Ja hoor.... ze heeft weer wat. Vliegen en bijen als het maar zoemt. Met de handjes voor haar oren rent ze rond. Ze heeft er zelfs al nachtmerries van. Met haar handjes op haar oren wordt ze wakker. Kruipt helemaal in me. Nu hoort ze ze bijna overal terwijl ze nergens zijn. Wij zeggen dat ze moet roepen> weg vliegen uit me ogen. Die werkt redelijk. Wij zijn niet bang voor vliegen en doen stoer als er een wesp komt. Zeg me dat dit een fase is....
Haha ze kan Lieke de hand schudden dus Is hier een tijd geleden begonnen met een onverwachte hommel die ineens voorbij kwam zoemen! Sindsdien is het whaaaaaa vliegje! In het begin zei ik iedere keer, nee joh vliegje doet niets, is niet eng. Maar nu zeg ik als ze zegt vliegje, ja lief he Het is bij haar nu al stukken minder als een tijd geleden dus ja ik denk een fase Al heeft ze nog steeds liever dat ik de vliegen dood maak en gister zat er eentje op haar voet nou ze gilde het uit haha
HIer ook een kind die GEK word van vliegjes, of eigelijk alles wat vliegt!! Gillen tot en met, krimpt in elkaar, alsof de vliegjes hem iets aan doen. Zelfs als ze op de glijbaan zitten, gaat hij niet glijden, zitten ze opde stoel gaat hij echt niet zitten en ga zo maar door. Wij vertellen inderdaad dat ze niks doen, maar och hij gelooft er niks van, hij gaat ze liever achterna met een bezem of schep. Bij Quinn is het eigelijk al heeeeeel lang, maar de aanhouder wint hihi
M heeft het sinds kort, maar alleen als ze op haar gaan zitten. Ik zeg dan iets van: 'he stoere, veeg die vlieg maar weg'. Heeft matig succes .
Tis een fase Troost je: ik was als kind DOODSbang voor vliegtuigen en helicopters! Als ik dan in de tuin speelde of buiten en ik hoorde een vliegtuig komen, dan stoof ik naar binnen, gooide de deuren en gordijnen dicht en bleef net zolang wachten tot hij weg was Op straat ging ik zelfs eens onder een geparkeerde auto liggen, omdat ik zo bang was... Ik ben er uiteindelijk overheen gegroeid. Ik ben ook erg benieuwd of mijn dochter nog zo'n angst gaat ontwikkelen en wat dat dan zal zijn