Om eerlijk te zijn is het contact met mijn schoonfamilie helemaal niet zo goed meer sinds deze omstandigheden. Ze kozen echt partij voor mijn schoonzusje en zwanger. Het was zo zielig voor hun dat ik zo reageerde. Vanavond belde schoonmoeder even snel op. Moest met mijn schoonzusje mee naar de musical van haar zusje. En bij ons wat het teveel moeite om op onze 2jarige trouwdag te komen (naar ons is het uur rijden, dat wel). Hoezo partij kiezen. Voor je eigen zoon geen tijd hebben en wel voor familie van schoonzusje. Vind het ook niet leuk voor mijn man, hij zegt er geen probleem mee te hebben, maar ik merk anders. Ze komen nog wel een keer voor onze vakantie, afhankelijk wanneer wij een weekend thuis zijn (hebben een caravan in duitsland sinds april). Ik denk maak ook eens tijd voor je zoon die wat verder weg woont. Gelukkig ben ik niet de enige met die gevoelens, volgens mijn schoonfamilie is het niet normaal zulke gevoelens te hebben Dank jullie voor de steun en ook allemaal succes Moest dit even van mijn hart, tegen mijn man hoef ik er niet over te beginnen. Want dan kraak ik weer zijn familie af. Dus dan maar hier even hart luchten
Gelukkig dat zo'n forum bestaat hé! Kan je eens lekker je gedachten uitspreken zonder dat je constant moet opletten wat je zegt... Dus kom jij hier maar lekker een keertje goed je hart luchten zonnetje!
O, Zonnetje, wat is jullie situatie lastig. Ik wens je veel kracht, want in zo'n situatie moet je sterk worden. Kiezen voor jullie eigen geluk en minder afhankelijk worden van wat je van je schoonouders zou willen. Zij denken nu eenmaal dan jullie en als zij een uur rijden naar hun zoon teveel moeite vinden dan is dat hun keus, al doet het jullie zeer. Ondertussen leven jullie lekker jullie leven en als ze wel langs komen is het alleen maar leuk. Je zou zelfs kunnen voorstellen dat ze een dagje naar de caravan komen, mits dat (natuurlijk) te doen is. Wij hebben ook zoiets gehad. Schoonouders en -zus dachten heel anders dan wij en dat heeft jaren gebotst. Ik was overal schuldig aan, want mijn man veranderde en dat was niet oke. Het is zelfs een jaar bijna radiostilte geweest. Dat deed mijn man wel pijn, maar hij wist dat hij hiermee zijn ouders het meest duidelijk kon maken dat hij niet eens was met hun doen en laten naar ons toe. Ik heb vanaf bijna het begin van ons samenwonen mijn ding gedaan. Wil ik mee dan doe ik dat en anders gaat hij maar alleen. Nu is mijn schoonvader overleden en gaat mijn schoonmoeder vaker om mij vragen. Ik heb die behoefte niet en probeer eens in de 1,5 maand te gaan. We hebben nu eenmaal een veel betere band met mijn ouders. We liggen veel meer op 1 lijn en dan ga je ook veel makkelijker. Als mijn man gaat motor rijden dan komt hij nog eens bij hen uit voor een bakkie. Hoezo naar je zin hebben? Ik ben in al die jaren nog nooit spontaan alleen bij mijn schoonfamilie geweest. Eigenlijk komt het gewoon niet in me op.
hee dames Wat een verhalen en wat een verdriet bij veel dames.... Ik heb vanmorgens mijn vriend zijn zaad heen gebracht en moest zelf bloedprikken, maandag krijgen we de uitslag van de ha maar we houden ons hart vast. ik ben al 19 maanden van de pil nu en het is nog nooit een keer raak geweest, wij zijn ook erg bang dat er iets niet goed is. verder wil ik iedereen sterkte wensen voor de tegenslagen en slechte berichten,maar wel hoop houden!!!! groetjes anja
Welkom Anja. Spannend, hoor. Waarom zou je je hart vasthouden? Wij zijn ruim 1,5 jaar bezig. Er komt vast en zeker een kindje, maar daar moeten we blijkbaar nog heel even op wachten. Dan doen we dat maar en gaan ondertussen door met ons leven. Ons er druk over maken doen we niet. Dinsdag krijgen wij de uitslag van het 2e zaadonderzoek. We zitten sinds april in de mmm (ziekenhuis).
Welkom Anja, en hopen op een mooi wondertje ooit voor je. Weet dat ik het ook wel allemaal spannend vond. @timon: mijn schoonouders zijn in juni bij ons op de camping geweest tijdens een week vakantie van ons. En hun waren toen ook vrij. Willen niet op 1 dag heen en weer rijden (is 3 uur rijden). Zijn toen een nacht gebleven, maar moet niet te vaak gebeuren. Zeker niet in 1 caravan. Bij ons ligt het allemaal anders. Mijn man gaat niet zo heel vaak naar mijn ouders toe, ga vaak alleen. Ik ging altijd braaf met hem mee en nu niet. Werd me eerste maanden ook erg kwalijk door hem genomen dat ik voor mezelf koos. En niet zoveel van zijn familie wilde weten. Hij koos eerder partij voor zijn familie dan voor mij. Gelukkig nu wel wat bijgedraaid en accepteerd hij dat ik minder ga. Of hij zegt er gewoon niks van. Hij zal nooit spontaan naar mijn familie gaan. En ik niet naar zijn familie, omdat ik het te ver vond. Daarvoor was contact wel beter hoor. Maar ik merk wel dat sinds mijn schoonzusje in de familie is dat alle aandacht naar haar gaat als we met zijn zessen zijn. En ik ben gewoon anders dan hun. Zit er zelf ook niet altijd mee, best als ze niet komen. Maar vind het zeilig voor mijn man. Zeker omdat ik elke week met mijn moeder op pad ga. Maar ach, wie weet ooit nog eens allemaal.
Mijn man vond het ook niet leuk als ik 'weer' niet mee ging. Hij heeft vaak gevraagd, maar nu gebeurd het niet meer. Hij koos eerst ook nog best voor zijn familie, maar is in loop van jaren (en ervaringen) helemaal bijgedraaid. Wij samen zijn het belangrijkste en niet zijn familie. We zitten een half uur rijden van mijn schoonfamilie vandaan en 3 kwartier van mijn familie. Toch zien we mijn familie vele malen meer. Je kan het zielig vinden voor jouw man, maar jullie wonen nu eenmaal op deze afstand van hen en zij maken deze keuze. Als hij het echt zo erg vindt moet hij er wat van tegen zijn ouders zeggen.
hee hoi dames Tja wij gaan ook gewoon door het ons leven dat moet je ook ja, ik rook nog steeds en drink af en toe ook wel eens een borrel in het weekend. wij zijn gewoon bang dat de uitslag niet goed is..... mijn clyclus is heel regelmatig 28 dagen dus dat scheeld weer maar goed we horen het maandag dus nog ff afwachten, wel echt fijn zon forum om met meiden te praten die het zelfde meemaken, iedereen zegt wel in je omgeving van komt vanzelf wel tjaa ze hebben allemaal makkelijk praten ze hebben allemaal al een kindje we hebben ook besloten om er verder niet over te praten we houden dit mooi voor ons zelf, onze ouders weten wel dat we bezig zijn om zwanger te worden maar ze weten nog niet hoelang. en ja onze beste vrienden die weten het wel hoor die vragen ook serieus hoe het gaat die toten echt belangstelling en begrip, dat is ook wel fijn. nou ga er even weer van tussen groetjes anja
Bij mij thuis weten ze het. Mijn ouders zijn ook op de hoogte van de mmm en zijn steeds oprecht belangstellend. Ook mijn beste vriendin is op de hoogte. Verder wacht iedereen maar af tot wij met groot nieuws komen. Ik weet dat mijn schoonzusje errug nieuwsgierig is en via mijn ouders aan informatie probeerd te komen. Helaas voor haar laten zij niets los.
Knap en fijn dat jullie je er niet druk over maken,ik wou dat ik dat kon,ik kan me er met periodes helaas wel druk om maken.Weet dat het geen nut heeft maar vind het soms moeilijk om het los te laten (vooral de week voor NOD vind ik lastig).Maargoed iedereen is anders.
Dank je timon. Mijn man heeft in feb al een keer gezegd dat zijn ouders vaker naar zijn broer gaan dan naar ons. Ze zeiden toen dat ze daar ook niet zo heel vaak heen gingen. De eerste 2 keer dat hij zijn broer belde stonden zijn ouders daar op de stoep. Ik voorgesteld dat hij het weekend anders zelf die kant op gaat, ik moet toch werken. Maar ik geloof dat hij niet gaat. Dan laat ik het ook maar zo. Naar zijn ouders probeer ik toch wel regelmatig te gaan. En naar mijn zwager en schoonzus ging ik al minimaal, omdat het al niet klikte. Hij kiest nu wel wat meer voor mij ja, maar heeft veel moeite gekost. We zien wel weer. Bij mij weten ondertussen meer mensen het, maar dat komt meer door de omstandigheden en het me rot voelen. Voordeel is dat ik nu niet meer hoef te doen alsof het allemaal goed gaat, terwijl ik een slechte dag heb. En het gaat ook wel weer wat beter met me. Nog niks gehoord over een bevalling, dus hier nog afwachten wanneer ik op kraamvisite moet. Als er niks gebeurd aankomende dagen wordt het dinsdag gehaald. En dan moet ik zelf net ongi worden. Dus dat wordt dubbel lastig. Dan ben ik al niet lekker en dan ook nog daarheen. Maar ach, ik zie het allemaal wel weer jullie ook allemaal succes
Ik wacht gewoon af of ik op/rond de 28e dag weer ongi word. Mocht het langer duren dan kan ik kriebels gaan voelen en wil ik testen. Helaas is dat amper voorgekomen. Misschien volgende maand... ik heb er 3 pendels op staan.
Geen idee wat het wordt, ook afhankelijk wanneer het precies is. Dit ivm werk van ons beide. Heb ik ook aan zitten denken, maar ben bang dat ik dan weer scheve gezichten krijg. En ik denk dat mijn man wel gewoon wil. Dus ga wel dan mee. En eigenlijk wil ik volgend weekend zelf weer lekker op pad gaan als het lukt. Want ik heb niet voor niks een eigen vakantieverblijfje. En nu ook al 2 weekenden niet geweest ivm werken dit weekend en andere afspraken het weekend daarvoor. En hoe dan ook zie ik er tegenop. Dus kan beter meteen gaan, heb ik het maar gehad. Want ik ga er anders toch dagen tegen aan zitten hikken. Schoonfamilie, best leuk, als het allemaal goed gaat en klikt. Maar ja, ik krijg ze erbij.
Dat is helemaal waar. Je moet het er maar mee doen... of niet. Ik heb in de jaren geleerd mijn leven niet meer door hun te laten bepalen. Mijn man is hierin meegegroeid en ik merk dat hij hierdoor veel meer vrijheid heeft gekregen. Heerlijk om te zien. Soms is zelfs voor hem een bezoek aan zijn moeder een verplichting. Mijn schoonzus was jarig en laatst waren hij en zijn moeder tegen me bezig dat ik toch makkelijk naar haar verjaardag kon. Ik poot stijf gehouden dat ik het toen niet kon zeggen. Kom nou, ik zou starten met mijn werk en wist echt niet hoe het schema is ivm inrichten van de nieuwe winkel. Ze hadden mazzel... ik had vrij. Had ik de volgende dag om 7.00 moeten beginenn was ik echt niet gegaan. Ben me daar gek! Gezeur of geklaag van schoonfamilie laat ik vaak snel naast me liggen. Zit er niet zo mee. Trek me meer aan van mijn eigen ouders, maar wel tot een bepaalde hoogte. Hmmm, nu lijk ik vast een harde tante, maar ben erg gevoelig en lief, hoor!
Het is meer gewoon voor jezelf kiezen. En dat vind ik nog erg moeilijk, zeker gezien de reacties die ik heb gekregen. Zeker een paar maanden geleden heb ik zoveel naar mijn hoofd gekregen. Totdat ik mijn mond eens open deed en zei hoe ik me voelde. Nadeel is dat mijn man nog niet helemaal erachter staat en zelf ook niet lekker in zijn vel zit. Paar weken geleden flinke ruzie gehad, want hij zag het hele medische circuit niet meer zitten. Dus toen al de nodige strubbelingen gehad. Dus ik denk dat ik nu maar even voor de lieve vrede ga, die we weer hebben, en een uurtje mijn tandjes op elkaar zet. En in augustus heb ik gelukkig ook nog vakantie. En na de vakantie hoop ik meer te weten (moeten tijdens onze vakantie nog wel terug naar gyn jammer genoeg)
Niet leuk voor jou, zeg. Ik ben erg blij dat wij op 1 lijn staan wat betreft de mmm. Allebei relax wachtend op de komende uitslag en wat erna zal gaan gebeuren. We kunnen wel in de stress zitten, maar daarmee win je niets. We zijn er samen naartoe gegroeid.
In eerste instantie wilde mijn man al niet zo heel graag, uiteindelijk toch naar de dokter gegaan. Viel toch tegen dat het bij hem zat. En hij heeft ook paar vervelende onderzoeken gehad. En uroloog heeft beetje valse hoop gegeven. Die zei dat het met medicijnen allemaal goed zo komen, niet dus. En mijn man houdt gewoon niet van ziekenhuizen en doktoren. Is denk een hoop bij elkaar wat niet lekker loopt. Daarbij ben ik elke maand een week of wat langer niet lekker. Misselijk, last van buik en rug. En dat vind hij dan ook weer vervelend. Met de pil geen last van. Is denk dus een hoop samen. Goed gesprek gehad en nu weer alles prima. Maar ik blijf toch een beetje op mijn hoede. Mijn ouders weten wel wat er gebeurd is toen, zijn ouders niet. Was het ook niet van plan te vertellen. Maar ik moest toch even mijn ei kwijt over mijn gevoelens omtrent het geheel. Gelukkig nu weer opgelost en gaan we er weer voor.
hee dames Wat een gedoe is dat altijd he met je fam,ze kunnen toch wel een beetje begrip opbrengen!! gelukkig is dat bij ons niet zo mijn schoonouders ze wonen op loopafstand bij ons ,maar we lopen absuluut niet de deuren bij elkaar plat. wij hebben ons leven en zei ook maar goed ik heb vandaag de uitslag van mijn bloed gekregen en dat was goed, voor het sperma onderzoek van me vriend moet ik maandag voor terug bellen, daar baal ik van dan moeten ze niet zeggen dat het vandaag zal binnenkomen. ik moet werken dit weekend dus dat geeft weer afleiding. me vriend baalt er ook van hij is zelfs een beetje narig dat we tot maandag moeten wachten.
Fijn dat het bij jou goed zit. Als is aangegeven dat zijn uitslag ook vandaag bekend zou worden dan is dit geen slimme zet. Natuurlijk ben je enorm benieuwd! Wij hebben zelfs een maand op de uitslag moeten wachten en dan word het steeds spannender. Dat mijn man laag zit met zijn miljoenen heeft hem (gelukkig) niet uit het veld geslagen. Dinsdag krijgt hij de uitslag van het 2e onderzoek. Ik ben echt heel benieuwd... Toen ik naar de ha ging met de (eerder gekregen en ingevulde)temp.kaarten was mijn man vrij. Hij gaf aan mee te willen, want dit was toch het begin van ons traject. De ha was blij verrast, net als ik.