Beste forumleden, Graag zou ik mijn verhaal kwijt willen en heb ik advies nodig over het volgende: Mijn partner en ik hebben een kindje samen van 3 jaar. Sinds kort ben ik weer gaan werken en heb ik werktijden tussen 8u en 20u. In totaal 20-25 uur verdeeld over drie dagen. Regelmatig ben ik later dan 18u klaar en red ik het dus niet om het eten thuis te verzorgen en/of ons kind op bed te leggen. Mijn partner vindt dit ronduit vervelend en vindt dat ik mijn baan dan maar weer moet opzeggen. Mijn partner is een ondernemer en moet daarom flexibel zijn.. Als hij zijn klussen dan al af heeft dan moet hij zijn administratie doen. Hij geeft als argument dat hij in de uurtjes die hij vrij moet nemen omdat ik de avond moet werken meer verdiend dan ik in twee weken. Dat is waar.. maar het voelt gewoon zo oneerlijk. Financieel gezien heb ik geen baan nodig, maar ik vind het wel heel belangrijk voor mezelf om te werken. Ik voel me er goed bij, en zou dit voor geen goud willen missen. Ons kind verblijft tijdens deze werkdagen bij opa's en oma's wat verder ook prima gaat.. alleen hij vindt het vervelend dat hij ons kind dan op bed moet leggen en met ons kind moet eten etc. De gemoederen tussen ons lopen inmiddels steeds hoger op,, dus tips zijn zeker welkom! Hoe doen anderen dat!??
Hè? Hij vindt het vervelend om met jullie (!) kind te eten en het op bed te leggen? En daarom moet jij maar stoppen met je werk (waar je zo te lezen voldoening uithaalt)? Nou, die zou aan mij een slechte hebben. Echt niet dat ik zou stoppen omdat hij het vervelend vindt om voor zijn eigen kind te zorgen. Laat hem maar wat aan zijn tijdsindeling doen.
Als ik later thuis ben dan regelt mijn man het eten en bedtijd van de kinderen. Zonder zeuren, net zoals dat ik dat zonder zeuren doe. Het zijn de kinderen van ons samen, dus we zorgen er ook samen voor. Zelfs als ik veel eerder thuis ben dan m’n man, en ik languit op de bank lig, maakt hij zonder mopperen het eten.
Ik werk 2 dagen van 8.15 tot 20.00. Mijn man brengt de kinderen weg, haalt ze op, legt ze op bed en gaat dan eten koken voor ons. Kinderen eten al bij opa en oma, dus dat is echt fantastisch! Wij eten dus pas na mijn werktijd, zodat we samen kunnen eten. (Heb ook de optie om op mn werk te eten) Is soms weleens lastig, man werkt tot 17.30 en vaak file. Gelukkig flexibele opa en oma. Maar is nooit een issue geweest hoe de taakverdeling is. We hebben beide voor de kinderen gekozen, we willen beide werken, dus dan dragen we samen de lasten.
Nou daar zou ik gauw klaar mee zijn. Dus jij moet maar stoppen met werken zodat hij zijn kind niet hoeft te verzorgen? Wat een grap.
Die is gek. Hij vindt het vervelend om zijn eigen kind op bed te brengen? Ik ben een tbm, maar helemaal uit eigen keus.
Mijn partner is ook ondernemer en moet ook flexibel zijn. Ik week drie dagen in de week. Doorgaans ben ik op tijd thuis om onze dochter uit de bso te halen (Ze is 9) . Maar als ik een keer later ben of 's avonds werk doet hij dat. Mijn partner maakt sowieso regelmatig tijd vrij om iets leuks met haar te doen. Samengevat: ik snap de houding van jouw partner niet. Het is geven en nemen in een relatie. Het is ook zijn kind.
Ik denk dat je onderling goed moet praten over verwachtingen over de taakverdeling thuis. Blijkbaar ging hij er vanuit dat ondanks dat jij bent gaan werken zijn indeling en leven hetzelfde zou blijven. Daarmee geef ik hem geen gelijk, maar als je na (minimaal) 3 jaar gaat werken zullen jullie beide moeten wennen en aanpassen aan de nieuwe situatie. Dat gaat soms niet vanzelf maar moet je beide moeite voor doen en over praten. En samen een goede weg in vinden. Wij werken beide 32 uur, mijn man traint 2 voetbalteams, gaat 1 tot 2 keer week nog zelf sporten, ik sport 2 of 3 keer per week in de avond en ga ook nog wel eens weg of uit eten met vriendinnen. Los daarvan loopt werk uit, moet 1 van ons ineens overwerken of moet je ineens met een kind naar een ziekenhuis of iets anders niet geplands. Oftewel, flexibele chaos hier. Maar we spreken elkaar elke avond over de dag erna, wie doet wat en wat wordt de planning etc. Of bellen als iets anders loopt als gepland. We koken allebei, leggen allebei kinderen op bed of een combinatie wat dan ook maar uit komt. Communicatie en verwachtingen is wel echt het belangrijkste hierin.
Lijkt me dat je duidelijk moet maken dat jij graag iets buitens huis doet. Dat je voldoening haalt uit het werk. Het lijkt me dat je als vader toch ook voldoening moet kunnen halen uit het samen eten met je kind. En je kind op bed leggen. Mijn man doet dit graag, hij vind het heerlijk lekker met de kinderen de avond vullen. Kan ik lekker gaan sporten of wat dan ook. Mijn man brengt de kinderen meestal 3 dagen in de week naar school. Moet hij het hele ochtend programma doen, ontbijt maken, broodtrommels vullen kinderen wassen en aankleden etc. want dan ben ik al op mn werk. kinderen heb je samen. Dat zou geen straf of probleem moeten zijn. Daar moet je samen van genieten. Administratief werk kan ook nog als een kind van 3 op bed ligt. Of op een andere dag. eventueel zorgen jullie samen dat er een makkelijke (ingevroren) maaltijd is voor die dagen, dat er niet gekookt hoeft te worden. Mijn man werkt full time (verdient ook zeker 3 x zoveel als ik, ik zou ook niet hoeven te werken) ik werk part time 28 uur.
Eerlijk ben ik de enige die er anders over denkt. Je man is ondernemer en moet flexibel zijn zeg je, begrijp naast z'n werk ook nog de administratie moet doen. Snap dan dat hij het vervelend vind als jij dan wisselende tijden thuis bent en hij de taken thuis op zich moet nemen.(en waarschijnlijk ook financieel wat wel mee weegt voor hem) Natuurlijk het is jullie kind niet alleen van jou. Maar hij had zijn baan denk ik eerder voordat je deze baan had. Als ik jou verhaal goed begrijp had ik een baan gezocht tot max een uur of 17 om het makkelijk te combineren met thuis. Wil geen heftige discussies oproepen hoor en kan het helemaal verkeerd begrijpen. Ik adviseer je ga in gesprek met je partner praat erover en kom tot een oplossing. Jij moet je natuurlijk ook lekker voelen.
Is het voor je man misschien een optie om iemand in dienst te nemen voor de administratie? Zodat hij savonds meer tijd heeft voor zijn gezin?
Wat had hij verwacht dan voordat je ging werken? Dat jij zelf je werkuren mag indelen zodat het hem gunstig uitkomt? Dat het niet handig is ivm zijn onderneming tot daar aan toe, maar het is geven en nemen wanneer je kind(eren) hebt dus dat betekent ook je verantwoording nemen daarvoor. Mijn man kookt vrijwel iedere avond, hij heeft een gruwel aan de was enz, dus zo is onze taakverdeling gewoon.. hij kookt (want ik heb een gruwel aan koken). Normaalgesproken ben ik 2 dagen in de week pas tegen half 7 thuis, dus dan haalt hij de kinderen op van de bso en opvang en zorgt voor het eten.. ja het is soms druk en even klagen, maar hij doet het wel. Hij hoeft niet thuis te komen met ; 'zorg maar dat je andere uren kan gaan werken want ik heb hier geen zin in/ tijd voor'. Dit is nu eenmaal het leven met kinderen, je kunt niet verwachten dat 1 persoon alle taken op zich neemt (uitzonderingen daargelaten)
En dit snap ik ook zeker.. een 9-5 baan zou beter zijn, maar zoiets bespreek je toch vooraf lijkt mij? Over wat handig is qua werktijden e.d. Het komt nu een beetje over alsof de partner van ts geen zin heeft in het 'gedoe' van eten met kind etc. Terwijl ik denk dat dat niet de hoofdreden is.
Als hij nog móet werken, zou ik samen gaan zitten en een planning maken zodat jij toch tot bv 20u kan werken en hij het die avonden relatief eenvoudig heeft. Bv die dagen iets eten dat alleen hoeft te worden opgewarmd (dat kan hij of jij dan bv in het weekend klaarmaken, invriezen, klaar), dan bespaart hij al tijd met niet hoeven koken, minder op te ruimen, en kan hij nadat jullie kindje in bed ligt meteen aan de slag met bv administratieve dingen. Ik begrijp ook wel dat het voor hem wennen is als hij eerder gewend was dat hij gewoon altijd kon werken, maar hier moet toch wel iets omheen te plannen zijn zodat jij kan werken, hij het thuis regelt, en toch ook z’n administratie etc kan doen.
Zijn vele stellen die niet zo communiceren en het is natuurlijk niet altijd makkelijk om en banen met kinderen te combineren. Wij werken beide onregelmatig en hebben er nu ook een weg in gevonden maar zo hebben we beide onze bijdrage met de zorg voor de kids en huishouden. Als je niet hoeft te werken financieel en ook een poos niet hebt gedaan dan moet je er ook over praten wat elkaars verwachtingen zijn als je wel iets zou willen.
Alleen maar goed dat hij nu (al is het dan noodgedwongen) ook met zijn kind eet en kind op bed kan leggen. Goed voor de band tussen vader en kind. Ik vind dus vooral dat hij niet zo moet zeuren. Ga er vanuit dat jullie vooraf hebben gesproken over het weer aan het werk gaan van jou en welke consequenties dit zou hebben. Hij moet flexibel zijn in zijn werk omdat hij ondernemer is. Maar mijn hemel, 3 x per week samen met je kind eten en op bed leggen moet echt wel in te passen zijn hoor. Als hij dat wil tenminste. En zoals ik het lees ligt vooral daar het probleem.
Ik zou echt wel willen meedenken mocht mijn man het vervelend vinden dat ik na 6 uur thuis zou zijn Maaaaaar dat hij het vervelend vind om samen met zijn kind te eten en op bed te brengen 3 x per week daar zou ik echt laaiend door zijn en ik ben echt niet de moeilijkste
Ik snap eigenlijk zijn hele punt niet. Hij wil flexibel zijn als ondernemer, maar benoemt de paar uurtjes die hij niet inzetbaar is als uren die hij vrij neemt en daardoor veel kosten. Maar als hij echt zo flexibel is, werkt hij die uurtjes toch gewoon op een ander moment? En welk gesprek hadden jullie toen je de baankans had? Toen hebben jullie toch vast wel besproken welke consequenties jouw werkuren hebben? Of heb jij eenzijdig voor jouw baan gekozen en hem niet meegenomen in de afweging? Hoe dan ook vind ik het in deze tijd meer dan normaal dat een man ook de zorg voor kinderen heeft en zich dus niet meer achter een baan kan verschuilen. Zelfs als de moeder tbm is vind ik dat overigens.
Wat doet hij dan? Dat zou voor mij namelijk ook schelen. Mijn man is ook ondernemer maar die zou ik ook niet kunnen "verplichten" om 3x in de week van 18.00 tot 20.00 alleen de boel te draaien. Dat is gewoon geen optie met zijn beroep (binnenvaartschipper). Terwijl een accountant als ondernemer dat, denk ik, vrij makkelijk moet kunnen. "Geen zin" is geen reden. Ik heb ook niet altijd zin maar het moet
Wat een gelul, die administratie kan hij toch ook doen als de kleine op bed ligt? En vindt hij het misschien vervelend om te koken? Is het dan een optie om bij opa en oma mee te eten? Of 's ochtends wat in de slowcooker te gooien zodat het eten klaar is als hij thuis komt? Ik werk ook regelmatig tot 's avonds door op locatie. Dan komt mijn man doodmoe uit zijn werk, moet koken voor 2 kinderen, eten, daarna 2 honden uitlaten en de kinderen op bed leggen. Ik heb hem nog nooit horen klagen. Hoeft hij ook niet te doen, want de kinderen zijn ook zijn verantwoordelijkheid, nier alleen die van mij. Overigens zijn de kinderen hier ondertussen wat ouder en ik ben blij als we 2 keer in de week met het gehele gezin aan tafel kunnen eten. Leve het sporten/ trainen/ training geven op onmogelijke tijden.