Je kan inderdaad na een jaar verder in de mmm, maar zo te zien is er bij jullie al veel onderzocht. Het kan zijn dat jullie onverklaarbaar vruchtbaar zijn. Volgens onze ha is 80% binnen een jaar zwanger en 90% binnen 2 jaar. De rest heeft hulp nodig. Maar wacht niet te lang nee, want ook de mmm kost veel tijd. Succes
Ja ik weet het maar omdat de onderzoeken goed waren willen we het nog een tijdje zo proberen,mischien dat we er over een paar maanden anders over denken maar voor nu proberen we het zo,ben er helemaal niet aan toe nu de mmm in te gaan,weet ook niet of we dat zowiezo willen en hoe ver we daar in zouden gaan.
aangezien alles goed is zou ik het ook gewoon zo proberen hoor. kan heel heftig zijn de mmm. zeker emotioneel
Ja dat besef ik me maar al te goed,als het echt niet "gewoon" wil lukken zullen we natuurlijk terug gaan naar de gyn maar ik weet niet in hoevere we de mmm trekken.Ik ken mensen waarbij het een complete obsessie werd en na jaren nog geen kindje hebben,vrouw is echt verbitterd en kan geen kind zien.Het is gewoon heel heftig en ik wil positief blijven voor nu en nog niet verder kijken anders ga ik me daar weer zo druk over maken,we klussen gewoon lekker verder en over een half jaar zien we hoe het dan is.
om eerlijk te zijn begin ik ook beetje moeite te krijgen met baby's en zwangeren. Wij zijn nu 2 jaar bezig, hebben al een keer te horen gekregen dat het met medicijnen op te lossen was. Niet dus. Dus elke keer weer ben je teleurgesteld. Daarbij is mijn schoonzusje wel net bevallen, dus dat maakt het allemaal niet makkelijker. En bij de een is de reactie ook anders dan bij de ander. In het begin viel het ook wel mee (eerste jaar), maar wordt wel steeds moeilijker vind ik
Ik heb het voor mijn man naar het ziekenhuis omdat hij het nogal genant vond om te doen. Ik heb het potje binnen een uur in de zak van mijn winterbodywarmer gedaan, terwijl het buiten 30 graden was.
Hopelijk is het goed Shareeza! Kan me voorstellen hoor zonnetje,het is gewoon zwaar.Hopelijk komen jullie de 18e verder!
Het kan heel emotioneel zijn, maar het is net hoe je in de mmm stapt. Met de eerste afspraak bij de gyn. was ik zenuwachtig ivm het onbekende. Na die tijd heb ik duidelijk de emotie uit onze immense kinderwens gehaald en kan ik gewoon omgaan met zwangere vriendinnen of omstanders. Heerlijk! Ik geniet met volle teugen van mijn neefje (8 maanden) en zie mijn man ook steeds losser komen. We gaan nu voor IUI en dit is weer een spannende stap. Wel is het nog steeds een stap naar een kans op zwangerschap en we kijken ernaar uit. Volkomen onverwachts hebben we de brief van het zh al ontvangen waarin staat dat ik aan de beurt ben voor IUI! Vorige week maandag zijn we pas op de lijst gezet. Nu moet mijn ongi morgen of overmorgen doorbreken en dan gelijk bellen. Ik hoef geen medicijnen of prikken voor tijd te ondergaan. Ben errug benieuwd....
Timon, wat spannend dat je zo vlug al aan de beurt komt! Ik ga heel hard duimen!!!! Oh en ik vind dat jij er echt heel mooi mee omgaat! Hier stijgen de zenuwen. Morgen eindelijk de uitslag. Dat lange wachten (sinds 19/6) heeft de spanning zo hard opgebouwd hé...
Jeetje Bereke, eindelijk gaan jullie duidelijkheid krijgen. Gelukkig maar. Mochten er nu vragen in je hoofd opkomen schrijf ze wel op, he!
ik weet niet zo direct wat te vragen gewoon omdat ik totaal geen idee heb wat we te horen gaan krijgen... Dus als er iemand nog wat ideetjes heeft: shoot !
Wat goed dat je emotie uit je kinderwens kan halen, dat lukt mij toch echt niet. Scheelt misschien ook wel dat wij al wat langer bezig zijn. Wens is er al 3 jaar, maar wilde eerst trouwen. Nu 2 jaar bezig, waarvan al 9 maanden in mmm zonder ooit kans op zwangerschap gehad te hebben. In januari werd ons gezecht dat het op te lossen was, niet dus. Ben ook van mezelf al heel emotioneel, kan om heel veel dingen spontaan huilen enz. Nu eerst lekker op vakantie, tussentijds wel even dagje terug voor gesprek (na 8 weken wachten)
Zonnetje: Voor ons werkt dit goed. Ik kan ook best eens een traantje laten, maar ben niet huilerig aangelegd. Toen mij dit in het begin van de mmm wel ging overkomen heb ik gelijk gezegd dit niet zover te laten gaan. Ik ben hier erg blij mee, want nu kan ik gewoon met een zwangere vriendin om blijven gaan zonder mezlef in de weg te zitten. Onze wens is er nu 2,5 jaar, maar we zijn 1,5 jaar bezig. Ik wilde mijn lichaam eerst de tijd geven om z'n eigen ritme te vinden. Bereke: Hoe is het gesprek gegaan????????????
Niet goed . Mijn bloedonderzoek was ok, alleen prolactinegehalte (of zoiets ??) was iets verhoogd maar mijn man zijn sperma was niet goed. Te weinig, niet goed gevormd en niet bewegelijk. Er volgt nu een tweede test en dan kijken we hoe het verder moet....
Klonk niet zo positief. Hij sprak zelfs niet van kunstmatige inseminatie maar direct ivf. Maar goed, we zullen zien wat de tweede test geeft en wat de fertiliteitsarts dan zegt. Dat was een "gewone" gyn dus geen specialist daarin jammer genoeg...
Balen!! Hoeveel had je man dan wel wat goed was? Wanneer is de 2e test en volgt de uitslag snel? Maak je nu niet te druk, meid! Wacht de 2e test af en hoor dan wat ze alsnog voor jullie kunnen betekenen. Er zijn nog steeds mogelijkheden. Het eerste onderzoektraject is altijd bij een gyn. Ga je verder dan kom je veelal bij een fertiliteitsarts uit. Dat gaan wij nu ook krijgen.
Hey bereke Laat het even bezinken en bekijk het dan stap voor stap. En wacht zeker de tweede test nog af. Je zei dat jullie wat overvallen werden en daarom niet zoveel vragen hebben gesteld, misschien kunnen jullie ze vooralsnog opschrijven en een nieuwe afspraak maken? Mij lijkt het dat je best zoveel mogelijk duidelijkheid moet krijgen over heel de situatie oa waarom geen hormonenbehandeling, IUI,enz. Ik denk aan je dikke knuff