Ik ben net bij de VK geweest voor de 2e groeiecho. We krijgen een flink kindje (ik ben nu 35w6d en het kindje wordt nu geschat op 3234gram). Ik moet dus verplicht in het ziekenhuis gaan bevallen omdat het kindje op de groeicurve tussen de P90 en P98 zit... Ik heb een gigantische hekel aan ziekenhuizen en dit is dan ook even een klap in mijn gezicht... Wie hier heeft dat ook meegemaakt? Of zijn er mensen die in het ziekenhuis zijn bevallen en me gerust kunnen stellen?
Oh meid! wat vervelend dat je je zo op het thuisbevallen hebt ingesteld en nu naar t ziekenhuis moet. Heb zelf weinig ervaring met ziekenhuizen maar in mijn omgeving zijn er mensen die zweren bij het bevallen in het ziekenhuis. en misschien is het in jouw situatie ook niet zo verkeerd.. Heel veel sterkte! Liefs
Echt waar??? Ik lag met 35 weken en 3 dagen in het ziekenhuis i.v.m. harde buiken om de 5 minuten. Dat heeft 2 dagen aangehouden en daarna zouden ze zien wat ze gingen doen. Maar toen opeens zakte het af, was ook goed op de ctg te zien, en mocht ik naar huis. Er is een echo gemaakt en daar kwam uit aan de hand van de metingen: 3300 gram. De verloskundige en gynaecoloog zeiden dat dat goed was. Wel wat groot en dat de kleine al klaar was om te komen. Maar de 40 weken zou ik nog makkelijk kunnen halen. Ook heb ik niemand gehoord over in het ziekenhuis bevallen.. Zo meteen moet ik weer naar de VK, weet niet wat er dan gezegd zal worden.. Ik laat het je wel even weten.. Jammer dat je niet thuis kunt bevallen, ik zou dat ook het liefste willen hoor.. !!
Hoi, ik heb dit niet meegemaakt en ik ben ook nog nooit bevallen, maar ik kan je wel zeggen dat ik ook zo'n ontzettende hekel heb aan ziekenhuizen. Alleen van de lucht word ik al misselijk. Ik wil dus ook graag thuis bevallen. Nu ben ik toch bij een open dag van het ziekenhuis geweest en na een rondleiding voel ik me een stuk prettiger. Mijn insteek is nog steeds het liefst thuis, maar mocht ik door bijzonderheden in het ziekenhuis terecht komen vind ik dat niet zo erg meer. Misschien helpt het je iets als je het ziekenhuis opbelt voor een rondleiding? Succes in elk geval!
Ik had van de eerste graag thuis willen bevallen, maar ben uiteindelijk in het ziekenhuis ingeleid. Ondanks alles wat er gebeurd is (OK na bevalling etc), is het bevallen in het ziekenhuis an sich me goed bevallen. Het ziekenhuis waar ik bevallen ben (Woerden) heeft nl kraamsuites, waar je de beschikking hebt over eigen sanitair en waar ze na de bevalling alle medische apparatuur verwijderen. Ook manlief kon gewoon blijven slapen in de suite. Het personeel was ook echt prima en eigenlijk kon het me op het moment zelf niet heel veel meer schelen. Ik hoop alleen dat ik dit keer gewoon bij mijn eigen vk mag bevallen (poliklinisch), want ik miste wel de mogelijkheid om achteraf nog vragen te stellen (hoefde nl niet meer bij gyn langs).
Ik loop al 1,5 jaar in het ziekenhuis door iui behandelingen en moeizame zwangerschap dus ik weet niet beter. IK denk dat je het instituut 'ziekenhuis' moet loslaten. Een ziekenhuis bestaat uit hele betrokken en gekwalificeerde mensen (verpleegkundigen, verloskundigen, gynaecologen) die je zullen steunen en helpen als dat nodig is. Bovendien zijn jij en je kind altijd verzekerd van een arts in de buurt ihg er iets mis gaat of er extra medische hulp nodig is. In ons ziekenhuis worden bevallingsvoorlichtingen gegeven. Misschien doen ze dat in jouw ziekenhuis ook en kan dat je zorgen iets verlichten.
Bij de eerste wilde ik ook thuis bevallen, maar (achteraf gelukkig) braken mijn vliezen met 36 weken. Mijn zoon was ook erg groot (woog 3640 met 36 weken dus) en ben ik 3 liter bloed verloren. M'n zoon had een hele slechte start, waardoor hij op de neonatologie ic opgenomen werd. Je snapt natuurlijk dat ik nu nooit meer thuis wilde bevallen. Ik moest ook weer in het ziekenhuis bevallen, wat ook weer goed was, want dit keer verloor ik 2 liter bloed. Mijn dochter woog met 39 weken 4060gram. Ik heb het nooit erg gevonden dat ik daar moest bevallen, ik snap wel dat het een tegenvaller is! Maar uit mijn ervaring kan ik je vertellen, dat het ziekenhuis echt niet zo erg is! Je kan natuurlijk wel een bevallingsplan schrijven, om te vertellen wat jij echt belangrijk vindt, zodat ze daar rekening mee kunnen houden. En een voordeel: bij complicaties heb je zo medische hulp. Als je thuis bent, moet je als je aan het bevallen bent, of net bevallen bent nog naar het ziekenhuis toe.
Ik herken het helemaal. Ik had ook zo'n hekel aan ziekenhuizen, gewoon al het gebouw binnen gaan stond me tegen. Echt, ik was zo angstig! Het idee dat ik daar in zo'n bed moest gaan liggen waar anderen in hebben gelegen, de sfeer die er hangt, de apparatuur die overal om je heen staat... maar ik was genoodzaakt te gaan. Ik had mijn kindje met 42 weken nog steeds niet en werd ingeleid, dus had echt geen andere keus. Was dus ook vastbesloten zsm weer naar huis te kunnen na de bevalling, maar ook dat liep anders. Was genoodzaakt een nacht te blijven vanwege vacuüm en een extra controle van mijn kindje. Mijn kindje was ook op wat grammetjes na 5kg en dat wisten ze bij mij vantevoren dus niet(!). Stel dat ik thuis was gebleven had ik alsnog kunnen gaan denk ik. Ik moet zeggen, achteraf ben ik zo blij geweest dat ik gegaan ben en me over de angst heb heen gezet. Er waren heel lieve mensen om me heen daar die goed voor me zorgden, het zijn allemaal ook maar gewoon mensen. Na de bevalling werd ik gedouched en echt, wat was ik BLIJ toen daar zo'n bed op me stond te wachten waar ik van tevoren zo panisch voor was. Het kon me op dat moment allemaal niet meer schelen, was er totaal niet mee bezig. Het is gewoon een veilige omgeving met allemaal professionals om je heen die heel zorgzaam met je omgaan. Als er iets is ben je in goede handen, dat is natuurlijk ook heel belangrijk. Ik heb wel eens gehoord dat, als er thuis iets misgaat, je dus alsnog kunt gaan naar het zh en dan is het helemaal niets. Het scheelt toch kostbare tijd als je al in het zh bent. Echt, het is niet zo erg als je je voorstelt. Het is me 100% meegevallen. Als alles goed gaat mag je erna gewoon naar huis!
Bedankt voor alle lieve reacties tot nu toe Het blijft toch een gigantische domper, zeker omdat ik me eerst had ingesteld op een badbevalling. Ik had hier ook allemaal info over gekregen van de VK. Toen ik met 35 weken op controle ging had ik een andere VK (praktijk met meerdere VK's dus) en die vertelde me dat ik helemaal niet in bad mocht bevallen omdat mijn BMI VOOR de zwangerschap al 28 was en ik dus overgewicht had. Ik mocht toen wel nog eventueel thuis bevallen als ik een bed in de kamer zou hebben. (BMI van 28... Ik weeg dus echt geen 150 kilo... En dat hadden ze met 7 weken zwangerschap al kunnen zeggen, maar met 35 weken viel het ze pas ineens op schijnbaar). Dus ik was al helemaal down. En nu is het dus ineens van bad, naar bed, naar ziekenhuis... BAH Ik heb gekeken voor een rondleiding in het ziekenhuis en dat was dus 1 september.. de volgende is 16 oktober... valt weer erg ongustig dus.. Maar misschien kan ik een privérondleiding krijgen dan.. Ik zal eens informeren.. :S
Wat vervelend dat je onverwacht toch naar het ziekenhuis moet maar ik kan je uit eigen ervaring vertellen dat het allemaal erg meevalt. Zelf wilde ik ook heel graag thuis bevallen maar mijn vliezen braken met 36+2 dus moest ook onverwacht naar het ziekenhuis. Toen ik daar aankwam zat ik al vol in de weeen en kon het me allemaal niet zoveel meer schelen, wilde alleen maar dat ons kindje snel geboren zou worden. Ik vond de verpleegsters en de verloskundige ontzettend aardig en ook de nazorg was super goed, we zijn nog 5 dagen in het ziekenhuis gebleven en mochten toen naar huis. Nu ik weer zwanger ben wil ik toch weer graag thuis bevallen maar ik heb me erop ingesteld dat ik misschien toch weer naar het ziekenhuis moet. Ons kindjes is juist wat aan de kleine kant. (onder de p10 lijn). Zie absoluut niet op de tegen de bevalling, of dit nu thuis is of in het ziekenuis. Heel veel succes de laatste weekjes en zo'n rondleiding is wel fijn inderdaad!
Ik heb momenteel precies hetzelfde, sinds vorige week onder de gyn gezet door beginnende zwangerschapsvergiftiging, mag nu dus ook niet meer thuis bevallen Ik heb een verschrikkelijke hekel aan naalden en vind een ziekenhuis ontzettend klinisch dus ben nog steeds bezig mij hierover heen te zetten. Heel veel sterkte en ik weet hoe je je voelt
ik mocht niet thuisbevallen ivm medische indicatie de hele zwangerschappen en ben dus 3 keer in het zh bevallen en ik ben echt super tevreden !!!! alles zo goed verlopen en er werd goed geluisterd
Hier wou ik ook graag thuis bevallen maar ook dat ging niet. De vk adviseerde me ook ivm met lengte om in het ziekenhuis te bevallen. Ben vrij klein van stuk en ook al was mijn vorige bevalling goed gegaan wou ze me toch in het ziekenhuis hebben, zeker omdat ik de vorige keer met precies 37 weken ben bevallen en nu bijna 40 weken was. Wat was ik blij dat ik in het ziekenhuis was tijdens de bevalling. Het laatste deel van de bevalling was vreselijk omdat mijn dochter sterrekijkertje was had ik heel snel persweeen en uiteindelijk heeft mijn dochter opstartproblemen gehad en ik een totaal ruptuur. Waren we er niet geweest dan hadden we op het laatst of net na de bevalling nog mogen gaan. Dochter heeft nog ff in de couveuse gelegen en ik moest ook blijven ivm de geleden schade. Als we nog eens voor een 3e zouden gaan dan ga ik zowiezo naa het ziekenhuis.
Nou meid ook hier vrijdag te horen gekregen dat ik een thuisbevalling vaarwel kan zeggen. (we zijn ook nog eens op dezelfde datum uitgerekend! haha) Ik had me er echt op ingesteld, maar helaas door beginnende zwangerschapsvergiftiging dus onder controle gyn gezet. Ik was er echt helemaal af en kwaad, maar langzaam begin ik er aan t wennen. Misschien helpt het omdat ik al een keer ben bevallen in het ziekenhuis, en dat eigenlijk best goed ging, toen werd ik wel ingeleid, en waar ik nu dus het meest tegenop zie is met ww in een auto te moeten stappen! IEKS!!! Je kan je er maar het beste proberen bij neer te leggen, dan heb je er geen stress meer van, het is zoals het is... ... maar jammer... dat wel.
Ik ben in het ziekenhuis bevallen. We hebben wel speciaal gekozen voor een ziekenhuis met kraamsuites!! Het was een prima bevalling. Super lieve verloskundige, top verpleegkundigen!! En na de bevalling lieten ze ons al snel, met beschuit met muisjes, alleen achter in de kraamsuite!! Waar we dus lekker eerst hebben kunnen genieten van ons nieuwe gezinnetje. Ik had toen helemaal niet het gevoel dat ik in een ziekenhuis lag. Mijn vriend mocht ook gewoon blijven slapen daar!! (maar misschien mogen jullie gewoon meteen naar huis). Een ziekenhuis zonder kraamsuites lijkt me niks....dus als het kan, zou ik echt voor een kraamsuite gaan!! En verder lekker over je heen laten komen, ook een thuisbevalling had alsnog in het ziekenhuis kunnen eindigen natuurlijk... Al stond het bad al, geeft dat geen garantie op een prima thuis/badbevalling....