Zoals ik uit jou OP begrijp gaan jullie normaal ook altijd even op de dag zelf langs. Nu loopt jou sm waarschijnlijk jaren op haar tenen doordat als alle kinderen er zijn jullie genegeerd worden door de andere kinderen. Misschien dat dat de reden is dat ze geen visite wil op de dag zelf maar dan vind ik dat ze beter eerlijk kan zeggen i.p.v. van om de hete brij heen te draaien. Nu krijg je scheve gezichten. Hier mijden schoonouders de officiële verjaardag omdat ze bepaalde personen niet willen zien.
t Gaat om 1 zus van mn man. Ik heb besloten om t gewoon zo te laten. Wat mijn man doet moet hij zelf weten. Als er morgen toch zussen langs gaan (wel of niet uitgenodigd) hoop ik dat ze een gezellige morgen hebben. Ik bel dr gewoon even op om te feliciteren en ga zaterdags een taartje eten.
Inderdaad, ik vind de uitleg ook behoorlijk kinderachtig. Omdat ze het niet op een andere manier heeft verteld expres gaan stoken of 'controleren'. Laat die vrouw toch die dag invullen zoals zij het wil..
Hoe zo respecteren? Ze kan toch gewoon zeggen wat er is! Wat ze wil!?! Ik zou ook gewoon langs gaan en ik zou een andere keer een goed gesprek aangaan, wat een moeilijk gedoe!
Als je man een relatie met zijn zussen heeft waarbij zelf even bellen niet ' het niveau is waarop ze met elkaar praten', dan zou ik eerlijk gezegd ook niet erop zitten te wachten dat ze samen (+ 1 die helemaal niet praat) op mijn verjaardag op mijn bank zitten. Dan begrijp ik je schoonmoeder volkomen.
De vrouw heeft blijkbaar nadrukkelijk gezegd dat ze wil dat niemand morgen komt. Kan het nog duidelijker? ? Wat haar beweegredenen hiervoor zijn moet ze toch zelf weten?
Ik begrijp jou gevoel wel. En ik begrijp je schoonmoeder ook wel, alleen vind ik dat ze het totaal verkeerd aanpakt (tenminste; zo zou ik het nooit doen). Als 1 zus "problemen" heeft met iemand of meerdere personen, dan zou ik zeggen dat ze maar een andere keer moet komen. Niet op het feest, en ook niet op de verjaardag zelf, want dan kan je er donder op zeggen dat er nog meer volk komt. Als later 1 van mijn kinderen in de clinch ligt met een ander kind van mij, ga ik 1 van mijn kinderen niet weigeren op mijn eigen verjaardag omdat die "moeilijke" dat dan niet wil. Ik ga dan ook pertinent weigeren om mezelf ongemakkelijk te voelen in m'n eigen huis. Kom je op mijn verjaardag; dan gedraag je je maar voor 1 dag. Vind het dan ook echt erg om te lezen dat je man/jullie in dit geval "de gebeten hond " zijn omdat zij anders gaat zitten bokken. Dus ik begrijp je wel. Ik zou zelf niet meer gaan, maar zeker je man wel laten gaan. Als je man er zelf geen moeite mee heeft om zijn zus daar te zien, dan moet dat toch gewoon kunnen?
Hij heeft een normale relatie met ze hoor. Maar niet zo close dat ze elkaar gaan bellen om zulk soort dingen. Daar heeft het dus niet mee te maken. t Gaat om die ene zus, maar daar ga ik me verder niet over uit laten.
Dat heeft ze niet gezegd. Ze heeft gezegd er komt niemand. Dus met andere woorden, doe geen moeite. Prima, blijf ik thuis. Mn man dus niet.
Je man is volwassen genoeg om zelf een beslissing te nemen, neem ik aan. Wat je nu doet, zou ik ook doen, zelf niet gaan en gewoon even bellen. Zaterdag als ze het wel viert langs gaan.
Zo zie ik het dus ook. Die ene zus zorgt er al jaren voor dat we niet meer met de hele familie weg kunnen. Voor mijn schoonouders is de lol er af omdat zij niet wil. Wij zeggen dan, laten we t gezellig maken met de rest. Maar dat is moeilijk voor mn schoonouders, het is niet meer compleet. Soms heb ik wel medelijden met ze...
Nou maak jij het even duidelijk en quote dat stukje even! Ik zal wel kippig zijn maar zie het echt niet!
Er kunnen tig woordenspelletjrs tussen volwassenen worden gespeeld om allerlei insinuaties te maken, maar als de jarige het onderstaande zou aangeven zou het voor mij heel duidelijk zijn dat ik dus niet hoef te komen: