En dan wordt dochter over een paar dagen 1 jaar!! Ik vind het helemaal niet leuk M'n kleine baby'tje is echt een meisje en begint bijna te lopen... Als ik er aan denk dan kan ik er om huilen.. Bij zoon had ik dit niet, omdat we nog een kindje wilden (als het mocht lukken) maar met dat in je achterhoofd heb je dat dan niet. Het baby gebeuren maak je dan niet meer mee.. Mwah, ik heb het gewoon even.. Afscheid nemen van deze fase, want laten we eerlijk zijn de fase die nu komt is natuurlijk ook geweldig maar dat baby'tje heb je gewoon nog voor jezelf
Heel herkenbaar. Ik heb twee zware zwangerschappen gehad, hoge bloeddruk, meerdere ziekenhuisopnames, en twee keer ingeleid. De eerste keer ivm PE en de tweede keer ivm verdenking van HELLP. Na de geboorte van onze tweede zoon had ik het helemaal gehad. Twee pittige mannetjes, en alleen het idee aan een derde maakte dat het zweet me uitbrak. Ondanks dat we het altijd gehad hebben over drie kinderen waren we het erover eens dat we het bij twee kindjes zouden laten... Tot begin dit jaar. Het begint, voornamelijk bij mij, maar ook al iets bij mijn man, weer te kriebelen. Ik wil er wel alles aan doen om deze evt derde zwangerschap zo goed mogelijk te doorstaan en ben nu bezig om 15 kg af te vallen, zodat ik zo fit mogelijk de zwangerschap in ga, mochten we er toch weer voor gaan. Ondanks dat het heel erg kriebelt, ben ik ook heel bang, voor de zwangerschap (bijna gehele zwangerschap misselijk en duizelig, zware BI-klachten, zwangerschapssuiker en hoge bloeddruk) en de kraamtijd (langere ziekenhuisopnames gehad en ook twee weken na bevalling nog weer opname ivm hoge koorts na beide bevallingen). Ik zou zo graag een keer een onbezorgde (of iig een minder bezorgde) zwangerschap hebben, een natuurlijk opgewekte bevalling (zonder weeopwekkers) en ipv lange(re) ziekenhuisopname de volgende dag naar huis. Oh, en geen zkh-opname 2 wkn na bevalling. Maar goed, ik ben bang dat dat voor mij er niet in zit en ga ervan uit dat mijn derde zwangerschap, bevalling en kraamtijd weer net zo heftig zal worden. Wil ik dat mijn kinderen, mijn man en mijzelf nog wel weer aandien? Ik weet het niet, hoofd en gevoel zeggen twee verschillende dingen... Ik heb nu iig wel met mijn man afgesproken dat, mochten we nog voor een derde gaan, ik hier uiterlijk rond september voor wil gaan, gezien het leeftijdsgat met onze twee zoontjes en daarnaast wordt ik er ook niet jonger op.