De man pech..? Heb je enig idee wat dat psychisch met je kan doen, je kind niet leuk vinden...? Dat maakt je gewoon kapot hoor... Dus om nou te zeggen de man heeft pech....
Dat een man in eerste instantie liever de zwangerschap wil laten beëindigen betekent niet dat hij ook niet van het kindje kan/zal houden als dat er toch komt he.. Enne.. je moet je dan ook afvragen wat het psychisch met een vrouw kan doen als ze een abortus laat plegen tegen haar gevoel en wil in.. Ik snap wel wat je bedoelt hoor, maar ik vind zoals ik al eerder zei toch dat de vrouw in zo'n geval wel meer recht van spreken heeft, omdat het nu eenmaal háár lichaam is waarmee het allemaal gebeurt. Wat iemand anders trouwens voorstelde, toch een afspraak maken bij de abortuskliniek waarbij de man dan wel echt mee moet gaan vind ik wel een goed idee. Om de man wat tegemoet te komen en om hem van een professional te laten horen welke gevolgen een ongewilde abortus heeft en dat ze geen abortus gaan uitvoeren als de vrouw niet wil.
En het lijkt mij wijs in een relatie dit wat jij nu noemt, te bespreken en vaker naar boven te halen. Dan weet je beide waar je aan toe bent mocht het toch gebeuren. Man, ik ken zoveel vrouwen die of door de pil heen of een uitgezakte spiraal of 1 keer gescheurd condoom en gelijk raak. En wat doen we dan, wel zo fijn dat je dat helder hebt in een relatie, want dat is nou eenmaal het risico van seks.
Bedankt voor alle berichtjes en tips. Gisteren avond hebben mijn man en ik en gesprek gehad over alles. We hebben heel open kunnen praten (iets wat ons maar zelden lukt omdat we allebei nogal gesloten zijn). Hij heeft mij ook uitgelegd waarom hij het niet ziet zitten, en dat hij dezelfde gevoelens had bij de andere kinderen toen ik ontdekte zwanger te zijn van hen. Het klikt bij hem gewoon absoluut niet met baby's. Nu onze jongste 2 jaar is begint hij pas echt te genieten omdat er meer interactie komt ed. We hebben gisteren afgesproken dat we allebei nog eens goed zouden nadenken hoe we bepaald praktische problemen ifv een 4de kindje kunnen oplossen. Als er dan een oplossing tussen zit waar hij zich ook in kan vinden wil hij er misschien toch voor gaan. Hij is wel alleen weer bang voor de eerste jaren van het niet doorslapen ed. Hij weet niet of hij hier nog tegen kan (nu moet ik wel zeggen dat hij maar zelden opgestaan is voor de 3 kinderen maar kom). Ik heb gisteren ook alles aan mijn moeder verteld en we hebben alles eens op een rationele manier bekeken. Een 4de kindje is niet vanzelfsprekend. Na deze gesprekken begon ik zelf weer heel hard te twijfelen of het wel een goed idee is om voor dit 4de kindje te gaan. Het rare is wel dat mijn man vandaag heel anders reageerd. Hij is gisteren avond uit geweest met een vriend en nu begon hij daarstraks ineens in de auto over bepaalde dingen alsof het 4de kindje er gewoon al is en wat de voordelen van een 4de kindje zijn. Hij is ook heel opgewekt vandaag en wilde spontaan uit gaan eten (niet van zijn gewoonte want meestal moet ik hier heel lang voor zeuren). Nu weet ik dus helemaal niet meer wat denken natuurlijk. Straks nog eens een grondig gesprek denk ik en dan zien waar we uitkomen. Wat de anticonceptie betreft omdat hier ook veel reactie op kwam. Het is niet dat ik mijn man echt verplicht zich te laten sterilliseren, maar door o.a. medische redenen hebben we (buiten condooms) geen andere opties meer.
Als ik dit zo lees heeft je man echt geen goeie argumenten Waarom zou je dit kind weg halen? Elk kind heeft recht om te mogen leven Kies voor je kinderen! Dit vergeef je je zelf nooit.
Fijn dat jullie een goed gesprek hebben gehad en er ruimte was voor allebei jullie gevoelens hierover. Het zal voor hem ook hebben opgelucht om er goed over te hebben gepraat. Klinkt nu alsof jullie er samen wel uitkomen. Succes
Fijn dat jullie een goed gesprek hebben gehad. Ik hoop dat jullie er samen uitkomen, en met een goed gevoel achter jullie beslissing kunnen staan. Ik wens jullie heel veel wijsheid en succes toe!
Heel fijn dat jullie zo een goed gesprek hebben gehad!! Dat doet beide wel goed! Misschiej heeft hij het met die vriend er nog over gehad en heeft hem dat goed gedaan. Hoop dat jullie samen tot een goede beslissing komen maar dat zal wel lukken als ik het laatste bericht lees.
Of nog een kindje een goed idee is dat zou ik bekijken als je een wens hebt voor nog een kindje, voordat je probeert zwanger te raken. Dit is een andere situatie. Natuurlijk is het niet handig en zijn jullie je kapot geschrokken. Allebei zijn jullie in de paniek stand gegaan. Jij hebt als moederbeer meteen dit kindje verdedigd, hij wilde de huidige situatie, waarvoor jullie hard hebben gewerkt, in stand houden en zag de baby als een bedreiging daarvan. Dat die confrontatie hard tegen hard was, dat is niet zo gek, toch? En dat je dan dingen zegt die echt zwaar onder de gordel zijn, dat hoort er helaas ook bij. Nu het stof van de schok weer enigszins is neergedaald, kunnen jullie elkaar weer vinden. Fijn dat jullie al een keer goed gepraat hebben. Blijf met elkaar praten, blijf elkaar zien als persoon, als partner, laat de ander weten hoe je je voelt, waar je bang voor bent, wat je pijn doet, maar ook wat je verwacht van elkaar. Beide keuzes zullen niet makkelijk zijn en voor veel uitdagingen zorgen, maar als jullie er samen in staan, dan komt het goed. Ik wens jullie alle liefde en wijsheid. ♥
Nog even een update. Na ons gesprek van donderdag avond (en mijn man zijn stapje in de wereld die avond) is er hier veel veranderd. Mijn man is heeft zich niet meer negatief uitgelaten over de zwangerschap, we lopen precies terug rond als verliefde pubers,... We zijn hier samen uitgekomen door te praten en we gaan voor dit 4de en laatste kindje! Het zal zeker niet makkelijk zijn, maar moeilijk gaat ook!
Wat fijn voor jullie! Jullie gaan het vast prima redden met z'n zessen . Gefeliciteerd is dan nu wel op z'n plaats denk ik zo!
Gefeliciteerd met jullie zwangerschap. Ik hoop dat alles voorspoedig verloopt. (En dat het er eentje is ) <3