Maandag ga ik voor het eerst in mijn leven onder narcose. Ik ben echt extreem bang omdat ik het nooit heb gehad (onbekende.) Hoe hebben jullie de narcose ervaren? Voelt het alsof je flauw valt?
Het voelde alsof ik in een heel lekker bed lag. Ze stelden een vraag en terwijl ik antwoord gaf zakte ik weg. Binnen 3 seconden. En het wakker worden vond ik heerlijk. Of ik heerlijk en lang had geslapen, maar ik doezelde zo weer verder. Ik ben nog nooit zo lekker wakker geworden als toen Ik was trouwens ook erg bang (was een curettage) maar het viel me 1000% mee!
Dit inderdaad. Het is spuiten van het narcosemiddel vond ik erg vervelend en na de narcose ben ik nog een paar dagen echt heel erg moe geweest. Al met al viel het mij mee. Niet misselijk geweest!
Ik voel mijzelf altijd langzaam in slaap vallen en als ik wakker word is het alsof ik heel lang en diep geslapen heb. Hierdoor ben ik de rest van de dag meestal een beetje suf. Op de operatie kamer stelt men je goed gerust en leggen ze ook eerst alles uit voordat je onder narcose wordt gebracht. Ik kan wel zeggen dat het niet eng is en dat je jezelf echt niet druk hoeft te maken, maar het zal een kwestie zijn van zelf moeten ervaren. Succes alvast!
Ze stellen een leuke vraag en voor je je zin af hebt slaap je al. Bij het wakker worden is het alsof je uit hele diepe slaap komt en uren geslapen hebt. Ik was ook niet misselijk. (Was bij mij ook 1e keer en toen uurtje na de bevalling)
Ik lag al huilend op de ok tafel. Tegen de chirurg te roepen dat hij mij niet dood mocht laten gaan omdat ik 3 kinderen heb op dat moment stelde hij me gerust en viel ik in slaap
Het voelt als niks... verder als 2 zijn ze niet gekomen met tellen.. Je bent ineens weg en daar merk je niets van
Ik heb het twee keer gehad. 1 keer bij een spoedkeizersnede en toen was ik zo dankbaar dat ik mocht gaan slapen, dat ik me ook nergens druk over kon maken vooraf. Toen ik wakker werd, wist ik ook meteen waar ik was en wat er aan de hand was geweest. De tweede keer was een bijholteoperatie. In slaap vallen was weer heel relaxed. Wakker worden was heel raar. Ik werd wakker met het idee dat ik nog op de operatiekamer was, en moest me echt even oriënteren.
Je denkt dat je nog makkelijk tot tien kan tellen maar haalt de 3 nog geeneens. Wakker worden en niet echt weten waar je bent Ben nooit misselijk geweest en ook niet lang moe. Nuchter moeten zijn en lang wachten vond ik het meest vervelend.
Ik vond het voelen als in slaap vallen. Toen ik bij kwam en ze vroegen hoe ik me voelde, kon ik alleen maar zeggen dat ik in tijden niet zo lekker geslapen had. Van misselijkheid geen moment last gehad (niet na narcose via kapje en niet via infuus), moe zijn er na nog wel een tijdje, maar prima te overzien.
Ik ben voor mijn sterilisatie onder narcose gegaan. Voor mij een klein iets waardoor ik toch het onder narcose gaan kon ervaren. Ik dacht altijd dat ik panisch zou worden om in de operatie kamer nog wakker te moeten zijn, het viel mee. Heel veel mee. Ik vond er niets engs aan. Moest zelf op de operatie tafel klimmen. Mijn armen naast me. Infuus zat er al in. Ik was echt wel benieuwd, na vragen te beantwoorden zodat ze de juiste handeling doen vertelden ze aan iets leuks te denken. Het grote moment was dus aangebroken. Ik voelde me wat weg zakken. Toen een behoorlijke druk op mijn borst alsof ademen lastig werd. Ze stonden al klaar met een zuurstof masker, dus die druk die ik voelde hoorde erbij. En verder was ik echt ineens weg. Het moment van in slaap zakken niet opgemerkt. Het wakker worden. Wat voelde ik me héérlijk alsof ik lekker geslapen had, gelukkig was ik totaal niet misselijk... Dacht ik. Maar toen ik bewoog kwam de misselijkheid enorm opzetten. Dat was echt balen! Anders was heel die narcose en ingreep echt mee gevallen. Die misselijkheid heeft ongeveer 24 uur geduurd en ik moest daarvoor ook blijven. Was net zo beroerd als tijdens mijn zwangerschappen. Wist dus gelijk waarom ik me heb laten helpen. Ik hoop dat het voor jou maandag mee valt en ben benieuwd hoe je het zelf ervaren hebt, ze zorgen echt wel goed voor je en als je zegt dat het de eerste keer is krijg je echt wel te horen dat het spannend is zo voor het eerst.
Ik ben wel eens misselijk geweest na de narcose, toen kwam zelfs het kleinste slokje water weer naar buiten. Maar dat was nadat ik ruim 5uur onder narcose geweest was. Bij andere keren geen last gehad.
Ik moest aftellen van 100 naar 0, maar was ‘opeens’ weg. Niks engs aan. Het volgende moment werd ik weer wakker. Rustig aan! Het valt echt mee. Maar kan me je gevoel voorstellen. Ik vond het ook eng. Maar dat kwam bij mij ook meer omdat het allemaal heel difinitief was en ik wist dat de operatie niets zou verbeteren of goed zou maken.
Ik ben een aantal keer onder narcose geweest. Eerste keer was ik in paniek omdat ik de ingreep deed zonder narcose maar dat viel zwaar tegen. Uiteindelijk dus min of meer onder dwang plat gespoten Andere keren dus wel narcose gekozen en ze vroegen een persoonlijke vraag. Over hobby's, werk enz. Nog voor je antwoord hebt gegeven slaap je al. Het gaat zo snel. Had echt spijt dat ik dat de eerste keer niet had gedaan. Succes maandag! Geen zorgen maken over de narcose. Lekker even slapen
Ik moest denken aan een mooie vakantie en ik kon niet eens bedenken waar ik dan heen zou willen toen sliep ik al. Heb ook een keer een roesje gehad en dat was ook prima maar mn geheugen daarna was echt een zeef. Ik kon echt niets onthouden daarna, heel gek.
Ik heb vroeger als klein meisje vaak narcoses gehad voor buisjes en keel en neus amandelen verwijderen, dus ik kon het me niet meer heugen. Afgelopen februari voor het eerst weer onder algehele narcose maar wel heel kort, 20/30 minuten. Ik kreeg een infuus, daar spoot ze wat in en toen kreeg ik een kapje op waardoor ik moest ademen. Ik dacht "ff flink doorademen dan is het zo klaar" en ik kan mij drie teugen herinneren en toen was ik weg Het voelde gewoon als ik slaap vallen. Totaal niet eng ofzo. Het wakker worden had ik geen zin in, constant iemand aan mn kop te zeuren dat ik wakker moest worden terwijl ik alleen maar wou slapen. Ik zou dus zeker geen angst hebben voor een volgende keer. Hopelijk stelt dit jou gerust