Ik moet zeggen dat ik erg ongeduldig ben, maar mijn hemel, deze laatste loodjes en dit wachten tot de baby zich aandient vind ik echt het meest vreselijke onderdeel van de zwangerschap. Wie voelt met me mee en hoe lang wacht je al?
Jeetje de baby laat wel op zich wachten he. Sterkte nog een paar dgn dan kan je baby in je armen sluiten en zal je dit alles vergeten. Gr.
Ik! Ik voel met je mee en weet precies wat je bedoelt. Pfff....ben nu 41+2 weken zwanger en er gebeurt tot nu toe nog HELEMAAL NIETS! Aarghh...om gek van te worden! Beeb is zelfs nog niet ingedaald...deze laatste weken duren langer dan de hele zwangerschap zelf! En ik durf ook niet meer zo ver van huis want ik moet nu meteen gaan liggen mochten mn vliezen breken omdat onze beeb niet is ingedaald...Dagen duren maar en duren maar....En die buik zit giga in de weg! De VK heeft gisteren een poging gedaan om te strippen maar dit lukte maar gedeeltelijk omdat mn baarmoedermond nog maar voor de helft is verstreken en ze er maar met 1 vinger bij kon. Het heeft dan ook niets opgeleverd helaas. Morgen de tweede poging en anders vrijdag naar de gyn. om te horen wanneer ik word ingeleid...En ik wil zo graag gewoon thuis bevallen!
Hallo, Bij de vorige 2 ging ik ook ruim over de 41 weken heen. De dagen na 40 weken duurden zo ontzettend lang. Ik was het spuug en spuug zat. Dus ik leef met jullie mee! Het kan hooguit nog een paar dagen duren, maar die duren zooooo lang! Kop op meiden! Zelf begin ik nu ook wel ongeduldig te worden. Alles gaat langzamer, wat pijnlijker. Slapen slechter. etc etc. Voel me echt een oud vrouwtje. Maar ik ga er van uit dat deze wel weer net zo lang o pzich zal laten wachten als de vorige twee.
Voor mij is dit de eerste zwangerschap. En inderdaad ook hier duurt het wachten lang. Ben begonnen aan een berg foto's samen met alle seizoenen van Grey's anatomie, maar de dvd's zijn op en de foto's ook. Moet mezelf nu écht aansporen om de volgende lading foto's te bestellen (loop nu nog maar 2 jaar achter ipv 4)... Die buik zit in de weg, baby is gelukkig wel goed ingedaald. Ik loop sowieso al bij de Gyn en het wordt geen thuisbevalling. Ik maak antistoffen aan voor de schildklier dus moet de baby de eerste 24 uur in de gaten worden gehouden én moet er bloed worden afgenomen uit de navelstreng. Dan maar in het ziekenhuis, het is mij om het even als het voor de baby maar het beste is. Maar de Gyn heeft me wel verzekerd dat als de baby met 41 weken dr nog inzit ik binnen een week wordt ingeleid. Dus mijn kleine zal voor 25 april geboren zijn. Alleen de dagen duren nog steeds lang. Als ik te lang zit krijg ik last van mijn bovenbenen dus ga ik lopen. Maar niet te lang, want dan krijg ik last van mijn onderbuik (door het gewicht?) Kan alleen slapen op mijn linkerzij, heb snachts moeite met ademhalen, heb nérgens meer zin in. Vooral avondeten verzinnen. Ben moe moe moe, maar kan soms uren wakker liggen omdat ik mijn ademhaling lig te letten. Smiddags slapen is mij teveel moeite en aangezien ik er eigenlijk wel weer te wakker voor ben zal ik er ook niet van opknappen. En al met al lijkt de baby het nog geweldig naar zijn/haar zin te hebben in mijn buik. Zucht... En dan zeggen ze dat je je buik gaat missen na de bevalling. Ik kan me voorstellen dat ik het ga missen de kleine altijd bij me te hebben en elke beweging te voelen. Maar die gigantische skippybal missen? We zullen zien.
Whahaha, dat roep ik nu ook al! Kan me echt niet voorstellen dat ik die ga missen! Ja idd wel de kleine te voelen bewegen, het zal wel stil worden...maar jee, het idee dat ik weer mn schoenen aan kan doen, mn teennagels kan knippen, weer eens goed kan scheren van onderen, gewoon weer kan bukken, op mn buik kan slapen of op mn rug, niet meer meteen buiten adem als ik de trap op loop of buiten wandel, geen opgeblazen voeten, enkels, handen en gezicht....! Heerlijk lijkt me dat! En dan heb ik het nog niet eens over al die dingen die ik weer kan eten! Biefstuk, filet americain, ossenworst, zalm, een lekker wijntje drinken...joepie!
Hmm, waar ik al maanden over droom is gewoon weer eens lekker tegen manlief aanliggen met mijn hele lijf ipv alleen mijn hoofd en buik... En alle andere dingen die daarvan komen waar ik nu dus geen puf voor heb.... Maar ja, daar zullen we wat langer mee moeten wachten dan tot na de bevalling, maar het komt dichterbij hoor!
Ja hahaha! Als ik hem omhels, moet ik mn buik naar de zijkant brengen en dan sta ik dus schuin tegen hem aan, echt handig is het allemaal niet whahaha!
@ Vermanen, dat mis ik ook! Wil gewoon weer lekker tegen mijn man aanliggen met meer dan alleen m'n buik! Als ik nu mijn armen uitstrek kan ik 'm nog net aanraken, in plaats van gewoon lekker vasthouden
Ik houd idd ook mijn buik schuin. Gewoon mijn lichaam voor mezelf hebben zou weer fijn zijn ja. Maar het wel gaan missen dat de baby altijd bij je was, absoluut!
Dit is mijn laatste zwangerschap, maar heb totaal geen last van weemoed. Dat is dan wel weer het 'voordeel' van die laatste loodjes-kwaaltjes.
Nou hier schiet het voor geen meter op tweede strippoging vanochtend lukte maar weer deels, ze kon het maar met 1 vinger doen...dus morgenochtend naar de gynaecoloog om te horen wanneer ik ingeleid wordt...wordt waarschijnlijk ergens volgende week... Wel een beetje balen want ik wil toch het liefst dat het gewoon spontaan op gang komt en dat ik thuis kan bevallen! Maarja, dat weet je natuurlijk nooit van tevoren...dat blijkt maar weer... Succes allemaal meiden met de laatste loodjes!
En voor het zelfde geld wordt het kindje nog geboren de dag voor je ingeleid wordt? Het kan allemaal, maar sterkte ermee ik moet voorlopig gewoon maar wachten.
nou ik mag nog niet zo klagen als jullie, want ben nu 'pas' 1 dag overtijd... maar ben zo nieuwsgierig naar mijn kindje! en wat vermanen zegt herken ik heel erg, ik wil mijn man weer normaal kunnen vasthouden hahahaha sta nu altijd een meter van hem af. verder mag ik niet klagen, want heb echt nergens last van ofzo... maar soms wou ik dat ik een krampje, een steekje of een harde buik kreeg dan gebeurd er tenminste IETS. zoals het nu voelt kan het nog wel weken gaan duren
Hier nog iemand die het echt heel erg zat is. Moet al verplicht drie weken volledige rust houden. Nou, dan duren je dagen lang. We hadden gehoopt dat de gynaecoloog deze week al wat voor ons kon doen, maar helaas. We moeten weer geduld hebben!
In ben met 41+6 bevallen, gelukkig besloot ze nog zelf te komen, de dag erna zou ik ingeleid worden. Ik was het ook goed zat op het eind. 1 voordeel, ze dronk meteen goed uit de borst, als ze wat vroeger zijn wil dat wel eens moeite kosten. Succes met de laatste loodjes allemaal!
Ik liep overtijd en dacht dat de baby 'voorlopig' nog niet zou komen. En met 41 weken braken opeens mijn vliezen 's ochtend en aan het begin van de avond was ze er al! Het kan soms zoooo snel gaan! En dan ben je allang vergeten dat je zolang hebt moeten wachten. Ik vond de laatste loodjes wel zwaar, maar had ook erge jeuk overal en sliep nauwelijks. Maar ik genoot elke dag (en elke slapeloze nacht) nog. En nu mis ik elke dag nog het leven in mijn buik, maar geniet van ons kleine meisje!
Intussen heb ik bij mijn laatste afspraak gehoord dat ik over een week een echo moet laten maken om te zien of ik al kan worden ingeleid of niet. Als het woensdag niet gebeurt, dan zal het vrijdag gebeuren. Ik ben nu een stuk relaxter dat ik weet dat er een eind aan het wachten komt. Maar ik hoop overigens nog steeds wel dat de baby zichzelf aandient.
Hoewel ik (nog) niet overtijd loop, ben ik het wel spuugzat. Moet officieel nog 1 dag, maar ik heb sterk het vermoeden dat ik ook zwaar overtijd ga lopen. Voel me namelijk echt niet anders dan 10 weken geleden. Heb alleen wel heel veel pijn in mijn rug ter hoogte van mijn schouderbladen. Maar op 1 of andere manier heb ik het gevoel dat ze zich allemaal vergist hebben in mijn uitgerekende datum hahaha! Dat ik nu nog 2 of 3 weken moet eigenlijk. Weet natuurlijk wel dat dit niet zo is, maar ja.. Kan me ook gewoon niet zo goed voorstellen dat ik bijna moeder ben. Jullie verhalen zijn zoooo herkenbaar. Wat me ook zo lekker lijkt, buiten het feit om dat je gewoon weer van alles kunt eten, dat je weer kan eten zonder maagzuur te krijgen. Heb ik namelijk de hele zwangerschap last van (gehad) en kan me bijna niet meer herinneren hoe het voelt om te eten zonder daarna heel veel last te krijgen! Ik hoop voor jullie allemaal dat de kleintjes er snel zijn en dat inleiden niet nodig is!
Aukie, ik had als deadline 6 januari in mijn hoofd, dan zou de baby er zeker zijn! Alles wat eerder zou zijn, zou dan mooi meegenomen zijn. Daarom gebeurde het voor mijn gevoel ook zo plotseling. Adriana, ik heb me nooit anders gevoeld hoor, ze hebben zelfs 3x proberen te strippen omdat mijn bloeddruk omhoog ging door de jeuk en slaaptekort. Het kan echt zomaar opeens gebeuren!