Ik wil graag ff luchten,want ik word zo langzamerhand echt gek van mijn moeder. Sinds Lieneke geboren is,werkt mijn moeder mij echt op de zenuwen.Mijn ouders zijn voor het eerst opa en oma. Het zijn misschien voor buitenstaanders kleine dingen,maar ik(wij)vinden het gewoon niet leuk meer. De dag na de geboorte had zij al foto's van onze dochter op haar hyves gezet,terwijl ik zelf ook een hyves heb en dat zelf had willen doen.Ik persoonlijk vind dat dat aan mij was,maar goed,als je er wat van zegt,dan is het:"ja,maar dat doen oma's!".De dag na de bevalling mocht ik naar huis,en met moeite hadden we mijn ouders toch maar laten komen.Ze waren ook al in het ziekenhuis geweest.Ik was doodmoe en had veel pijn bij het lopen en zitten.Maar wat doet mijn moeder?Neemt gelijk,zonder aan ons te vragen,mijn eigen oma mee.En die zeurt nogal wat,dus daar hadden we echt geen zin in.Vervolgens kraakt mijn oma de naam af,terwijl ze weet waar de naam vandaan komt.Lieneke is namelijk vernoemd naar de moeder van mijn vriend die 9 jaar geleden overleden is.Echt tactisch is het niet. Mijn moeder vind het heel normaal dat ze hier constant over de vloer komt nu,terwijl ze het niet nodig vond om dat te doen,toen lieneke er nog niet was.Dat geeft mij het gevoel dat ze mij het niet waard vind langs te komen.Als het nu alleen bij langskomen en kijken bleef...nee,als Lieneke slaapt,dan gaat ze uitgebreid aan haar zitten friemelen,waardoor Lieneke wakker word.Als Lieneke slaapt,wil ik niet dat ze voor niets opgepakt word,vandaar.Gister ook weer.Ik had haar thuis gevoed en toen zijn we naar hun toe gegaan.Ze sliep dus net.Mijn moeder zit haar weer wakker te maken en ik heb 3 keer gezegd dat ik dat niet wil,omdat ze net slaapt,zegt ze doodleuk dat zij Lieneke wakker wil hebben!En dat is haar gelukt.Erg fijn!Op gegeven moment heb ik Lieneke teruggepakt en geprobeerd haar weer rustig te krijgen,omdat ze flink lag te huilen. Ze klaagt nu al(Lieneke is net 6 weken)dat wij haar overal mee naar toe slepen en dat er zo niets van oppassen komt.Ze moet en zal er keer bij zijn als Lieneke in bad gaat en ze wil met Lieneke over de markt om te showen!Het is toch geen showbaby?! Op zich zou het leuk kunnen zijn als een oma meekijkt bij het badje en als ze meegaat winkelen,maar door de manier hoe mijn moeder nu bezig is,kweekt ze bij alleen maar tegenzin om zulke dingen te doen.Ik ga al met tegenzin naar haar toe,en zie er tegenop als ze hierkomt. En gister bleek(in onze ogen)ook dat ze alleen maar voor haar eigen plezier wil oppassen,want toen ik zei,dat ik misschien toch zal moeten gaan werken(wij zitten financieel niet ruim zal ik maar zeggen door bepaalde redenen)en ik haar vroeg of Lieneke dan naar oma kon,dan krijg ik een preek dat dat iets anders is en dat ze dat niet wil. Dat deed gister voor mij de deur dicht.Ze weet dondersgoed van onze situatie,maar helpen? Ik weet niet hoe ik tegen mijn moeder moet zeggen dat ik dit niet leuk vind,eerder heel irritant.Ze is toch gelijk gekwetst en dat wil ik ook niet.Met opa heb ik totaal geen moeite.Die dringt zich totaal niet op en hij laat Lieneke ook gewoon in haar bedje liggen als ze slaapt. Iemand tips hoe ik mijn moeder duidelijk moet maken dat ik hier echt niet blij mee ben zonder haar te kwetsen?
Ken opdringerige oma's wel een beetje Zou het echt met haar bespreken en dan vanuit jezelf. Dus niet zeggen wat je niet leuk vind aan HAAR maar waar JIJ moeite mee hebt als het om je kindje gaat en jullie relatie. Door het bij jezelf te houden en haar niet te beschuldigen vertel je je eigen gevoelens. Dat kan ze vervelend vinden maar zal ze wel naar moeten luisteren. Jij bent de moeder en jij bepaald wat er gebeurt toch? Succes!
jeempie meid heftig zeg! Ik heb het met me vader, die heb ik zelf als kind heel weinig gezien en gesprokken en nu xander er is belt hij het liefst 2 keer per dag en vraagt alleen naar xander en niet naar mij. Ik ben er inmiddels heel hard in geworden. Als hij belt en vraagt meteen naar xander en niet eerst eve van hoe gaat het bij jullie zeg ik sorry slechte verbinding en hang op. Daar ben ik dan helemaal klaar mee. Probeer toch een keertje misschien met je moeder allen te praten en gewoon eerlijk zeggen wat je dwars zit en dan jij ook nog bestaat en niet alleen je kindje. En dat je het wel snapt dat ze zo veel aandacht geeft en dat ze graag wil showen maar dat jij er ook nog bent en het jou kindje is en jij bepaald wat er gebeurd, tips oke altijd fijn maar het kan ook te! heel veel suc6 ermee!
Pfoe lijkt me inderdaad erg zwaar... Misschien een idee om dit topic aan haar te laten lezen, dan ziet ze precies wat je dwars zit en wat voor effect het heeft, het is misschien wat extreem maar soms is dat hard nodig Heel veel succes!
Pff jeemig ik zou gek worden! Ik zou haar eens duidelijk zeggen dat het jou kind is, dat als het slaapt oma je kind laat slapen. Wil ze niet luisteren? Deur op slot doen. Succes heb medelijden met je!
Tsja.. ouders, die doen het natuurlijk helemaal anders als dat jij wilt. Kan daar ook woedend om worden, of inieder gevaal chagerijnig, maar doe mn best om mn schouders er maar bij op te halen. Allebei onze ouders zijn gescheiden, dus we hebben een handjevol opa's en oma's. En met allemaal is wel wat mis. Wil ook wel f me ei kwijt wat dat betreft hoor: Mijn moeder heeft me al 5 jaar gestalked wanneer ze nu eindelijk oma werd. Tot op het onbeschofte af: 'de moeder van die en die is paranormaal begaafd en die zegt dat jij zwanger bent..' Nou ja, toen brak mn klomp. Zeker omdat er niks van waar was en we niet eens serieus aan het proberen waren. En nou is zo oma, en dan wil ze echt niet oppassen want ze is alleen voor leuke dingen. Ze komt wle heel vaak en helpt me dan in huis, dus superlief. Mijn vader en zijn vrouw, zij vooral, zijn helemaal door het dolle heen als Annie komt. Superlief en leuk, dat zeker. Maar ze trekt haar dus ook uit de maxicosi als ze slaapt.. net als mirjam zegt... erg irritant. Anne was een bijna huilbaby, bleek later door de reflux, en in het begin konden we er weinig mee, veel huilen enzo. En dan kregen we gewoon een preek als we hadden afgesproken om daar te gaan eten en afbelde omdat kindje over de rooie was. Hallo, als we de halve nacht en de hele dag met een huilende baby in de weer zijn geweest, en ze slaapt net.. dan haar weer uit bedje trekken? Tuurlijk niet. Maar dat kon ze zich gewoon niet inleven. Erg jammer. Vorige week gingen ze oppassen, en nu hoorde ik vandaag pas, dat ze Anne gewoon 3 uur lang hebben laten huilen! Ja, die hebben wel vaker gezegd, van 'elk kindje huilt weleens, en gewoon laten huilen goed voor de longetjes..' Nou niet mijn kind! Had het nog zo gezegd.. We dachten het al toen we ze kwamen halen, ze was hees namelijk, maar ze zeiden dat het goed was gegaan. Grmpf. Baal dr echt van. Maarja, durf er nu een week later niet meerop terug te komen. De moeder van mijn man, is nog de leukste met de kleine, die heeft er ook echt handigheid in. De vader van mijn man, is pas 1 keer langsgeweest op kraamvisite, en daarna nog 1 keer, 's avonds om 10 uur toen ze dus allang sliep. En we hebben al 4x gevraagd wanneer hij nou komt want we willen foto's maken van Anne met alle opa's en oma's. Heb mn hele boekje al compleet, maar deze wilt er niet bij ofzo. Kortom, ik haal mn schouders er maar bij op, want als ik me er echt aan ga irriteren.. het zijn het gewoon teveel dus dat trek ik niet. Maar wel ff lekker om op ze te zeiken hier!
Hier ook een lastige oma (maar schoonmoeder dan). Echt super irritant. Best een goed mens, maar ik word er soms niet goed van. Ze vindt dat ze elke avond na haar werk best even langs mag wippen om Sem te zien. Dat maakt haar dag helemaal goed. Ik werk zelf ook s avonds en als ik om 22.00 thuis kom, wil ik echt niet altijd oma zien. Ze komt twee keer per week s avonds oppassen en dat vind ik meer dan genoeg. Verder bemoeit ze zich werkelijk overal mee. Het is altijd gelijk, wat is er met Sem aan de hand, waarom huilt hij, wat wil hij enzo? En als hij dan huilt, begint ze gelijk tegen hem te praten en aan het te frunniken (ook als is hem vast heb!). Ze schijnt dan ook precies te weten waarom hij huilt (heeft honger, dorst etc.) Nu zit ik ook nog eens met een cultuurverschil, dus dat maakt het er niet makkelijker op. Ik wil best dat Sem zijn oma ziet, maar niet elke dag. Ze is zo bemoeierig en ik denk over sommige dingen gewoon anders.
ik merk het hier heel erg bij mijn schoonzusje. altijd als we gaan winkelen gaat zij als we de tassen uit de auto halen enzo snel achter de kinderwagen staan en rijd zei de hele tijd met lucas. en vorige keer waren we wat kleding kopen en zei liep achter de kinderwagen en er waren 2 mensen die dachten dat zij de moeder was en ze doet gewoon alsof dat zo is. en dan zegt ze tegen ons ja ik ga niet tegen iedereen elke keer uitleggen nee hij is van mijn broer en schoonzusje . dus doet ze maar alsof zij de moeder is. en laatst waren we in de etos ik was notebene zijn voeding aan het afrekkenen en zij stons weer achter de wagen en hoor gewoon een vrouw zeggen tegen mijn schoonzusje oh leuk he om zo'n kleintje te hebben en ze zegt gewoon dood leuk ja is echt harstikke leuk :x . dan denk ik sorry hoor maar ik ben de moeder hoor maar durf er niks van te zeggen. en nou van de week zaten we ff bij mijn schoonouders en ik had lucas net zijn flessje gegeven hij had hem net 5 min op en mijn schoonzusje komt binnen en het eerste wat ze doet is lucas uit mijn armen pakken zonder iets te zeggen. dus toen zij ik wel nou hij lag net zo lekker een beetje met een gekke bek. echt super irritant. liefs diane
heel veel is herkenbaar. maar meiden laat je niet op stang jagen. irriteer je je zeg dat dan eerst rustig en tactvol. doen ze er niets mee dan gewoon hard desnoods waar anderen bij zijn. mijn moeder heeft er soms een handje van om te vragen hoe is het met me kind...... dan antwoord ik stoicijns ja gaat goed met mij hoor! ja ik bedoel Dano. dan zeg ik dat is je KLEINZOON! klint misschien overdreven, maar het is mijn kind weet je verder is mijn moeder een schat hoor. maar inderdaad dat veel vaker langs willen komen was in het begin ook zo. toen ze een keer bel;de mag ik komen, zij ik dat ik er verdrietig van werd dat ze nu wel vaak kwam en toen Dano er nog niet was zag ik dr nauwelijks. sindsdien is het verminderd
Ik heb al verscheidene keren gezegd dat ik niet wil dat Lieneke wakker maakt,maar ze doet het toch. ze claimt voor ons gevoel ONZE meid,ze zegt ook steeds mijn meisje,onze Lieneke en MIJN kleindochter,maar dan met zo'n nadruk op MIJN dat ik me er naar onder voel. Aan de ene kant wil ik niet te hard zijn naar haar toe en er nu eens heel duidelijk iets van zeggen,maar zoals ik het nu zeg helpt ook niet.Ze doet alles af met een lach.Alsof ik een grapje maak! Ze doet zulke dingen helaas ook nooit waar mijn vriend bij is,zodat hij er eventueel iets van kan zeggen. Maar ik denk dat het wel zal moeten,want ik merk wel dat na elke keer dat mijn moeder hier was of wij daar,dat Lieneke daarna erg huilerig is en niet wil/kan slapen.Lijkt wel overstimulatie.Na zo'n visite van haar,heb ik écht een gebroken nacht!En Lieneke natuurlijk ook.
nou ik zou dan echt zo als eerder gezegd, de deur op slot draaien of als je moeder lieneke pakt haar weer terug pakken en naar huis gaan, dan maar hard en dan kijken hoe ze er op reageerd, misschien snapt ze het dan een beetje?!?!?! @diane misschien moeilijk maar ik zou er toch wat van zeggen tegen je schoonzusje. En met de kinderwagen ook, misschien zo van en nu wil moeders zelf graag een keer achter de kinderwagen. En als ze weer tegen iemand zegt dat het haar kindje is, van ja dat zou je wel leuk vinden he hihihi en dan zelf achter de wagen gaan staan. Maar ik zou er wel wat van zeggen, klopt toch niet helemaal wat ze doet
Oe ja, dat kan mijn moeder ook zo goed.. 'Je bent mijn schatje he?' Tegen Lune.. Kan ik niet tegen, ze legt namelijk de nadruk iets teveel op 'mijn'... En als ze belt idd 'hoe gaat het met m'n kind?' Eh, met mij gaat alles goed hoor, dankje! Nee, met Lune! Dat is niet jouw kind, grr.. Of als mijn eigen oma op visite is zegt ze 'kom maar bij oma' en plukt Lune zo uit mijn handen. Heeft ze 1x gedaan want ik heb haar direct weer teruggepakt met de mededeling dat ik bepaal wanneer ze op schoot gaat. Ik voel me soms net zo'n leeuwin die haar welp wil beschermen
Nou voor mij ook herkenbaar, maar dan gelukkig ook met schoonmoeder. (zou het vervelender vinden als het mijn eigen moeder was) Ze doet net alsof ze alles beter weet, terwijl ik denk, je hebt je kans gehad met je eigen kinderen. Dat zij zich nu rot voelt omdat ze ze toen heeft laten huilen dat is haar probleem. Ik pak het anders aan. Ze heeft altijd commentaar, en zeker nu dat ze niet zo lekker in haar vel zit Maar merk dat het haar nu ook wel duidelijk is. In het begin versprak ze zich weleens, zij paste op en zei dan zwaai maar naar oma (en daar bedoelde ze mij mee) Daar werd ik een beetje giftig van ik ben de MAMA en jij helemaal niet! Ook idd dat kindje van MIJ, grr er zit niets van jou bij! En als ik dan van een dag werken m'n mannetje kwam ophalen ging ze dan boven hem hangen en hem kusjes geven. grrr, dat had ze de hele dag kunnen doen, maar nee het moet net op het moment dat ik thuis kom! Tja en hoe heb ik het aangepakt... Nou door zulke dingen tegen haar te zeggen, en ik heb als een leeuw over Tedje gewaakt! Zeker de eerste maanden dan was ik degene die bepaalde wie hem vast hield, dat was ik dan meestal. Als ze er dan om vroeg en hem half uit mijn armen trok, dan zei ik dat hij net rustig was en dat ik dat niet wilde. Daar dimde zij een beetje van in, en na een paar weken was ze niet meer zo claimend. En vwb dat kusjes geven als ik thuis kwam, heb ik haar ook meteen duidelijk gemaat, zei ook dat ze dat de hele dag had kunnen doen. Daarna heeft ze dat ook niet meer gedaan. Maar ja het blijft mijn schoonmoeder... het blijft een haat/liefde verhouding.
Mijn schoonmoeder wou haar ook uit het bedje halen, terwijl ze sliep. Toen we zeiden dat ze pas het bedje uit zou gaan als ze wakker is, ging ze aan haar zitten frunniken en als ze dan bewoog zeggen dat ze wakker was. Dat heeft ze 1 x hoeven proberen, is niet gelukt en gaat ook nooit gebeuren. We hebben gezegd dat ze dat niet mag doen (is ze compleet over de zeik van gegaan met jankpartijen etc.), maar goed, het is ons kind en het gaat op onze manier. Mijn eigen moeder zou het al nooit in haar hoofd halen, die vraagt het eerst. Mijn schoonmoeder heeft 1 kind, mijn man dus, en moet altijd bij alles vertellen van hoe het ging toen hij klein was. Het interesseert me werkelijk geen hol. Al roep ik nog tussendoor 'jaja, ik ken het verhaal', dan praten ze gewoon verder. Het maakt me verder geen klap uit trouwens of ze mijn moppie of mijn meisje zeggen, van mij mogen ze. Zolang ze verder maar goed beseffen dat wij de ouders zijn en zij niet. Ach, ik heb genoeg verhalen waar je broek vanaf zakt. Zolang ik ze niet tevaak zie, gaat het wel.