Ja zucht...men heeft overal wel een mening over (ongevraagd). Ene oor in, andere oor uit OF een zeer gevatte opmerking (die ik me vaak te laat pas bedenk ). Maar, eerlijk gezegd is het niet vaak voorgekomen.
Adviezen heb ik gelukkig nog niet zoveel last van gehad. Mensen durven zich niet zo goed met mij te bemoeien Wel heb ik dat mijn moeder zich vaak inbeeldt dat ik me zorgen maak om vanalles en me daarover dan 'gerust wil stellen'. Toen Sil zo'n 8 of 9 maanden was, had ie nog geen één tand. Niet ongebruikelijk, dacht ik zo, maar op de één of andere manier kwam dat ter sprake bij mijn moeder. Toen ging ze me op zo'n toontje (kennen jullie misschien wel, zo'n zalvende 'maak je geen zorgen'-toon) vertellen dat die tanden vanzelf wel kwamen en dat ik me er niet zo druk over moest maken. Eh, mam...? Ik zei alleen maar dat er nog geen tand in zicht is, niet dat ik bang was dat hij nooit tanden zou krijgen...! En dat soort dingen dan met zo'n beetje alles. Ik vertel dat hij 1 keer zijn bordje niet leeg eet, en ik ben meteen een overbezorgde moeder die er vreselijk om in de stress zit (niets is minder waar want mijn zoon weegt in kilo's hoe oud hij in maanden is: 13!!, dus die kan wel een dagje met minder eten toe, lijkt me zo ). Ach ja, drie keer zuchten en niet meer aan denken.
Ach sommige mensen kunnen het gewoon niet laten. Ik zat bij de tandarts met dochter van 4 maanden in de maxicosi. Zegt de mevrouw achter de balie: klopt het dat ze 'stevig' is? Ik dacht bij mezelf, wat moet ik hier nou op zeggen (dochter heeft van de lekkere wangen)? hoe durft iemand zoiets te zeggen tegen mij. Dus ik zeg heel rustig dat ze volgens het cb op het gemiddelde zit. Maar ze bleef volhouden: maar ze is wat stevig toch? Raar wijf, was echt over de zeik met mijn toen nog razende hormonen. Onze dochter heeft die wangen nog steeds (ruim 3 jaar oud). Ouders hebben ook altijd van alles aan te merken, vinden haar haar te lang, vinden mijn zwangere buik te klein...pffff.... Charlie
Ik kreeg gisteren nog weer een geweldig advies. Vriendin: slaapt ie nu al door? Ik: nee nog niet maar hij is ook nog maar 9 weken hè Vriendin: geef je hem ook pap? Ik: nee dat is pas vanaf 4 maanden Vriendin: oh dan moet je hem gewoon pap geven hoor dan slaapt hij wel door, als ze 6 week zijn geweest kan dat best. Ik: uhm... nou voorlopig doen we dat nog maar even niet Tja wat moet je dan nog zeggen hè, volgens mij heeft het ook weinig zin om er dan nog tegenin te gaan..
Pfff..hou maar op. Ik heb ze hier ook allemaal gehoord. Helemaal als je een jonge alleenstaande moeder bent denken mensen dat ze alles kunnen zeggen. Zo ook mijn oma, hartstikke lieve vrouw hoor maar ze zegt nou eenmaal alles wat ze denkt en dit komt niet altijd goed over. Toen ik net bevallen was zei ze tegen mij: Nou, heb de komende jaren maar geen sex meer hoor. Straks ben je weer zwanger! Pardon?? Mijn oma verteld mij even dat ik geen sex meer mag hebben de komende jaren! Ook zei ze laatst: Zit zoontje nog in de box? Ik: Ja, af en toe hoezo? Oma: Nou laat hem maar zo lang mogelijk in de box hoor, anders ben je de hele dag met hem bezig. Vond dit zo apart!! Mijn zoontje begint met lopen en hij wordt langzamerhand een beetje zat van de box. Ik zie het al voor me om hem de hele dag in de box te laten! Ik heb toen ook gezegd dat ik, toen ik wist dat ik moeder ging worden, ik ook wist dat ik veel met hem bezig zou zijn, en ik het zielig vind om hem de hele dag in de box te laten. Ik moet achteraf ook wel lachen om haar uitspraken eigenlijk, ik weet dat ze het goed bedoeld. Maar ik zou het echt niet van vreemden kunnen hebben als ze zomaar zogenaamde goed bedoelde adviezen zouden geven. Laatst was ik bij de ah, mijn zoontje zat in het karretje. Komt er een meneer aan en vraagt: oh wat lief hoe oud is hij? Ik: 9 maanden. Hij: Ja het is tegenwoordig heel normaal om op je 16e kinderen te krijgen he. Ik: Nou meneer ik ben geen 16 maar 20, en ookal was ik 16 dan was dat geloof ik nog steeds niet uw zaak. Meneer wist niet hoe snel hij weg moest komen:x
Toevallig hadden wij het hier gisteren over met mijn schoonouders, mijn schoonvader begon schijnbaar echt te praten toen hij bijna 4 was, daarvoor brabbelde hij alleen een beetje. Mijn man zijn oma is er een paar keer mee naar de dokter geweest. Om te laten onderzoeken of hij doof was, of geen stembanden, minder begaafd enz. Alles was goed, hij begreep alles ook, maar weigerde te praten. Elke keer zei de dokter dat het goed kwam. En dat als hij echt begon te praten hij zijn mond nooit weer dicht deed. Nou ik kan je beamen dat zijn mond inderdaad nooit meer stilstaat . Scheen in zijn geval onzekerheid te zijn. Toen hij naar school ging werd het steeds beter.
och die goedbedoelde adviezen... ik luister er niet meer heen. in het begin gaf ik nog mijn mening/antwoord maar mensen luisteren gewoon niet naar wat je zegt. nu negeer ik ze gewoon en probeer ze niet eens te horen want anders ga ik heftiger reageren naar mijn zoontje toe (vooral tijdens een huil/driftbui) dan nodig is. soms geef ik antwoord... maar dat is omdat ik nu zwanger ben en mijn hormonen gieren hahahahah
@ SYRV, die oude generatie heeft heel andere opvattingen. Zo heb ik eens een jongen op mn werk gehad, een jongen van een jaar of 30 met down syndroom, maar dat hebben ze echt pas ontdekt toen hij al kind was. Hij zat nl tot zn 5e in de box en at nog pap en dronk fles, hij was gewoon wat langzamer, echter, toen er al 2 broertjes de box uitgegroeid waren en gewoon konden eten en lopen etc heeft er toch iemand aangekaart hem te laten onderzoeken, bleek hij "gewoon" down syndroom te hebben!
Ik denk dat je je antwoord niet zo bedoeld als dat het over KAN komen. maar wilde er toch even op reageren. Ik ben super trots op mijn kinderen maar helaas is ondanks de naar mijn idee redelijk consequente opvoeding iets wat je niet altijd in de hand heb. En dat is het karakter van het kind. Want helaas heeft die duivelse hoorntjes en kan enorm krijsen als die zijn zin niet krijgt (krijg je ook geen contact meer) maar dan krijgt hij nog steeds zijn zin niet hoor. (uitzonderingen daar gelaten) maar wat ik dus wil zeggen is dat als je kinderen tegengas geven het niet altijd hoeft te zeggen dat je er niet blij mee bent of het kind niet opvat. Nogmaals ik denk niet dat je het zo bedoeld en denk ook wel te snappen wat je wel bedoeld. maar als je even heel zwart wit jouw reactie lees heb je toch heel wat moeders met "pittige" kinderen in een bepaalde hoek gezet. Lekker genieten van je meisje en die comentaren ene oor in andere uit. @TS Meid wat een K-opmerking! over je tengere meisje en papa en mama!:x nou kan je wel vertellen dat nog steeds bij zo'n 70% van de vrouwen er volgens mij 2 weken na de bevalling wel te zien is dat ze recent zwanger waren. sommigen willen gewoon zoiets zeggen en t lijkt dan alsof het hun opbeurt als ze een ander verkapt dik noemen. heeeeel irritant. en niks van aantrekken. en wat betreft je kindje. volg je gevoel. is volgens mij niks mis mee. baby's van 2 weken huilen idd nog wat meer om eventueel krampen of honger. gewoon niet om huilen en denken mensen Lekker BOEIEND!!!
Precies, over ALLES. Het is hier te breed of daar te kort. Ik denk wel eens dat mensen hun eigen onvolkomenheden proberen te overschreeuwen of zo, en dat doen door een ander op die van hem/haar te wijzen Ene oor in, andere weer uit... helaas bedenk ik die prachtige oneliners ook altijd pas thuis Lang geleden, toen we alleen onze oudste nog hadden en een 2e niet erg wilde lukken (wat mensen natuurlijk niet konden weten, maar goed, dan is het nog steeds niet hun zaak natuurlijk) kreeg ik nogal eens de vraag of het niet eens tijd werd voor een 2e. Waar mensen de brutaliteit vandaan halen voor zo'n vraag... maar goed. Ik heb een keer gezegd: "Jongens, hou er over op, we nemen pas een 2e als deze op is..." Er volgde een verbijsterde stilte
Tsja, wat moet je dan wel niet denken van een moeder van in de 40... . Mijn kleine zit echt niet te krijsen hoor, en gaat heel normaal mee de supermarkt door. Maar er heeft er ook wel eens eentje van mij een giga driftbui gehad, jawel, in de supermarkt. Tja dat zij dan zo, ik negeerde ze compleet op zo'n moment en gaf ze zeker niet hun zin. Ze hebben het alle 4 maar hoogstens twee keer gedaan omdat ze in de gaten hadden dat zo'n scène toch niks oplevert bij mij. (Ja, een hoop aandacht van andere mensen die het 'zielig' vinden, zo'n kindje dat enorm drama zit te maken .) Het hangt van je opvoeding af en echt niet van de leeftijd van de moeder, dat vind ik echt een enorm vooroordeel. Voor de rest ben ik het met je eens: ieder z'n eigen manier, en laat een ander lekker in z'n waarde...
Waar ik vaak tegenaanloop is dat Alyna vaak in de winkel gaat huilen.(en dan echt met lange uithalen en snikken) Niet omdat ze niks krijgt, want ze weet al lang dat als ik nee zeg, het nee is op dat vlak. Maar dan wil ze niet in het karretje, maar ze wil ook niet stappen, dus wil per se bij één van ons op de arm. Euh...niet dus. Maar dan gaat ze echt vreselijk te keer soms en mensen moeten daar altijd iets over te zeggen hebben. Ofwel kijken mensen elkaar aan met zo'n blik van 'heb je dat nou gezien??' (omdat ze dus huilend achter ons aan hobbelt) Of ze richten zich rechtstreeks tot haar, vanuit het niets. 'Ooooh meisje, niet zo huilen hoor! Ben je zo verdrietig?' Maar dan echt op zo'n stom toontje en ons ondertussen aankijken van 'tsss!', kennen jullie dat? Ze heeft zelfs van een vrouw een keer een sleutelhanger gehad van een wildvreemde vrouw 'omdat ze zo verdrietig was'. Of een aantal kassadames die achter m'n vriends rug om meteen gingen kleppen 'heb je dat nou gezien? hij laat haar gewoon lopen, zo'n verdrietig meisje!' Helaas voor hun liep ik iets achter m'n vriend en hadden hun dat niet door. Dus heb heel rustig gezegd 'Tja, de meeste kindjes huilen wel eens als ze hun zin niet krijgen, maar we kunnen niet bezig blijven he'. Ze zijn maar snel verder gegaan met uitpakken. Poeh, sorry voor de lap tekst! Ben m'n frustratie weer even kwijt.
Nou fem, ik vind het ook niet echt leuk verjaardagsbezoek hoor, met zulke opmerkingen. Niet echt invoelend van ze om zo'n opmerkingen te maken. Ik zou het ook zo gezien hebben.
Hier ook een jonge moeder met de ervaring dat iedereen denkt dat jong onbekwaam betekent. Ik was een tijd geleden op het cb, Boaz was toen 5 maanden en kon al rollen. Terwijl ik hem aan het uitkleden was vroeg die vrouw om mijn boekje, dus ik zei dat ik hem even zou pakken(als ik klaar was met Boaz natuurlijk..), waarop ze zegt ´Niet weglopen bij de kleine he, dat is gevaarlijk ivm omrollen´... Ik was zo verbaasd dat ik echt niks terug kon zeggen. Dit is slechts een voorbeeld van 1 van de vele ´adviezen´ die ik af en toe naar mijn hoofd krijg.
Ik snap heel goed dat het irritant is als iemand zoiets zegt, alsof je niet goed op zou letten. Maar bij het cb hier laatst ben ik ook even snel bij een kindje gaan staan omdat de moeder zomaar weg liep. Kindje was denk ik een maand of 2/3, maar wel erg beweeglijk, dus er zijn wel moeders die het doen dus...
Dat is niet zo gek toch, dat ze dat zegt. Zij vraagt jou om dat boekje, jij zegt dat je hem even pakt (je moest eens weten hoeveel moeders hun kind even alleen laten op commode o.i.d. ook op dit forum lees ik genoeg kinderen die ergens vanaf gevallen zijn). Ze horen dit ook te doen, ik hoor het ze ook vaak zeggen op ons CB.
5 dagen in de week loop ik 's morgens met Kylian en Kinley (in de wandelwagen) naar Kylian's school. Elke morgen komt er een mw op de fiets voorbij die elke morgen het nodig vind om een opmerking te maken. Kinley zou niet warm genoeg gekleed zijn, Kylian telde niet goed (hij was bij 46 wist het even niet meer en telde verder bij 48), Kylian's schoenen zouden niet goed zijn. Ik moest Kinley laten lopen aangezien ook echte schoenen aan had. Elke morgen houdt ik me in en reageer ik niet Maar als jullie eerdaags ergens lezen dat er een mw van de fiets gemept is dan weten jullie dat het het laatste druppeltje was. Groetjes Anita
tja, zo heeft mijn moeder er ook nogal een handje van om te bepalen dat ik nog niet zwanger moet worden odmat ik keizersnee heb gehad en daniel nog geen jaar is. Van de gyn kreeg ik weer groen licht na halfjaar mits ik geen BV meer gaf. Nu is daniel 9 maanden en wij bezig voor een 2de. Mijn ma kan toch niet bepalen of mijn lichaam daar klaar voor is of niet? en mn schoonma denkt dat alles nog hetzelfde moet als 16-38 jaar geleden en dan nog al die opmerkingen omdat ik 19 was toen ik beviel... :x
Haha, die vrouw op de fiets! Toch proberen om iets pakkends te verzinnen om haar eens goed maar netjes de waarheid te zeggen (er zijn vast leden die daar wel iets voor kunnen verzinnen haha)