Ik dus, want ik vind aan veel dingen die mijn (Spaanse) schoonouders geven voor baby helemaal niks aan. Met veel bombarie werd gisteren weer een voorraad cadeaus voor baby gepresenteerd. Mijn man doet alsof hij het allemaal prachtig vindt, ik heb er nog niet met hem over gepraat. Want wat krijgt onze vijf maanden oude baby... -een pluchen pop op batterijen die vragen stelt over het alfabet en cijfers etc. - nep-uggs laarsjes met een fijne plastic zool - oorbelletjes (en dat is in mijn NLse cultuur echt geen traditie ) - een jurkje van wol en polyester, dat enkel gestoomd mag worden - heerlijke polyester kerstsokken - pantoffeltjes met een nep bontrand, waar baby natuurlijk meteen een flinke hap uitnam. Dit irriteert me best wel, want van mij als moeder wordt diepe dankbaarheid verwacht, terwijl ik persoonlijk denk dat de enigen die lol aan deze cadeaus hebben (gehad) m'n schoonouders zijn. Zal ik er iets van zeggen of maar weer zwijgen voor de lieve vrede?
ik denk dat het komt door het cultuurverschil, misschien kun je ze uitleggen dat dat in NL allemaal niet zo hoeft met zoveel bombarie en zoveel kado´s...... persoonlijk zou ik de lieve vrede bewaren omdat ze het wel heel goed bedoelen waarschijnlijk, ik zou eerder naar de mensen en hun bedoeling erachter kijken dan naar de kadootjes.
persoonlijk......wees dankbaar dat je nog schoonouders hebt, ik heb ze helaas niet meer.... Je hoeft tuurlijk niet alles te slikken maar ze doen hun best toch, ik zou niets zeggen.
Ik zou persoonlijk zwijgen. Je schoonouders bedoelen het goed nl. ik krijg nooit wat voor mijn zoon van mijn exschoonouders die ook zijn opa en oma zijn. Dus persoonlijk vind ik het gebaar erg lief van ze, al vind je het zelf super lelijk. Ik zou het aannemen en dan maar ver weg stoppen in de kast maar je moet doen waar jij jezelf het beste bij voelt.
hahaha, heel herkenbaar! Ik ben inmiddels er ook al behoorlijk goed in geworden om die neplach op gezicht te toveren en te doen of ik er heeel erg blij mee ben! Mijn moeder heeft het financieel niet breed en kan dus geen nieuwe spulletjes voor ons meisje kopen. Dus gaat ze naar een kringloopwinkel en koopt ze daar vanalles voor onze dochter. En vaak zitten er dingen bij waarvan je echt ziet dat het gebruikt en 2e hands is! Alleen het idee al dat daar een één of andere baby in gepoept of gespuugd heeft! Maar ze bedoeld het goed en ik krijg het niet over mijn hart om te zeggen dat ze beter maar niks kan kopen omdat ons meisje dit toch niet draagt. Dus als het je lukt zal ik als ik jou was die lieve vrede bewaren en ook zo'n glimlach produceren. Maar ik kan me voorstellen als dit wekelijks gebeurt dat je je op een gegeven moment niet meer stil kan houden (dat moment komt ook heus hier nog wel! ).
Ik zou ook niets zeggen. Het is toch leuk dat ze aan je baby denken als ze neits geven is ook niet leuk. En de pluche pop en de oorbelletjes kan je opzij zetten tot je het wilt gebruikn het jurkje kan je een keer aantrekken als ze er zijn. En de pantoffeltjes die kan je weg doen als je baby ze wilt opeten. Ja in de spaanse cultuur is het normaal dat je baby sierraden krijgt oorbelletjes hebben ze daar heel erg snel maar als je het niet wilt dan doe je het niet.
Hier hetzelfde. Mijn schoonouders komen uit Azie en ik krijg allemaal van dat goedkope Chinese speelgoed op batterijen met Chinese liedjes of heel druk en heel wild. Dat vinden ze daar helemaal geweldig. De kleertjes zijn ook allemaal met Chinese teksten en tekeningetjes etc. Ik zeg ook altijd beleeft bedankt en dan speelt ie wat met het speelgoed en daarna gaat het in een grote doos
Een gegeven paard....etc. Niets zeggen dus, want daar krijg je onherroepelijk gedonder mee. Jij bepaalt vervolgens zelf of je dochter het draagt of ermee speelt, en zo niet, dan leg je het in een kast en vergeet je het. Ik zie het probleem niet zo eigenlijk...
Oh ik zou wel iets zeggen. Niet van oh wat een vreselijke cadeaus. Maar iets genuanceerder, meer van echt harstikke lief maar... En dan erbij van dat je het gewoon zonde vind dat ze cadeautjes kopen die jij toch niet gaat gebruiken.
Hé wat zijn jullie weer verstandig allemaal! Zwijgen is inderdaad de beste manier om ruzies te voorkomen en ik heb ook echt geen zin in nog meer gezeur met de schoonouders. Misschien dat ik wel voorzichtig iets laat vallen tegen Meneer Bernie, die is wel gewoon om alles tegen zijn ouders te zeggen (na drie jaar van supersynthetische stropdassen was hij het ook wel een beetje zat). Enerzijds vind ik het ook zonde van het (hun) geld om dingen te kopen die ze daadwerkelijk nooit zal dragen (die laarsjes). Anderzijds loopt het al nooit zo lekker tussen schoonouders en mij en word ik een beetje kriegel van de gedachte dat ik me nu weer te buiten moet gaan aan 'dankbaarheid' terwijl ik het eigenlijk niks vind. Even op m'n tanden bijten maar. En voor degenen die geen (contact met hun) schoonouders meer hebben: persoonlijk denk ik dat er voor- en nadelen aanzitten aan het bestaan van schoonouders. In mijn geval zie ik tot nu toe helaas toch wel veel nadelen: ik krijg veel kritiek over mijn manier van opvoeden (Ze is te dun! Exclusief borstvoeding is niet goed! Je moet naar ons luisteren wij zijn ouder en hebben ervaring! etc. etc), als ze komen is het meteen voor ten minste vijf dagen (full time, en ze doen alsof ze op hotel zijn, zucht) en oppassen kunnen ze logischerwijze nooit. De voordelen komen misschien later nog wel (hoop ik), wanneer baby iets ouder gaat zijn en beseft dat die mensen familie zijn.
Ik zou het niet zeggen. Ieder heeft zo zijn manier van liefde geven, voor sommige mensen is dat o.a. door middel van cadeaus. Blijkbaar ook voor je schoonouders. Zij zoeken het met veel liefde uit voor je dochtertje. Laat dat maar zo zijn dan.
Ik zou er wel iets van zeggen, of anders je vriend (man?) laten doen. Mijn stiefmoeder kocht ook veel kado's die ik helemaal niks vond, en vond dat zonde van haar geld en ook lullig tegenover haar als ik ze weg zou leggen en het mijn mannetje nooit aantrok of ermee liet spelen omdat ik het niks vond. Is moeilijk om te zeggen, maar smaken verschillen nu eenmaal. Dat is de reden dat mijn schoonmoeder nooit iets koopt voor ons mannetje, omdat ik nou eenmaal moeilijk ben qua smaak volgens haar (valt wel mee hoor haha!)
Ondanks mijn 'verstandige' advies snap ik je volkomen hoor! Hoe vaak ik al woede uitbarstingen heb moeten wegslikken als het om schoonouders gaat... Heeft ze al castagnettes en zo'n schattig licht ontvlambaar flamenco jurkje gekregen? hihihihi
Ik sluit me hier bij aan... In zoverre, wat je zelf aan geeft: Als je mannetje wat beter hierin is... En ze het van hem waarschijnlijk beter aannemen, dan zou ik het hem op laten lossen. Want het is gewoon hartstikke zonde van hun geld!
hey, ik ken het. Ik krijg hier ook soms de vreselijkste italiaanse kado's. Wat ik heb gedaan is heel duidelijk mijn smaak aangegeven. Dus misschien niet recht in hun gezicht zeggen dat je er niets aan vind maar wanneer je samen bv aan het winkelen bent, heel duidelijk laten zien wat je wel leuk vind voor je dochterje. Hier hebben ze bv veel ouderwetse kleertjes en ik heb vanaf begin zwangerschap aangegeven dat ik de moderne kleertjes leuk vind. Uiteindelijk heb ik maar weinig van die rotzooi kado gekregen!