Wat een interessant topic. Ik ben trots op onze 3 kinderen. We krijgen regelmatig complimenten mbt hoe behulpzaam en goed opgevoed ze zijn. En ze hebben alle drie opvallend grijs/blauwe ogen en zijn bijna altijd vrolijk ook dat horen we bijna dagelijks. Verder ben ik ook zeer trots op mijn man die echt heel hard en lang werkt iedere dag en vaak dagenlijks iedere week in het buitenland zit. En op mezelf omdat ik de bende thuis in mijn eentje onder controle moet houden aangezien man er niet vaak is. Ben tbm met 3 kinderen (oudste is 3) zonder familie ed in de buurt die ons helpen. Daarnaast zorg ik voor onze kippen en bijen (eigen honing en eieren plus vlees).
Ik ben super trots op onze knappe dame dat ze gisteren alle cijfers van 1 t/m 10 kon aanwijzen (die door elkaar heen stonden) en ook al meerdere letters kent!
Ik ben trots op mezelf dat ik ondanks het overlijden van ons dochtertje het lukt om alles op orde te hebben, de andere 2 meiden kan ondersteunen. De energie en kracht daarvoor heb. Dat we de juiste hulp heel snel hebben ingezet. En dat kost enorm veel energie van mij/ons als ouders maar we hebben t wel gedaan. Maar ook dat ik soms de boel de boel kan laten op een rotdag en dan gewoon een vreselijke jankdag heb. Dat mijn man en ik tot dusver hier samen uit komen vanwege wederzijds respect en begrip ondanks dat we sommige dingen anders zien in deze moeilijke periode. We zijn daarin een aanvulling naar elkaar toe. Dat ik 5 jaar volledig voor J* heb gezorgd. Altijd voor haar heb gevochten en altijd haar belang voor dat van mijzelf heb gezet. Normaal ben ik niet zo snel trots op mezelf
Ik krijg hiervan een brok in mijn keel. Je bent zo'n sterke, dappere vrouw. Ongelooflijk wat een kracht jij in je hebt. Respect.
Mijn neef (NLse brandweerman) heeft in Amerika een baby, een 5yo en een moeder uit een brandend huis gered! Hij heeft er een speciale oorkonde voor gekregen omdat hij zijn eigen leven op het spel heeft gezet om anderen te redden. En krijgt ook een onderscheiding namens Amerika. We hebben een held in de familie
Ik las deze en als buitenstaander vind ik dit al zo mooi om te lezen, dat ik me voor kan stellen dat je als ouder trotser dan trots bent. Wat een geweldig inlevingsvermogen van je dochter!
Jij mag zeker trots op jezelf zijn! Ik las al eerder je onderschrift en moest toen al huilen (nu weer). Wat ontzettend knap dat jullie er zo goed mee om kunnen gaan <3
Mijn zoontje is een bescheiden kind en vind het soms wat lastig om in de belangstelling te staan. Nu was het hier afgelopen zondag sint maarten. Hij had 2 prachtige lampions gemaakt. Van te voren zei hij dat hij niet durfde om een liedje te zingen, dus ik heb hem gezegd dat dat helemaal niet erg is en we gewoon langs de deuren gaan samen om zn mooie lampions aan de mensen te laten zien. En dat ik zou helpen met zingen. Die avond mocht hij eerst bij ons thuis voor de deur staan en tot mn grote verbazing zong hij voor t eerst een liedje. Daarna zijn we langs de deuren gegaan en met soms een beetje opstart hulp heeft hij gewoon zn liedje staan zingen alleen bij wild vreemde mensen!! Zo super knap van hem. Hij kreeg er ook steeds meer lol in en je zag hem gewoon groeien met zelfvertrouwen. Wauw wat is dat prachtig om te zien van je eigen kind!
Ik ben trots op mezelf dat ik lekker aan het opruimen/weggooien ben! Elke week gaan er wel weer tassen met spullen weg.
Dat snap ik heel goed! Als ik mijn auto toevallig kaarsrecht inparkeer, hoop ik altijd stiekem dat er veel mensen toevallig mijn kant op kijken. Ik probeer dan ook altijd mijn 'Taadaaa!!!-mentaliteit' te onderdrukken en zo nonchalant mogelijk uit te stappen
Mijn presentatie vandaag ging flawless. En volgens mn Duitse klant ben ik ‘echt Toll’. Top, ik stop em in mn complimenten zakje.
Wat een mooi topic! Ik vind het stiekem best moeilijk om iets te zeggen waar ik trots op ben. Leermomentje voor mij dit Ik ben trots op mezelf dat ik al 3 jaar lang alleen voor de kinderen zorg en daarnaast zoveel mogelijk mijn partner ondersteun ivm zware depressie. En ik ben er trots op dat ik niet wegren uit onze relatie, hoe moeilijk ik het ook vind. Sinds januari weet ik dat mijn partner transgender is. En God wat is dat kut. Ik krijg mn partner nooit meer terug En aan de andere kant opluchting dat ze nu eindelijk rust in haar hoofd heeft.