Wij zijn zwanger! Bloedtest bij de ferti arts gaf ons woensdag dit positieve nieuws. Ik zou nu pas 4 weken zijn dus ben best bang voor een mk. Heb in 2013 een mk gehad en 2014 is onze dochter veel te vroeg geboren met 950 gram, ( ze doet t nu wel goed 😊 )maar heb zo een bang, ik heb ook PCOS dus heb wel een goede opvolging van onze gyn. Neem 2x daags utrogestan en moet asaflow 80 nemen omdat mijn dochter is geboren dmv een bloedklonter die de placenta afsloot en dus geen voeding meer doorgaf. En de utro omdat ik zwanger ben nu dmv clomid. Maar we zijn heel blij, maar zo bang tegelijk! Omdat ik de utro vaginaal moet opsteken voel ik dus telkens vanalles vanbinnen, gisteren voelde ik precies dat mn baarmoeder openstond en vandaag is de baarmoeder zo hoog dat ik hem niet eens voel.. zo vreemd allemaal terwijl eergisteren het precies nog gewoon een hard bolletje was.. hoe moet ik nu genieten hiervan als de angst steeds overwint 😕
Wat heftig de periode met je dochtertje, dat is niet niks zeg. En een miskraam.. zulke dingen gaan je niet in de koude kleren zitten. Ik weet hoe het is om een mk te krijgen, ik heb dit vorig jaar in februari meegemaakt. Een zwangerschap daarna zal niet meer zo onbezorg zijn, dat heb ik ook ervaren. Afgelopen november hebben we weer positief mogen testen en onze kleine groeit en groeit. De periode van de eerste weken ben ik ook wel angstiger geweest. Alles wat ik voelde dacht ik oei, weer een steekje enz. Ik heb mezelf op een gegeven moment ingepraat dat dit niet goed is voor de kleine die onzekerheid en stress, zo'n kleintje doet zn uiterste best om volop te groeien en je moet je ook realiseren dat je het niet kunt tegenhouden als het niet zo mag zijn. Probeer het een beetje van je af te schuiven en geniet van het moment zelf. Je bent zwanger, en elke week verder is er weer 1. Het vertrouwen komt terug. Ik weet hoe spannend het is maar onthoud; het gaat vaker goed dan fout. Heb je al een eerste echo gepland staan? Liefs
Ja inderdaad, heb 9/2 de eerste echo, zou dan 6 weken moeten zijn, dat is best vroeg want het kan zijn dat het hartje dan nog net niet klopt.. en dat wat je zegt van weer een steekje enzo.. dat heb ik ook heel erg, dan denk ik oei een steek.. en probeer erg positief te blijven want inderdaad zo negatief ingesteld zijn kan ook niet echt de groei van het beebje bevorderen.. maar iets erna dan steekt weer iets de kop op en ben ik weer onzeker
Echt heel herkenbaar hoor, je gevoel gaat van het een naar het ander. Bij mj waren de steekjes de groei vd baarmoeder. Ik heb ze nu soms nog. Dan denk ik ohh kleintje is weer lekker ruimte aan het maken. Het zijn lange weken waar je even doorheen moet bijten, ik weet het. 9 februari is al bijna, leef van echo naar echo zo heb ik dat ook gedaan. En het vertrouwen word steeds groter. Hou je ons op de hoogte als je je ukkie gezien hebt?
Van harte gefeliciteerd met je zwangerschap! De onzekerheid en angst zal altijd blijven, desondanks hoop ik dat je er toch van kunt gaan genieten Ik zit zelf ook met angsten (ma en daarna miskraam) en heb nu zelfs een cyste die het allemaal nog wat pijnlijker maakt bij een prille zwangerschap van 5,5 week. Maar laten we samen zo optimistisch mogelijk blijven
ik ken het gevoel ik ben nu 4 weken en 4 dagen en ik heb ook pcos heb op dit moment ook helemaal geen kwaaltjes wat je ook onzeker maakt hier 23e pas een echo dan ben ik 8 weken