Oneffenheden uiterlijk

Vanwaar dan dit hele topic? Neem een ander dan ook zoals hij/zij is.

 

Euhm juist ja. En jij de ander zoals hij/zij is. NIEMAND moet voor een ander zichzelf laten veranderen. Dus jij kijkt maar mooi tegen mijn (verdikte) moedervlek, acné, littekens en met pech 3 zwarte haren op mn kin

 

Buiten het oordelen, hoe had jij het gevonden als iemand een topic gemaakt had met: snap ik niks van hoor, mensen die chemo krijgen en dan met een kaal hoofd gaan rondlopen, daar bestaan toch pruiken voor?

 

Waarom maak je dan een topic?

 

Nou, wat een drama om niks, ts heeft nu toch wel genoeg aangegeven dat het onhandig was van haar? En excuses gemaakt? Dan is het toch klaar nu, of moeten we nog 11 pagina’s doorgaan met TS veroordelen om een onhandig en niet netjes geformuleerd topic?

 

Ik vind de reacties op ts onnodig fel. Ook imperfecties in gedrag waar iemand zich vervolgens meerdere malen voor verontschuldigd kun je accepteren

 

Ik herken wat je zegt overigens wel rondom bepaalde dingen. Bv als iemand een appel gaat eten in de trein, dan kan mijn brein alleen maar denken;’Waarom moet je nu die appel eten?! Aaargh!!’ - terwijl die persoon vast gewoon honger heeft Puur rationeel snap ik het natuurlijk, maar ik kan het in het moment zelf niet negeren. Het is niet iets dat ik hardop zou zeggen, TS vast ook niet, maar sommige gedachten dringen zich aan je op zonder dat je ze echt gan onderdrukken. Dat kan ook een tegenstelling veroorzaken - want ik eet bv zelf ook heus wel eens in de trein, dus dat is best hypocriet ergens? Maar ja, het ene is rationeel (iemand heeft honger en eet), het ander niet (aaaargh, het geknaag en gesmak!!).

 

Weet je, ik denk dat je OP niet geheel geformuleerd is zoals je het bedoelde. Er mist veel nuance in een geschreven bericht.. Op zich begrijp ik je ergens wel maar het beeld wordt nu heel anders geschetst door alle reacties.

 

Misschien je eigen post nog eens nalezen. Want dat zinnetje staat er niet. Je verwoordt het echt nog veel minder fraai dan dat.

 

TS heeft nu al ik weet hoe vaak excuses gemaakt,maar de " waarom plaats je het dan" vragen blijven gesteld worden. Wanneer is het excuus voldoende?

Het wordt elders al genoemd dat ze het niet handig geformuleerd heeft, dat het bot overkomt etc. Ook daarop is een sorry gekomen.

Oprechte vraag dus; wanneer is een sorry/ excuus voldoende? Door blijven zagen zegt oik iets over iemand, net als er van TS iets gevonden wordt.

 

Ik vind excuses voldoende op het moment dat ze gemeend aangeboden worden. En in dit geval denk ik echt dat TS de excuses meent, dus ik zou zeggen: ander onderwerp!

Maar, toch nog even on topic: ik heb zelf een moedervlek uit mijn gezicht laten verwijderen omdat hij afweek. En ik mis hem echt! Wel heel mooi genezen zonder litteken, maar hij hoorde bij mij of zo? Wel fijn dat ik @Mop81 nu niet meer onbedoeld kan irriteren (en dit is dus een grapje, voordat ik het halve forum over mij heen krijg)

 

Het leven is te kort om je druk te maken over wat anderen van je vinden.
En het leven is te kort om je druk te maken over een ander.

 

Persoonlijk denk ik dat het helemaal uit context word getrokken en het ongelukkig is geschreven (althans, dat hoop ik heel hard).

Ik snap het gevoel dat oneffenheden je afleiden, ik heb dat ook. Niet per se een bultje, puist of wrat.

Maar wel, uitgelopen mascara, lippenstift op je tanden of over je lippen heen zeg maar, een prutje in je oog, een bobbel in je haar wanneer je moeite hebt gedaan om een strakke staart te maken. Een plukje haar wat buiten de toon valt. Een kraag die naar binnen zit, snotje aan je neus, iets tussen je tanden, een label uit je shirt, noem maar op.

Met mijn ADHD hoofd kan mij dat helemaal afleiden en volg ik niks meer. Bij bekenden zeg ik het bij onbekende durf ik dat niet.

 

Ik heb het eigenlijk niet bij andere mensen. Misschien merk ik op: oh een grote moedervlek of een scheve tand, maar ik stoor me er verder niet aan ofzo en ik heb er verder ook geen oordeel over.

Maar ik heb zelf steelwratjes gehad in mijn nek en ik vind dat dus helemaal vreselijk bij mezelf dus ik laat ze bij mezelf zeker wel weghalen Maar ja, dat is ook prima lijkt me, gaat om mezelf.

 

Ik had een steelwratje bij mijn hals die tussen een rits kwam, sindsdien gruwel ik bij mezelf van die dingen en heb ik de andere die ik had ook laten verwijderen. Dat gevoel met de rits, getverderrie, dat wil ik nooit meer

 

Ik wilde nog reageren maar na alle commotie vraag ik me af of dit zin heeft.
Ik stoor me alleen aan de dingen wanneer het mezelf betreft. Bij anderen niet.

 

Edit; ja bij anderen zie ik ook heus wanneer er een grote moedervlek met een haar erin groeit. Dan knipper ik ook 2x. Maar me echt eraan storen: nee. Het boeit me dan niet voldoende. Als het mezelf zou betreffen had ik ws al lang actie ondernomen. Al heb ik ook een moedervlek midden op mijn wang en daar stoor ik me ook niet aan

 

Doet het pijn om steelwratjes te verwijderen?