De lente is weer begonnen en dat vind ik heerlijk. Het zonnetje gaat weer schijnen en de bloemetjes gaan weer bloeien. Maar er is altijd elk jaar iets waar ik zeer angstig van word en dat zijn kikkers en padden. Je krijgt natuurlijk weer de paddentrek en de kikkers laten zich weer zien in het water. Nu ben ik dus panisch voor die beesten. 's Avonds durf ik dan bijna niet over straat. Sowieso niet met de fiets. En als ik met de auto ergens naartoe ga en ik kom na die tijd weer thuis, dan zoek ik alvast de goede sleutel van mijn sleutelbos, houd mijn adem in en sprint van de auto naar de deur in de hoop geen kikkers tegen te komen die me gaan bespringen. Want ik weet dat je ze vooral 's avonds in het donker ziet en ook met de regen komen ze meer tevoorschijn. Vroeger speelde ik nog kikkers. Ik zocht ze zelfs met mijn broers en zus en dan gingen we er mee spelen. Ik denk dat de grote ommekeer kwam toen er iets gebeurde wat erg indruk op me maakte. Mijn moeder ontdekte een keer een grote pad in de tuin en heeft hysterisch staan gillen bij dat beest. Dat is echt iets wat me is bijgebleven. Sindsdien ben ik panisch. Ik vind ze echt eng om te zien. Als ik al een you tube filmpje opzoek over kikkers dan krijg ik al de kriebels. Brrrrrrr..... Daarnaast is ook mijn angst om op zijn beest te trappen en dat je dan zo'n 'pats-geluid' hoort en je schoen (of nog erger: je sandalen) onder de kikkerdrap zitten. Ik vind het gewoon echt monsters om te zien! Ik heb weleens te maken gehad met kikkers en padden waarbij ik keihard heb staan gillen: ik was een keer met mijn man bezig in de tuin en ik wilde even de groene container verplaatsen. Tot mijn allergrootste schrik zag ik dat er een pad onder de container zat en hij bewoog niet, maar wel gilde ik het uit. Ik schaamde me kapot tegenover de buurt. Maar hij bewoog niet, dus ik dacht nog: "Die is vast dood". Dus om mijn angst een beetje proberen te overwinnen, dacht ik, ik zet even een paar stappen richting die pad, om hem te bekijken. Ik stond er een meter vanaf en toen begonnen ineens al die pootjes te bewegen. Ik heb weer keihard staan gillen! Vreselijk.... En ik zat een keer op de wc op mijn vorige werk. Ik deed mijn plas, veegde af en wilde gaan opstaan om mijn broek omhoog te doen, zie ik ineens vanuit mijn ooghoek bij de wcborstel op dat randje van die houder een kikker zitten. Ik wist niet hoe snel ik de wc uit moest gaan, ik kon gelukkig nog net op tijd mijn broek ophijsen. En een collega heeft hem daar weggehaald. Jullie zullen inmiddels vast wel lachen om mijn verhaal en het klinkt misschien ook allemaal erg grappig. Maar het is echt waar: ik ben echt een watje op het gebied van kikkers en padden, maar ik schijt 7 kleuren stront als ik zo'n beest zie. Nou is mijn vraag: wat moet ik toch met die angst? En zijn er misschien meer mensen die ook bang zijn voor kikkers? Graag tips/ advies.
Nou, wat jij met padden en kikkers hebt, heb ik met spinnen. Camperen ofzo vind ik best leuk, maar no way dat ik dat nog doe, er kriebelen zo vaak van die griezels de tent in. Het is iets minder dan een paar jaar geleden, maar ik word er nog tamelijk hysterisch door. Ik heb er wel eens aan gedacht om zo'n therapie te volgens ofzo, maar de gedachte alleen al dat ik met die beesten wordt geconfronteerd...brrr, laat maar! Padden en kikkers vind ik niet eng, ik schrik vaak wel even, maar ik durf ze gewoon op te pakken en ergens anders neer te zetten. Onze kat had er eens eentje gegrepen, die beestjes kunnen zelfs gillen, ik wist niet wat ik hoorde! Mijn moeder is er ook bang en een vriendin van me ook. Geloof haar hele familie. Helaas geen tips, het is echt een fobie, waar je niet zo makkelijk van af komt denk ik.
Haha nou ik kan je niet helpen want ik heb precies hetzelfde.... Ik durf alleen wel op de fiets en loop normaal van de auto naar huis maar ik gruwel ook van ze hoor. Ik stond een keer met mijn schoonmoeder achter in de tuin en toen we naar binnen wilden gaan voelde ik iets onder mijn (jawel) slipper.... Had dus op een kikker getrapt Je begrijpt dat ik hysterisch werd en begon te gillen en rende hard weg met schoonmoeder hard gillend achter me aan die niet eens wist wat er aan de hand was. De kikker heeft het "helaas" niet overleefd.
Hier ook een keer op een pad getrapt, bah. Wilde s'ochtends om half 7 naar mijn werk gaan en had nogal haast. De eerste stap die ik buiten de deur zette gleed ik dus half uit omdat ik op een pad was gaan staan, yak! Door mijn gewicht spatte hij uiteen (en zo dik ben ik niet eens haha) en lag er dus een paddenlijkje met wat darmen ernaast bij de voordeur..
Oh wat een herkenbaar verhaal! Ik ben ook als de dood voor kikkers en padden, brr.. Zo had ik een paar jaar geleden 1 in huis zitten laat op de avond. Alleen thuis natuurlijk, heel de buurt bij elkaar gegild en een buurman uit bed gebelt. Die was zo lief om de kikker weg te halen. Hij is nog geen kwartier weg, ik denk wat zie ik daar nu toch weer zitten? Ik loop erheen en mee komt die kikker ook op mij af, brrr. Dus wederom alles weer bij elkaar gegild en de buurman, die weer terug op bed was gegaan, weer uit bed gehaald Iedereen lacht mij altijd uit als ik vertel hoe panisch ik ben voor kikkers en padden..
Hihi Hier zitten er soms 10-tallen op de weg op een goede dag Ik vind ze ook niet leuk hoor. Vind ze voornamelijk vies. Vaak heb ik ze in me tuin zitten, pak dat stoffer en blik en gooi ze het veld op bij ons. Af en toe gaat het te hard en dan zie je ze zo grappig vliegen ach zolang ze mensen er om lachen maar wel rekening mee houden is het prima toch Vriendin van mij is panisch voor spinnen. Moet er soms wel om lachen hoor maar hou er altijd rekening mee als ik er eentje zie. Waarschuw der netjes zodat ze dat beessie niet hoeft te zien/in de buurt hoeft te komen. Is ze me altijd heel dankbaar voor
Als je zo bang voor ze bent. Waarom zoek je dan een filmpje op op you tube? Als het je leven zo beheerst zou ik kijken of er iemand is die je van die angst af kan helpen. Misschien weet de huisarts waar je daarvoor moet zijn.
Iets wat je als kind is bijgebleven, kan een grote stempel zetten op je latere leven. Mijn moeder was 20 toen ze mij kreeg en toen ik 8 was en we een keer in het park liepen, vroeg ik aan mijn moeder of ze mee wilde rennen. Ze zei dat ze dat niet kon. Dat heeft zo´n grote indruk op me gemaakt om een of andere rare reden, dat ik nog jaaaaren verdrietig ben geweest dat ik, als ik groot zou zijn, niet meer kon rennen. Een angst is nooit leuk, maar misschien helpt het dat een pad bij je huis wel veel geluk betekent. Een angst kun je wel overwinnen door juist eens kikkers en padden op te zoeken en ze van een afstand te bestuderen, dan steeds wat dichterbij.
Waarom ik een you tube filmpje van ze opzoek? Juist om van mijn angst te overwinnen. Ik wou dat ik ze leuk vond en ik denk dat ik, om mij angst te overwinnen, informatie moet inwinnen over die beesten, dus filmpjes zoeken, de ontwikkeling van kikkervisje tot volwassen kikker... Dan ga ik het misschien leuk vinden, vandaar. Maar zelfs dat vind ik eng.
niet voor kikkers maar wel voor spinnen JAK JAK en nog eens JAK! vd week zat er 1 tegen de deurpost van onze kleine man zn kamer ik mijn man wakker gemaakt (geschreeuwd) en dan echt niet meer naar bed durven alleen maar rilingen over me lijf, ieekieekkkkk
Misschien kun je beter met lezen over ze en met plaatjes bekijken beginnen. Als je filmpjes nog eng vindt. Dan kun je ook niet verrast worden door onverwachte bewegingen of hun gekwaak.
Ik ben ook bang voor kikkers hoor! Iedereen verklaard me voor gek maar zodra ik ze hoor kwaken gaan m,n haren al overeind staan...brrrr
pff was ik maar bang voor spinnen en kikkers! Onschuldige beestjes... ( o dat wil niet zeggen dat ik jullie angst niet serieus neem hoor!!) Nee ik word panisch van wespen! Mijn opa en oma hebben een prachtige sta caravan in Beerze, maar denk maar niet dat ik daar even naartoe gaan. Mijn opa heeft druiven op de veranda staan en die trekken wespen aan zo groot als 2 vingerkootjes. Ik ben daar 1 keer geweest en door 2!! wespen tegelijk gestoken. Zelfde geld voor het strand, dierentuin, markt etc. Denk maar niet dat ik in het wespenseizoen daar te vinden ben! Ik wou dat ik er vanaf kon komen, maar als die krengen steken doet het gewoon pijn haha erg he O en de markt, kroegen, discotheken etc ga ik ook niet heen, omdat ik bang ben in grote menigtes. Hoe meer mensen hoe eerder ik weg wil haha maar verder ben ik een sociaal wezentje hoor Liefs, Sam
mm, ken het niet met padden en kikkers (jaren op een boerderij gewoont).. paddentrek gaat al jaren achter het huis langs dus ben ze wel gewend.. maar spinnen! die moet ik echt niet in de buurt zien hoor.. wat je kan doen is via je HA naar een angst-therapeut (weet niet hoe het heet) gaan en daar eens mee praten.. Misschien werkt dat?
Misschien toch eens met een psycholoog o.i.d. praten? Ik herken het trouwens totaaaaal niet. Ik zal je even de rillingen bezorgen: ik 'red' altijd padden en kikkers Als ik ze op de weg zie zitten dan pak ik ze op en breng ze naar het water Groetjes Annedore
Hier spinnen en naaktslakken Spinnen moeten altijd DIRECT verwijderd worden door iemand die in de buurt is (vriendlief, m'n pa, kennissen), anders kom ik gewoon niet weer in het vertrek waar dat beest zit.. Naaktslakken zitten hier ook best veel, dus loop in de zomer ook echt niet in het donker op slippers, tenzij ik een zaklamp heb.. Als ze hier in de berging onder de deur door willen kruipen, pak ik de zoutbus, en strooi een streep voor de deur langs