Nou dat weet ik zo net niet hoor, ik heb de openings post voorgelezen aan mn vriend & die zei uit zichzelf: noujaaaaa dat hij dat niet begrijpt, dat is pas onbegrijpelijk! Hier zou die echt ruzie hebben met me als hij dat zomaar zou toezeggen/doen zonder overleg. En nee ik zou het hem ook niet perse onthouden, maar dan moet alles wel opgelost kunnen worden want ik moet tenslotte ook gewoon werken & kan geen 4 weken vrij nemen.
Ja die : ah ze zal het wel goed vinden kent natuurlijk een grens e. Want hoeveel dames zouden het echt prima vinden dat hun man zomaar beslist om 4 weken weg te gaan voor het werk ? Ik zeker en vast niet. Dat hij gaat zou mij niet kunnen schelen, prima en leuk voor hem maar thuiskomen met zo een mededeling en dan vinden dat ik raar reageer ? Neenee zo makkelijk ben ik niet
Jouw man gaat met enige regelmaat weg voor een paar weken dus je zult er inmiddels ook aan gewend zijn denk ik. Die van mij is nooit langer dan een dag of 3 weggeweest dus nu hij voor het eerst een maand weggegaat had ik overleg en interesse naar mijn gevoel hierover wel prettig gevonden.
Dan komt jouw man van Venus ipv Mars Maar natuurlijk is niet alles zo zwart/wit en op iedereen van toepassing. Maar over het algemeen communiceren mannen nou eenmaal anders. Kijk maar naar het topic over vrouwen op de werkvloer. En zo zou ik zelf bv het probleem niet zien. Man hoeft niet met mij te overleggen over zoiets. Ik had toch wel ja gezegd. Maar hij mag wel bedenken hoe we dat doen met kinderopvang op de dgn dat ik ook werk. Dus ik denk dat ik dan ook van Mars kom
Oei herkenbaar hoor. Zou zomaar mijn man kunnen zijn Die reist ook veel en ik vind dat verder helemaal prima en redt me altijd goed alleen met de kinderen maar die kwam ook weleens met zoiets aanzetten, helemaal uitgelaten als een klein kind dat die 3 weken een rondje klanten ging doen aan de Westkust van de USA. Ik heb daar toen ook wel iets over gezegd van joh je had dit best even kunnen overleggen want er staan best wat dingen op de agenda en wij zaten toen ook met 2 gruwelijke pubers, maar het moest allemaal snel ivm de tickets en toen had je nog dat gedoe met Corona testen voordat je ging vliegen etc Hij gaf toen zelf wel toe dat het niet zo handig was en had er niet zo bij stilgestaan. Ik had anders sws wel Ja gezegd maar bij mij stak de vanzelfsprekendheid van dat ik het allemaal wel best zou vinden terwijl we toen net een ellendig weekend hadden gehad met onze oudste dochter (puber) waarvan ik nog aan het bijkomen was. Sindsdien vraagt die het altijd netjes, een belletje of een appje. Maak er niet een te groot ding van en hou het luchtig, voor hem een geweldige ervaring en voor je het weet zijn die 4 weken weer voorbij.
Je hebt een punt hoor! Kom op zeg, wij gunnen elkaar ook alles en laten elkaar vrij. Een maand van huis overleg je gewoon even.
Het zal per situatie of gezin schelen, of ik ben gewoon een trut, dat kan ook Mijn man gaat elke maand 3 dagen naar de UK. En nu over een poosje moet hij een week naar Amerika. Dat is in overleg gegaan uiteraard. Want als hij dat als mededeling had gedaan dan had het echt flink los gegaan hier. Ja, het is maar 3 dagen, maar ik heb er een bloedhekel aan elke keer. Die week extra ben ik ook helemaal niet blij mee en dat heb ik duidelijk laten merken. Heeft niets met gunnen te maken maar met de situatie hier die gewoon al jaren niet makkelijk is. En alles komt dubbel zo hard op mij neer. Dus ja ik heb natuurlijk gezegd dat hij moet gaan, maar ik ga echt niet blij zitten doen hoor. En als het gegaan was zoals in ts situatie dan was het dak eraf gegaan. En nog heel eerlijk: een maand gaat gewoon niet gebeuren hier. Dat trek ik niet, maar daar zou hij zelf ook nee tegen zeggen, dat weet ik zeker.
Mijn man is zeer vaak (langere tijd) weg voor zijn werk dus aan mij heb je waarschijnlijk helemaal niets.. Je man heeft misschien in al zijn enthousiasme ja gezegd en geweten dat jij het hem zou gunnen. Dat zegt ook wel iets toch? Had hij het anders moeten brengen, Misschien? Jij gaat het die maand gewoon doen. Breng de kids een weekend weg, doe zelf leuke dingen en maak het jezelf zo makkelijk mogelijk. Dat kan jij!!
Herkenbaar hoor maar spreek dat wel uit. Dan begrijpt hij jou ook beter. Hier was het ook echt de samenloop van alles bij elkaar, het voelde ook echt zo van joh ik neem de benen en jij mag het lekker uitzoeken met die pubers van ons. Toen ik dat zo benoemde begreep die het ook echt wel en vond die het ook echt wel lullig hoe die het had gedaan.
Ik vind een maand ook best lang maar ondanks dat zou ik hem niet tegen houden. Het enige dat ik er voor terug vraag is dat ie er uit zichzelf bij stil staat dat zijn mooie kans ook een hoop van mij gaat vragen. Zoveel vraag ik dan niet volgens mij.
Dat vermoeden heb ik ook maar goed aan de andere kant vind ik ook dat, aangezien hij niet meteen hoefde te beslissen van zijn baas, hij even naar beneden had kunnen lopen (hij werkt vanuit huis) en had kunnen zeggen "Joh! Ze hebben me net aangeboden om 4 weken naar Australië te gaan?! Wat vind jij er van?" Dat zou voor mij al voldoende zijn geweest.
Op zo'n enorme kans had ik misschien ook wel direct ja gezegd uit enthousiasme. Ik weet ook zeker dat mijn man het alleen maar zou stimuleren. En andersom net zo. Al zou ik flink jaloers zijn dan! Ik zou het wel waarderen als er dan wel wel even nagedacht wordt hoe het praktisch thuis te regelen.
Ik zou van de weeromstuit zeggen dat ik, na zijn terugkomst, ook 4 weken weg ga. En dat mijn ticket al geboekt is. Eens kijken of hij zin heeft om in zijn eentje 4 weken lang het huishouden, de kinderen, afspraken, koken en werk te regelen Maar goed, waarschijnlijk is dat olie op het vuur, dus doe maar niet Ik vind het wel heftig voor jou, ts. Ik snap je gevoel helemaal. Maar ik vind het mooi dat je het hem zo gunt, ook al gaat het jou misschien wel best wat kosten. Dat je bereid bent om dit voor hem te doen, siert je echt! Ik hoop dat jullie er samen uit komen!
Tuurlijk ben ik er ondertussen aan gewend, maar in het begin ging het ook gewoon zo. De 2e keer dat hij weg ging, dat was voor een week of 5, belde hij om een uur of 1 dat hij om half 3 opgehaald zou worden. Kon nog net mijn computer afsluiten en richting huis om zijn tas in te pakken en toen stond de taxi voor de deur. In t begin hadden ze zelfs geen bereik op de schepen. Hoorde soms dagen of weken niks van m. Hoe relaxter je er in meegaat, hoe makkelijker t wordt
Ik denk dat het hierom gaat inderdaad: Loopt alles op rolletjes in je gezin en doe je het fluitend een tijdje alleen, of heb je elkaar gewoon nodig om het ‘draagbaar’ te houden..
Zelfs al doe je het fluitend en heb je een leven waarbij de aanwezigheid van de partner weinig uitmaakt ( vind ik ook bijzonder maar kom) dan nog moet je als partner gehoord worden. Heeft allemaal een beetje met respect te maken. Daar mag je als partner echt wel op staan dat uw mening van belang is en dat het niet alleen rond 1 iemand draait.