Hallo, Vanochtend heb ik mijn eerste echo gehad. Daarop was een vruchtje te zien van 4,7mm, passend bij een zwangerschap van 5 à 6 weken. Dit terwijl ik nu een dikke 8 weken moet zijn. Wel klopte het hartje. Ik ben er 100% van overtuigd dat ik me niet verteld heb. Dus m.a.w een groeiachterstand van minimaal 2 weken. Zelf ga ik er van uit dat het mis gaat. Ik geloof er niet in dat dit nog goed kan komen. Volgende week moet ik terug en dan zien we wel verder. Heeft iemand iets soortgelijks meegemaakt hier? Liefs Gwenn.
Oh wat erg.... Jeetje dat is ook een flink verschil.. wat zei de VK ervan? Hou nog een beetje hoop want het hartje klopt wel.. Maar anderzijds wel goed dat je er een beetje rekening mee houdt want dan kan het alleen nog maar mee vallen.. Sterkte met wachten tot volgende week..
Lieve Gwenn, Ik heb helaas het zelfde meegemaakt maar bij mij is het toch niet meer goed gekomen. Ik heb toen moeten wachten en 2 weken later nog een echo moeten maken om te kijken of het was gegroeid maar het was niet zo. Dat is misschien niet iets wat je had willen horen maar in die tijd met veel meiden gemaild/geschreven en ik weet dat het ook echt anders kan aflopen. Dus hou hoop! Sterkte de aankomende tijd voor jou en je ventje Liefs, Gaby
Hee Gwen, heel veel sterkte! Als je 3 weken geleden (bijv) al een positieve test had dan zou 5-6 weken inderdaad korter zijn dan je wil horen. Maar ik duim voor je, hoop dat het goed gaat! D'r zijn de afgelopen weken al veel te veel zwangerschappen misgegaan... Neeke
Hey Gwenn, bij mij was het een gelijkaardige situatie en is uiteindelijk verkeerd uitgedraaid. Grote verschil is wel, dat er bij ons nog geen hartje te horen was, dus hou de moed erin! Ik duim voor jullie! sterkte! flyke
He nee he! Ik had bij mijn echo met 7,2 weken maar een vruchtje van 6,1 weken, wel mooie hartactie te zien en zelfs al gehoord! mIjn ieniemienie leefde! Ik wist echter zeker dat die achterstand niet kon want ik had ovutesten gebruikt en getempt, dus een laat ei kon het niet zijn.....Door een drietal mensen die in die periode hetzelfde hadden meegemaakt ben ik gerust gesteld. Bij hen was op de 2de eho gebleken dat het vruchtje de achterstand helemaal had ingehaald! Helaas is het bij mij met circa 9 weken wel fout gegaan en heb ik een spontane miskraam gehad.... Ik hoop en duim voor je dat alles toch nog goed komt! Veel liefs
Dank jullie wel dames voor de reacties. Gelukkig proberen jullie me geen valse hoop te geven. De mensen die het weten zeggen nu dat het wel goed komt en bla bla bla.... Is allemaal goed bedoeld, maar voel me dan niet serieus genomen. Een groeiachterstand van twee weken op acht weken tijd kan gewoon niet goed zijn. Als het wel goed komt, is dat echt een immens wonder. En ik geloof niet zo in die dingen. Ik heb echt zo iets van laat het maar komen, kan ik in elk geval verder. Ik ben normaal gesproken niet zo negatief, maar wil mezelf gewoon beschermen tegen slecht nieuws volgende week. Ik probeer er een beetje nuchter onder te blijven en te denken aan de dames die veel ergere dingen hebben meegemaakt. Dat helpt wel om niet teveel zelfmedelijden te hebben. (hoewel een huilbui misschien wel enigszins zou opluchten). Komt allemaal wel goed!
heel veel sterkte hoop dat het wondertje een wondertje krijgt en alles goed komt, ik duim in elk geval mee! Enneh effe lekker uurtje janken kan erg opluchten en je hoofd helder maken dus drama film ofzo op en verplicht uurtje janken (dat werkt altijd perfect bij mij maar goed ik ben miss huil)
Ik had precies hetzelfde. Ik dacht ruim 8 weken te zijn, maar volgens echo nog geen 6 weken. Wel klopte het hartje en alles klopte ook in verhouding. Heel vaag verhaal over late eisprong en omweg van eitje naar baarmoeder, dus ook late innesteling daardoor. Ik vertrouwde het ook niet, maar mijn vriend zei dat ik me niet druk moest maken. Ik mocht wel 2 weken later terugkomen voor echo, voor mijn eigen gemoedsrust. Enkele dagen voor die afspraak had ik een ienimienie bloedverlies. Mocht meteen komen voor de echo. Hartje kloptje niet meer en was kort na laatste echo gestopt met groeien. Nu las ik ook op beeldscherm dat ze bij de vorige echo al had opgeschreven: late eisprong? met wel 10 vraagtekens. Zij vertrouwde het dus ook al niet. Had ik toch gelijk! Ik hoop dat jij meer geluk hebt. Sorry dat ik je niet wat beter nieuws kan vertellen.. Maar goed, ieder lichaam is anders en iedere zwangerschap is weer anders.. Succes en sterkte ermee meid.. Veel liefs..
Gwen, ik vind het heel moedig van je dat je zo sterkt blijft of probeert te zijn, maar zoals Ponyville zei en ik zelf ervaren heb: als je zin hebt of nood hebt om eens te huilen laat die tranen maar komen, want als je ze blijft opstapelen, zullen ze toch ooit eens moeten uitbarsten, en het proberen nuchter blijven herken ik helemaal, mijn man vond dat ik te negatief dacht maar ik wou realistisch of reeds negatief denken om teleurstelling te voorkomen, sterkte meid! flyke
jep hier ook precies het zelfde bij de 2e keer dat ik zwanger raakte Ik zou iets meer als 7 wk zijn maar op de echo was ik nog geen 6 wk, bij mij ging het dus vrij snel naar mijn eerste controle mis. Sterkte groet jantina
ook een positief verhaal. 14 oktober was ik voor het laatst ongesteld...na bijna 6 weken overtijd eindelijk een lichte posi test. Mocht een echo bij 8 weken ivm eerdere miskraam. daar aangekomen, ik dacht 8 weken en paar dagen te zijn, maar bleek 6 weken en 2 dagen te zijn. Ik had die maand toevallig mijn temp bijgehouden en achteraf klopt het helemaal. Blijkt dus achteraf dat ik al een week na bevruchting een posi test had. Afgelopen dinsdag mocht ik weer voor een echo, kindje zou dan 9 weken en 2 dagen zijn, maar was 9 weken en 4 dagen en alles loopt op schema. dus ik hoop dat het bij jou ook zo mag gaan... Marloes
Ik wens je veel sterkte in de tussentijd tot je wel echte zekerheid hebt, maar ik wil je een positief verhaal vertellen: 9 aug 2005 had ik een positieve test in handen na mijn miskraam in juli. Ivm onzekerheid van mijn kant mocht ik redelijk vroeg een echo doen op 8 sept. Na wat rekenwerk van mijn kant, zou ik dus 8w2d zwanger zijn. Bij de echo bleek dat het 7 weken precies was, gelukkig wel hartactie. Aan de ene kant erg blij, maar aan de andere kant, zo'n vroege echo en dan dik een week verschil? En wat ik ook gek vond is dat ik dan wel al vroeg een posi test had. Maar het resultaat is wel blijven "plakken" en Leo is inmiddels een blakende baby van bijna 10 kg. Groet van Kiki
Nou meid, hou je vast: Ik hoorde pas van mijn eerste miskraam met 12 weken. Die kwam dus uit de lucht vallen. Kindje was gestorven met 6 weken. Tweede miskraam wist ik al met 7 weken maar moest ook na 2 weken terug komen. Volgens de echo met 7 weken was ik 5 weken zwanger. Dit was dus ook een miskraam. Mijn derde zwangerschap is gelukkig een super meis geworden en nu ben ik zwanger van de vierde. Deze zwangerschap is ook raar begonnen. Ik kreeg een echo met 8 weken en vlgns de vk was ik maar iets van 6 weken en een paar dagen. Ik was natuurlijk weer goed over de zeik. Na een week mocht ik weer terug komen voor een echo. Gelukkig was er een andere vk die iets meer ervaring heeft. Ik liep gewoon op schema. Ik wil je geen valse hoop geven. Alleen wil ik je meegeven dat het lichaam rare dingen kan doen. En dat het vruchtje ook ineens een groei-spurt kan maken vlgns mij. Sterkte
Pffff.... wat een nacht....heb geen oog dicht gedaan. Gisteren was ik nog zo nuchter, heb zelfs nog grapjes lopen maken tegenover de mensen die het weten. Maar gisterenavond kwam de welbekende klap met de hamer. Wist niet dat ik zoveel tranen voorradig had.... Ben al huilend op de bank in slaap gevallen waar mijn mannetje mij vanochtend vond. Hij wilde direct zijn werk afbellen, maar dat mocht hij niet van mij. Het leven gaat gewoon door..... Er is geen sprankje hoop meer, en ik ben nu echt bezig met een tweede mk te verwerken. Ik hoop dat alles vanzelf op gang komt, want anders blijf je er maar tegenaan lopen. Ik vind het fijn dat er ook positieve verhalen hier zijn, maar die zijn zo in de minderheid, en ik geloof gewoon zo in de vrouwelijke intuïtie wat dit betreft. Het leven is gewoon te mooi om verdrietig te zijn. Dat probeer ik in mijn achterhoofd te houden. Ooit zal er voor mij en velen anderen hier een mooie voldragen zwangerschap zijn. Dat moet gewoon. Liefs Gwenn.
Jeetje, meid, wat ontzettend verdrietig. Ik hoop dat je me het niet kwalijk neemt, maar ik vind het ook niet erg hoopvol klinken en begrijp heel goed dat je van het ergste uitgaat. En ik snap zo goed dat je er enorm aangeslagen door bent: je droom spat al voor de tweede keer uit elkaar, terwijl je al gefantaseerd had over een baby. Heel goed van je dat je hoop houdt. En inderdaad: ook jij zult gewoon een keer een hele mooie beeb in je armen hebben. Het zij je meer dan gegund! Heel erg veel sterkte. Ik hoop echt op een wonder voor je. Liefs, Marla