Ben afgelopen jaren meerdere keren onder narcose geweest. Zodra ze het in het infuus spuiten, valt er al nauwelijks meer te tellen. Je voelt je niet eens in slaap vallen zo snel gaat het. En opeens ben je weer wakker. Overigens hier ook een keer in paniek onder narcose gegaan net als krullie. Zwanger, ongeval, spoedoperatie en hopen dat baby het daarna nog zou doen. Ik werd gewoon rustig wakker.
Narcose vind ik zelf iets wat helemaal niet vervelend is, je krijgt gewoon een vloeistof ingespoten en bent in no Time in slaap, probeer rustig te blijven. Want hoe rustiger je erin gaat hoe rustiger eruit! Ik ben inmiddels 6 x onder narcose geweest en heb het nooit als onprettig ervaren, geef t ook aan de verpleging aan dat je t eng vind, zij houden dan echt wel rekening met je. Heel veel succes en sterkte met de operatie! Liefs
Ik ben twee keer onder narcose geweest en 1 keer een roesje bij een ruggeprik. Ik kwam bij het roesje en bij de eerste meer narcose er heel rot uit. Heel erg huilen en in paniek, dit heb ik aangegeven bij de anesthesist en die gaf als tip zo rustig mogelijk je narcose in gaan en hoe rustiger je er uit komt. De eerste Keer met het roesje moest ik ook geopereerd worden na aanleiding van een ongeluk. Heb tijdens de operatie veel bloed verloren en hij duurde langer dan verwacht dus dat was ook allemaal een rot situatie. en toen ik bewust geopereerd werd en dus met de tip rustiger mijn narcose in ging kwam ik er ook heel rustig uit. De verpleging wist er ook van dat ik rot uit mijn narcose kwam de vorige keren. Bij alle keren dat ik geopereerd werd was iedereen trouwens wel heel erg lief! Ik moest bij mijn laatste narcose ook zelf na de operatie over stappen van de operatie tafel naar mijn eigen bed en dit heb ik totaal niet door gehad. Dus de tip, probeer zo ontspannen mogelijk de operatie in te gaan. Stel je vragen, ze willen je alles uitleggen en geef aan in je voor gesprekken dat je er tegen op ziet. Succes!
Ik ben een paar keer onder narcose geweest. De anesthesist spoot wat in via het infuus en blijft gezellig tegen je praten en opeens ben je weg en inderdaad een tel later voor je gevoel denk je Huh waar ben ik. Of iemand vraagt of je al wakker bent en ik dacht laat me toch met rust ik lig zo lekker hier. Vaak ben je al een keer wakker geweest maar dat je je dat niet herinnert. Laatste keer morfine gehad, ze moeten me hebben gevraagd hoeveel pijn ik had maar daar herinner ik me niets van.
Ik ben al een aantal keren onder narcose geweest. Ik kom er altijd goed uit, moet ik zeggen, maar ik denk idd dat hoe rustiger je bent, hoe beter je eruit komt. Je krijgt een infuus en ik voelde dat door mijn arm lopen, werd een beetje warm zeg maar. Je krijgt een kapje voor je mond met zuurstof en binnen 1 tel was ik altijd out. Ik droom nooit, het is idd een beetje een zwart gat. Je wordt wakker op de uitslaapkamer en zodra je "goed" reageert op vragen en de bloeddruk e.d. is redelijk op niveau mag je weer naar je kamer.
Van dit soort verhalen gaan mijn haren recht overeind staan. Ik heb ook al bijna veertig jaar ervaring met ziekenhuizen, artsen en narcose en ik moet zeggen: de behandeling is wel beter geworden. Vroeger (en nu ook nog wel met de oudere generatie artsen, generaliserend gesproken) werd je amper als mens gezien, maar als casus. Als er zoiets gebeurt, moet er dus tien minuten de tijd genomen worden om jou uit te leggen dat de naald dus blijkbaar niet goed zat, maar dat de ingespotem vloeistof (blijkbaar) geen kwaad kan. Je had gerustgesteld moeten worden en pas daarná hadden ze met beleid opnieuw moeten aanprikken en je op de hoogte houden van de voortgang. Echt, stoom uit mijn oren hierbij:x.
Ik ben 1x onder narcose geweest, bij een spoed curettage. Ik heb van de narcose zelf weinig meegekregen, voor ik het wist was ik weg. Ook geen dromen ofzo, maar ik werd wel heel erg huilend wakker. Verder van de narcose geen last gehad na de tijd.
Ik ben al tig x onder narcose geweest. Je droomt niet, kan niet vechten tegen slaap en nee je voelt ook echt niets. Wel leuk ben 1x echt in de lach de narcose in gegaan , dat ok wakker werd voelde ik me alsof ik een heerlijke lachbui had gehad . Haha. Standaard bij mij is wel dat ik het altijd koud heb uit narcose.
Ik ben nu drie keer onder narcose geweest en het was geen enkel probleem. Ik was de eerste keer echt bloed nerveus (moest van de spanning een beetje huilen...) ze waren heel lief voor me en hebben me heel fijn gerust gesteld. Ze vroegen waar ik over wilde dromen, het moest wel iets leuks zijn. Ik heb nergens over gedroomd hoor maar ben wel met een glimlach in slaap gevallen terwijl ik vertelde waarover ik wilde dromen Ik werd ook rustig wakker en voelde me prima en lekker slaperig. Toen ik na de laatste operatie hoorde dat het veel langer had geduurd dat de bedoeling was heb ik half slaperig de verpleegkundige bij de arm gegrepen en gezegd dat ze mijn man MOEST bellen om te zeggen dat alles goed was. ( hij was 3 dagen daarvoor plotseling geopereerd en kon niet met mij mee naar het ziekenhuis) Ik moet zeggen, goede ervaringen dus.
Ik heb een narcose gehad vanwege curretage. Net toen ik het even echt heel moeilijk kreeg (emotioneel) was ik ineens 'weg' em werd ik wakker in de uitslaapkamer. Voor je gevoel is er geen tijd voorbij, niet gedroomd of niks. Wel werd ik dus huilend wakker omdat ik ook huilde toen ik onder narcose ging. Ik weet ook nog dat ik het daarna erg koud had. Maar de verpleegkundige kwam lekker voorverwarmde dekens brengen. Na die tijd was ik wel een paar dagen wat vermoeider dan normaal, maar dat kunnen natuurlijk ook de emoties zijn die er in hakken.
over een week of 2 mag ik weer voor een operatie onder narcose. de 8e keer ongeveer denk ik. het inslapen gaat heel snel. soms draait het nog even voor mn ogen en dan baf in slaap en soms merk ik niks en dan huppakee in slaap. ook het wakker worden gaat heel rustig, ik slaap meestal nog de hele dag door( prettig bijproduct haha) meestal houden ze mij wat langer op de verkoever kamer omdat ik niet zo wakker wordt. wel krijg ik altijd medicatie voor de misselijkheid, dit geef ik vantevoren ook aan bij de anesthesist. en het tijdsgevoel; tja het lijkt net of je na 1 seconde alweer wakker bent en dan achteraf hoor je dat je bv 5 uur onder zeil bent geweest. heel apart. dromen ; nee kan me niet herinneren dat ik ooit iets heb gedroomd tijdens de narcose. het is ook niet echt een slaap he.
Oh wat een fijn onderwerp dit. Ik word in februari geopereerd dan gaan ze mijn onderkaak breken en naar voren zetten. 10 jaar geleden ook onder narcose gegaaan en toen voelde het alsof ik stikte dus ben wel bang om weer onder narcose te gaan. En ik moet dus ook wrs veel braken na de operatie en daar ben ik erg bang voor omdat mijn kaken niet van elkaar kunnen na de operatie. Alles zit met elastieken vast om mijn beugel
Twee keer onder volledige narcose geweest. Beide keren hoefde ik niet (zoals in de film) terug te tellen. Ik merkte niet eens dat ik onder zeil ging. Voelde me niet slaperig worden of zo. Daar ging het te snel voor. "Denk maar aan fijne dingen," zei de anesthesist nog. En ik kon nog antwoord geven maar daarna weet ik niks meer. Bij de eerste keer kwam eerst mijn gehoor terug. Ik hoorde mensen praten. Ik dacht dat ik maar 5 minuten weg was geweest, dat ik nog in de OK was. Toen kon ik praten, maar mijn ogen nog niet openen. Ik zei: "Ik hoor jullie praten, is dat wel goed?" en kreeg als antwoord: "Ja hoor!" Ik was niet bang of zo, maar wel verbaasd. Ik snapte er niks van. Daarna kwam mijn zicht terug (voor zover dat ging zonder bril). En toen kwam er iemand zeggen dat ik op zo'n 'tussenkamer' lag en vlak daarna ging ik naar de verkoeverkamer. Daar aangekomen was ik heel snel weer helder. De tweede keer gingen al mijn zintuigen ongeveer tegelijk weer werken. Dit was een beetje alsof ik uit een diepe slaap wakker werd. Ik wist ook meteen waar ik was. Ik voelde me zo half wakker.... beetje slaapdronken zeg maar. Ook het denken ging wat langzamer. Was alsof ik zo'n licht dronken roesje had. Alleen wat ik wat vervelender vond, was dat ik maar niet helder werd. Het duurde volgens mij wel een uur of 2 voor ik weer helder was. In de tussentijd heb ik een paar keer geprobeerd wakker te worden, je ogen stijf dichtknijpen en dan weer open doen. Met je hoofd schudden... dat soort dingen. Tot ik besefte dat dat niet ging werken en ik moest wachten tot de narcose uitgewerkt was. Daarna heb ik het maar laten gebeuren. Verder geen negatieve effecten van de narcose ervaren. Niet misselijk of lusteloos, geen hoofdpijn of duizeligheid, niet extra vergeetachtig of zo.
Ik had er niet zoveel tijd om er tegenop te zien, de eerste keer dan. Er zat gewoon veel spoed achter. Van die eerste keer kan ik me ook niet zoveel meer herinneren, ik vermoed door de spanning. De tweede keer was ik erop voorbereid en vond het wel spannend maar ze vertelden me gewoon allemaal wat ze deden. Zoals eerder al werd gezegd, dat het zwart was voor m'n ogen, had ik dus niet. Kennelijk was ik zo van het één op het andere moment 'weg'. Wakker worden was de tweede keer overigens minder fijn, ik heb veel moeten overgeven en het herstellen van de narcose duurde ook wel ruim 2 weken.
Ik mocht aan iets leuks denken maar was ook naar een paar seconden al weg. De eerste operatie vond ik wel super relaxed haha zweefde haast. En inderdaad je hebt het idee dat je net weg was en dan ben je al weer wakker.
Meerdere malen onder narcose geweest. Ging elke keer heel geleidelijk. Je krijgt van te voren ook al iets om je wat rustiger te maken. Bij mij in de vorm van zetpil. (Mag je zelf inbrengen hoor) De narcose ging heel goed. Ik moest terug tellen van 10 naar 1 maar volgens mij was ik bij 7 al weg elke keer. De anesthesist staat naast je en praat tegen je dus angstig vind ik het niet. Tijdens narcose droom je niet. Tenminste ik kan het me niet herinneren. Als je wakker wordt mist er gewoon een stukje tijd. Ik werd 1e keer wakker met pijn. Kreeg een morfine injectie en toen ging het beter. De 2e keer heerlijk liggen uitslapen. Voelde me rozig. Na de uitslaap kamer weer terug naar zaal. Infuus mag eruit als je zelfstandig naar de wc bent geweest. Sterkte en succes Je zal zien dat het je mee gaat vallen
Ik dacht nog, ik ga echt niet slapen en 1 tel laten viel ik weg. Ik was heel nerveus en was vooral bang dat ik moest plassen tijdens de operatie maar dat is niet gebeurd Na de operatie was het wel even gek. Ik werd wakker in de uitslaapzaal terwijl ik mensen al wakker terug zag komen, dat had ik dus ook verwacht. De klok stond stil en wilde graag weten hoe laat het was. Heel vreemd was dat. Verder is het me 100% mee gevallen alleen sinds de operatie last dat ik niet op bepaalde woorden kan komen. Hebben meer mensen daar ervaring mee na de narcose?
Ik ben 2 keer onder narcose gegaan voor een gastric bypass en een curettage.. Ik voelde niks onder de narcose geen dromen niks, het was ogen dicht en weer open, het narcose spul wordt via het infuus ingebracht en er wordt een soort zuurstof kapje op je mond gedaan waarbij je diep moet in en uitademen en voor je het weet ben je weg je kan je niet verzetten, je krijgt voor de operatie een pijnstiller en een pilletje waar je een beetje suf van wordt en dus ook rustiger. Over wakker worden midden de narcose gebeurt zelden en als het gebeurt spuiten ze meteen meer in dat je weer weg bent nogmaals dit komt zelden voor. Wakker worden is verschillend, iedereen reageert er anders op de een is na 5 min klaarwakker (zoals ik) de ander ligt een uur voor pampus, kwa napijn kan je aangeven krijg je morfine, je kan misselijk of duizelig zijn omdat de narcose nog niet helemaal uit je bloed is, zodra je wat gegeten of gedronken heb zakt dat af. Heel veel succes alvast voor je komende operatie!