Mijn man haalt altijd de kleine voor de voeding en legt haar ook weer terug. Hij werkt fulltime en ik parttime, maar ik vind de dagen met de kids thuis ook best vermoeiend. Mijn man is allang blij dat hij beneden op blote voeten een flesje klaar moet maken zoals bij de oudste het geval was. Als hij erg moe is van zijn werk oid, dan slaapt hij nog wel eens ergens anders en doe ik alles alleen 's nachts, maar dan mag ik 's ochtends nog even wat langer blijven liggen.
Wij slapen samen, en hebben dat altijd gedaan (eerst in een wieg, nu een co-sleeper maar in de praktijk ligt ze knus naast me te snurken. Mijn man helpt door me 1000% te steunen in mijn wens langdurig te voeden. Hij kookt als ik Renske in slaap voed, zodat we daarna kunnen eten, hij zorgt voor een net huis 's ochtends, en dat het ontbijt er staat zodat ik zowat kan aanschuiven als Renske gevoed en wel is. Maar ja. De nachten zijn toch echt 'van mij'. Ik hoef er niet uit, maar als we allebei wakker worden van een verzoek om tiet, draait hij zich om als die tiet gevonden is. Als ik er alsnog uit moet vanwege onverwachte ladingen poep of een te volle luier, helpt hij altijd mee. We werken allebei officieel 32 uur, in de praktijk toch iets van 36-40 u. We hebben allebei een dag alleen en doen verder alles samen in het weekend. Ik heb echt een supervent.
Wij doen wisseling vd wacht.. ik ga vroeg naar bed (uur of 9) tot 0.00 en dan zijn ze voor mn man. En na 0.00 ga ik naar beneden (ze slapen nog benee) en zijn ze voor mij. Ik werk nog niet. Maar als ik ga werken dan hebben we afgesproken dat de dagen dat ik werk, hij de nacht er voor pakt zeg maar, dus als ik dinsdags moet werken, doet hij de maandagnacht.
En in het weekends gaat mn man er om half 8 uit s morgens en duik ik mn bed in tot eind vd ochtend. En als de nacht goed is gegaan slaapt mn man uit tot half 10.
Hier haalde papa hem altijd op en bracht hem weer terug. In principe vond ik dat ik het alleen moest doen maar dat ging niet want ik was dan veel te wakker en sliep amper (hadden 2 tot 6 'voedingen' in de nacht en nog veel vaker wakker). Nu slaapt hij door
ik denk dat je bij bv toch al wakker moet worden dus zou dan mijn man ook niet wakker maken vooral als ik de dag erna niet hoef te werken/ later op moet staan. ook met flesvoeding denk ik er zo over. mijn man helpt wel met voeding (nachtvoeding hebben we niet meer) de ochtendvoeding wanneer ik laat thuis ben van het werk (is soms vier snachts aangezien ik kastelijn ben) de eerste dagen is hij er trouwens wel mee uit gegaan voor sem maar dit omdatik lichamelijk niet zo vaak kon
Ik heb chronische rugklachten en een verrot bekken, dat is ook een reden dat papa zoonlief komt brengen. Hebben het wel over een kind van 14 kilo. Papa is toch wakker, dat scheelt. Het woord doorslapen bezorgt me jeuk en mijn man gelukkig ook; wakker is wakker en mijn man tukt zo weer verder als de kleine man bij me drinkt. Als hij klaar is zegt hij "papa" en slaat op papa's dekbed en papa legt hem op de automatische piloot weer terug. Wij staan samen op vroeg in de ochtend (rond zessen), ook al zou ik als thuisblijfmama kunnen blijven liggen, maar dat doe ik nooit. We gaan ook weer samen naar bed, wel zo gezellig. En ondanks dat mijn man hard werkt, doet hij ook nog veel in het huishouden. Hij vindt dat ik ook een drukke baan heb.
Hier ook een super papa! Toen dochter nog in de wieg lag haalde hij haar altijd en verschoonde ook haar luier. Vrij snel daarna sliep ze in de co sleeper of bij ons in bed, halen hoeft dus niet meer. De laatste paar dagen verschonen we 's nachts ook geen luier meer, ze poept toch niet en kan zo na de voeding beter verder slapen. Maar als het echt nodig is doet manlief het wel. Meestal deed hij het half in z'n slaap en wist tie het de volgende dag niet eens meer, haha. Ik vind de ondersteuning zo belangrijk, man denkt daar net zo over. Zonder zijn steun zou de bv een stuk moeilijker zijn. Sinds de bevalling is hij ook degene die 's avonds het eten kookt en het brood smeert voor de volgende dag. 'S ochtends staat er een bordje met 2 boterhammen en een flesje water op m'n nachtkastje voor me klaar. Ik ben al een paar x flauw gevallen en sinds ik goed eet en drink is dat niet meer gebeurd. Als dochter weer de hele avond wil clusteren is hij ook degene die het huishouden doet. Hij werkt overigens gewoon fulltime, ik ben nog thuis. Vanaf april ga ik 2 dagen werken en hij 3 dagen, we nemen beiden ouderschapsverlof op. Hij verheugd zich er al helemaal op om 2 dagen met z'n dochter samen te zijn. Ze gaan met z'n 2en op babyzwemmen, waarschijnlijk tussen allemaal moeders, haha, maar dat maakt hem niks uit. Ik ben ontzettend blij met zo'n lieve man, dat vertel ik hem ook heel vaak!
Maar als een man snachts niet helpt, betekend dat toch niet dat er geen ondersteuning is bij de borstvoeding. Ik heb hem gewoon niet nodig en anders maak ik hem wakker en doet ie het met alle plezier. Ik krijg bijna het gevoel dat ik een slechte man heb, maar dat is echt niet zo gelukkig hihi. Wbt de baan, mijn man werkt toch echt harder dan ik. Maar dat vind ik.. Hij werkt 6 volle dagen voor zichzelf en alleen. Ik heb nog een middagslaapje waarbij ik op de bank hang of als ik heel moe ben kan gaan slapen. Dus nee om nou te zeggen dat ik een zware baan heb zoals hem, vind ik van niet. Nu hebben we geen nachtvoedingen meer dus dat scheelt. Maar de laatste 3 weken dat ze wel snachts wakker werd maar geen voeding meer wilde deed mijn man. Maar als ze voeding wil, ben ik toch echt nodig. Ik val daarna meteen in slaap en mijn man ligt dan zo een half uur wakker. Ik snap zelf niet zo goed waarom je met twee wakker moet zijn als ik toch moet voeden. Als ik nou kon slapen ok, maar dat is ook niet het geval.
De eerste week helemaal samen (super leuk, samen lueir verschonen enzo, nog lekker klunzig) daarna deed ik het alleen. Hij werd toch niet wakker en als ik hem wakker moest maken duurde me dat te lang. En ook nooit erg gevonden, vond het altijd erg intiem 's nachts voeden. Hier wel de luxe van een baby die met 5 weken en een beetje is begonnen met doorslapen.. hopelijk houdt hij dat vol
Ik vind het nogal vreemd trouwens om te zeggen dat hij daarom niet ondersteunend zou zijn.. heb dat helemaal niet zo ervaren.
Mijn partner hielp tijdens de weken na de bevalling die hij vrij had en tijdens de weekenden. Toen haalde hij haar altijd, ik legde aan (maar dat kon ze niet omdat ze te vroeg geboren was) en ondertussen ging hij dan vaak alvast een flesje maken. In de weekenden ging ik vaak vroeg naar bed (na de laatste voeding van 22.00uur), hij ging dan met vrienden online gamen en deed dan de voeding van 01.00uur. En ik deed dan de voeding van 04.00uur weer. Zo hadden we allebei dan een redelijke nachtrust. Voor de andere momenten had ik zoiets van: 'blijf jij maar liggen, jij moet morgen weer vroeg op en de hele dag werken' ' ik pak mijn extra rust wel in de middag'
Ik bedoelde met steun niet alleen de praktische dingen. Als ik m'n stukje tekst terug lees, dan leek het wel alsof ik alleen dat bedoelde, maar dat is dus niet zo. Met steun bedoel ik ook vooral het mentale, ik heb dat echt nodig. Complimentjes dat ik het goed doe, dat hij zegt dat tie trots op me is, omdat ik de bv zo belangrijk vind. Dat soort dingen valt bij mij ook zeker onder de categorie "steunen". Als ik dat niet zou hebben dan had ik waarschijnlijk het beiltje er al bij neergelegd.
Ik vond thuis zijn vaak zwaarder dan werken. Momenteel hebben we weer een fase waarbij ik niet altijd even blij ben met een vrije dag. Niet dat ik niet houd en geniet van mijn kind, maar sommige dagen ben ik alleen maar met hem en huis bezig en heb ik geen tijd om maar even te zitten. Ik vind dus het argument "ik werk harder dan jij" niet gelden. Tegelijkertijd vond ik het niet erg nodig om beiden wakker te worden voor een nachtvoeding vanaf het moment dat verschonen niet meer nodig is. Daarvoor deed hij vaak wel nog ons zoontje, maar daarna haalde ik onze man uit bed, legde hem aan en sliep weer verder. ALs hij los liet draaide ik om, andere borst, en sliep weer verder. Soms werd ik wakker terwijl hij allang weer in slaap was gevallen. Toen vond ik de nachtvoedingen meer meevallen. (hoewel ik wel blij was toen het over was )
Ik werk niet buitenshuis maar wel lang gedaan en dan kwam ik vaak fitter thuis dan dat ik nu ben om 18.00 uur. Zwaar klinkt zo klagerig, maar heftig is het hier ook met een druk gevoelig mannetje dat ook nog eens wat medische dingetjes heeft. Het is hier een achtbaan van 06.00 tot 20.00 uur. Ben soms erg blij dat manlief vroeg (18.00 uur) thuis is en ik even rustig kan koken en papa met de tornado kan spelen. Vandaag zat ik pas om 20.30 uur. Mijn man ook hoor, die is nu nog werken, maar hij heeft leuk werk en zegt altijd: van op mn kont zitten en iets doen met de hersens die ik heb gekregen word ik niet moe. Maar worden al die mannen die niet hoeven helpen van de dames echt niet wakker? Wakker is wakker he? Mijn man wordt tegenwoordig zelfs eerder wakker dan ik! Ik vind de mentale steun van de partner wat de bv betreft trouwens erg belangrijk; mijn man staat al bijna 22 maanden vierkant achter me en zegt me regelmatig dat hij zo blij is dat ik nog steeds onze zoon voed.
zodra ons meisje wakker wordt gaat mijn man haar halen en verschonen en ondertussen ga ik klaar liggen met pyama omhoog. dan legt hij haar bij me neer zodat ze lekker kan drinken, en als ze klaar is leg ik haar terug in bedje. zo doen we het eigenlijk altijd. ook als ze een keer ineens vaak wil drinken snachts. afgelopen 2 nachten heeft ze wel weer lekker doorgelsapen van 7 tot 7
Wij doen het ook samen, hij haalt haar, ze drinkt bij mij......ik tik vervolgens papa op het voorhoofd (die slaapt dan alweer) en hij brengt haar weer terug naar bedje en hij slaapt dan direct weer door. Ik heb geen klagen en onze diva kan nog best wel vaak komen snachts, maar ach we zijn er inmiddels wel wat aan gewent.
mijn vent slaapt zooooooooo vast, maar ik hoor ehct gelijk elke kik...zit gelijk rechtop in bed...toen ie nog naast me sliep wer dik wakker van het smakken...nou dat hoort manlief hier echt niet hoor!! en buiten dat, hij moet zo vroeg op, hij ligt dus ook al snel in zn diepe slaap...ik daarintegen slaap altijd veel lichter...logisch want ik "Moet" er niet uit...in principe kan ik sochtends natuurlijk gewoon blijven liggen, of smiddags bij slapen eventueel
Even wat anders...........waarom verschonen er zoveel hun kindje nog snachts? Wij doen dat allang niet meer..... de pamper kan het prima houden hoor.
Hier ook vrij snel gestopt met verschonen 's nachts hoor. Onze dochter werd daar alleen maar klaar wakker van.