Ik weet niet of dit wel de juiste benaming is voor dit topic titel. Een hele goede vriendin van mij heeft hier last van. Ik weet dat ze het niet zo bedoeld maar mijn haren gaan recht overeind staan. Een voorbeeld, we liepen vanmiddag terug naar haar huis en ik zij tegen R van weet jij waar "vriendin" nog woont. Ik zij ga maar naar het huis. En we liepen de hoek om en ze liep dus de verkeerde kant op. Waarop Mijn vriendin zij van "Oooo wat ben jij een dom meisje zeg" Op een wel lacherige toon. Ik heb er zon hekel aan om kinderen ook maar iets van dom of stom te noemen. Ik ben meer van hee dat is niet zo handig! Ook zo iets nog een voorbeeld. Als mijn dochter zich zeer doet of stoot zegt mijn vriendin van Ooo het "voorwerp" heeft je zeer gedaan. Of stomme Bank, stoel tafel. Doe maar terug slaan Dus ook niet mijn plan van aanpak ben meer van het gewoon troosten en haar zelf laten uitleggen hoe het kwam. Ik laat het maar zo. Omdat ik weet dat het hier thuis er niet aan toe gaat en elders ook niet. Ben benieuwd naar jullie menig hier over. Moet je kind met dit soort opmerkingen kunnen dealen?
Eh tja.. Heeft ze zelf kinderen? Ik vind het niet zo schokkend hoor... Gelukkig is het maar een vriendin, geen mede-opvoeder...
"Ooooh soepkip", "stond de tafel in de weg" vallen daar dan ook onder denk ik?!? Dan heb ik ook "last van neerbuigende humor" alhoewel jij er het meest last van hebt blijkbaar Dat je zelf die dingen niet zegt oké maar om hierover te vallen, eh...
En het probleem is...? Ik zeg ook weleens, he stomme tafel en geef hem dan zogenaamd een duw als de oudste haar hoofd eraan heeft gestoten. Dan lacht ze en is het meteen ook over. Ik vind die grapjes nog wel meevallen. Mijn vader had meer een handje van 'is de tafel nog heel? Je hoofd heelt wel weer, een kapotte tafel niet' dus ik ben wel wat gewend haha.
Nee zelf geen kids. En idd geen mede opvoeder. Vandaar dus mijn laatste zin in de openings post, "ik laat het maar zo". MMarianne, Maar soepkip is idd wel grappig! Ik zeg ook niet dat het verkeerd is. En iedereen heeft een andere opvoedings stijl en humor. En hoe het komt omdat ik "tegen" het voorwerp de schuld geven ben..is dat ik helaas nu ik 32 ben tot op de dag van vandaag als een klein kind en ik mij aan een voorwerp pijn doe het dus letterlijk terug wil slaan of schoppen. Het is iets wat ik dus niet onder controle heb..en Vandaar de reden dat ik dat dus ook niet als grap kan toepassen en dus niet doe. En woorden als dom en stom mede betrekking omdat ik vroeger tot mijn 16e ben gepest:x.
Lol thats me, hier zijn de kinderen ook wel wat gewend dus. Op een gegeven moment stoot mijn oudste zich, zegt au en gilt vervolgens dat de deur gelukkig nog heel is.
Ik snap je wel. Ik zou het ook niet fijn vinden als iemand mijn dochter dom zou noemen. Ook al is het voor volwassenen duidelijk een grapje. "Soepkip", vind ik iets anders, daar zou ze zelf ook nog om kunnen lachen, maar "dom" is zo'n naar woord. Kom op, dat kind is vier. Dan is ze niet dom dat ze de weg niet precies weet. En een kleuter heeft ook echt niet altijd door wat nou een grapje is en wat niet. Dus gewoon niet dat soort woorden gebruiken.
Ja, zoiets heb ik ook, mijn kinderen vatten alles nog erg letterlijk op, vooral de jongste. Zou het dus niet zo leuk vinden. Van de tafel terug slaan of de deur, ach, dat doe ik zelf af en toe ook, niet dat mijn ouders me dat ooit met grapjes hebben bijgebracht of zelf deden, maar af en toe lucht het wel op .
Ik zeg toch echt wel eens iets in de trant van 'nou dat is dom'. Ik zeg dan niet 'jij bent dom' maar iets wat ze doet kan wel dom zijn. En ook mama doet wel eens domme dingen... Tja is het tegenovergestelde van slim. Dus acties waar je niet bij nagedacht hebt die noet zo handig blijken, die zijn dom.. Kinderen moeten ook leren relativeren en nuanceren hoor, en dat wil het beste met wat humor.
@ikkie: Precies wat je zegt. Een actie kan dom zijn, maar daaarmee BEN je nog niet dom. Ik zeg ook altijd dat mn dochter niet lief DOET ipv dat ze niet lief IS. Groot verschil.
Ik ook. Haha. ik los het soms ook zo op daar straks stoten dochter haar vinger tegen de deur. Viel mee zag ik ik zeg zal ik hem er dan maar af halen. Ik bereik met mijn dochter meer met humor dan met straf. Bijvoorbeeld ze verzint wel eens wat en dan zeg ik is Pinokkio weer bezig je neus groeit. Dommie zeggen we ook wel eens wat zijn wij dommies.
Ja dat deed ik ook... tot dat mijn zoon zijn teen brak en compleet in paniek was want nu moest hij er echt af. Dat doen we dus niet meer
T ligt eraan hoe je t brengt. Mijn zoon doet ook wel eens iets geks en dan zeg ik 'dom dom dom'. Komt ook uit een sesamstraat liedje voort. Mijn zoontje zegt nu tegen mij ook wel eens domme mamma als ik iets raars doe. En vorige week ook tegen de juf omdat ze vergeten was dat hij hulpje van de dag mocht zijn. Maar hij zegt het dan wel met een enorme smile op z'n gezicht.
Ik maak ook weleens grapjes hoor. Als ze haar hand heeft pijn gedaan en het valt mee dan zeg ik ook wel. Zullen we je hand er maar afzagen en dat ik dan met mijn hand op haar pols een zaag beweging maak. Ze kan erom lachen en zegt dan van neee is een grapje je kunt het er niet echt afzagen. En idd licht er wel aan hoe je het brengt. Ik ben er ook niet op tegen, en denk dat de kids op school ook wel hard tegen elkaar zijn. En ook wel dom en stom tegen elkaar zeggen. Dus ze leert er vast wel mee handelen. Als iemand nu tegen mij zegt van dat was dom van je. Dan lig ik er niet wakker van hoor.
Klopt, dit soort dingen zegt ml hier ook! Ik zou een kind niet dom noemen. Zou zelf wel aan vriendin vragen dat niet meer te doen. Verder vind ik het niet zo schokkend. En dit. Ik zeg ook wel eens over mezelf dat ik iets doms doe. Ik vind het belangrijk dat ze leert dat het ok is om soms domme dingen te doen / fouten te maken, en dat je om jezelf kunt lachen. Mijn dochter zegt wel eens lachend "domme mama" als ik iets doms doe.
Wij geven hier ook meubelstukken wel eens de schuld na stoten maar het woord dom mag hier niet gebruikt worden, niemand is dom. Dus van een ander wil ik dat ook niet horen en daar zeg ik echt wat van.