Hai meiden! We hebben het boek "oei ik groei" en daar staat dat ze met/rond 19 weken een sprongetje krijgen. Nu is Evy echter al een paar dagen overdag of héél vrolijk of heel verdrietig. Nu ook, ze MOET wel moe zijn (bijna niet geslapen vandaag) maar we krijgen haar niet in slaap. Ze is werkelijk overstuur...ze heeft ook wel wat buikpijn (scheetjes) en is wat hoesterig. Maar ze schrééuwt het uit! Ze is nu 15 weken en 2 weken te laat geboren, 17 weken dus. Kan dit dan wel het sprongetje zijn? Of...is ze overstuur van de visite? Of slepen we teveel met haar (woensdag inenting, donderdag gewinkeld met haar, zaterdag ook, vandaag op visite geweest) is toch ook niet heel veel of wel??
een sprong is een indicatie en kan bij het ene kindje eerder komen en bij het andere kindje later, net als de ontwikkeling bij de een sneller gaat en bij de ander langzamer. het zou dus best een sprong kunnen zijn en zolang je kindje overdag niet teveel wakker gehouden wordt doe je niet teveel hoor, ik doe ook elke dag wat met haar maar hou wel rekening met haar middagslaapje.
Dat boek is ook niet heilig. Mijn jochie deed die sprongen ook niet op de tijdstippen van het boek. Hij maakte wel sprongen, maar op zijn eigen tijden. Nog steeds trouwens. En latere sprongen duren vaak ook wat langer, tegenwoordig soms weken (aanloopfase is lang).. Maar het kan net zo goed alle drukte zijn. Maar 1 dingetje per dag lijkt me niet zo'n punt. Dat ligt echt aan je kindje (mijne kon er niet zo goed tegen) Eigenlijk is het op deze leeftijd altijd een beetje gokken.. Als ze over een paar dagen een nieuw kunstje kent, dan was het de sprong. Is ze morgen weer rustig vast de drukte...
dat boek is een hele goede voor tips en steun maar de weken verschillen nog wel eens. Ik weet van de afgelopen sprong dat ze echt een aanloop had van 2 weken.... Poeh om gek van te worden soms.
Weet je wat het is... je weet nooit wat het is met kinderen Ik heb Oei ook gelezen en vond het zeker interessant, maar die tijdsaanduidingen heb ik nooit zo waargenomen bij mijn dochter. Als je kleintje van slag is, zou ik vooral kijken naar of hij/zij ziek is, tandjes krijgt, het te koud/warm heeft, te moe is, te veel prikkels heeft gekregen, bang is ergens voor, etc. En als je álles hebt uitgesloten en je weet écht niet meer wat het kan zijn, dán zal het wel een sprongetje zijn Of als je na de zoveelste gebroken nacht het allemaal even niet meer ziet zitten, dan zou ik het ook op een sprongetje schuiven en me vastklampen aan de gedachte dat het van de ene op de andere dag ook weer over kan zijn. Als jij stiekem het gevoel hebt dat je teveel met je kindje op pad bent geweest, dan doe je het even een paar dagen wat rustiger aan als dat kan. Als je het op een sprongetje gooit, terwijl er gewoon iets is waar je wat aan had kunnen doen, dan zou dat toch zonde zijn! Voor mij zijn (waren, ze is er geloof ik doorheen) sprongetjes een soort 'laatste verklaring', die niet in de plaats mochten komen van gewoon goed kijken naar ons meiske en proberen uit te vogelen of er iets was waar ze door van slag was dat wij op konden lossen. Soms konden we dat echt niet en was ze gewoon een tijdje (paar dagen ofzo) 'anders' en 'niet zichzelf'. Gelukkig ging dat altijd weer voorbij.