Wie o wie heeft er tips!!!!!!! Isa heeft weer iets nieuws uitgevonden.....DRIFTBUIEN.......Ik moet wel toegeven dat ze die eigenlijk al vanaf dag 1 had maar op dit moment zijn ze zo heftig dat ik even niet meer weet wat ik er mee moet. Als ze nu een driftbui heeft loopt ze rood aan en gaat gewoon domweg niet adem halen en loopt blauw aan!!!!! Ze komt wel weer terug en is dan gelijk weer normaal van kleur maar ik vind het dood en dood eng worden. Nu ga ik dus na haar toe bij een aanval en dan loopt ze dus niet blauw aan en is het snel goed. Ik denk zelf dat het aandacht vragen is maar bij Isa weet je het nooit.......Marco zegt dat het echt een draak wordt op deze manier en ons dwingt haar die aandacht te gaan geven die ze eist..... Wie heeft er tips!
Moeilijk hoor! In eerste instantie denk ik ook, niet aan toegeven, want dat is precies wat ze wil. Maar ik kan me heel goed voorstellen dat het bij Isa wel even anders voelt... Misschien er wel naar toe gaan, maar het niet "te leuk" maken?? In de zin van dan niet tegen dr praten. Er "fysiek" zijn maar verders niets... Zoiets als wanneer ze in bed gaan huilen en je niks zegt, alleen maar even troost en weer terug legt!?! Heb geen idee of t zou werken hoor, maar kan me heel goed voorstellen dat dit erg vervelend is Succes ermee! Hopelijk vinden jullie snel een oplossing...
Oei een moeilijke.. Toen ik baby was/klein was had ik er ook last van, maar dan deed m'n oma me met m'n hoofd onder de koude kraan en was het zo over Of dat nog van deze tijd is!!?? Denk het niet..hahaha
Wat n moeilijke vraag. Als jij je er beter om voelt, kan je haar de aand8 geven die zij nodig heeft, denk ik. Isa heeft veel meegemaakt en heeft n boel in te halen. Misschien als zij de erkenning en aandacht heeft gekregen, zij wat minder de aandacht nodig gaat hebben. Maargoed dat is mijn mening en ik zit hier op de bank met een kind die zoiets niet doet en ik heb er niet voor geleerd, dus ik kan er helemaal naast zitten.
wij hebben hier ook een EHBO kind (eerste hulp bij opvoeden materiaal). Lars houdt niet zijn adem in maar gooit, slaat, gilt en gaat op de grond liggen. Ik negeer het. Probeer hem ook niet rustig te krijgen maar het is gewoon 1 gefrustreerd manneke op het moment. Ik zie dat ie vanalles wil maar het lukt hem niet. Dus ik negeer en als ie dan weer lief gaat spelen zeg ik bv "zo jij zit lekker te spelen"
IK kon vroeger ook huilen en gillen tot ik paars werd en bijna flauw viel. Mijn moeder gooide dan een glas water in mijn geicht, zodat ik in ieder geval weer ging ademen. Driftbuien zijn altijd moeilijk, maar toegeven aan de eis die vooraf gaat aan de driftbui betekent dat ze de volgende keer om haar zin te krijgen weer de drift in zal zetten omdat ze weet dat het resultaat oplevert. Ik zou wel zeggen negeren, maar het is mijn kind niet. Leg de nadruk stimuleer op de positieve dingen die ze doet en negeer de buien. En laat haar zien wat wel leuk is.....maar het blijft moeilijk. Het is je kindje
de kids zitten nu in de leeftijd dat ze denken alles al te kunnen wat ze willen.. dat levert mogelijk die driftbuien.. Bij mij zijn ze nog bespaart gebleven op die manier.. Komt vast nog wel. Bij isa zou ik het wel even in de gaten houden, goed bepalen of het echt wel driftbuien zijn,... succes
Ik hou het ook goed in de gaten....helaas vrees ik dat het echt uit drift is. Een echte drifkikker...Voor heen liet ik haar gewoon huilen als ze het er niet mee eens was en als me te werd dan ging ik dus wel heen (box) Dat was op een gegeven moment over en kon ze echt lief spelen in de box. Nu ze meer loopt langs de tafel enz enz en meer op de grond speelt gebeuren deze drift aanvallen als ik haar in de box zet omdat ik moet koken of omdat het niet verantwoord is om haar op de grond te houden als ik haar niet in de gaten kan houden. Op dat moment wordt ze dus driftig....
Het lijkt er inderdaad op dat het toch "gewone" driftbuien zijn. Vooral omdat het gebeurd als ze bv in de box gezet word en dit niet wil. Lisa heeft het ook gehad en heeft het soms nog.. is nl een echte gifkikker..hihih.. Ik probeer het dan te negeren en dat lijkt zijn vruchten af te werpen. Ik hoop dat je een goede manier vind om hiermee om te gaan. Het belangrijkste is dat jij je er goed bij moet voelen! Succes!
Een draak.. Dat komt me bekend voor! Onze kleine mannetje heeft als bijnaam Draakie.. Die van ons ken ook al ZO driftig zijn. En hijs morgen pas 4 weekjes oud.. Precies hetzelfde.. Hij huilt, loopt rood aan soms tot blauw om zijn oogjes toe en stopt soms ook met ademhalen.. Geen idee wat je eraan moet doen
Hee Monique hier hetzelfde verhaal...driftbuien om niet goed van te worden..maar dan ook slaan, krabbelen en soms bijten..ik zit haar steevast aan de andere kant van de kamer neer en spreek haar streng toe..maar goed zal nog wel even duren voor ze het echt doorheeft wat het probleem is dat adem inhouden heb ik met Danielle ook gehad..die viel dan zelfs flauw...het holding breath syndrom werd het genoemd..vrij vertaaald het ademinhouden syndroom... de beste methode is niet te praten haar op schoot zetten en het verder negeren.. ze worden vanzelf rustig en komen weer bij..ademhalen is een natuurlijk iets dus gaat ze wel weer doen...maar ik weet uit ervaring hoe griezelig en benauwend het is en vooral heel moeilijk om niet te reageren...maar het is echt een vorm van aandacht trekken.. Bij danielle kwam het omdat ze als baby heel slecht dronk en we haar daardoor veel aandacht moesten geven ze had al snel door dat als ze "zielig" was ze overstelpt werd met aandacht... Bij Isa ligt dit natuurlijk veel gecompliceerder maar misschien heb je wat aan mijn verhaal..heel veel succes ermee meid...en ja een juni meid he...echt een driftkoppie...hihihi
hier eentje die dan niet slaat of bijt maar uit nijd haar hoofd naar achteren smijt zo van: bekijk het allemaal maar. ....... Op de grond kwam dat toch af en toe hard aan dus heeft de dame dit gedrag enigszins aangepast en gooit nu het hoofd, wanneer ze op de grond zit, voorover en doet dat met beleid zodat ik niet te veel "schedeltegentegel "geluiden hoor.... Vaak pak ik haar wel ff op. Ik zeg niks ik pak haar favoriete knuffel waarmee ze ook slaapt en dat mag ze ff afkoelen op schoot. Onder geen beding krijgt ze haar zin. Dus wanneer ze weer rustig is gaan we gewoon verder met waar we gebleven waren (dus weer terug zetten in box als ze daar haar "aanval" kreeg) Nu hoor ik ook weleens een "fake" aanval. Dan gaat ze ook heel demonstratief op de grond liggen en brullen, maar dat brullen klinkt dan iets geforceerder.......de dame zoekt aandacht......dat negeer ik compleet.....en ze stopt dan ook binnen 30 sec. Die van mij kan kan zo snikken en schreeuwen dat ze 't benauwd krijgt. Tot kotsen toe....dan vind ik haar wel zielig hoor en troost ik haar wel. Ik doe het dus een beetje op gevoel. tot nu toe werk dat..... hoop dat je er iets aan hebt..........sterkte!
Ik heb hier hetzelfde probleem met mijn zoon. Hij is bijna een jaar en zou 'm zo nu en dan al achter het behang willen plakken Hij houd z'n adem dan niet in maar gaat heel hard met z'n hoofd naar achtere slaan. Vooral als hij bij mij op schoot zit. Dan knalt hij keihard tegen me aan. Hij huilt dan even maar blijft het daarna doen waarna ik hem weer boos op de grond zet en nee tegen hem zeg. Weet niet of hij dat nu al door heeft maar hij kan aan me stem merken dat ik er niet van gediend ben. Maar word er wel moedelooos van. Ben nu zwanger van hummel 3 en zit al helemaal met de handen in het haar hoe me jongste zal zijn op een leeftijd van bijna 2. Want als het er zo blijft uitzien ga ik het nog heeeeel zwaar krijgen
Mijn dochter kreeg op een gegeven moment ook van die driftbuien. Ook als ik haar in de box zette om even wat te gaan doen maar ook als zij met iets speelde wat ik nodig had (bv. sleutelbos) en ik pakte die even af! Echt vreselijk te keer ging ze, liep ook rood aan en schreeuwde het uit. Vaak ging ze ook op de grond liggen als ze d'r zin niet kreeg. Nou ik besteedde er gewoon geen aandacht aan, liet haar in de box en na een minuutje of 5 (ja die duren lang!!!) stopte ze met haar driftbui en ging spelen. Met de sleutels vroeg ik haar ruim van de voren of ik de sleutels mocht omdat ik de deur open moest doen en als ik dan voor de deur stond stak ik mijn hand uit en gaf zij ze zelf! Het gaat nu hardstikke goed met de kleine en heeft bijna geen driftbuien meer! En als ze ze wel heeft reageer ik er gewoon niet op, want dat versterkt de reactie van haar de volgende keer alleen maar! Succes!
Gelukkig ben ik niet de enige met zo`n drift kikker. Ik probeer me er ook zo min mogelijk van aan te trekken op dit moment en ze heeft er al 2 dagen geen 1 meer gehad!!!!! Tja als je geen aandacht krijg op die manier is de lol er snel vanaf!
Onze Laura kreeg een enrome driftbui in het viegtuig. Zodra ze haar oranje riempje zag veranderde ze in een wild dier.....en schreeuwde ze de gehel business claas bijelkaar.....Ik heb minstens 30 blikken gevoeld...Ik kan mij voorstellen dat wanneer je veel geld neertelt voor een ticket je ook in alle rust wilt zitten. Die rust heeft Laura tijdens turbulentie (gelukkig maar 5 min.) en tijdens landing weggenomen...hihi) Niks aan te doen.....
Emelyne had er vandaag 2 vlak achter elkaar. Ik was een stukkie aan het lopen met haar, rondje om het huizenblok. Ik ging de hoek om en ze wilde toch niet mee!! Ze ging nog net niet op de grond liggen, maar ze ging me toch tekeer. Ik kon haar gerutstellen dat we nog niet naar huis gingen, en ze liep weer lief mee. Tot we bij het volgende bochtje waren en ik wel naar huis ging. Nou nou, ze had het ff niet meer, hoor. wat ging ze te keer!!!! Zo heb ik haar gelukkig (nog) niet vaak meegemaakt. Sabrina, ik kan me voorstellen dat die mensen in het vliegtuig niet blij waren met een drukke Larua, maar wat doe je eraan? jullie hebben net zo veel recht op een plekje in dat deel van het vliegtuig...