Ik heb een enorme buik vanwege de tweeling en de hele dag kijken mensen ernaar, pakken het soms vast en krijg opmerkingen als: bijna he. Eh nee, ik ben in de 32e week en hoop nog niet bijna.. Vind het ook wel irritant...
Mij kijken ze ook altijd aan hoor...soms voel ik me wel onzeker worden.. Vooral in het openbaar vervoer is het erg. Dan zie je ze echt kijken niet normaal. Komt gewoon omdat het nog steeds "raar"is om rond je 20e bewust kids te krijgen...mensen denken al gauw...agh kijk nou wat zielig... Lekker laten kijken en lekker genieten van je zwangerschap hoor...
Ik vond het heerlijk....*is dat erg* Het idee dat er een wonder in mij groeide en dat iedereen dat ook kon zien...
Ik ben dan nog niet hoogzwanger maar kan je wel vertellen dat ik me sinds weken HEEEEERLIJK voel....behalve de kleine kwaaltjes, vocht en maagzuur heb ik me nog nooit in mijn leven zo leuk, goed en vrolijk gevoeld... Kan me dus niet voorstellend at het ZO erg is als je hoogzwanger bent...wel zwaar
ik wordt toch al altijd aangestaard, zwanger of niet. Komt hoe ik me kleed, door mijn dreads, en piercings. Nu in zwanger ben, wordt ik niet meer aangestaard dan anders.
Hoi hoi, Ik herken het wel. Als ik in de stad loop dan voel ik ook altijd mensen naar me staren, ik vind het soms ook echt irritant dat ik zelf de andere kant op ga kijken zodat ik niet hoef te zien dat die mensen naar mijn buik zitten te kijken. En als ik dan alleen ergens loop heb ik altijd het idee dat sommige mensen denken: ach, dat jonge meisje is zwanger, is vast een ongelukje. En als ik met mijn vriend door de stad loop kijken ze eerst naar mij, mijn buik en ten slotte naar mijn vriend zo van: ach gut, wat een jong stel zeg.... Daar kan ik echt kwaad om worden. Terwijl ik niet eens zeker weet dat ze dat denken, want het kan ook zijn dat ze denken: goh, wat leuk zeg! Maar dat zullen de hormonen wel zijn! Liefs Farfan
Ja daar moet je ook mee oppassen! Zit iemand helemaal ontroerd naar je buik te kijken, snauw jij: "Nee ik ben geen alleenstaande tienermoeder! En kijk voor je!"
Natuurlijk is dat niet erg! Iedereen ervaart dat anders! Misschien komt het ook wel omdat ik wat onzeker over mezelf ben en dan voel je je sneller ongemakkelijk. Het wil bij mij ook niet zeggen dat ik er niet trots op ben hoor! het voelt alleen zo ongemakkelijk als ze echt heel lang aan het staren zijn. Mensen die gewoon een blik op mijn buik werpen, vind ik helemaal niet erg, want dat vind ik ook heerlijk! Maar die mensen die je van top tot teen opnemen en bij je buik 1,5 minuut blijven hangen, daar voel ik me toch een beetje genant bij . . . .
Misschien vinden ze je mooi? Het ligt er ook aan hoe en wie. Bij mij schreeuwde een klein meisje pas over het volle terras;"mama die mevr. heeft een baby in de buik!". Ik voelde me heel gevleid en ontroerd. Ik zie er zelf jong uit. Als een jaar of 20 ofzo en ben 33. Als mensen vaker kijken denk ik: dat ze me voor een tiener aanzien met een dikke buik. Op school vroeg ook eens iemand of ik de grote zus was van mijn zoontje. Maar het is maar ingebeeld, wie weet vinden ze me ook een mooi buikje hebben.
Tja af en toe krijg ik ook wel de neiging om te roepen: Kan je t zien? hoor je mensen fluisteren: jeetje wat een buik zeg. Nou denk ik dan, t groeit tenminste goed. Krijg ook vaak de vraag: zeker de eerste he? Euh... nee, heb al een zoon van 4,5. die ogen dan: oohw... Alsof ik er zo jong uitzie (ben 30 hahaha) Zie dat dan maar weer als een compliment
Ha, hier juist qua buik vaak het omgekeerde. Van die mensen die vragen hoe ver ik ben en als ik dan zeg: 7 maanden, volledig achterover stuiteren, omdat ze me ergens rond de 3 maanden schatten, (was met de 20-wekenecho ook zo leuk: allemaal van die vrouwen met dikke buiken die je zag denken: O, wat leuk, ze komt voor de termijnecho. Nou... nee, voor de 20-weken, Enneh, qua leeftijd hier ook: ze schatten mij altijd jonger, net als mijn man. Helemaal als we dan met zijn twee kids rondsjouwen, (bijna 8 en bijna 6) zie je mensen denken: zozo, die zetten er vaart achter... (op de een of andere manier schijnen mn stiefkids wel wat van mij weg te hebben, dus ik word vaak gewoon voor hun moeder aangezien). Wel lachen... als mensen dan soms eens naar m'n leeftijd vragen, stuiteren ze weer achterover, (31 en geen 21, ).
ook ik vind het erg vervelend. Ik word meestal aangestaard en nagekeken, en daarna gaan ze smoezen. bij mij komt het denk ik doordat ik jonger lijk dan ik ben, en word ik als tienermoeder gezien :s heb 1 keer zelfs geroepen: KAN JE HET ZIEN?
Jeetje wat onbeschoft zeg... Naar mij kijken ze ook wel, maar niet overdreven lang. Misschien ook omdat ik er niet heel jong uitzie, dus ik kan niet voor een 'tienermoeder' worden aangezien. Vrouwen die jong een kind krijgen, dat is kennelijk toch een taboe in dit land. Echt zo dom... Mijn buik begint nu wel behoorlijk op te vallen, dus steeds meer kijkers, vooral in het openbaar vervoer. Laatst had ik voor het eerst weer een jas aan in plaats van een vestje of colbertje, en omdat die jas mijn buik heel goed bedekte kon je voor het eerst sinds een hele tijd niet zien dat ik zwanger ben. Ik voelde me toen wel weer even heerlijk anoniem in de trein hoor, net als vanouds...
nou ik hoef niet van me buik af hoor, ik wil me kindje graag zien maar zo zwaar heb ik het niet en zo zielig ook niet. Dus dat is echt voor iedereen anders...
echt he! en vaak zijn het ouderen die zo kijken, terwijl vroeger, rond 1960, het gemiddelde leeftijd van een 1e kindje op 24 lag, en nu op 29! Zou je toch denken dat die ouderen wel wat gewend zijn... Nu is het tegenwoordig meer " in" om eerst carriere te maken ofzo...
Ik ben dus 20 en ik krijg dus ook heeeel wat blikken en opmerkingen... ze dachten laatst dat ik 14 was... ik negeer het nu maar
ik vond die aandacht juist heerlijk! ik kijk zelf ook altijd vind zwangere vrouwen altijd op hun mooist! ze stralen iets uit alleen tegenwoordig durf je niets meer te zeggen want je hoofd word er meteen van afgebeten erg jammer.. Dus kijk stiekum en loop snel verder. Jammer vind ik Bij mij mogen mensen kijken hoeveel ze willen, ik vind het zelfs niet erg als mensen mijn buik aanraken hoor ik ben heel open wat dat betreft. Misschien wel TE want sommige mensen beoordelen je meteen als je zegt dat je weet wat het is (nadat ze daaromn gevraagd hebben) maar ik zit daar niet mee dat is HUN probleem Ik vind het bv ook jammer dat je met een baby in de kinderwagen AMPER aandacht krijgt ben je zo trots en durft er niemand te kijken , kom ik met een puppie dan sta ik opeens overal stil omdat iedereen moet kijken en aaien (najaa!)
Ik vind dat met puppies ook erg irritant, ben altijd blij als ze 6 maanden zijn, dat hoef je niet meer overal te wachten op mensen die ongevraagd je hond op tillen. Dus ik ben blij dat je je met een baby in de kinderwagen wel gewoon van a naar b kunt verplaatsen zonder tig tussenstops