik wil dolgraag een kindje en hoop gewoon dat het snel mag lukken. Als ik er echter over begin na te denken word ik bang! Bang dat het weer mis zal gaan en ik het allemaal nog eens mee moet maken. Mijn man begrijpt het niet en zegt dat ik er gewoon niet zo mee bezig moet zijn, maar ik vind dit heel moeilijk. Zijn er hier nog dames met hetzelfde gevoel? Hoe gaan jullie er mee om? ik zal dolblij zijn als ik terug een positieve test in handen zal hebben, maar pas gerust zijn als ik dat hummeltje in mijn armen mag hebben vrees ik. En dan zijn 9 maanden een lange periode denk ik zo...
He bah, veel sterkte met het verlies van jullie frummeltje Ik heb het er tot 2 weken terug erg moeilijk mee gehad en dacht bij ieder krampje ofzo dat ik zwanger was, heb dus ook veel testjes versleten Nu merk ik dat ik weer wat zekerder van mezelf ben en weer mijn lichaam iets meer begin te vetrouwen. Mijn vriend begreep me wel in de moeilijke periode maar gaf ook aan dat ik er iets minder bezig moest zij. Ik heb zo ontzettend veel steun gehad aan dit forum, met name de meiden van het topic miskraam in oktober op naar een nieuwe ronde. Ik heb nu weer zoiets van ik zie we wanneer ik zwanger wordt, en ja ik weet dat als ik straks eenmaal zwanger zal zijn doods benauwd zal zijn dat het weer fout zou gaan. Maar dat zie ik dan wel weer
ik herken het gevoel hoor! liefst wil ik nu alweer een positieve test in mn handen hebben en elke cyclus die niet positief is zal er 1 teveel zijn! Andere kant wel de angst dat als het weer zover is hoe het dan gaat lopen. Ach ja geduld is een schone zaak, hoe moeilijk dat ook is. Helaas heb je het niet zelf in de hand en dat maakt het verdraaid moeilijk!
Noukytje, Ik ken het gevoel. Ook net een miskraam achter de rug... Die onzekerheid en dat wachten maakt het niet gemakkelijk. Maar ooit zal wel terug mijn beurt zijn, hoop ik. En ik hoop dat het dan goed mag lopen...
Herken ook het gevoel..... Helaas 2x miskraam gehad dwars door de pil heen. Dubbel gevoel kreeg ik erbij. Nu hebben we besloten te stoppen met de pil en om er helemaal voor te gaan
Ik ben nog herstellende van de curettage en zolang ik nog bloed mogen we niet vrijen (niemand heeft me verteld waarom niet, maar we zullen braaf zijn). Zodra het bloeden stopt, mogen we weer seks hebben en dat zullen we ook gewoon weer gaan doen denk ik. Maar aangezien ik dan geen idee heb wanneer ik een eisprong zou hebben, voelt het niet echt alsof we voor een volgende ronde gaan. Maar het maakt het wel extra spannend want het kan dan zomaar raak zijn! Ik ben niet echt bang als ik weer zwanger zou zijn, ik zou wel iets minder onbevangen zijn denk ik. Sterkte met je verlies en ik hoop voor je dat het de volgende keer wel lukt!
Ik snap je helemaal. Ook mijn vriend zegt dat ik er teveel mee bezig ben en dat ik het allemaal moet afwachten. Niets in het leven is zeker zegt hij altijd. Ik ben ook gewoon bang dat als ik weer zwanger ben en dat het weer mis zal gaan, of dat ik helemaal niet meer zwanger word. Wat ik probeer, is er maar aan te denken bij hoeveel mensen het uiteindelijk wel goed gekomen is en dat de kans groter is dat het de volgende keer goed zal gaan (dat laatste zei de gynaecoloog). Maar ik kan gewoon ook niet zo goed tegen die onzekerheid.