Misschien er idd maar even bij zetten, het kan best overkomen alsof ik een heks ben die mijn sm op haar plek wil zetten. Ze is 35 jaar ouder en van een hele andere generatie en heeft een heleboel kinderen en juist daarom vond ik het een grappig voorval.
Zo hee! Hebben jullie weer een reltopic gekozen? Mijn hemel zeg.... tis weer zover! Over kinderachtig gesproken!
Daar doelde ik ook eigenlijk op. Ik snap heel goed dat je trots bent dat jouw manier goed werkt, en terecht! maar idd dat gevoel van "triomfantelijke overwinning" zo laten blijken, is dat echt nodig? Sorry als jouw openingspost daardoor een beetje vreemd op mij overkwam.
Lol na al die schoonmoeder topics gelezen denk ik dat vele je intentie van het verhaal missen. Dat je trotst bent dat jij je kindje zo goed kent. Je geeft immers al aan dat je een leuke Sm hebt Ik zou zeg gen lekker trots zijn je doet het super
Ik heb een super schoonmoeder, waarmee ik het niet altijd eens ben, maar die absoluut het beste voor heeft met mijn, mijn man en onze dochter! Ik hou van haar, maar toch heb ik ook van die 'momentjes' gehad: We waren aan het eten en mijn dochter wil na een paar hapjes vaak even een slokje drinken en eet dan verder. Enfin, onder het eten begint mijn dochter dus te mopperen, dus ik geef haar haar bekertje water. Schoonmoeder: 'oh, je leert haar dus dat ze mag drinken in plaats van eten?' (schoonmoeder drinkt nooit onder het eten trouwens, volgens mij ook iets van vroeger) Ik: 'nee, ze drinkt nu een slokje en eet dan verder, let maar op' Schoonmoeder: 'nou, die eet zo dus niks meer, dat kun je vergeten'. Dochter neemt een paar slokjes water en eet daarna keurig haar bordje leeg. En wat denk je?! De volgende keer gaf mijn schoonmoeder haar zelf het bekertje water onder het eten, dat vond ik echt tof van haar! Over het 'laten huilen' hebben we het ook vaak gehad, was zij wel voorstander van. We zeiden dat we dat niet willen hebben en dat het bij onze dochter toch geen zin heeft. Resultaat: bij de volgende oppasbeurt mocht mijn dochter tot 21:30 uur beneden blijven, want mijn schoonmoeder vond het zo sneu dat mijn dochter ging huilen toen ze naar bed moest en 'ze was nog zo gezellig aan het spelen beneden'. Misschien het andere uiterste, maar dat heb ik 1000 x liever dan laten huilen! Conclusie: ook al heb ik een schat van een schoonmoeder kan ik ts begrijpen. Het is geen wedstrijd, maar soms wordt je een beetje moe van die goedbedoelde adviezen en ben je blij dat je kunt laten zien dat je als moeder ook wel weet hoe je met je kind moet omgaan (en gelukkig maar als je kind dan net lekker mee doet, want hoe vaak gaat mijn aanpak niet fout en moet ik toegeven dat ik stiekem eigenlijk ook niet zo goed weet hoe het allemaal moet ).
+ 1 Wat kunnen sommige toch zeiken en rellen! Laat TS lekker met rust, ze is gewoon trots op zichzelf! En eerlijk gezegt erger ik me vaak genoeg wel eens aan alle 'goed bedoelde adviezen' en ik kan me voorstellen dat het heerlijk is dat je eigen methode dan werkt!! Daar mag best een triomfantelijk gezichtje bij
nog eentje van een trotse mama. Nr3 was een paar weekjes oud (eerste consultatie bij kind en gezin). Ze lag in mijn armen terwijl ik aan het bureau van de arts zat. De speen valt eruit en rolt zo onder t bureau. De arts zei wacht ik pak ze even. Maar ik was al onder t bureau gedoken (vlug bukken met zwaai en baby blijven vasthouden en dan in 1 haal weer naar boven). Toen ik boven t bureau kwam, kijkt hij heel verbaasd en zegt verbouwereerd"ja, je kan zien dat het geen 1e kindje is, zo gemakkelijk dat je dat doet". Ikke trots zijn LOL
Ik vind het bijna knap dat mensen van een gewoon luchtig topic, waarin TS alleen maar blij is dat ze haar eigen gevoel heeft gevolgd, weer een zeiktopic kunnen maken. Wat is dat de laatste tijd toch? Ik zie ook steeds meer mensen voorbij komen die 'vroeger' heel lief en begripvol waren en waarbij het nu een sport lijkt om iedereen maar de grond in te stampen. Mijn hemel.. TS, ik kan me je gevoel helemaal voorstellen. Het doet er niet toe of je een hekel aan iemand hebt of juist een goede band hebt met diegene; als jij het niet eens bent met het advies en daarna duidelijk wordt dat jouw gevoel inderdaad goed zat, is dat erg fijn. Zéker als het om je kindje gaat!
Dat is ook zo en het is altijd fijn om gelijk te krijgen, maar om dat triomfantelijk te etaleren dat je toch wel ff gelijk had en jij niet 'nanananana" (althans zo komt het wel een beetje over) is toch wel kinderachtig? Een paar reacties later zeg TS van de van binnen triomfantelijk moest lachen, maar zo staat het zeker niet in aar OT ..
Jeetje, in mijn ogen was die zin echt luchtig bedoelt en misschien wat aangedikt om duidelijk te maken waar het ts om gaat: het 'triomfantelijke' en trotse gevoel, dat zij als moeder het beste weet wat haar kind nodig heeft, wat andere mensen (in dit geval schoonmoeder, maar voor hetzelfde geld buurvrouw, collega of iemand anders) ook zeggen. Is toch alleen maar mooi dat je als kersverse mama trots bent omdat jij als enige precies weet wat je kleine ukkepuk nodig heeft?! Dat mensen zich om die ene zin zo vreselijk druk maken en de gepeperde opmerkingen, die daarover vallen, vind ik pas kinderachtig!
Ach al was het wel een gemeen lachje wat zou dat uitmaken? Wij kunnen niet zien of voelen wat zei voelt en ik heb bijvoorbeeld geen beste band met sm en zou dus wel gemeen lachen! Maar ja dat is het mooie iedereen is anders zou verdomd saai worden anders.
Sjonge jonge zeg, zp gaat wel achteruit, ik lees het alleen maar als lol en de vraag wie er ook zulke momenten heeft gehad.. ik kan ze zo ff niet herrineren maar zodra ik dat wel kan post ik hem hier
Hahaha, mijn kinderen hebben er een handje van om juist als er anderen bij zijn niét te reageren op dingen die anders altijd helpen
Leuk verhaaltje TS! Zo typisch, als mijn man zijn familie afzeikt mag het. Maar als ik over mijn schoonfamilie klaag is het slecht... ps ik heb ook gewoon een hekel aan mijn schoonfamilie. Hier is het juist mijn moeders kant met al die 'goed bedoelde' adviezen. (Niet mijn moeder zelf) Kotsmisselijk wordt je daarvan!
Ik ben ook van het laten huilen type en mijn SM net niet. Ik wordt er ook te pas en te onpas over aangesproken. En dat is vervelend. Je kan eenmaal laten weten dat je het niet eens bent met mijn manier, maar daarna hoef ik ook echt geen opmerkingen erover horen. Ik kan dus wel begrijpen dat TS dit stiekem wel leuk vond dat haar manier geholpen heeft. Vind dit niet kinderachtig, een forum is toch net om zulke opmerkingen te kunnen maken?
Hmja, maar als je dat dan per sé op die manier wilt lezen, kun je ook dat wat de schoonmoeder zei, over 'alwéér' naar het kind toegaan, lezen als 'Sjonge, jij houdt er maar vreemde regels op na, alweer naar je kind toe, wat ben jij voor moeder?', terwijl ook dat waarschijnlijk niet zo was bedoeld. Het is ook een optie om gewoon van TS aan te nemen dat het niet gemeen, boos of wat dan ook bedoeld was, zoals ze meerdere keren uitlegt, in plaats van met z'n allen blijven hameren op 'hoe het er staat', toch?
Ja, dat kan, maar zo kwam het niet over. Misschien ben ik dan zo'n rare. Ik snap niet waarom iemand daar zo van opgenaaid kan worden. Je kunt ook gewoon iets aanhoren ... ene oor in andere uit en klaar. je er niet zoveel van aantrekken. Ik denk dat het de irritatie ook een stuk naar beneden haalt. Hoe vaak mijn moeder mij wel niet heeft verteld tijdens onze MMM dat ik iets 'moest', of iets vooral moest laten, of dit moest doen, of dat, adviezen die ik per mail kreeg over manieren, pillen, poedertjes, alternatieve behandelingen, de potten pillen die ik kreeg en die ongeopend overigens in mijn keukenkastjes staan en waar steevast commentaar op komt als ze bij mij thuis is en de keukenkast opentrekt bij mij, de eeuwige discussies over hoe zij denkt over de (on)zin van medicatie, toevoegingen, biologisch.. ik ben de tel kwijtgeraakt. Maar ik kan me er echt geen moment druk om maken. Ik zeg braaf "ja, mam ..." geef haar een knuffel en trek lekker mijn eigen plan. Zelfs toen ik haar vertelde dat ik eindelijk zwanger was en in haar grote blijdschap (en geloof me dat ze blij was) mij een grote knuffel gaf en ze "zie je, als je het maar loslaat"... nee ... buik op rug af ... oor in andere uit ... En als straks de kleine is geboren zal er ook vast van alles geadviseerd worden (nu al hoor, heb afgelopen weekend haar opinie over inenten mogen aanhoren - kind moet nog geboren worden) Ik vind het altijd zo vreselijk sneu om te lezen (voor alle partijen) dat mensen weer geirriteerd zijn over weet-ik-veel-wat. Het ligt ook altijd aan een ander lijkt het wel (en daarmee zeg ook niet dat de schoondochters het dus maar hebben gedaan, voordat er weer iemand ontploft). Maar waar twee kijven hebben twee schuld en je kunt je ook gewoon voornemen om je niet zoveel aan te trekken van die opmerkingen. Je hoeft er tenslotte niets mee... en ze bedoelt het waarschijnlijjk gewoon goed vanuit haar eigen ervaring.