Ja gelezen. Het is geen verwijt geweest, alleen een opmerking. Het spijt mij dat het voor jou voelde alsof je je extreem moest verdedigen. Ik vind het geen enkel probleem als je gegevens wat aanpast, van mijn part ben je 26 ipv 20 of wat dan ook. Niet alles hoeft in detail. Het feit blijft dat je eenzaam bent en dat je het moeilijk hebt en ongeacht de rest van je situatie is dat gewoon echt rot.
Ik vind inderdaad dat er door sommige wel erg achterdochtig of hard word gereageerd maar ik ga daar verder niet op in. Blondie ik zie dat er door de meeste mensen ook veel goede adviezen gegeven zijn probeer daar iets mee te doen. Het lijkt me voor jou in elk geval niet gemakkelijk om daar ver bij je familie en vrienden vandaan te zijn helemaal alleen of naja je hebt je vriend en zijn familie maar zoals ik las ben je overdag eigenlijk altijd op jezelf aangewezen. Probeer inderdaad iets van een hobby of dergelijke te vinden. En de tip van een forum met dames bij jou in de buurt vind ik inderdaad ook wel een goeie. Zoek de mensen op zodat jij je niet meer zo eenzaam voelt zo zal je snel merken dat jij iets makkelijker en losser word ook naar je man/vriend toe. Wat betreft je controledwang, dat is niet netjes. Ik heb zelf ook dat ik graag wil weten wat mijn vriend allemaal uitspookt op zijn telefoon maar niet zo erg als jij. Ik wil wel nog even zeggen dat het absoluut niet abnormaal is om op de telefoon van je partner te zitten. ik vind het eerder ernstig als je dat absoluut niet mag! Hier maakt mijn vriend nog wel eens een geintje als in "zit je weer met je geheime lover te appen" regelmatig geef ik hem dan mijn telefoon en zeg ik leef je uit ik heb niks te verbergen. Je hoeft jezelf al helemaal niet te verdedigen hier of te verantwoorden dat ben je niemand verplicht. Geloven ze je niet Prima, hun zorg en niet de jouwe
Ik vind dat je/jullie al mooie stappen hebben gedaan. Fijn dat je schoonmoeder wat meer met je gaat doen. Probeer hier ook open voor te staan. Ik hoop dat je ook echt de stappen gaat maken (zoals piano/pianoles) regelen. Je weet dat dit je rustiger maakt, dus probeer dit ook echt aan te pakken. Dat geldt denk ik ook met de anderen dingen. Ik denk dat je 'even' over een hele hoge drempel heen moet. Je hebt al wat dingen bedacht, in de reacties op je topic staan ook meerdere tips in. Hoe moeilijk ook, probeer hiermee aan de slag te gaan. Kijk wat je helpt, waar jij je goed bij voelt. Want het is inderdaad wel zo, met een kind wordt het allemaal nog moeilijker. * Maak een afspraak met de psycholoog * Schrijf je in voor pianoles en regel een piano voor je rust * Maak meer contact met andere Turken, zoals in mijn eerdere reactie al is niet een voor een hechte vriendschap, je kan daardoor wel meer een eigen leven gaan leiden en minder afhankelijk zijn van je man. Kijk wat opties zijn in jou buurt, clubjes/hobbies/andere zwangeren enz. Misschien lijkt iets in eerste instantie niet helemaal je ding, het kan toch leuk uitpakken. * Ook al zitten ze niet in je dorp, in de buurt zitten waarschijnlijk wel meer, niet Turkse, vrouwen die ook voor hun man naar Turkije gegaan zijn. Ik zat, toen ik nog een relatie had met een Turkse jongen, op een Nl forum met allemaal vrouwen in dezelfde situatie. Zoiets zal vast nog bestaan, ik vond het altijd heel fijn om hier mijn verhaal te delen of dat van anderen te lezen. Maar ook tips te krijgen hoe je het leven in Turkijke (op sociaal gebied) op kan pakken. Lukt het niet om werk te vinden? Het toeristenseizoen komt er weer aan? Dan ben je toch bezig én onder de mensen? Je bent veel te jong om zo afhankelijk te zijn
Ik heb niet alles gelezen, maar ik vind dat je man het wel erg op zichzelf betrekt. Natuurlijk is het voor hem moeilijk dat je hem zo controleert e.d., over jouw gedrag is denk ik wel genoeg gezegd hier, maar hij kan ook wel wat meer begrip voor jouw situatie krijgen. Ik weet natuurlijk niet wat je of hij allemaal al gedaan heeft, maar: - laat hem rondvragen voor werk, tijdelijk, vanuit huis, alles is beter dan duimen draaien - zorg dat je NLse tv krijgt, daar zijn heel veel mogelijkheden voor en dat hoeft niet veel te kosten - is er geen mogelijkheid een paar weken naar NL te gaan, even bijtanken en loskomen van alles? - skype met je moeder, een lievelingstante, een goede vriendin om je hart te kunnen luchten - niet álle Turkse meiden zijn roddeltantes . Ga, via een cursus sport of gewoon via via op zoek naar een paar leuke vriendinnen - waar is de schoonfamilie in dit verhaal? ga thee drinken met je schoonmoeder of winkelen met je schoonzusje. Zij kennen ook weer veel anderen waardoor je misschien wat meer contact krijgt - meld je aan op FB groepen van buitenlanders in Turkije, er wonen er vast wel wat bij jou in de buurt. Meld je aan op het forum van seniseviyorum en nederlandersinturkije.
Meid ga lekker terug naar nl. In deze culturen komt dit zo vaak voor. Kijk die tv programma's een dat ze nl meisje daarheen halen puur voor het geld en overal hebben ze vrouwtjes zitten. Snap echt dat het moeilijk voor je is, maar doe het voor je niet meer weg kan he!
Corine wat is dat nu voor opmerking met al die vooroordelen? Als je verder terug leest dan zie je toch dat Blondie zelf ook toegeeft dat ze fouten heeft gemaakt en heel jaloers is geweest. Haar man is toch al die jaren best geduldig met haar geweest. En nu is de "bom" gebarsten. Dat kan gebeuren. Ze is zwanger en zou dan volgens jou nu ineens bij de vader van haar kindje weg moeten gaan omdat ze een keer ruzie hebben? Blondie; Ik zou als advies geven; Rustig blijven, je bent zwanger; jezelf zo een drukte en stress maken is niet goed voor je gezondheid en die van de baby. Je woont niet meer in Nederland en natuurlijk is de Turkse cultuur anders als die je gewend bent. Mannen gaan gewoon anders met elkaar om , lenen elkaars spullen en sommige mannen kunnen inderdaad bot/ koppig zijn na een ruzie. Geduld lost al veel op. Probeer samen te praten maar op een rustige manier. Zoek wat afleiding en probeer iets bij jou in de buurt te vinden wat je leuk vind om te doen. Bijv vrijwilligerswerk. Ik weet dat er bij jou in de buurt een organisatie zit met Nederlandse en Engelse vrijwilligers die straathonden helpen, dat is goed werk en een leuke afleiding, bovendien kom je dan met andere mensen in contact en zal je minder bezig zijn met je vriend. Door je hormonen en omdat je geen afleiding hebt ben je heel gefocused op hem en zie je misschien af en toe dingen die er niet zijn. Probeer jezelf daarvan bewust te zijn en afleiding te zoeken dan gaat het vast al een heel stuk beter
corine1982 ben jij een beetje rasistisch? Lekker makkelijk he om iedereen over 1 kam te scheren? En als hun het echt voor het geld deden, dan hadden ze wel naar Nederland gekomen en niet die meisjes overgehaald naar nederland. Dat je zo denkt.. wat afschuwelijk gatverdamme. Zara en fitty bedankt voor het reageren. Het gaat hier heel goed. İk ben ondertussen "al" 4 keer naar de psycholoog geweest en mijn man heeft al zijn wachtwoorden veranderd, hoort bij het proces. Moet je eerlijk toegeven dat ik er de 1e week echt heel moeilijk mee heb gehad dat ik hem niet meer kon controlleren. Maar nu heb ik zoveel rust in mijn hoofd, heerlijk. Gewoon de gedachte alleen al dat ik mijzelf geen minuut van de dag meer hoef druk te maken over met wie hij praat of met wie hij belt voelt echt heerlijk. Voor de meeste van jullie is dit een normaal gevoel maar bij mij helaas niet en nu weet ik "eindelijk" eens hoe het voelt om zoveel vertrouwen en rust te hebben. Nogmaals heerlijk!!! Ook omdat ik mijn man nu meer vertrouw (tuurlijk is er nog een hele lange weg te gaan), wilt hij vaker bij mij zijn. Hij voelt zich weer vrijgelaten. Ondanks dat ik weet dat ik er nog laaaang niet ben, voel ik mijzelf oprecht beter. İk ga vaker naar buiten toe en skype meer met vriendinnen vanuit Nederland. Gisteren nog heerlijk 2 uur lang geskyped met een vriendin vanuit Nederland Ook heeft mijn man aangegeven met 30 weken nergens meer heen te gaan en er 24*7 voor mij is. En met nergens heen gaan bedoel ik tot 4 uur in de nacht weggaan. En dat hij daar uit zichzelf mee kwam deed mij heel goed! fitty echt wat leuk?! Zou je mij willen vertellen waar die organisatie is?! İk zou er een moord voor doen om hondjes te kunnen helpen maar zag door de bomen het bos niet meer en had geen flauw idee waar te beginnen. İk zal eens even op internet kijken! wat leuk nogmaals. En bedankt voor het reageren en jullie oprechte bezorgdheid, heeft me goed geholpen.
Dat is echt netjes. Daar mag je trots op wezen dat je zo goed aan jezelf werkt. En fijn dat je man dat ook gelijk ziet. De organisatie van de honden zal ik even voor je opzoeken. Ik weet wel dat die vrouw Turkan heet die de organisatie is begonnen maar daar heb je weinig aan denk ik. Ik zal straks even aan een vriendin vragen hoe die organisatie ook al weer heet en je de link sturen. Ik las ook een keer iets over zomerkamp voor kinderen en dat was ook bij jou in de buurt volgens mij Civril? , ging ook over vrijwilligerswerk. Woon je ver van Pamukkale ? want dat is denk ik van de zomer wel heel toeristisch en ook genoeg te doen qua werk?
Dankjewel fitty! İk weet dat ik er nog lang niet ben maar het is zeker een stap in de goede richting! İk woon ongeveer 45 min af van Pamukkale met de auto, met de bus zal dat een uur a anderhalf uur zijn. De reden dat ik daar geen werk "kan" doen is omdat ik geen werkvisum heb. En in de meeste toeristische gebieden is dat toch wel een vereistte. Bedankt lief van je dat je dat zou willen opzoeken. İk ben helemaal lierisch van hondjes dus als ik ze op wat voor manier kan helpen dan zou ik dat natuurlijk heel graag doen.
Hoi Blondie, ik lees nu je topic pas. Wat goed om te lezen dat het een beetje beter gaat met je Probeer de therapie door te zetten hoor, want je weet uit ervaring dat je makkelijk kan terugvallen in het controleren van je man. Verder hoop ik dat je wat vriendinnen zult maken en dat je je op je snel op je plek zal voelen. .. Ik vond de tips die Eylem gaf (een paar pagina's terug) heel goed. Misschien kun je daar iets mee. Zet 'm op!
(Trouwens, ik heb de Moderators gevraagd om dit topic te verplaatsen naar de Lounge aangezien dit topic niets met zwangerschap te maken heeft )
Wat goed van je! Knap dat je er nu zo hard aan werkt. Fijn, en een goede motivatie, dat het nu al zoveel rust geeft voor jullie. Nu doorpakken. Balen van dat werkvisum. Wat zijn de regels waaom je deze nog niet krijgt? Sorry, heb daar geen verstand van. Maar het beperkt je wel flink zo!
Dit kun je niet serieus menen Corine! Als jij onenigheid hebt met je man(weet niet of je een man hebt), of je vriendinnen met hun man zeg je dan ook dat ze weg moeten gaan??? Blondie heeft haar leven daar, en vind het behoorlijk racistisch om zo over "die culturen" te praten. Hollanders zijn soms net zulke grote eikels als mannen in andere culturen, maar daar hoor je de Nederlanders dan weer niet over. @Blondie, meis ik vind je dapper!!! Dapper dat je hier je hart durft uit te storten ondanks dat je weet wat het aan onwetende veroordelingen los kan maken. En ontzettend dapper dat je eraan wilt werken in een land waar het niet altijd even makkelijk is. Dat ML zijn wachtwoorden heeft veranderd vond ik gelijk toen ik het las eigenlijk al heel goed van hem. Niet zodat hij van alles kan doen, maar het beschermt jou wel van nog meer zijn gang van zaken controleren. Zoals iedereen heel bot zegt dat je in therapie moet gaan, is ook niet zo makkelijk als het klinkt denk ik. Je uitten in je eigen taal is al lastig genoeg, laat staan in het Turks/engels. Ik denk en droom in het Engels, maar om mijn problemen bij een psych neer te leggen zou ik liever in mijn moedertaal willen doen. Mocht je es willen kletsen, mag je me altijd een PB sturen. Heb Turkije in mijn hart gesloten, weet een beetje hoe "moeilijk" de mannen kunnen zijn daar qua het praten over hun gevoelens/problemen ed.. Ze zijn nu eenmaal niet zo open als Hollanders, maar wel veeeeel leuker De vader (mijn ex) van mijn septemberbaby woont in Turkije, daar komt dus mijn "ervaring" vandaan.
Goed dat je aan jezelf werkt ts... maar ben ik serieus de enige die zoiets heeft van 'en je man dan??' Hij heeft al zijn wachtwoorden verandert, maar feit blijft staan dat hij toen met een escort belde en berichten wiste. Nou ben ik gekke harrie niet hoor sorry.. maar wachtwoorden veranderen zodat jij niks meer zou kunnen zien van wat hij doet met zijn telefoon pikte ik niet. Ik snap sowieso niet waarom je niet mag weten wat de ander doet! Je bent met elkaar getrouwd hoor! Vertrouwen hebben in elkaar is tot daar aan toe, maar uiteindelijk zou je gewoon mogen zien wat hij doet met zijn telefoon als er niks te verbergen valt. En dan bedoel ik niet ziekelijk gaan controleren dagelijks maar gewoon dat je er niet moeilijk over doet naar elkaar toe. Sorry als ik de spelbreker ben in jullie 'wat goed dat ts aan haarzelf werkt want dat is hard nodig' gepraat, maar ik denk dat het probleem niet alleen bij ts ligt.
Blondie ; ik kon de link niet meer vinden maar heb deze gevonden ; https://www.facebook.com/pages/Hayvan-Haklar%C4%B1-Savunucusu/162095243846085
Blondine ff serieus! Als ik mijn mening geef ben ik meteen racistisch. Joh ik heb heel veel buitenlandse mensen om me heen waar ik super goed mee op kan schieten en veel zie. Niks op tegen maar als ik lees dat ze nummers op zijn telefoon zie van hoeren etc. is het voor mij duidelijk. Sorry voor mijn mening!