Alvast mijn excuses voor het lange verhaal, maar moet het echt kwijt. Zaterdag 17 mei, half 5 's ochtends. Papa Kris gaat richting werk en geeft me nog even een kus op mijn buik. Spreekt Kleine Frodo nog even toe: Het wordt tijd dat je komt, papa is het zat! Nou Kris was koud weg en ik krijg een krampje, goh.... eens even in de gaten houden. Daarna nog een krampje, toch maar eens de tijd in de gaten houden. Telkens ongeveer 8 á 10 minuten. Maar niet spectaculair ofzo. Ik had Kris al even laten weten, dat het volgende ritje maar dichtbij moest zijn, want het was aan het rommelen. Om half 10 begint het toch wel als een echte wee aan te voelen (nog steeds om de 10 min ongeveer) en ik besluit Esther maar te smsen. (nee, nee niet mijn moeder, want die had zich de hele dag gek zitten maken haha) Esther vond dat ik Kris maar eens moest bellen en samen met hem overleggen. Dus ik bel Kris om half 11 op, met het verhaal en we besluiten dat Kris naar huis komt. Nou die was in recordtijd thuis! Haha. Zaten we op het bed te geinen, en nu? Tja wachten. Om half 7 worden ze al wat heftiger en komen ze ongeveer om de 5 minuten, soms 6 of 12,maar ook soms om 3 (maar goed te doen!) We mochten de verloskundige pas bellen, als de weeën 2 uur lang om de 3 minuten kwamen. Om half 2 had ik zoiets van, bel de verloskundige (vk) maar en die kwam om 2 uur even kijken. Ik stond nog behoorlijk te geinen, maar had toch al 4 cm ontsluiting. Zooo dat gaat goed! De vk ging weer weg en als we het niet vertrouwde of als de weeën dichterop elkaar kwamen of regelmatiger, mochten we bellen. Ze was nog geen uurtje weg of ik krijg de ene wee na de andere wee (weeënstorm) om half 6 hou ik het niet meer en kris belt weer. Om 6 uur was ze er en ging even kijken, nog steeds stond ik te geinen met haar en kris, ze was ook echt versteld dat ik al 8 cm had! Toen kreeg ik persweeën. Kan je vertellen, als je nog niet mag persen is dat behoorlijk klote. Kraamzorg gebeld, die belde een kwartier voor de bevalling op dat ze met pech langs de weg stond met dr auto. Uiteindelijk was ze er 5 minuten voordat ik mocht beginnen. Tien over half 8 eindelijk 10 cm dus ik mocht beginnen, tussen elke wee in, ging ze even naar het hartje luisteren. Toen ik mocht meepersen, daarna zakte het hartje van Sasha naar beneden (dat schijnt normaal te zijn tijdens een wee, maar daarna moet het weer opklimmen)1e en 2e keer ging goed. 3e keer was haar hartslagje angstvallig laag (moet zijn 140, was nog lager dan 50) De volgende perswee moest ik ook wegpuffen en tijdens die wee zakte haar hartje nog verder naar beneden. Tijd om spullen te pakken en naar het ziekenhuis te gaan. De vk had het ziekenhuis gebeld (tien voor 8) en Kris en ik waren al onderweg. 8 uur kwamen we aan op de verloskundige afdeling van het ziekenhuis (jaja die Kris is snel!) We kwamen de kamer binnen en er stond al een heel team klaar, ik moet wel zeggen, dat veel langs me heen is gegaan, praten met Kris heeft wel wat dingen weer bij me terug gehaald. Ik moest op bed gaan liggen en ze sloten een elektrode aan op het hoofdje van Sasha. Maar er was toen helemaal geen hartslag meer, snel werd er een echo-apparaat bij gepakt en toen zagen ze dat haar hartje heel erg langzaam klopte. Ze moest er nu zo snel mogelijk uit! Ik kreeg een prik in mn been en de gynaecoloog zette alvast om me te helpen een vacuümpomp binnen. Ik moest alles geven, Kris werd aan de kant gezet (stond uiteindelijk bij mn hoofd) aan beide kanten van mn buik waren 2 vrouwen aan het duwen. Ik gaf alles wat ik had en in 1 perswee is ze geboren. Nog geen 5 minuten! Om tien over 8 is ze namelijk geboren. Ze hebben uiteindelijk de vacuüm niet eens gebruikt! Ik had alleen inwendig wat haarscheurtjes. De gyn knipte de navelstreng door en nam haar meteen mee. Ze kreeg meteen zuurstof en een apgarscore van 5. Bloed werd van haar navelstreng afgenomen, om te checken of ze zuurstofgebrek heeft gehad. Maar gelukkig niet (kregen we later door) Na een kwartier kreeg ze een apgarscore van 9 en mocht ze bij mama (die bijna flauw was gevallen door het geduw en gepers) op dr buik liggen. De kinderarts heeft haar later nog gecheckt en we moesten voor de zekerheid 24 uur ter observatie blijven. Kris mocht lekker bij ons blijven. Met Sasha is alles goed nu! Hoe klote de bevalling was, hoe goed ze het nu doet! Ze groeit hartstikke goed van mijn slagroom, pakt goed, zuigt goed aan. Huilt alleen als er echt iets is. Ze is echt hartstikke makkelijk! Met mij is ook alles goed, stuwing is uit te houden en de borstvoeding loopt ook hartstikke goed! Het heeft mijn visie op een thuisbevalling wel veranderd! Nooit meer. Ook al wonen we 5 minuten van het ziekenhuis af.
Meid van harte gefeliciteerd met de geboorte van jullie prachtige meisje Sasha! Prachtige naam ook trouwens... Het is niet niks zo'n bevalling, zo te lezen hebben jullie het super gedaan en ben ik blij dat Sasha ook weer lekker is opgeknapt. Nu genieten! Dikke kus van ons.
Hey meisie! herken best wel wat van je verhaal. Bij Ted zakte zijn hartslag ook, maar niet zo laag als bij jullie. Gelukkig was ik al in het ziekenhuis, ben al met al 32 uur bezig geweest, dus je kan wel stellen dat ik uitgeput was. Daardoor heb ik ook de helft niet mee gekregen. M'n man was ook bang voor tedje tijdens de bevalling, maar ik had niet door hoe ernstig het was. Bij mij heeft de nacontrole van de vk erg geholpen. Zij heeft de feiten nog een keer opgenoemd, gewoon de tijden enzo. Dat maakte het voor mij makkelijker om alles op een rijtje te zetten. Enne hoe graag ik de 1e keer ook thuis wilde bevallen, de volgende keer kies ik ook meteen voor het ziekenhuis. (en dan wonen wij ook zo'n 5 min er vandaan)
He meis, Is ze d'r toch nog uitgekomen he Nog maar een keer: van harte gefeliciteerd met jullie prachtige kleine meid, superlieve foto's ook! Kan me goed voorstellen dat je even goed angstig bent geweest met 'r hartslagje zo laag.. maar gelukkig is het helemaal goed gekomen! Fijn zo! Enneh wij wonen ook vijf minuten (met weeen opeens nog maar drie ) van het zh maar idd hier ook echt no way ooit een thuisbevalling hoor, dan maar wat minder 'gezelligheid'! Geniet ervan zou ik zeggen maar dat komt helemaal goed!
Jeetje wendy wat van verhaal. Ik kan me heel goed voorstellen dat je dit even moet verwerken is allemaal niet niets. Kan me voorstellen dat je ook in paniek raakt als hartslag steeds lager wordt. Maarrrrrrrrrrrrrr GELUKKIG is alles goed gegaan met jou en de baby. Geniet er lekker van meid. liefs vruchtje p.s. kusje en knuffel voor Sasha
jeetje wendy wat heftig. poeh schik me echt dood, maar ook jou wonderlijk sterke meid is prima in orde. Clomid baby's zijn super baby's geniet ervan meid
Heftig hoor! Van harte gefeliciteerd met de geboorte van jullie meiske! Ik weet nog wel dat je ooit eens gepost had om ons meiden met een lange cyclus een hart onder de riem te steken en kijk nou eens. Nog maals van harte!
zo da's inderdaad heftig zeg. (het viel me wel op dat alle chauffeurskindjes in het weekend zijn geboren ) geniet maar lekker van je meisje
Jeetje, wat een bevalling! Kan me goed voorstellen dat het even behoorlijk schrikken was! Gelukkig heb je een prachtig resultaat geleverd Van harte gefeliciteerd!
Hoe herkenbaar... thuis beginnen en in het ziekenhuis eindigen (en opgelucht zijn dat het goed is gekomen!) Meid, ik heb bewondering voor je kracht, je hebt 't hem toch maar móói geflikt en jullie prachtkind is gezond ter wereld gekomen. Ik wens jullie een heerlijke kraamtijd toe!
proficiat met je prachtige dochter, echt een heel mooi kindje! je bevalling klinkt inderdaad niet echt als een feestje... ik hoop dat je het een plekje kunt geven, en nu echt kan gaan genieten van je mooie meisje. het is je gegund!
Wat een heftige bevalling wendy..... Gelukkig is alles goed gekomen! Geniet ervan En..... ik heb dat ook hoor... Wilde heel graag thuis bevallen. Ik ben uiteindelijk ook in het ziekenhuis bevallen en wil NOOIT meer thuis bevallen....
Jeetje Wendy, ook jij een hell bevalling...Weet er helaas alles van. Voor mij hielp het erg om er over te praten e het op te schrijven. En moet zeggen nu 5 weken later is al een groot deel van dat gevoel weggeëbd.......... Geniet van je prachtige meiske!
Thnx meiden! Doet me toch wel goed zulke reacties. Opschrijven heb ik inderdaad gedaan, zoals hier, op hyves (een beknopt stukje dan) en ik hou een dagboek bij al vanaf dat ik zwanger was. En m'n man en ik praten er wel nog veel over. Moet af en toe wel heel erg huilen, dan kijk ik naar m'n meissie en gewoon het idee dan, dat ze er niet had kunnen zijn. Vreselijk. Maar genieten doe ik echt wel! Het gaat allemaal zo snel!