Ik bedoel hiermee overigens niet de vraag van de TS maar de vraag die zij krijgt..voordat er misverstanden ontstaan..
Bedankt voor jullie reacties voelt goed om te horen dat dit soms herkenbaar is en zo zie je maar weer dat het niet eens altijd met leetijd te maken heeft
heeft niks met leeftijd te maken...ik ben 31 Mijn collega's wisten dat ik met de pil was gestopt omdat we graag een kindje wilde...maar had wel gezegd "het heeft geen haast, we zien allemaal wel" dit ook omdat mijn vriend en ik er rekening mee hadden gehouden dat het na het stoppen met de pil wel eens minimaal 8 maanden zou kunnen gaan duren Echter was het in de 2e ronde al raak en kreeg toen de vraag "ben je er wel blij mee omdat het al zo snel raak is, want daar was je toch niet vanuit gegaan"
Hier ben ik het niet mee eens. Ik heb twee vriendinnen waaraan ik dit heb gevraagd (zie voor één verhaal paar pagina's terug) en ik vond het wel degelijk iets toevoegen. Ik praat gewoon heel open met mijn vriendinnen over dingen. En of iemand er bewust voor kiest om voor een kindje te gaan, in omstandigheden die ik niet bepaald als ideaal zou omschrijven, of dat iemand een 'ongelukje' heeft en er dan voor kiest zijn verantwoordelijkheid te nemen en voor het kindje te gaan zorgen en ervan te houden... Nou dat zegt wel iets over iemands persoonlijkheid en/of hoe iemand in het leven staat. En daarmee kan ook samenhangen hoe zij de zwangerschap beleeft. Die twee vriendinnen waar ik het over heb zijn ongepland zwanger geworden en hoe blij ze er ook mee waren en hoeveel ze ook van hun kindjes houden, in het begin was het ook wel even slikken. Omdat hun leven ineens een onverwachte, drastische wending nam en, zoals ik al zei, de omstandigheden er totaal niet naar waren. Dat gaf ook wel zorgen over hoe dat straks allemaal moest (financieel, huisvesting, opleiding, enz.). Daar konden we over praten en dat had niet gekund als ik die vraag niet open had durven stellen. Het waren beiden trouwens wel echte vriendinnen; bij een vage kennis die ik op de markt tegen kom zou ik zoiets niet vragen hoor!
ja,heel veel mensen vroegen aan ook aan ons na het vertellen bij mijn eerste zwangerschap ook of het gepland was. Terwijl wij beide al 27 jaar waren, een huis hadden gekocht, beide een vaste baan hadden etc. ...Blijkbaar hadden ze het nog niet echt verwacht toen.. En nu bij onze tweede vindt iedereen het heel gewoon....
Het ligt er een beetje aan wie het vraagt en hoe het wordt gevraagd (welke woorden en met welke toon) of het vooral irritant is denk ik. Collega vroeg aan mij of deze zwangerschap gepland was, puur uit interesse.. dat is wat anders dan een ongelukje. Ik haat het echt als mensen over een ongelukje praten. Een ongeplande zwangerschap met een ongelukje vergelijken?? Hier trouwens nooit opmerkingen gehad over mijn leeftijd. Ik was 22 toen ik eindelijk zwanger was van mijn zoontje. Maar heb meer opmerkingen er al voor gehad, toen ik zei dat ik wel jong kinderen zou willen. Wel genoeg blikken trouwens gehad op mijn buik en toen mijn zoontje er eindelijk was haha.. nu zelfs nog en ben 24 inmiddels.
Dat bedoel ik ook en volgens mij de TS ook. Als vrienden/familie zoiets vragen vind ik het een ander verhaal.
ik verwacht hier volgende week ook de vraag of het een ongelukje is, nee het is een expresje!!!! veel mensen zullen het niet snappen aangezien ons meisje nog maar 7 maanden is maar is onze keuze en mijn lijf! ik vind het vreselijk dat mensen willen weten of het gepland/ongepland is. plannen kun je het nooit de vraag is beter gewenst/ongewenst! maar als het verteld wordt kun je ervan uit gaan dat het gewenst is lijkt me.....