Dag iedereen, Ik maak me wat ongerust over mijn zoontje van 22 maanden. Het is een vrolijk mannetje, begrijpt goed wat we zeggen maar zegt zelf nog bijna niets. Enkel "dada", "wa da" (wat is dat?) en "da u" (dank u maar dat zegt hij dan als hij ons iets geeft) en dat is het zowat... Zelfs mama of papa zegt hij niet gericht, al kan hij dat nochtans wel. Als we willen oefenen met "zeg eens papa", "zeg eens koek" dan wordt hij een beetje kwaad. Dat is dus al geen oplossing. Omdat ik vaak kindjes van zijn leeftijd al heel wat woordjes hoor zeggen en hij alleen maar die paar dingen kan en voor de rest in zijn eigen taaltje praat maak ik me ongerust. Heeft iemand hier ervaring mee? Nog late praterjes? Of kindjes waar uiteindelijk iets mis mee was?
Ik heb wel een paar tips!! Praat met korte simpele zinnen / 2 woords zinnen Veel herhalen heel veel herhalen En kijk wat je kind aan het doen is / aandacht voor heeft Benoem dat. Wacht op een reactie En luister wat je kind zegt / aanwijst en reageer daar weer op! Je kan eventueel het boek praten met zijn tweeën kopen daar staat ook veel informatie in.!
rond deze leeftijd kan het opeens zo snel gaan...geduld hebben is denk ik belangrijk en verder, wij lezen vrij veel voor, en dan ook plaatjes kijken en hem laten benoemen wat het is. nijntje heeft leuke boeken met simpele plaatjes en verhalen. maar eigenlijk kan het wel met alle soorten (prenten) boekjes. Verder als we wandelen of op de fiets rond rijden, vragen we ook altijd bijv. wat loopt daar? of wat zie je daar? als er een hond of kat loopt etc. Als ze niks zeggen dan geef je gewoon zelf het antwoord, en dan krijgt hij er waarschijnlijk steeds meer gevoel voor. Als dit soort dingen niet helpen, dan kun je ook nog over wegen om bij de huisarts langs te gaan om te kijken of hij wel goed hoort. Een collega heeft een dochtertje die slecht kon spreken simpelweg omdat ze het niet goed hoorde.
Mijn zoon zei met die leeftijd enkel mama en papa. Maar sinds januari gaat hij 4 middagen naar de psz en is hij echt vooruit gegaan. Hij is nu 2,5 geweest en ik merk per dag vooruitgang. Hij kan nog niet alles goed uitspreken maar zegt wel 3 woord zinnen.
Hier gaat hij ook de laatste maanden opeens vooruit. De (uit) spraak is nog steeds niet geweldig, maar er zijn echt al heel veel woorden bijgekomen. Wat wij hier doen is dus alles benoemen wat we aan 'm geven of zien. In de winkel bv. alle boodschappen benoemen die je in de kar doet, maar ook alle dagelijkse dingen die je doet/gebruikt. Hier dwingen we niks van, zoals zeg eens dit of dat. Wij herhalen gewoon 100x en uiteindelijk gaat hij dan ook wel een poging doen. Vaak zeggen wij het dan nog een keer en dan probeert hij het ook weer, zo wordt het vaak wel leuk. Qua uitspraak valt er hier echt nog heel wat te leren, maar aangezien hij nu de laatste maanden zo vlot gaat denk ik dat dat binnenkort ook wel goed komt.
Het kan op die leeftijd echt met sprongen gaan ineens. Wel is het natuurlijk belangrijk veel te blijven oefenen en dan vooral zoals gezegd door het zelf veel te doen. Merk je zelf iets aan zijn gehoor, heb je soms het idee dat hij echt minder hoort zo ja, dan zou ik dat laten testen, heeft hij vaak oorontsteking? Anders eens aankaarten bij 27 maanden op het cb... maar waarschijnlijk heeft hij dan wel stappen gemaakt....
Bedankt voor jullie reacties. Aan zijn gehoor schort er volgens mij niets want als we hem opdrachtjes geven dan voert hij ze wel uit. En over het algemeen hoort hij wel heel scherp, zo bvb ook als hij de verpakking van een koekje hoort kraken, dan is hij snel daar . Dingen benoemen doen we wel, misschien moet ik erop letten dat ik zelf niet te erg wil forceren en onbewust misschien wel mijn ongerustheid naar hem uitstraal. Ik ga het proberen wat luchtiger en leuker te maken . Dat boek waar Nijntjepluis het over heeft lijkt me ook wel wat. Ga ik zeker eens bekijken. Jullie hebben me toch wel wat gerust gesteld, er zijn dus blijkbaar nog wel laatbloeiertjes op dat vlak... Bedankt!!!
Onze zoon is 21 maanden. Wij weten dat hij ons snapt. Maar hij zegt vrij weinig duidelijk. Maar sinds een paar maanden zegt hij wel ineens een hele zin. In het begin dacht ik neeeee dat verbeeld ik mij. Maar hij heeft het nog een paar keer gedaan dus ben ik wel zeker. Het gaat denk ik vooral om het begrip van de taal. Als de kleine snapt wat je zegt weet je dat hij je hoort en wel bij tijd is. Idd veel benoemen. Niet te lange zinnen maken. En soms jezelf een beetje van de domme houden. Bijvoorbeeld je hebt een pak koekjes in handen. Kindje staat half kwijlend ernaar te kijken. En dan vragen wat wil je? En dan vijf minuten de tijd geven om het te benoemen.
Wij hebben van de logopedist geleerd dat we niet moeten vragen maar gewoon moeten vertellen. Dus als we een koe zien vragen we nu niet meer wat zegt de koe maar zeggen we kijk eens n. Een koe en de koe zegt Boe. Dus niet vragen maar zelf veel vertellen. Ook veel voorlezen is goed. En zelf langzamer en duidelijk praten is ook altijd een goede.
Door dingen te vragen om na te zeggen verwacht je iets van je kindje wat hij overduidelijk nog niet kan. Als iemand dingen van jou verwacht waarvan zichtbaar is dat je dit (nog) niet kan is het echt enorm frustrerend. Dus stop met vragen om dingen te zeggen! Sommige frustratie kan kinderen verder helpen, maar met praten vaak juist niet. Ik was en ben de hele dag aan het kletsen tegen de jongens. Ik ga dit doen. Kijk een vogel. Kijk een koe. Etc De oudste zei met 24 maanden echt maar een paar woordjes, maar begreep mij prima. De jongste kon met 2 jaar al zinnen zeggen. Van 3 a 4 woordjes. Ik weet van mijzelf dat ik met 2 jaar maar een paar woorden zei. Naam zus (niet correct), mama en uuhhh. En gelukkig is dat goed gekomen Het gaat ook niet om de correct uitgesproken woorden en woorden die vaak gezegd worden, maar ook de woorden die consequent worden gegeven aan iets. Opzich is er dus niet per definitie een reden om je zorgen te maken. Uiteraard kan er altijd meer zijn. Ik heb zelf gewacht tot mijn zoon 2 jaar en 3 maanden was, om te kijken hoe het dan zou gaan. Toen merkte ik zoveel ontwikkeling, dat was meer dan voldoende. Meestal hoor je dat ze met 2 jaar en een paar maanden gaan kletsen, wacht dat af zou ik zeggen...
Ik heb ook echt vaak gedacht bij mijn zoontje dat hij flink achterliep... Maar dat valt reuze mee. Ik vergeleek hem met mijn dochter en dat moet je sowieso niet doen Het is een pienter mannetje die andere dingen heel snel doorheeft maar pas heel laat 'zin' had in woordjes zeggen. Dat doet hij pas sinds 21/22 maanden (4 sep wordt hij 2) en ben gerustgesteld. Begin juli zeiden ze, bij de oefenmiddag van de psz, dat hij rond 2 jaar wel 2woord zinnen ging zeggen en ik moet eerlijk zeggen dat ik een beetje in paniek raakte want zijn woordenschat was echt heel klein... We zitten nu eind augustus en ik verbaas me dagelijks hoeveel en hoe snel hij woordjes leert. En ja, zelfs 2 woord zinnetjes Hier helpt het als je niet forceert want meneer ziet je dan sowieso niet meer staan en denkt: krijg het heen en weer met je woorden Maar als woorden vaker terug komen en in zijn interesse gebied liggen (hier is dat alles wat kan rijden en vliegen) kan het heel snel gaan. Succes!!
Hier eentje die in oktober 2 jaar wordt, maar die zegt uh en wijst dan aan wat ie bedoelt. Ik zeg dan bijvoorbeeld zeg eens papa, en dan wijst hij papa aan en zo gaat het met alles. En als hij iets wil dan loopt hij er naar toe en wijst het aan. Hij weet alles, snapt alles, maar zegt niks. Ik ga er vanuit dat hij heus wel een keer zal gaan praten. Als zijn grote broer gek zit te doen bijv hard mumumumum roepen dan doet hij hem wel na, dus de klanken komen er wel uit, maar nog niet al te serieus