Dag allemaal, Bij deze wilde ik me even voorstellen. Ik ben een meid van 23 die -val me alsjeblieft niet af- al jaren een geweldige relatie heeft met een man van 50 (maar 18 in z'n bovenkamer). Hij heeft drie kinderen uit een eerder huwelijk in de leeftijden 13, 12 en 6 (waar ik erg goed mee kan) die 10 dagen per maand bij ons zijn en de wens om er nog één met mij te produceren is sterk aanwezig. Mijn vriend heeft zich onlangs voor mij laten opereren om zijn sterilisatie ongedaan te maken en we zitten momenteel in een periode waarin zijn zaad weer vruchtbaar kan zijn. (Spannend!) Rondom mijn eisprong hebben we wat vaker gevreeën dan normaal en heb ik me steeds aan de richtlijnen gehouden: missionaris, billen omhoog en na hem klaarkomen. Het vervelende echter is dat ik van nature een enorme hypochonder ben en ik bang ben dat hij niet volledig herstelt of dat er iets mis is met mij. Ik ben dan ook begonnen foliumzuur te slikken, gezonder te leven, niet meer te drinken, niet meer te roken etc. etc.. Alles om de zwangerschap te bevorderen. Ik denk er tot mijn verbazing best veel aan en ik probeer mezelf te betrappen op de eerste symptomen die een zwangerschap aanduiden. Raar eigenlijk voor iemand die tot haar 22e nog nooit had gedacht aan het hebben van koters. Maar goed, dit is uhm... 'ronde 1' zoals jullie het noemen en het is nog te vroeg om te testen, maar als het wel raak zou zijn weten we dat tijdens de kerst. Tot dusver verheug ik me eigenlijk nergens op en fantaseer ik slechts een beetje (niet teveel i.v.m. teleurstelling). Al met al een heel verhaal, haha. Waar ik eigenlijk benieuwd naar ben: zijn er meerdere mensen die (succes?)verhalen hebben over het herstel na een vasovasostomie? Dankjewel.
Hoi meis op je vraag weet ik geen andwoord.. Maar dat je 23 bent maakt toch niet uit?? Ik ben 21 en in verwachting plus dat mijn vriend 42 is en ook 2 kindjes uit een eerdere relatie heeft! Dus tot zover in het zelfde schuitje! Ik wil je heel veel succes wensen!
Hey DikkeBuik, Gefeliciteerd met je zwangerschap!! Ja, het is ook niet zozeer de leeftijd waar ik me druk om maak, meer meer het feit dat hij onlangs een hersteloperatie heeft ondergaan. Zijn zaadleiders hebben vier jaar dicht gezeten en dat doet vast wel iets met de kwaliteit. Aankomende vrijdag moet 'ie een potje inleveren en dan worden z'n visjes getest...
Bedankt hoor Jij word ook vast zwanger!! Ik hoop dat dat zwemmers goed zijn.. Maar dat is even afwachten, kan me voorstellen dat het heel erg spannend is! Maar ook al is te kwaliteit niet goed dan heb je nog kans dat het lukt,, de dokter zij tegen ons dat het ons zo (met normaal seks,) niet zou lukken(vriend heeft slecht sperma) maar het is toch gelukt! Ik duim voor je!
Aah, dankje - nou we proberen het i.i.g.! Wel hoopgevend dat ondanks zijn 'slechte sperma' je toch op natuurlijke wijze zwanger bent geworden. Mijn vriend heeft naar eigen zeggen superzaad (hij heeft z'n (h)ex drie keer heel snel zwanger gekregen) en die was een stuk ouder toen dan ik nu ben. Maar goed, dat zegt niets over mijn vruchtbaarheid en die van hem na 4 jaar pauze. Ik zit nu in de innestelfase en ik heb me toch een LAST van m'n buik??? Ik zit zowaar aan de rennies!! Ik heb nog nooit van m'n leven zo'n last gehad van m'n maag- en darmen. Ik ben ook al de hele dag misselijk, hoofdpijn, keelpijn en CHAGGIE hehehe) Het is i.i.g. niet psychosomatisch, want als dat zo was had ik vandaag alsnog wel leuke dingen gedaan i.p.v. de hele dag kreunend op de bank liggen. (Ik ben dan wel hypochonder, maar geen aansteller) Als ik het morgen nog heb ga ik naar de dokter.