Ach nee joh, is toch ook wel logisch? Ik vond het ook zonde toen zoon mocht kiezen om godsdienst zo te laten en een 6 te halen, terwijl hij verder alleen achten en negens stond, maar aan de andere kant, is een prima cijfer (en tot zijn grote spijt stond ie alsnog vermeld in de nieuwsbrief met een cum laude overgang, zo niet goed voor je imago, wel voor trotse ouders). Ik betrap mijzelf er ook wel op dat ik het dan zonde vind, maar aan de andere kant, als ze over gaan maakt het toch ook niet zoveel uit met welke cijfers, kijkt nooit meer iemand naar.
Wat knap van je zoon, ik zou super trots zijn. En met dat dikgedrukte heb je gelijk. Ik heb er alleen af en toe moeite mee omdat ik een perfectionist ben en zoon een jongen is die een 5,5 prima vind. Dat botst tussen ons gewoon af en toe. Denk jij dat het voor die jongens ook een stukje imago op school is? Dat daar die houding ook een beetje mee te maken heeft?
Voor mijn zoon wel in elk geval. Hij is wel trots op zijn cijfers, maar hij loopt er zeker niet mee te koop. Vind ie niet stoer. Hij valt liever gewoon niet te veel op. Hij wil zeker niet bekend staan als "studie".