Hey meiden, Ik moet even mn hart luchten. Ik heb 2 fantastische kinderen en een geweldige man, maar mijn hartje heeft nog plaats voor een derde wonder.. Alleen weet ik niet hoe ik hierover moet beginnen.. Om even ons verhaal te schetsen wij hebben enkele zware maanden(niet vanwege de discussie om een derde wondertje ), is ook al even geleden ... Ik kwam er openlijk voor uit enkele maanden na de geboorte van ons zoontje dat ik nog een derde wou (daarom niet direct maar in de toekomst).. Ml ging hier niet op in, na een tijdje zei hij heel openlijk dit niet meer te willen. Ik heb hier emotioneel wel veel pijn om gehad... en nu kan je je afvragen hoe kan je iets missen dat niet fysiek aanwezig is... Ja het is zo effectief.. Ik snapte hem ook waarom hij niet wou maar mijn hart wou zich daar niet bij neerleggen.. Heb nadien misschien iets te veel over een derde gepraat Als we de donkere sneeuw wat hadden gezien.. Heb ik dan ook besloten om er mij bij neer te leggen, voor ml ging het toch niet meer gebeuren.. Het leek mij ook echt te lukken, dacht ik.. Sinds een dikke maand speelt alles weer zo, mijn hartje roept.. Ik slaap er niet van, ik denk er constant aan.. Nu moet ik ook zeggen dat onze relatie fantastisch is, wat we hebben overwonnen heeft ons enkel dichter bij elkaar gebracht.. en nu twijfel/hoop ik uit de grond van mijn hart dat ml toch zou veranderd zijn van gedacht... Maar hoe ik het moet aanpakken geen idee... Iemand enige raad? Alvast bedankt meiden! "Ik ben wel gelukkig met wat ik heb, maar ik voel een onbeschrijfelijke leegte, een soort liefde die (nog) niet wordt beantwoord, het gevoel dat je nog niet compleet bent!"
Ik begrijp je heel goed!! Heb nml hetzelfde..zou zo graag n tweede willen maar ml niet. Dacht me er ook bij neer te hebben gelegd...maar is moeilijk. Deze maand de pil 2x vergeten...en ben ik er weer veel over na aan het denken. Is makkelijk gezegt...van praat met je man ed. Maar ik ben er ook zo vaak over begonnen...en als ik dat nu zoubdoen gaan die ogen al rollen. Pfff ik ken het gevoel...
Wat lastig voor je, echter is het wel een keus die je samen moet maken, daar moet je beide achter staan
Ohh wat vervelend voor je ts.... ik snap je verdriet en gemis. Verder sluit ik me aan bij 15 augustus. Hopelijk komen jullie er samen uit. Veel succes xx
Ik zie dat je jongte van 2014 is. Ik zou het laten rusten, helemaal niet over praten en wellicht komt t dan van zijn kant (je kan t er wel af en toe beetje luchtig over hebben) Ik was ook aan t dringen om een tweede terwijl hij helemaal niet wilde en t werkt alleen maar averechts. Ik wil het nog steeds maar praat er niet over
Wat vervelend voor je. Als je zo'n gemis voelt en er constant aan denkt dan moet je jouw gevoel goed overbrengen aan je man. Ik weet nietn wat zijn beweegredenen zijn om geen kind meer te willen natuurlijk, maar jouw gevoelens kunnen lijkt me ook niet genegeerd worden... Succes in ieder geval.
Dank jullie wel meiden voor jullie reacties! Idd mom2be2 heb hem er deze keer nog niet echt over gesproken maar heb zoveel bang voor zijn reacties en ik denk altijd negatief.. Bang om anders nog meer gekwetst te worden 😞 Ik haal me vanalles in mijn hoofd, ik droom over alles ... Zou hij mij mss is willen verrassen en mij het mooiste en neigde kerstcadeau geven dat ik wil gewoon een dikke JA voor ons derde spruitje ... 😞😊 ik maak mezelf gewoon gek.. Ja shampooL ik wil zo graag maar dan blokkeer ik bang voor de reactie te krijgen die ik niet wil.. Weet niet goed hoe ik moet beginnen!! 😞 Tuurlijk 15augustus ik wil hier enkel en alleen maar voor gaan als hij er 100%achter staat en eigenlijk hoop ik dat de eerste stap van zijn kant kom maar vrees dat ik dan nog lang kan wachten... 😞 Dank je Bloomy 😊 hoop dat we hier uit komen en dan vooral in de positieve zin 😉 Ja Veera onze jonge spruit is nog maar 1 jaartje .. Heb ook nog tijg genoeg wil graag in de tweede helft van volgend jaar beginnen .. Dan zou ik moest alles mij positief gegund zijn drie kindjes kort op elkaar hebben.. 😉 Dat is nu zo een probleem 😞 voor anderen ben ik zo een grote prater en aan mijne uitleg zal het normaal ook ni liggen 😃 ma nu voor mezelf 😞 ik weet niet hoe ik het moet overbrengen 😞 Ja ml is brandweerman en heeft vaak lange dagen.. De zorg voor de kindjes draag ik meestal maar weet het perfect te redden. En hij is een geweldige papa.. Hij heeft gewoon schrik dat ik het niet meer aankan, dat onze relatie eronder gaan leiden en hij zichzelf een slechte papa en man vind omdat hij mij meestal met de kinderen alleen laat 😞 Pfff 😞 hoe krijg je dat uit zijn hoofd 😞