Hey meiden, Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen/kennis! Ik ga proberen het verhaal kort te houden: Na een prachtige bevalling van een nog prachtigere dochter, kreeg ik op dag 8 in de kraamtijd plotseling zeer hoge koorts, 39,5! We hebben de verloskundige ingelicht, en konden geen oorzaak zo vinden. De dag erna was het -ondanks regelmatig PM gebruik- niet veel lager. Ik werd doorverwezen naar het ziekenhuis. Daar aangekomen had ik zelfs 40,0 koorts, en een pols van 122. Behoorlijk ziek dus. Er zijn diverse onderzoeken gedaan, waar niets uit voort kwam. Er werd direct met antibiotica gestart via het infuus, waardoor de koorts daalde en de (onbekende) infectie afnam. 3 dagen later mocht ik gelukkig weer naar huis, en de kuur thuis in tabletvorm afmaken. Vandaag kreeg ik de uitslag van de kweken die er waren afgenomen. Ik bleek een streptokokken A infectie te hebben gehad. Nu dus wel een reden van de hoge koorts! Deze infectie wordt in verband gebracht met kraamvrouwenkoorts vertelden ze me. Nu mijn vraag: weet iemand hier iets meer van? Wat is streptokokken precies? En hoe kom ik eraan? Degene die mij hierover informeerde van het ZH kon me niet zoveel vertellen. Zijn er meer vrouwen die dit (of iets dergelijks) hebben meegemaakt?
Ik heb het ook meegemaakt, na de bevalling ging ik me iedere dag slapper voelen; een week na de bevalling kon ik niet meer rechtop zitten, zo slap was ik. Ik heb geen koorts gehad, dus er gingen daardoor geen alarmbelletjes rinkelen bij de kraamverzorgster. Ik had wel die hele week een pols van 120 in rust, ik voelde me daardoor ook enorm gejaagd. De verloskundige vertrouwde de hoge pols niet, vervolgens bleken mijn hechtingen ook gesprongen te zijn. In het ziekenhuis werd ik meteen opgenomen en aan het infuus gelegd met pittige antibiotica, dag later mocht ik naar huis met een zware pillenkuur. De wond die is ontstaan door de infectie moet uit zichzelf genezen, het gaat nu de goede kant op, maar is nog niet helemaal dicht. Ik ben overigens ook echt flink ziek geweest van die AB-kuur, blehh! Maar na een week was ik er vanaf en toen knapte ik snel op Gyn zei dat het niet bekend is waarom sommige vrouwen dit wel krijgen en anderen niet, het komt ook niet vaak voor (mijn vk had het in 11 jaar nog nooit meegemaakt).
Goh Andrea, jij bent er dus behoorlijk lang naar van geweest! Vervelend zeg! Maar dat je hechtingen gesprongen waren, had dat met de strept. te maken dan? Hier waren de hechtingen al genezen. En weet jij wat strept. A nu precies is? Kan er niet veel over vinden!
Ik heb even voor je op wikipedia gekeken, was eigenlijk ook wel nieuwsgierig naar wat het nou precies is. Het is in ieder geval een bacteriele infectie, en hoe je eraan komt, geen idee, maar ik las bij het kopje kraamvrouwenkoorts het volgende: Ook tegenwoordig worden zwangeren nog met enige regelmaat besmet waardoor kraamvrouwenkoorts ontstaat. Meestal komt dit door onvoldoende hygiëne van gezondheidsmedewerkers, of doordat de zwangere zelf draagster is van groep-A-streptokokken in de darm. Streptokokken - Wikipedia en Streptococcus pyogenes - Wikipedia Al met al een vervelende ziekte dus, en dat in je kraamweek ook nog.
Oh, wat aardig van je! We gaan zo aan tafel hier, ga straks even de linkjes bekijken die je hebt gepost!
Graag gedaan! Werk zelf bij diergeneeskunde, en ben altijd wel geinteresseerd in dingen die ik ook nog niet weet.... Smakelijk eten!
Tjonge... Heftig om te lezen hoor. Bizar idee dat als ik zo'n 50 jaar geleden had geleefd (dus zonder antibiotica) dat de kans op overleven van deze invasieve vorm niet zo best is..... Blij dat ik nu leef, en na 3 daagjes ziekenhuis weer naar huis kon!
Is inderdaad wel een gek idee... Ik denk dat wij dan niet eens een kleine gehad zouden hebben (IVF) en zo wel, dan was het ook lastig geweest (KS vanwege stuitligging)... Maar goed inderdaad dat we nu leven met de medische voorzieningen die we hebben!
De infectie zat bij mij zeg maar 'opgesloten' en heeft zich toen een weg naar buiten gewerkt; dus 's nachts zijn toen de hechtingen gesprongen. Ze konden het ook niet opnieuw hechten, want dan sluit he die bacterie weer op en dat werkt natuurlijk niet.
Maar was het wel voldoende geheeld dan al?? Of moest het later (na antibiotica) weer opnieuw gehecht worden?
Inderdaad, met IVF zelfde verhaal natuurlijk. Nooit echt over nagedacht. Het is nu zo 'gewoon' (helaas soms noodzakelijk, maar wel mogelijk) dat je vergeet dat het nog niet zo lang mogelijk is. Gelukkig hebben jullie je wonder mogen ontvangen!
Het moest echt zelf genezen en dat kan gewoon Het litteken wordt uiteindelijk iets groter, maar verder niet. Ik moest 't wel telkens schoon spoelen etc, maar nu is het ver genoeg genezen dat dat niet meer hoeft. En ik vind het idd ook een naar idee dat hier vroeger veel moeders aan zijn gestorven. Ik weet niet of ik de bevalling in die tijd zou hebben overleefd, waarschijnlijk wel. Maar het kraambed dus waarschijnlijk niet. Brrr, akelige gedachte!
Niet te veel over nadenken, word je waarschijnlijk niet vrolijker van Gelukkig dat het nu in ieder geval zo ver genezen is. Biejie, we zijn inderdaad erg blij met ons kleine wondertje, we zijn toch een van de gelukkigen bij wie het zo heeft mogen zijn...