ik heb hem om hulp gevraagd om hier met zijn moeder over te praten maar hij vind dat ik het zelf maar moet doen. Hij weet dat ik het erg lastig vind om gesprekken te voeren en het dan soort van chaos wordt in mijn hoofd. ik heb maar te accepteren dat zijn moeder nou eenmaal zo is. Maar je hoeft helemaal geen gesprek aan te gaan, je antwoorden is Nee en daar heeft ze het mee te doen. Tja en als jij maar moet accepteren dat ze nu eenmaal zo is, dat werkt natuurlijk ook de andere kant op en heeft zij maar te accepteren dat jij zo bent. Wel zou ik serieus overwegen of je toch geen gebruik gaat maken van een kdv of gastouder.
Logeren goed? Dat hun daar zo over denken, wil niet zeggen dat iedereen er ook zo over denkt. Als jij het niet wil, zeker niet doen; Hier zijn onze kinderen begin dit jaar 2 weken bij opa en oma geweest, omdat onze jongste op de IC lag. Ik vond het verschrikkelijk en de oudste heeft er een soort angst aan overgehouden. Hun houden helemaal niet van logeren, maar nu moesten ze. Dus nee zeker niet doen, en dingen zeggen van; we gaan je verplichten dan zou ik er niet eens meer over de vloer komen.
Je schoonzus is niet goed wijs, dat ze zo dwingend doet. Maar heel eerlijk: ik heb ook wel een mening over het feit dat jij (en een hoop andere moeders) kennelijk vinden dat een vader niks over het logeren van z'n eigen kind te zeggen heeft. Want jij probeert net zo goed je mening door zijn strot te duwen, als hij zijn mening door de jouwe. Lijkt me handig als jullie eerst eens samen in gesprek gaan en tot overeenstemming komen, voordat jullie met anderen in gesprek gaan. Zo, en nu ga ik even schuilen. Want ik zal wel een hoop woeste mama's over mee heen krijgen omdat ik van mening ben dat vaders ook wat in te brengen hebben in de opvoeding.
Ik kan me jouw gevoel goed voorstellen. Erg vervelend ook dat jouw man niet volledig aan jouw zijde staat en denk dat het verstandig is dat jullie samen hierover op één lijn zitten. In de baby periode was ik als een leeuwin waarbij ik m’n jongens met moeite uit handen gaf. Bij de oudste heeft dit tot een jaar of 2 geduurd en die ging toen een nachtje logeren bij mijn moeder. Bij schoonouders pas vanaf een jaar of 5. Bij de jongste ben ik wat losser, maar logeren (zonder ons) is er nog niet van gekomen. Hij is best een lastige slaper, buiten z’n eigen bed om.
Is denk ik wel een hele goeie, want wij kunnen wel van alles roepen, als jullie het samen niet eens zijn, dan blijft het een issue ...
Wow, als mijn schoonfamilie zo deed hadden ze mijn kind nooit meer gezien. Daaaaag, beetje de baas gaan spelen over in dit geval JOUW KIND. Hun zijn helemaal niets, ja opa en oma. Mijn kind ging logeren met ehhh geen idee eigenlijk. Ik denk een jaar? Maar mijn kind komt er voorlopig nu niet meer zonder mijn partner of ik, want ze kunnen zich na bijna 4 jaar helaas nog niet helemaal aan de regels houden. Wie niet luisteren wilt, moet maar voelen. Oja, je vriend had van mij ook het dak op gemogen hoor. Ik vind hem in dit verhaal echt heel slap!
Ik zou weer het gesprek aangaan met je man en wellicht kunnen jullie tot een compromis komen. Elke week is wel heel veel,maar wellicht 1x in de maand. Dan heb je ook gelijk een avond samen met je man of voor jezelf . Jullie zullen beide water bij de wijn moeten doen, is mijn mening dan. Het is JULLIE kind,niet alleen van die van jou en niet alleen van jou man. Of breng je kindje naar de opvang en ben je van dat gezeik af. Maar ze zullen altijd bezig blijven om te komen logeren. Geef het een kans als ie bijna 1 jaar is. Wie weet kijk jij er dan ook heel anders naar.
Nee hoor, zo denk ik er ook over. Tis geven en nemen,ook bij de opvoeding van je kinderen. Beide moeten water bij de wijn doen.
Los van het logeren. Wij hebben ongeveer een gelijke situatie qua afstand. Mijn ouders en schoonmoeder wonen ook op 65km afstand. Ze passen allebei op in ons huis. Mijn schoonmoeder heeft geen auto dus komt de dag van te voren met het openbaar vervoer en blijft dan hier slapen en mijn ouders komen gewoon vroeg naar hier. Zo slapen de kindjes gewoon in hun eigen bed en zijn ze in hun eigen omgeving. Misschien nog iets om te overwegen.
Ik ben het ook zeker met je eens dat hij ook zeggenschap heeft maar het probleem met mijn man is dat hij zijn moeder altijd een plezier wil doen, ook ten kosten van zichzelf of andere. En hij vind dat ons zoontje moet logeren als zijn moeder dat erg graag wilt. We komen niet op 1 lijn wat dit betreft. Ik heb ook aangegeven dat er echt wel een punt komt dat logeren aan de orde komt maar dat ik niet weet wanneer dat is of hoe oud hij dan is. En als ze zo graag een logee wil dat hij er dan maar zelf moet gaan logeren. Ze kan en wil ( gelukkig) niet bij ons slapen. Wij hebben de ruimte er niet voor en zij heeft huisdieren waardoor ze niet van huis kan/wil. Zij wil ook absoluut niet bij ons thuis oppassen en mijn man gaat hier in mee. We hebben er over nagedacht om ons zoontje naar het kdv te brengen maar dat wordt financieel een dingetje en mijn man vind dat zijn moeder recht heeft op oppassen. Ondanks dat zij ver weg woont. Het is even niet anders zegt hij dan.
Wat een rare obsessie hebben ze met logeren. Wat is daar überhaupt zooo speciaal aan dat het zo snel mogelijk moet gebeuren? Het is niet zo dat je in de woonkamer een kussen fort kan bouwen en films kan gaan kijken met een baby of zo. Ik denk dat jullie neuzen dezelfde kant op moeten gaan staan. Ik denk niet dat het je schoonmoeder is die je stress geeft maar het feit dat je man geen standpunt inneemt. De ene keer waait hij met jou mee en dan met zijn moeder. Dat geeft onduidelijkheid bij beide partijen.
Ik ben het met je eens. Alleen toen ik de reactie van schoonzus las over net zo lang moeilijk gaan lopen doen tot ze hun kind wel afstaan... tja dat vind ik wel wat ver gaan en dan gingen mijn hakken al helemaal in het zand. Dat is niet meer gewoon een oma die graag wil oppassen, dat gaat me te ver
Ik heb geprobeerd gister er nog met hem over te praten en is deels gelukt. Het lastige vind ik dat hij ons zoontje alleen maar wil laten logeren om zijn moeder een plezier te doen en niet omdat hij het zelf ook leuk lijkt. Ik heb ook aangegeven dat ik het de komende maanden zeker niet zie zitten. Maar misschien over een jaar wel maar dat we dat wel zien. Maar mijn schoonmoeder heeft het al over logeren voordat hij geboren was. En nu ook iedere keer als we haar zien. Mijn man doet dan alsof hij haar niet hoort. Het is ook wel andersom dat hij echt iets niet wilt en ik er geen probleem mee heb en dan gebeurd het ook niet omdat hij zich er niet prettig bij voelt.
Ik snap dat dus ook niet . Mijn moeder zou het ook heel leuk vinden als de kleine man ooit komt logeren maar ze zegt op een noodgeval na zou ze het nu niet eens willen. Mijn schoonmoeder doet alsof ze zelf moeder is geworden en claimt dat kind helemaal. Daar heb je ook gelijk in omdat mijn man als het er op aan komt voor zijn moeder kiest. Want hij vind dat als zijn moeder heel graag wil dat de kleine man komt logeren dat dat moet kunnen . Voor hemzelf hoeft het logeren ook niet maar is leuk voor zijn moeder. Ik heb aangegeven dat het mij er zou helpen als hij wat vaker aan mijn kant zou staan. Als hij iets echt niet ziet zitten en ik vind dat het kan, sta ik ook achter hem.
Ik denk dat jullie inderdaad eerst samen tot overeenstemming moeten komen. Dan is de vraag of jullie afhankelijk zijn van haar als oppas want dat maakt wel verschil. Als zij graag wil oppassen en jij wil dat liever bij jullie thuis dan zou ik zeggen het is of hier of helemaal niet. Als je afhankelijk bent van haar als oppas wordt het lastiger... Mijn schoonmoeder heeft ook een hond. Die neemt ze mee (vind ik niet ideaal maar is niet anders). Andere dieren kunnen best een dagje alleen zijn lijkt mij.
Jeetje wat lastig. Ik snap jou helemaal. En ik lees ook dat je schoonmoeder zo enthousiast is dat ze vergeet jou, notabene moeder, serieus te nemen . Lief zo'n enthousiaste sm, maar ze heeft totaal niet door dat ze over jouw grenzen gaat . Tsja haar kinderen zijn groot, en het is tijd voor haar om te leren ruimte en respect te hebben voor andermans opvoeding. Ik zou hierover een gesprek voeren met je sm. Of het haar bedoeling is zich zo te provoseren? Om zo over jouw grenzen te gaan? Om jouw opvoeding niet serieus te nemen? Wat maakt dat ze zo dwingt? Of is dat niet haar bedoeling en heeft ze dat niet door (eye opener)? Geen gesprek om te verwijten naar elkaar,maar open...
Nee hoor, ben het met je eens! Ik dacht hetzelfde. Hoezo zou alleen haar mening tellen? Dus samen om de tafel en afspraken maken. En soms horen daar compromissen sluiten bij. En hij mag dat mooi zelf met zn moeder bespreken.
Ik snap dat mensen zeggen dat de man ook beslissingsrecht heeft hierin, maar ik weet niet of ik het getrokken zou hebben om mijn kind in de eerste weken niet bij me te hebben. Zeker met borstvoeding.
In shock! Hoe durven ze! Jij bent de moeder hoor en hebt hem 9 maanden gedragen en gebaard. Dan na een paar weekjes hem MOETEN afstaan. Sorry maar zelfs ik raak Spaans benauwd van jouw bericht. Natuurlijk hebben beiden ouders er wat over te zeggen, maar ik vind in het geval dat 1 van de ouders iets NIET wil dat dat echt de doorslag is... welke ouder dit ook is. Als vaders hem niet wilde laten logeren zo vroeg dan had ik het net zo goed zijn recht gevonden. Helaas zul je zeker met zo’n familie nog heel wat vaker stevig in je schoenen moeten staan. Ik zou de toon nu dan ook maar direct zetten en ook richting je man dat je niets tegen je zin in hoeft te doen.... jemig het is 2021 hoor