Om je mond te moeten houden, ik vind het 'plannen' van een kindje zoiets intiems. Dat mijn man er ik voor kiezen onze plannen niet aan derder te melden, maar oei oei wat vind ik het moeilijk.. Wij zijn nog niet zo lang begonnen, maar gezien 'onze geheimhouding' hihi mag t wat mij betreft wel snel raak zijn ... Moeilijk hoor.......
Ken het!!! Wil het het liefste wereldkundig maken! Maar doe het niet... dan is de impact van zwangerschap bekend maken des te leuker (als we het mogen meemaken )
Oja, heel herkenbaar..... Ik wilde het tegen niemand vertellen, maar na een half jaar weten mijn zus, vier vriendinnen, mijn neef en drie oud collega's het.....
Heel moeilijk!!! Afgelopen dagen met overtijd, wilde ik het ook aan iedereen melden. Iedereen over "domme" dingen praten en ik wilde alleen maar roepen: IK BEN OVERTIJD!!! Ook met mijn vriend gepraat over het moment dat het raak is, hij is veel meer flapuit dan ik (Ik nog aan niemand verteld over het proberen, hij toch al een stuk of 5 vrienden onder het mom: Ik kan toch niet gaan liegen!). Hij vind dus ook bij het raak zijn, dat iedereen het dan maar moet weten. Ik ben toch een beetje van de 12-weken regeling. Ik ben bang, dat ik het hierin verlies, . Najah, eerst moet hij maar eens raak schieten, .
Bij weet iedereen het maar we zijn ook al 18 maanden bezig. Ik vind het niet erg maar je krijg nu wel de vraag elke keer en al zwanger.
Ik vond het ook erg moeilijk maar dan vooral om niet al te zwijmelend te gaan staan kijken naar andere baby's en babyspulletjes in bijzijn van mijn ouders ofzo Na een heletijd de vraag of ik nog niet aan een 2de zat te denken en we de MMM in gingen hebben we het verteld ook omdat mijn ouders op onze zoon paste en het toch wel raar vonden dat ik zo vaak naar het zh moest en zich echt afvroegen of alles wel goed was. Toen ik eenmaal zwanger was hebben we het direct verteld bij alle 3 de zwangerschappen,helaas werd het in dec '10 een mk en ze hebben me daarin ook erg gesteunt om het een plekje te kunnen geven,toen ik weer zwanger was was het wel spannend want ik wou mijn ouders ook niet opnieuw teleurstellen met een mk aangezien ze het er zelf ook moeilijk mee hadden maar gelukkig gaat alles nog steeds goed en ben ik nu 28 weken zwanger en stiekem vertel ik alles wat ik graag wil vertellen gewoon lekker aan mijn ouders en of zusje want ik heb de behoefte meer van deze zwangerschap te delen als bij die van onze eerste juist omdat ik weet dat mijn ouders er heel erg betrokken bij zijn en het ook waarschijnlijk voor mij de laatste zwangerschap zal zijn
he meiden.. nou bij ons weet NIEMAND dat we bezig zijn/waren... Ben nu 5 weken en 4 dagen zwanger en nog steeds aan niemand vertelt.. Dit is echt een geheimpje van ons samen en ik zou er denk ik ook helemaal nerveus van worden als allerlei mensen hadden geweten dat we bezig waren om aan kindjes te beginnen.. al die blikken en vragen steeds.. vind het helemaal goed zo, 26 oktober hebben we onze eerste echo.. zijn dan 8 weken en 5 dagen en vertellen het dan aan onze ouders en broers/zussen.. als het dan nog niet goed te zien is proberen we nog wat langer te wachten met vrienden en op het werk.. al moet ik zeggen dat ik nu al moeite heb (vooral savonds) om me buik te verbergen.. hij is al aardig opgezet
wij zijn altijd heel open geweest en iedereen wist dat we graag een kindje wilde en bij de tweede ook, het is juist heel intiem om dat met familie te delen, maar goed ik heb een hele goede band met mijn ouders dus misschien is dat voor andere mensen anders, ze kunnen zoiezo meteen aan mn gezicht lezen of er iets is haha Met 8 weken had ik al een hele dikke buik (bij de tweede nog erger) dus viel ook niet echt te verbergen zeker niet voor de mensen die me op de wereld gezet hebben.. Nu houden we het deze keer voor ons, om even te kijken hoe dat is, we zitten te denken om deze keer ook het geslacht voor ons zelf geheim te houden, we hebben al een jongen en meisje dus dat maakt niets uit en ach het is een ervaring bij de vorige twee wisten we het en dat was ook heel erg intiem, je baby al bij zijn of haar naam noemen, iedereen die vraagt hoe het met "naam" is, dat vond ik erg bijzonder mensen voelden zich ook erg erbij betrokken zo en dat vond ik erg bijzonder!
Vind het ook best lastig. We hebben er nooit een geheim van gemaakt graag kinderen te willen. Ondertussen zijn we getrouwd en klaar met de verbouwing van ons huis. Ik ben 28 en mijn man is 32. We willen graag stil houden dat we proberen in verwachting te raken, maar voor mijn gevoel vermoeden de mensen om ons heen dat al. En als mijn nichtje dan out of the blue vraagt of we al gestopt zijn met de pil....uuuuuhhh (hoofd wordt steeds roder). Ja dus . Volgende keer als iemand het vraagt toch ff een beter antwoord verzinnen . Ondertussen weet mijn moeder het, en twee vriendinnen. Ja, en mijn nichtje dus (oom en tante dus ook denk ik). Maar daar blijft het bij!
Zucht, mijn nagels hebben t ook moelijk hoor.... 3jr geleden getrouwd, en dan gaan mensen toch steeds naar je buik kijken. Helaas heb ik in onze wittebroodsweken een ongeluk gehad waardoor ik 2jr heb moeten revalideren, zwanger worden was gewoon geen optie. En vorig jaar buikoperatie gehad, en dat herstel duurde veel langer dan verwacht. Het hielp ook niet dat door die operatie mijn buik dik werd en ik 12 kilo aankwam.....wederom blikken naar mijn buik.... Ik stuiter nu dus sinds we enkele weken geleden de knoop doorhakte....zucht....wat een gedoe....oh ik hoop t zo, word er niet jonger op
Wij hebben een kindje van 3,5 dus regelmatig krijgen we de vraag of we denken aan een tweede. Sinds enkele maanden weet de ganse familie dat we voor een tweede gaan, vind het moeilijk om nee te zeggen als het niet zo is. Vond het prettiger bij de eerste, het was ons geheimpje totdat ik 3 maanden zwanger was.
Tja, na dik 3 jaar weet iedereen het om ons heen. Zelf vind ik het toch wel fijn want we worden goed gesteund. Het is heel soms ook wel eens minder, mensen kijken inderdaad snel naar je buik en als je op een feesje geen alcohol drinkt dan zie je de vraag op hun lippen branden!
Ja klopt wel, maar het ook wel speciaal, niemand weet het en jij loopt met een geheim rond. Trouwens alleen m'n schoonzus weet het, maar ik weet zeker haar mond op slot zit. Die ga ik het denk ook ook wel als het zover is meteen vertellen, na m'n moeder en schoonmoeder uiteraard.
bij onze dochter wist in begin helemaal niemand het. Maar ook door mn werk wisten mensen wel hoe dol ik op kindjes was en heb voor we eraan begonnen ook wel duidelijk gemaakt dat ik heel graag moeder zou willen worden. Toen wij alles op een rij hadden verwachtten mensen op een gegeven moment ook wel kindjes bij ons. Toen we na een jaar niet zwanger waren en mensen steeds vaker vragen begonnen te stellen (ook omdat ik best emotioneel werd toen een vriendin zwanger was) hebben we uitgelegd dat we al een jaar bezig waren. Dan begrijpen mensen je reactie ook beter. Gelukkig waren we 2 maanden later zwanger. Nu weet alleen mn beste vriendin het. We rekenen erop dat het misschien weer zolang kan duren en ik wil dat graag met iemand delen. Zij leefde ook zo ontzettend mee, ook al kent ze het gevoel niet. Ze was beide keren de eerste keer al zwanger. Ik wist het van haar kindjes ook dat ze zwanger wilde worden.
Ja erg moeilijk. 1 stel vrienden weten het.. Ik kreeg een 2 weken terug een blad binnen over borstvoeding (ivm een borstcorrectie) terwijl zei de deur voor de postbode open deed en dus de afzender zag. Afgelopen weekend waren we bij ze en vroegen ze er zo lekker direct naar. Tja, toen konden we er echt niet meer omheen. Ook wij kunnen slecht liegen. Wel weet ik dat het bij hun echt vertrouwd is en veilig is. Zelf hebben ze al 2 kleintjes en 1 miskraam gehad. Ze waren dan ook dolblij voor ons!
Hier weten nu heel veel mensen het en ik vind het niet meer erg. Bij de eerste wisten na een tijdje de ouders/schoonouders het wel omdat het even duurde. Deze keer hebben we het ook na een tijdje weer verteld en ook een aantal vriendinnen wisten het. Omdat het al bijna een jaar duurde vond ik het fijn dat ik het erover kon hebben. Helemaal toen eruit kwam dat we misschien voor ICSI zouden gaan. Toen ik afgelopen juli toch spontaan zwanger was hebben we dat dus ook direct verteld. Helaas ging het na bijna 2 maanden mis en zo zijn meer mensen te weten gekomen dat we voor een 2e kindje bezig zijn. Ik vind het fijn zodat ik iig niet meer de vraag krijg wanneer de 2e komt.
Ik vind het ook heel moeilijk. We zouden het ook geheim houden, maar inmiddels weten al mn vriendinnen en mn zus dat we nog een kinderwens hebben. De reden om het geheim te houden is eigenlijk voor het als het niet lukt. Dan moet je dat als het ware gaan uitleggen waarom niet. En dat kan niet altijd. Dus ik snap wel dat veel mensen het voor zich houden. Wij hebben dat met onze eerste ook gedaan.