[FONT="]Zoals de titel doet vermoeden[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="][/FONT] [FONT="]Wij zijn even klaar met de MM.[/FONT] [FONT="]Bezig sinds 2012, heb PCOS, dus al vrij snel overgegaan op Clomid, ik was toen echter niet te genieten die periode[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="][/FONT] [FONT="]Elke keer ook zonder resultaat.[/FONT] [FONT="]Dan overgestapt op IUI, nu is ook IUI poging 4 mislukt en wij zitten er even door[/FONT][FONT="] [/FONT] [FONT="] [/FONT] [FONT="]Ze snappen daar [/FONT][FONT="]é[/FONT][FONT="]cht niet hoe zwaar het is als koppel om die hele MM door te moeten[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="][/FONT] [FONT="]Wij hebben de laatste maanden zoveel ruzie gemaakt, ik kan het niet meer[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="][/FONT] [FONT="]Gelukkig elke keer vrij snel weer goedgemaakt, maar toch[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="] Al die stress, al dat huilen, alles[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]. Pff, het is teveel. [/FONT] [FONT="]Op 5 minuten zijn we daar binnen en buiten elke keer, zoveel tijd voor vrijgemaakt, zoveel geld al aan uitgegeven (geld is echt het minste, maar het komt er toch ook maar bij), en begeleiding? Nergens te bekennen[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="][/FONT] [FONT="]Als wij even hulp nodig hebben kunnen we pas na 3 dagen iemand bereiken, maar als zij bellen en je belt niet binnen het uur terug[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="] Oooh[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="][/FONT] [FONT="] [/FONT] [FONT="]Sorry, mijn frustraties lopen hoog op[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="][/FONT] [FONT="] [/FONT] [FONT="]Wij nemen een pauze.[/FONT] [FONT="]Geen idee tot wanneer, ik zal in die pauze ook wel niet zwanger worden (blijkbaar veel koppels die een pauze nemen zijn dan hop ineens zwanger), bij mijn weten heb ik nog altijd geen eisprong uit mezelf dus[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="][/FONT] [FONT="] [/FONT] [FONT="]Gewoon nu ons hoofd even tot rust laten komen, zorgen dat we hier samen uitkomen.[/FONT] [FONT="]Mijn verloofde nu is de enige man met wie ik dit traject wil en kan afleggen dus we moeten eerst zien dat tussen ons alles weer 200% goed zit.[/FONT] [FONT="]Zoals ervoor eigenlijk, wij zijn zo[/FONT][FONT="][/FONT][FONT="]n perfect koppel, ik hou zielsveel van hem, maar de hormonen maakten ons echt t[/FONT][FONT="]é[/FONT][FONT="] prikkelbaar en gevoelig voor vanalles[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="][/FONT] [FONT="] [/FONT] [FONT="] [/FONT] [FONT="]Bedankt voor het lezen & dat ik even m[/FONT][FONT="][/FONT][FONT="]n zegje mocht doen [/FONT]
Heel herkenbaar... Wij hebben een paar jaar geleden een heel fijn gesprek gehad bij het Fiom (dat was overigens verplicht voordat we met het IVF/ICSI traject mochten starten), misschien kun je daar eens informeren. Je kunt daar dus ook terecht wanneer je in de molen zit. Op de site in het linker menu zie je 'ongewild kinderloos' staan. Misschien een tipje, mocht je er behoefte aan hebben... Heel veel sterkte toegewenst!
Ik begrijp je verhaal maar alste goed.. zelf ook pcos, en zit nu in het IUI traject. het is echt ontzettend zwaar en emotioneel, ik zit er ook aan te denken om binnenkort een pauze te nemen.. sowieso om is even lekker op vakantie te gaan.. de mmm neemt al gauw je leven in beslag.. Ik wil jullie dan ook ontzettend veel succes wensen en vooral even rust !! ik weet zeker dat het helemaal goed komt tussen jullie.. een pauze zal jullie goed doen ! Dikke digi knuffel
Heel herkenbaar en een goed besluit om even een pauze in te lassen. Hoe graag je ook verder wilt is het soms even nodig. Het is zo ontzettend zwaar die mmm. Heel veel succes en sterkte en misschien ben ook wel die gene met wie het spontaan lukt tijdens een 'pauze'. (Stiekem hoop ik dat bij mezelf ook maar dat geluk heb ik toch niet).
Het medisch traject is ook gewoon heel erg zwaar, vreemd dat jullie behandeld ziekenhuis hier zo weinig begrip in toont. Maar jullie moeten doen waar jullie je goed bij voelen en als dat een stop is, dan is een stop een juiste keuze. Ik zag hierboven al een reactie om naar het Fiom te gaan, misschien is een ander ziekenhuis ook een optie? Het is een verdomd zwaar proces en dan hebben jullie een behandelaar nodig die jullie ondersteund. Probeer het idee van zwanger worden echt los te laten. Nu reageer je uit wrok (wat terecht is) maar het maakt het moeilijker als je niet zwanger wordt in jullie pauze. Voordat wij met IVF startten reageerden mensen ook met: ga eens lekker op vakantie, reken maar dat je dan zwanger wordt. Nou, helaas werkt het zo niet. Veel succes, sterkte en een dikke knuffel.
Heel herkenbaar hoor! En dan heb ik nog niet eens clomid gebruikt, maar dat schijnt echt vervelende bijwerkingen te hebben! Gebruik je ook clomid tijdens IUI? anders misschien overleggen of je voor poging 5 mag gaan spuiten. Neem je tijd en bekijk per maand of je alweer wil starten. Wij hebben een pauze gehad toen mijn man burn-out raakte en dat is ook voor mij erg goed geweest. Sterkte!
Heel herkenbaar! Een goede beslissing; even mentaal opladen en er daarna weer tegenaan. Jullie zijn sterk; dat hebben jullie al bewezen. Ik duim voor jullie.
Wat herkenbaar! Goed dat jullie even pauze nemen. Het zou natuurlijk fantastisch zijn als in deze "pauze" spontaan zwanger wordt, maar even geen zkh, geen pillen/spuiten, dokters, (inwendige) echo's is al heel fijn... Een break van de MMM is echt goed voor je relatie (heb ik zelf tenminste zo ervaren); je ontdekt dat er meer dan dan (niet) zwanger worden! Ik vind het ook raar dat jullie zo weinig support van jullie ziekenhuis krijgen. Dit is voor ons de reden geweest om (na 2x iui) over te stappen naar een ander zkh. Praat daar samen es over, of anders met je huisarts. En clomid helpt niet voor je stemming. Wat een rotspul is dat zeg!! Geniet van elkaar, je hebt elkaar zo hard nodig! Blijf praten, maar ook lachen en leuke dingen doen! Sterkte met alles!
Hey, De eerste maanden voor IUI was met Clomid, elke IUI was met spuitjes... In het begin leken de bijwerkingen veel minder, maar toch, vanaf maand 2 weer last van gehad Ofwel ben ik hier gewoon veel gevoeliger aan dan anderen maar pfff...
I know..... Uiteindelijk is je man de enige bij wie je echt terecht kunt. Die je echt snapt. Jullie moeten het samen doen. Een mee levende vriendin is leuk maar wat weet zei er nou uiteindelijk echt van? (Even als voorbeeld) Even pahze klinkt als een goed idee! Wat vervelend dat je een zkh hebt waar je je niet goed bij voelt!! Een keer een goed gesprek aankaarten misschien? Hoewel als ik het zo lees ik me afvraag of dat wel helpt. Een hele fijne en relaxte pauze gewenst! Je hebt er wel een heerlijk seizoen voor uitgekozen. Het lente zonnetje maakt mijn humeur altijd ietsje beter..
Heel herkenbaar je "verhaal". M'n partner en ik zitten zowat in hetzelfde schuitje. Wij zijn inmiddels bezig met de derde icsi. En onze relatie is er ook niet beter op geworden. Heel veel ruzie hebben we niet maar als we ruzie hebben Dan zijn de ruzies ook wel heftig. Helaas geven we elkaar dan de schuld van het niet zwanger raken. Het zou eigenlijk niet gezegd moeten maar ja ... Tijdens ruzies worden vaak dingen gezegd waar je achteraf spijt van hebt. Veel ziekenhuizen staan niet echt stil bij de emotionele kant. Althans dat is mijn ervaring. Ik heb vaak van zh personeel opmerkingen gehad van: helaas pindakaas (bij m'n miskraam ) , of opmerkingen van " ach dan maar volgende maand". ( als ze de iui niet meer optijd konden inplannen.) Zulke opmerkingen en alles hakken er goed in. En voor mij is iedere maand dat ik niet zwanger ben geworden een maand te veel! Ook wat betreft het in telefonisch contact komen met een arts. Dat zou beter kunnen. Helaas ben ik nooit zwanger geraakt tijden rust Periodes. Al had ik wel een grote hoop daarin.
Is een ander ziekenhuis misschien een optie? Als je je daar echt niet prettig voelt is er misschien wel een plek te vinden waar je je wel begrepen voelt. Wat wij op een gegeven moment hebben ingevoerd is date day. Toen ik nog fulltime werkte was dat een avond in de week...nu is het 1 keer per jaar ongeveer haha. Maar dat is even een avondje gewoon samen dingen doen...even geen afleidingen..geen telefoons etc. Even weer bouwen aan je relatie. Bij mij in het zkh kun je als het je te veel wordt naar een psycholoog die begeleid bij de mmm. Misschien is dat er bij jullie ook?
Woow... Ik ben met verstomming geslagen door de 'helaas pindakaas' opmerking... Zoiets zeg je toch niet??? En inderdaad, bemoedigende woorden van mensen die ervan op de hoogte zijn zijn op zich wel leuk, maar inderdaad: weten zij veel... Sommige mensen moeten echt eens wat tactvoller zijn, maar natuurlijk weten de meesten uit onze omgeving niet dat we bezig zijn... Ik kreeg onlangs de opmerking 'jullie zullen de volgende zijn, zeker?' Zo snel als ik kon 'tjah, je weet nooit hoe lang dat duurt hè?!' Ik wen er nooit aan... Aan alle anderen in hetzelfde 'schuitje': ook heel veel sterkte! Hopelijk one day kunnen we allemaal een prachtbaby in onze armen houden (mijn neefje is ook een prachtbaby maar ik bedoel wel degelijk VAN ONSZELF )
O wat ik me voorstellen dat je er even klaar mee bent. Het is zeker niet niks en alle emoties en spanningen kunnen soms te veel worden. Been there!! Wat ons erg geholpen heeft is regelmatig echt iets leuks samen doen en na 3 behandelingen een break van minimaal 2 maanden. Dat was de tijd waarin ik af en toe merkte dat ik niet meer elke dag met zwanger worden bezig was. Heel veel succes en ik hoop dat de behandelingen uiteindelijk een zwangerschap opleveren.
Blijft toch nog door mijn hoofd spoken... Zeker: het lijkt alsof iedereen om me heen zwanger wordt (en dan lijkt het nog eens vanzelf te gaan ook!) Blij voor hen uiteraard, maar wil ik zelf ook wel eens meemaken