hej, ik wou eens vragen hoe anderen het deden? Ik ben nu 37weken 4dagen zwanger en sinds een aantal maanden sta ik er alleen voor... De 'vader' dreigde namelijk het kind eruit te stampen als ik het niet liet weghalen en had me op week 1 van de zwangerschap ook het ziekenhuis ingeklopt... Heb dan maar besloten ervan weg te gaan... maar deze beslissing valt heel zwaar... Zijn er mensen met dezelfde rotsituatie? hoe zijn jullie hiermee omgegaan? ik woon en doe ook alles op men eentje en alles begint nu zo dichtbij te komen dat ik even het gevoel heb dat ik het niet meer aan kan
Ach meid, ik kan je alleen veel sterkte wensen. Ik heb hier geen ervaringen mee. Ga je iemand anders vragen om bij je te zijn tijdens de bevalling? Om je te steunen.
dankje, ik hoop wel dat iemand er kan bijzijn men moeder ofzo maar dat valt nog aftewachten allemaal het zal gewoon te zien zijn als het zover is...
@milika15 ja het is zo dat ze op meer dan 4uur van me vandaan woont en heel drukke job heeft dus is het eigelijk gewoon afwachten of ze op de moment zelf gaat kunnen komen... voor de rest heb ik met zo goed als niemand nog contact omwille van de situatie met men ex... sta er echt geheel alleen voor spijtig genoeg maar bedankt ik hoop het allesinds ook
Anoniempje, ik ben ook niet bekent met de situatie maar wil je toch een riem onder je hart steken. Ik vind je al meer dan dapper,moedig,sterk! dat je bij je ex bent weg gegaan en voor jezelf en jouw kind hebt gekozen, put daar kracht uit en dan komt het goed! dikke knuf!
Ik doe het ook alleen, al vanaf dat ik 3 maanden zwanger ben. Heb je wel hulp van je ouders? Mijn moeder is mee gegaan met elke echo die ik kreeg. Ook is mijn moeder bij de bevalling geweest. Maak een checklist, en vink af wat je gedaan hebt. Zo heb ik het ook gedaan! Wil je in de toekomst ook nog contact met vader van het kind? Of dat niet. Mijn kindje heeft mijn achternaam, heel soms zien we zijn vader maar das dan per toeval. Je kan het alleen! Iedere vrouw kan het alleen! Maar hulp van een ander krijgen is fijn, laat jezelf de eerste weken goed bijstaan. De rest loopt dan wel los. Mocht je me willen benaderen dan kan je me een prive bericht sturen dit omdat ik niet veel op dit forum ben. Sterkte
Je geeft antwoord op je eigen vraag.. Kijk hoelang je het al alleen doet en je staat nog steeds, dat moet bevestiging genoeg zijn!! Wat ik hier uit haal is dat je een sterke vrouw bent en dat het zoiezo goed komt!
Hee meid, ik zit ook in dezelfde situatie, ben ook alleen sinds ik 3 maanden zwanger was. Die momenten ken ik goed, dat je het gevoel hebt het niet meer aan te kunnen... Maar inderdaad, wat hierboven al wordt gezegd, kijk hoever je al bent! Je hebt die hele zwangerschap al alleen gedaan, die bevalling lukt ook nog wel! En ja, de kraamweken zijn behoorlijk zwaar, maar kijk naar je kindje en je weet waar je het voor doet! Maak inderdaad lijstjes, dat heb ik ook gedaan, dat 'ruimt op' in je hoofd. Kun je misschien niet een paar weken bij je moeder terecht? Dan laat je lekker je huisje voor wat het is, en heb je wat hulp! Mocht je contact willen, stuur me dan maar een berichtje! Waar woon je trouwens ergens?
dankjullie wel voor alle reacties doet me ergens toch deugd en ja jullie hebben gelijk!!! maar er spookt toch enorm veel in men hoofd :s
Wat een vervelende man zeg, maar goed dat je de biezen hebt gepakt en de verstandige keuze voor jou en je kindje hebt genomen.. Ik ben er ook bang voor om voor de bevalling zelf alleen voor te staan.. Mijn vriend doet er nog al spastish over en weet bij voorhand dat hij gaat flauwvallen en dat ik in het ziekenhuis MOET bevallen, ja dikke neus dus.. Nu komt hij zelfs op het idee om mama hierheen te halen en de kosten te dekken terwijl ze hier is dat zie ik niet echt realistish zijn mijn moeder hierheen halen vanaf zeg 36-38 weken tot met een beetje pech 2 weken overtijd en ingeleid worden, mijn zusjes zijn gewoon nog schoolgaand en veel te jong om zo lang alleen thuis te blijven dus ik zie die logica ook niet. Je moet maar zo denken met een beetje pech ben je lekker aan het shoppen en is het zo druk op de weg dat het wel even duurt voor je een bekende snoet bij je hebt! Hopelijk niet!! Maar het zou zomaar kunnen bijwijze van, en ik weet zeker dat moederlief met alle geweld zo snel mogelijk naar haar kleine meisje komt als het begint hoor! Ik probeer ook wel een beetje te denken mocht het allemaal zo snel gaan dan ben je waarschijnlijk ook wel een beetje in shock/roesje met wat er allemaal om je heen gebeurd op zo'n moment waardoor wanneer je kleine er eenmaal is je dat helemaaal bent vergeten heel veel succes lieverd, hopelijk komt het allemaal goed en niet vergeten je bent nu helemaal niet alleen meer ! X
Ik was 5-6mnd zwanger van de 2e toen ik zo'n zelfde soort keuze heb gemaakt. Mijn ex bleef wel wat in beeld, maar destijds vooral wanneer het hem uit kwam. Nu gaat dat wel iets beter gelukkig. De bevalling heb ik alleen gedaan. Mijn ex was beneden, hij wilde er wel bij zijn.. maar het ging zo snel dat niemand er écht bij was, zelfs de vk draaide zich net om. Dit soort dingen zijn gewoon niet te plannen. Je zal het over je heen moeten laten komen.. en dan komt het vanzelf goed. Hier zou ex in de kraamweek blijven, maar die heb ik na 1 dag al weggestuurd, ik redde het al prima alleen. En geloof me, ik heb van te voren ook wakker gelegen... Eentje van nog geen 2 jaar en een baby er bij.. Toch ging/gaat het als vanzelf! Succes!