Ik las dit topic door en werd een beetje down van het feit dat ik niet echt iets kon bedenken waar ik écht trots op ben. Maar toen ik deze post las, dacht ik Ja, daar ben ik ook trots op! Grenzeloos verliefd geworden, hart gevolgd en een compleet nieuw leven opgebouwd in Spanje. En toch ook wel een beetje trots op dat ik behoorlijk geduldig ben (vooral met mijn zoontje) en hier echt in ben gegroeid (geduld in 't algemeen).
Ik ben er trots op dat ik na 10 jaar, talloze onderzoeken, behandelingen, pogingen etc moeder ben geworden van 2 kinderen. En dit na een scheiding, weggaan uit mijn O zo vertrouwde woonplaats, het verliezen van vrienden èn mezelf ook even een tijdje kwijt was en ‘gek’ heb gedaan (understatement). En misschien wel even trots dat ik ondanks bovenstaande nog steeds hetzelfde werk uitvoer dat verschrikkelijk zwaar is maar waar ik met zoveel plezier naartoe ga en doe 4x per week.
Heel offtopic haha, maar heel toevallig; met mijn oudste was ik uitgerekend op de geboortedag van jouw jongste, en met de jongste op de geboortedatum van jouw oudste haha. Alleen een ander jaartal.
Dat ik na 18 jaar eindelijk dmv therapie aan de slag durf te gaan, met het seksueel misbruik wat ik heb meegemaakt.
Ik word momenteel op mijn werk als “onmisbaar” gezien en ze trekken alles uit de kast om mij uitdaging te blijven geven om mij te laten blijven (ik word veel gehunt) en ik vind het echt tof dat al mijn harde werken van de afgelopen jaren dus echt zin heeft gehad en ik op dit punt ben gekomen. Ze zien wat ik allemaal wel niet doe. Echt fijn!
Ik wil even opscheppen over mijn kind. Ben zo super mega uber trots op hem en zou het eigenlijk van de daken willen schreeuwen :-D Hij zit nu in groep 8 en we hadden gisteren het gesprek wat betreft het niveau voor de middelbare school. In groep 6/7 werd er aangegeven dat hij echt niet hoger dan LBO zou komen, hij zou zelfs groep 8 hadden kunnen skippen en eigenlijk toen al vervroegd naar de middelbare school kunnen gaan. Ik ben zo ontzettend blij dat wij daar toen niet voor hebben gekozen, hij heeft namelijk zo hard gewerkt dat hij nu op niveau VMBO Basis Kader zit Ik had er al stiekem op gehoopt en had hem ook al gewoon ingeschreven bij proeflessen op verschillende scholen maar nu weten we het bijna 100% zeker, hij kan gewoon naar DE school waar hij al jaaaaaaren als kind naar uitkijkt en daar ben ik echt super mega trots op :-D In Januari krijgen we de echte definitieve uitslag maar de juf zei dat het dan alleen maar nog beter zou kunnen worden in plaats van slechter. Je snapt natuurlijk wel dat het hier een klein feestje was gisteren
Ik ben ontzettend trots op mijn man, die een vrouw uit de straat die hij nauwelijks kent spontaan helpt verhuizen omdat ze gaat scheiden en geen hulp heeft. Ik ben trots op onze relatie, omdat we elkaar accepteren zoals we zijn, niet jaloers zijn, elkaar niet altijd begrijpen maar respecteren waardoor we eigenlijk nooit problemen hebben Ik ben trots op mijn jongste die met 3 jaar ineens kwam met de vraag of hij op vioolles mocht. Nu hij 7 is heeft hij les en lijkt aanleg te hebben. Aangezien hij droomt van mooie muziekstukken maken en optreden heeft hij in ieder geval de passie. Ik ben trots op mijn oudste die, ondanks zijn ass en hb zijn (want geloof me, hb zijn is echt heel lastig) zich laat sturen door ons ook als hij eigenlijk niet wil, omdat hij begrijpt dat we het beste voor hem willen.
Wat een lieverd, dat hij dat begrijpt en zijn best dan doet. Kan me voorstellen dat je trots bent. Wat is hb?
Dit topic heeft me doen nadenken .. Ik had al wat gepost maar ik ben eigenlijk ook nog trots op mijn persoonlijke groei die ik de laatste 10 jaar heb doorgemaakt. Nu na 10 jaar kan ik zonder antidepressiva! Ook ben ik trots dat mijn man en ik zo hecht zijn en ons samen erdoorheen hebben geworsteld nadat ons eerste kindje is overleden.
Ben niet zo trots op mijn leven op dit moment maar ik ben wel super trots op mijn zoon. 2 jaar geleden besloten wij te verhuizen naar het buitenland. Hij moest zijn vriendjes, school en familie achterlaten. Heb mijn hart vastgehouden maar wat heeft hij zich goed staande gehouden. Hij spreekt inmiddels vloeiend Engels een aardig woordje Spaans en Nederlands. Hij heeft zich aangepast en voelt zich helemaal thuis hier. En toen we van het zomer hem vertelden dat we mogelijk weer verhuizen (andere kant van Amerika) kon hij niet wachten. We hebben de plek bezocht en hij heeft er enorm zin in. Weer moet hij alles achter zich laten maar hij ziet het als 1 groot avontuur. Mijn toppertje!
Ik ben heel trots op mijn dochter die in de vwo brugklas zit en gisteren een mentorgesprek gehad en de mentor is vol lof. Ze werkt hard, stelt vragen en ligt heel goed in de groep, ze is een evenwichtige jongedame die weet wat ze wil en er 100% voor gaat, ze is een echte vwo leerlinge. Daar wordt je toch wel heel blij van als je dit over je eigen kind hoort hihi
Ook ben ik trots op mezelf dat ik mijn gezin, werk, hond zo goed kan combineren, van september tot maart ben ik zo ongeveer een alleenstaande moeder met een man veel in het buitenland maar ik weet de ballen aardig hoog te houden.
Ik ben trots op mijn dochter hoe slim ze is en hoe goed ze het doet op school. Dat we altijd positieve gesprekken met de juffen hebben. Ik heb ook gewoon een heerlijk kind haha. Ik ben trots op mezelf, wat ik bereikt heb, hoe ik nu in het leven sta. Trots dat ik blijkbaar mijn werk heel goed doe. Trots op mijn man dat hij me in alle mogelijke manieren kent. Met mij door vele diepe dallen is gegaan en nog steeds mijn stemmingswisselingen weet op te vangen. Trots dat we allebei niet jaloers zijn en daardoor op een nieuwe manier leven hebben geblazen in onze relatie en ik me daar 1000% nog beter van ben gaan voelen en hij ook.
Ik heb 2 banen aangeboden gekregen. Dus mijn opschepmoment: ik ben goed in mijn werk! Oh en iets waar ik gewoon trots op ben: heb voor mezelf gekozen en ga vanaf januari 2x pw sporten.