Naar aanleiding van een ander topic (over het middelste kind) ben ik wel heel erg benieuwd geworden welke gezinnen er bewust hebben gekozen voor 3 kinderen. Wat waren de redenen en is het je meegevallen of tegengevallen (en in welke opzichten)? Zou je het anders hebben gedaan als je het over kon doen en wat dan? (in mijn omgeving zijn wel wat gezinnen met 3 kinderen, maar wil dat met hen nog niet aankaarten, vandaar dat ik het hier vraag)
Ik had bewust gekozen voor drie kinderen.....(En toen kwam er nog een bij) Het aantal vind ik trouwens niet zo belangrijk.... Al het maar gewoon "loopt"..... En verder denk ik niet veel na..... Gewoon doen....
hier bewust zwanger van de derde. tja het zal pittig zijn er zit straks tussen de 3 kinderen 4 jaar verschil. onze afwegingen waren We zijn nog niet compleet We kunnen het makkelijk redden op 1 inkomen en flink voor de kinderen sparen (voor ons erg belangrijk dat ik thuis kan blijven met de kids) we hebben de ruimte om elk kind een eigen kamer te geven en de mogelijkheid te verhuizen naar een groter huis. we hebben zoveel liefde te geven nog. of het mee valt kan ik niet zeggen maar ik denk dat de overgang van 1 naar 2 zwaarder is als die van 2 naar 3.
Wij hebben bewust drie kinderen. (al zal ik wel een vierde willen, maar man niet en financieel ook niet verstanding). Dus we zijn blij met wat we hebben. Hier veel leeftijdsverschil ook bewust en dit bevalt heel goed!! Leeftijd hier....11,7 en 2.
Wij zitten in dubio. Eierstokken klapperen, teelballen rammelen Maar we wachten het nog even af. Eerst mijn cyclus weer op orde krijgen.
Ik heb ook gereageerd op jouw andere topic en er is een tijdje terug ook een topic over 3 kinderen geweest. Wij hebben bewust voor 3 kindjes gekozen, al had er wat mij betreft ook een 4e mogen komen. Wij voelde ons met 2 "niet compleet". Allereerst wil ik zeggen dat ik vreselijk dol ben op mijn kindjes. Ik zou ze ook nooit willen missen. Maar (waarschijnlijk mede dat ik nog 20 uur werk en mijn man ADHD heeft) vind ik het heel druk vandaar dat er ook geen 4e komt. Zo lang ze jong zijn vind ik het druk, ik race me rot van werk, huis, school, voetbal, paardrijden, zwemles, vriendjes enz. Het is gewoon wat minder overzichtelijk. Maargoed, het geeft ook een hoop terug. Ik vind de kosten wel veel gestegen van 2 naar 3. Kleding bij nieuwe seizoenen, nieuwe schoenen. Elke seizoenswisseling is het een hoop geld. Maargoed, ik denk dat je hier allemaal niet zo overna moet denken. Als de wil er is en de financiën goed zijn waarom niet. Duidelijk is dat iedereen het op een andere manier beleefd dus laatst daar je beslissing niet op af hangen.
Wij hebben ook 3 kinderen. Nadat we best een tijd hebben moeten wachten op de zwangerschap van de oudste, waren we in 3,5 jaar, 3 kinderen rijker! Wat een rijkdom om te kunnen zeggen: 2 kinderen voelde nog niet compleet, dus we gingen voor een 3e. Je verveelt je met die 3 kleintjes nooit, maar als ik zie hoe gek de kinderen op elkaar zijn, zelfs zo jong als ze nu nog zijn, dan is dat zoveel waard. En als je liefde genoeg hebt voor 1 kind, is je hart ook groot genoeg voor 2 of 3 (of 14 bij wijze van spreken...) Tuurlijk is het pittiger wanneer er 3 tegelijk 's nachts aan het spoken zijn omdat ze allemaal verkouden/ziek zijn als wanneer je er 1 of 2 hebt. Maar dat gaat ook wel weer eens over. Overigens vond ik zelf de overgang van 0 naar 1 echt het pittigst, van 1 naar 2 behoorlijk easy (afgezien van medische problemen bij de 2e, maar die gingen over) en van 2 naar 3 wel weer iets pittiger. Je hebt gewoon echt even weinig tijd voor jezelf. Maar ook dat is tijdelijk. Financieel merk ik er niet veel van, nr 3 brengt nu nog niet veel extra kosten met zich mee. Alle babyspullen heb je al in tweevoud, kleertjes had ik ook al omdat we al een jongen en een meisje hadden en met wat passen en meten passen er ook 3 kinderzitjes in de auto. En mijn man en ik werken samen 5 dagen, dus kinderopvangkosten hebben we ook niet. BV is gratis en dieetvoeding (in ons geval) wordt volledig vergoed. Luiers zijn altijd wel ergens in de aanbieding. En we zijn er gewoon goed in om geen geld over de balk te smijten. Maar het allerbelangrijkste: ik hou van alledrie zo intens veel, zou er nooit één van hen willen missen! Dus de vraag van ts, zou je iets anders gedaan hebben: nee...
Mijn ideaal was altijd 3 kinderen, maar goed, iedereen weet inmiddels wel dat het leven niet altijd zo loopt als je graag zou willen. Mijn ex en ik gingen na 2 kinderen uit elkaar, daarna kreeg ik een nieuwe relatie, we wilden samen nog een kind. En daarna wilde hij graag nog een kind. Ik toen ook, en daar kwam nr 5 als onverwacht cadeautje nog achteraan. Het grote gezin met 4 kinderen was een bewuste keuze. De jongste, nr 5, dus maakte het compleet, in hart en hoofd.
Kom zelf uit een nest van drie en dit ook altijd voor mezelf voor ogen gehad. Gelukkig was mijn man het meteen met mij eens al zou voor hem zelfs een vierde ook wel welkom zijn. Voor mij is het denk ik na deze compleet. Heb zo drie kleintjes op de wereld gezet in ruim drie jaar en merk dat dit zijn tol wel eist op mijn lichaam. Als er dus al een vierde zou komen, zou dit pas over een paar jaar zijn en dan vind ik mezelf wat te oud... Wij kunnen lekker als gezin gaan opgroeien nu we straks compleet zijn, ook een fijne gedachte.
Wij hadden ook bewust voor 3 kinderen gekozen ( nu 15, 13 en bijna 11). Nummer 4 trok zich daar niks van aan, en diende zich gewoon aan hahaha. En wat ben ik gelukkig met hem!
Als middelste uit een gezin van 3 kinderen zou ik daar nooit voor kiezen. Ik weet dat mijn zus er ook zo over denkt. Maar dit is natuurlijk heel persoonlijk. Als het voor jou goed voelt moet je het gewoon doen.
Ben zelf de jongste van 3 kids.....tja wat moet je ervan vinden....niks bijzonders maar ook niet negatief .... Is gewoon zo dat we met 3 kids thuis waren hahaha.. Nu willen wij ook graag een derde kindje.....en dan is het genoeg dan zijn we klaar. En waarom die derde....gewoon nog die wens ...nog een kindje.
ik zou eigenlijk niet weten waarom niet. als ouder heb je de taak dat niemand zich buitengesloten voelt en geen buitenbeentjes worden. en er dus ook echt geen voorkeuren voor kinderen is.
Maar dat heeft niks met voorkeur voor kinderen te maken of kinderen buiten sluiten. Maar dan krijg je een heel andere discussie die al in een ander topic aan de gang is
Hier ook bewust voor de 3e gegaan. Maar wel staat vast dat als de baby gezond en wel geboren is mijn man na 6 weken na de bevalling naar het ziekenhuis gaat voor knippieknip Komt er geen meer bij,niet gepland in ieder geval haha. Dit gaat dus mijn laatste zwangerschap worden,dus extra genieten! Maar dus bewust 3 kindjes,vind het zo gezellig
weet ik maar ik noem het even zo. als ouder heb je de verantwoordig om iedereen als gelijke te zien. en niet een oogappeltje oid. gewoon gelijkwaardig dat doe ik nu met deze 2 ook en met een 3de ook
Zoals ik al zei geniet het niet mijn persoonlijke voorkeur. Puur mijn eigen gevoel en ervaring. Dat heeft overigens niks te maken met buitengesloten worden. Dat is namelijk nooit het geval geweest. Ik heb andere redenen om geen 3 kindjes te willen. Als een ander dat wel wil ga ik het zeker niet ontmoedigen.