Wij zitten nu in ronde 5 en mijn man wil het graag aan iedereen vertellen dat we proberen om zwanger te worden. Ik wil dat eigenlijk liever voor onszelf houden. Wie heeft het verteld en waarom? En wie heeft het niet verteld en waarom? Alvast merciekes Cis
Wij houden het voor ons. We hebben namelijk familie die nu er al bijna elke keer dat we ze zien naar vragen of opmerkingen over maken. Heel vervelend is dat. We zeggen dan steeds dat we nog tijd genoeg hebben Ze moesten eens weten... Dus om lastige vragen tegen te gaan, zwijgen we. Al is dat niet altijd even gemakkelijk. In ieder geval veel succes met zwanger te worden. Eekje
Ik zou het ook niet vertellen, inderdaad vanwege de steeds terugkomende vragen of het al gelukt is. En hebben jullie je al bedacht dat als het wat langer gaat duren hoe vervelend die vragen dan zijn?
wij hebben het er eerst ook niet over gehad tot ik plots zwanger bleek te zijn tussen een pilwisseling door toen heb ik het wel verteld en heb toen een miskraam gehad sindsdien praten we er regelmatig over maar dat komt ook omdat we nu in de MMM zitten maar we waren er toen nog niet mee bezig maar sinds de miskraam wel
Bij mij weet wel de hele familie dat we bezig zijn met proberen zwanger te worden. Dit komt mede omdat ik een mk gehad heb en we het na de mk weer opnieuw zijn gaan proberen. En bijna iedereen wist van de mk dus dan is het bijna logisch dat ze ook weten dat we nog een keer proberen. Nou valt het bij mij wel mee dat ze er steeds naar vragen. Volgens mij hebben ze zoiets van als het zo is dan verteld ze het zelf wel. Alleen mijn schoonmoeder die vraagt er bijna wel elke maand na. Dat is soms niet leuk maar aan de andere kant leeft ze ook wel weer heel erg mee. Dus het is te overleven.
hallo wij hebben het wel aan familie verteld,ik was namelijk door het dolle heen dat we met de pil gestopt waren! nu zijn we 4 rondes verder...en nog niks. maar we krijgen geen vragen er over van fam. heel afentoe vraagt een schoonzusje en al gelukt,maar dat vind ik niet erg. ze weten iniedergeval dat we bezig zijn.
Heel bewust heb ik de keus gemaakt het niet te vertellen ( vandaar dat ik hier zit, heb ik toch een plekje waar ik mijn verhaal kwijt kan), dit omdat mijn familie veel mk kent en mijn oudste zus het neit eens wil weten voor de 4de maand. Ook heel bewust omdat ik idd geen vragen wil. Een bevriend stel heeft het op de een of andere manier wel uit mijn mond gepeutert en elke keer dat ze belt vraagt ze " en hoe is het met de buik" dat gaat gewoon irritaties geven als ik eventueel straks wie weet hoeveel maanden verder ben. Wel zit ik nog een beetje met de vraag als ik een mk zou krijgen of ik daar mijn familie van op de hoogte zou brengen...
Bij mij weet mijn familie het en een groot deel van onze vrienden omdat ik een mk heb gehad (terwijl we op de echo het hartje al hadden zien kloppen). NIet dat we letterlijk vertellen dat we bezig zijn, maar na die mk mag het wel duidelijk zijn......Ik had liever out of the blue verteld dat ik zwanger was, maar het is nou eenmaal niet anders. Bij ons vraagt overigens niemand naar "hoe het ermee staat".
Wij hebben het wel tegen mijn ouders en een paar vriendinnen verteld, het valt mij ontzettend mee met het aantal keren dat ze het vragen. Ik kon ook echt mn mond niet houden, was er al zo blij mee! Groetjes Jelske
bij mij weet alleen mijn schoonzusje het en mijn beste vrienddin. maar voor de rest niemand, en hun zwijgen ook hoor. die vertellen het aan niemand door. ik vind het ook geen fijn idee als iedereen weet dat wij met kinderen bezig zijn .... dan krijg je zo'n verwachting en vragen van ''is het al gelukt?'' Nee wij houden het een geheimpje, ons geheimpje. Succes meid! Liefs Swiggy
ik heb niet gezegd dat we bezig waren, behalve tegen de 2 gezinnen. De meeste mensen wisten ook niet van de miskraam. Ze wisten pas dat wij bezig waren toen ik 10 weken zwnager was van deze zwangerschap. Wij wilde inderdaad geen vragen en mijn schoonzus was ook bezig en dat lag heel moeilijk. (lang verhaal). Maar ik zou het niet zeggen.
Wij hebben ook aan niemand verteld dat ik gestopt ben met de pil. Alhoewel ik het nu wel steeds moeilijker begin te vinden om te zwijgen. Maar ik wil inderdaad ook niet steeds de vragen hoe het er voor staat. Als ik eenmaal zwanger ben, vertel ik het aan mijn schoonouders en beste vrienden. Verder nog aan niemand, want mijn familie zit er toch niet op te wachten dat ik zwanger word en dan krijg je alleen maar nare reactie's. Als ik de drie maanden heb gehaald, mag iedereen het weten!
Hoi! Wij hebben het aan onze beste vrienden verteld,ouders en mijn zus... Komt ook omdat ik ook al een paar keer naar gyn ben geweest ivm onderozek op event endometriose(mijn zus heeft het ook en kan daardoor waarschijnlijk geen kinderen krijgen)Dus moest haar en mijn moeder(had ook endometriose)wel allerlei dingetjes vragen. Maar heel netjes ze stellen nooit echt vragen..wachten dus af hihi Liefs Esmay
Wij zijn er heel open over tegen iedereen. En we krijgen echt van niemand de vraag of het al gelukt is. Iedereen weet echt wel, dat als het zover is, ze het vanzelf horen!
Nou ik heb het mijn ouders,schoonouders en 2 goede vriendinnen verteld,en nu weet onze vriendengroep het...Een vriend van me heeft het al aan een vroegere vriendin van mij verteld,die ik helemaal niet meer zien dus daar heb ik em wel over aangesproken..Mij word ook vaak gevraagd het het ermee staat..Had ik het maar bij mijn familie gelaten..Maar ja ik wilde al heel erg lang en heel erg graag kindjes maar mijn vriend niet dus toen hij aan kwam met ik wil ook een kindje toen was ik door het dolle!Maar nu denk ik wel eens,had ik mn mond maar gehouden.. edit:Ik heb het echt alleen maar aan die 2 vriendinnen verteld maar na een feestje wist iedereen het
Ik heb het aan mijn ouders, mijn zussen en twee vriendinnen verteld. Mijn schoonouders weten het niet omdat deze al twee jaar riepen dat ze opa en oma wilde worden en deze zouden het dan dus ook niet kunnen laten om het iedere keer te vragen. Verder vraagt alleen mijn moeder af en toe hoe het is ( dit omdat mijn zus de eerste maand na het stoppen zwanger was en wij er nu al een tijdje over doen ), en van mijn moeder kan ik er dan ook wel tegen als ze iets vraagt. De reden dat ik het verteld heb is omdat ik graag dingen wou kunnen vragen als ik iets niet begreep. Dus eigenlijk om mezelf een beetje zekerder te voelen. En als we dadelijk zwanger zijn en het gaat mis zou ik het ook prettig vinden dat ik er met iemand over kan praten.
Ik snap sowieso niet dat mensen gaan vragen/zeggen van goh wordt het voor jullie niet eens tijd? Die vraag hebben we regelmatig gehad (niet van ouders en broers en zussen, want die wisten dat we bezig waren) en dat deed iedere keer zo zeer. Snappen sommige mensen niet dat het niet voor iedereen gelijk de eerste keer raak is wanneer ze bedacht hebben voor een kindje te willen gaan?
Bedankt voor jullie reacties. Ik wil het echt liever zwijgen, maar mijn man niet. Enkel mijn schoonzus (omdat ze onthaalmoeder is en we wilden dat ze een plaatsje hield voor ons) en een zeer goed bevriend koppel weten het (alléé hebben het geraden ). Ik vind het spijtig als we nu vertellen dat we bezig zijn dan is het geen verassing meer om te vertellen als we zwanger zijn, toch? Zijn er hier nog waarvan één van de twee het wel wilde zeggen en de ander niet? Hoe hebben jullie dat dan opgelost?
wij hebben het wel aan vrienden en ouders verteld in eerste instantie wilde we het een beetje voor ons zelf houden. maar nu het allemaal wat langer duurt vind ik het juist wel prettig dat ik erover kan praten niet met iedereen natuurlijk maar vooral mijn beste vriendinnen en mijn moeder
dat is bij mij ook een reden om het niet tegen mijn schoonouders te vertellen, en mij ouders? MIjn moeder,(daar wil ik het niet ovet hebben) en mijn vader vind zichzelf te jong om opa te worden .... dus die weet ook mooi van niks!